آیه «انا لله و انا الیه راجعون»: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}آیا آیه{{قرآن|... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ|ترجمه=... ما از خدائیم؛ و به سوی او بازمی‌گردیم|سوره=بقره|آیه=۱۵۶}}به این معنا است که انسان پس از مرگ دوباره به خدا می‌پیوندد و این دو به وحدت می‌رسند. در این صورت انسان‌هایی که به‌جهت گناهان تا ابد در جهنم هستند، چگونه به خدا می‌پیوندند؟{{پایان سوال}}
از آیه مبارکه {{قرآن|... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ|ترجمه=... ما از خدائیم؛ و به سوی او بازمی‌گردیم|سوره=بقره(۲)|آیه=۱۵۶}} استفاده می‌شود دوباره به خدا و وحدت می‌رسند؛ حال انسان‌هایی که به دلیل بعضی گناهان تا ابد در جهنم می‌مانند چگونه به خدا می‌پیوندند؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
خداوند بسیط است و هیچ کثرت و ترکیبی در او راه ندارد. اگر خداوند دارای جزء بوده به جزء خود نیازمند باشد، این نیاز با بی‌نیازی واجب الوجود سازگاری ندارد.  
آیه {{قرآن|... إِنَّا لِلّهِ…}} را به این معنا دانسته‌اند که وجود انسان، برای خداوند است. خداوند وجود مستقل بوده و انسان وابسته به او است.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص ۲۹۴.</ref> 


آیه {{قرآن|... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} به این معنا نیست که ما روزی با خداوند پیوند داشته‌ایم و از او جدا شده‌ایم و روزی دوباره به خداوند رسیده و جزئی از او خواهیم شد. این آیه خطاب به مؤمنان مصیبت دیده است. این آیه به مؤمنان می‌گوید همه چیز از جانب خدا است، و این‌چنین به آنان آرامش می‌دهد.
تعبیر {{قرآن|... وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} در مورد قیامت دانسته شده، به این معنا که مسیر حرکت انسان‌ها به سوی او برای حسابرسی و پاداش و جزا است.  


امام علی(ع) در تفسیر این آیه می‌فرماید: «هنگامی که می‌گوییم {{قرآن|... إِنَّا لِلّهِ…}} به مالکیت خداوند نسبت به خود اقرار می‌کنیم و وقتی می‌گوییم {{قرآن|... وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} یعنی ما انسان‌ها از بین رفتنی هستیم و روزی می‌میریم.»<ref>مرحوم طبرسی، مجمع البیان، المجمع العالی للتقریب بین المذاهب، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۷۴.</ref>
مفسران معتقدند آیه {{قرآن|... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} به این معنا نیست که ما روزی با خداوند پیوند داشته‌ایم و از او جدا شده و دوباره به خداوند رسیده و جزئی از او خواهیم شد. این تبیین را نادرست دانسته‌اند؛ زیرا خداوند بسیط است و هیچ ترکیبی در او راه ندارد و جزء داشتن، نقص برای خداوند است.  


جمله {{قرآن|... إِنَّا لِلّهِ…}} را به این معنا دانسته‌اند که وجود انسان و آنچه متعلق به او است، همگی از آن خداوند است. خداوند وجود مستقل و انسان وابسته به او است.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص ۲۹۴.</ref> تعبیر {{قرآن|... وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} در مورد قیامت دانسته شده است، یعنی مسیر حرکت انسان‌ها به سوی او برای حسابرسی و پاداش و جزا است.
این آیه خطاب به مؤمنان مصیبت دیده است و به مؤمنان می‌گوید همه چیز از جانب خداوند است و این‌چنین به آنان آرامش می‌دهد. امام علی(ع) در تفسیر این آیه می‌فرماید: «هنگامی که می‌گوییم {{قرآن|... إِنَّا لِلّهِ…}} به مالکیت خداوند نسبت به خود اقرار می‌کنیم و وقتی می‌گوییم {{قرآن|... وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} یعنی ما انسان‌ها از بین رفتنی هستیم و روزی می‌میریم.»<ref>مرحوم طبرسی، مجمع البیان، المجمع العالی للتقریب بین المذاهب، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۷۴.</ref>  
 
<span></span>
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}

نسخهٔ ‏۲۹ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۵۸

سؤال
آیا آیه﴿... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ؛ ... ما از خدائیم؛ و به سوی او بازمی‌گردیم(بقره:۱۵۶)به این معنا است که انسان پس از مرگ دوباره به خدا می‌پیوندد و این دو به وحدت می‌رسند. در این صورت انسان‌هایی که به‌جهت گناهان تا ابد در جهنم هستند، چگونه به خدا می‌پیوندند؟

آیه ﴿... إِنَّا لِلّهِ… را به این معنا دانسته‌اند که وجود انسان، برای خداوند است. خداوند وجود مستقل بوده و انسان وابسته به او است.[۱]

تعبیر ﴿... وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ در مورد قیامت دانسته شده، به این معنا که مسیر حرکت انسان‌ها به سوی او برای حسابرسی و پاداش و جزا است.

مفسران معتقدند آیه ﴿... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ به این معنا نیست که ما روزی با خداوند پیوند داشته‌ایم و از او جدا شده و دوباره به خداوند رسیده و جزئی از او خواهیم شد. این تبیین را نادرست دانسته‌اند؛ زیرا خداوند بسیط است و هیچ ترکیبی در او راه ندارد و جزء داشتن، نقص برای خداوند است.

این آیه خطاب به مؤمنان مصیبت دیده است و به مؤمنان می‌گوید همه چیز از جانب خداوند است و این‌چنین به آنان آرامش می‌دهد. امام علی(ع) در تفسیر این آیه می‌فرماید: «هنگامی که می‌گوییم ﴿... إِنَّا لِلّهِ… به مالکیت خداوند نسبت به خود اقرار می‌کنیم و وقتی می‌گوییم ﴿... وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ یعنی ما انسان‌ها از بین رفتنی هستیم و روزی می‌میریم.»[۲]

منابع

  1. علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص ۲۹۴.
  2. مرحوم طبرسی، مجمع البیان، المجمع العالی للتقریب بین المذاهب، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۷۴.