تفسیر علی بن ابراهیم قمی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (تکمیل و بارگزاری) |
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
تفسیر قمی چگونه تفسیری است؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
''' | '''تفسیر قمی''' منتسب به[[علی بن ابراهیم قمی]] و از [[تفسیر روایی|تفاسیر روایی]] شیعه است. به نظر می‌رسد این تفسیر منسوب به علی بن ابراهیم و نوشته شده توسط شاگرد ایشان می‌باشد. شیوه نگارش مقدمه این کتاب و نقل برخی از مطالب نادرست و روایات ضعیف از دلائل عدم انتساب این کتاب به علی بن ابراهیم می‌باشد. | ||
==درباره مؤلف== | == درباره مؤلف == | ||
{{اصلی|علی بن ابراهیم قمی}} | {{اصلی|علی بن ابراهیم قمی}} | ||
علی ابن ابراهیم قمی، از [[مشایخ حدیث]] و از معاصرین، [[امام هادی(ع)]] و [[امام حسن عسکری(ع)]] است. او زمان [[غیبت صغری]] را درک کرده است. علی بن ابراهیم از مشایخ [[کلینی]] بوده و بسیاری از روایات [[اصول کافی]] به نقل از ایشان است. | |||
==شیوه نگارش== | == شیوه نگارش == | ||
تفسیر منسوب به علی بن ابراهیم قمی به صورت [[تفسیر روایی]] و مجموعه ای از روایات تفسیری است که بیشتر روایات آن از پدرش نقل شده است. | |||
==انتساب به علی بن ابراهیم== | == انتساب به علی بن ابراهیم == | ||
به نظر | به نظر می‌رسد تفسیر قمی، به دست شاگرد او، «ابوالفضل عباس بن محمدبن قاسم» نوشته شده است که بخشی از روایات تفسیری قمی و بخشی از تفسیر ابی جارود را گردآوری کرده است. هم چنین مقدمه آن نشان می‌دهد که این تفسیر بدست قمی تألیف نشده است. از دلایل دیگری که معلوم می‌کند، این تفسیر نوشته علی بن ابراهیم نیست، مطالب نادرست و روایات ضعیفی است که در آن نقل شده است.<ref>آقا بزرگ طهرانی، الذریعه، ج۴، ص۲۹۵؛ معرفت، محمدهادی، التفسیر و المفسرون، ج۲، ص۳۲۲.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | ||
|شاخه فرعی۱ = فهم و تفسیر | |شاخه فرعی۱ = فهم و تفسیر | ||
|شاخه فرعی۲ = سایر مباحث | |شاخه فرعی۲ = سایر مباحث | ||
|شاخه فرعی۳ = | |شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| ویرایش = شد | | ویرایش = شد | ||
| لینک‌دهی = شد | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = شد | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = ج | | کیفیت = ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۴۴
تفسیر قمی چگونه تفسیری است؟
تفسیر قمی منتسب بهعلی بن ابراهیم قمی و از تفاسیر روایی شیعه است. به نظر می‌رسد این تفسیر منسوب به علی بن ابراهیم و نوشته شده توسط شاگرد ایشان می‌باشد. شیوه نگارش مقدمه این کتاب و نقل برخی از مطالب نادرست و روایات ضعیف از دلائل عدم انتساب این کتاب به علی بن ابراهیم می‌باشد.
درباره مؤلف
علی ابن ابراهیم قمی، از مشایخ حدیث و از معاصرین، امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) است. او زمان غیبت صغری را درک کرده است. علی بن ابراهیم از مشایخ کلینی بوده و بسیاری از روایات اصول کافی به نقل از ایشان است.
شیوه نگارش
تفسیر منسوب به علی بن ابراهیم قمی به صورت تفسیر روایی و مجموعه ای از روایات تفسیری است که بیشتر روایات آن از پدرش نقل شده است.
انتساب به علی بن ابراهیم
به نظر می‌رسد تفسیر قمی، به دست شاگرد او، «ابوالفضل عباس بن محمدبن قاسم» نوشته شده است که بخشی از روایات تفسیری قمی و بخشی از تفسیر ابی جارود را گردآوری کرده است. هم چنین مقدمه آن نشان می‌دهد که این تفسیر بدست قمی تألیف نشده است. از دلایل دیگری که معلوم می‌کند، این تفسیر نوشته علی بن ابراهیم نیست، مطالب نادرست و روایات ضعیفی است که در آن نقل شده است.[۱]
منابع
- ↑ آقا بزرگ طهرانی، الذریعه، ج۴، ص۲۹۵؛ معرفت، محمدهادی، التفسیر و المفسرون، ج۲، ص۳۲۲.