عوامل آرامش انسان از دیدگاه قرآن: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|کرونا}} | |||
خداوند در قرآن، برخی عوامل از جمله ایمان، تقوا و یاد خداوند را موجب طمأنینه و سکونِ انسان برمیشمرد. | |||
'''ایمان''' | |||
{{قرآن|هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّکِینَه فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدادُوا إِیماناً مَعَ إِیمانِهِمْ|ترجمه=خداوند سکینه و آرامش را بر دلهای مؤمنین نازل کرد، تا بر مراتب ایمان خود بیفزایند.|سوره=فتح|آیه=۴}} | |||
'''یاد خدا''' | |||
از مهمترین آیهای که به عنوان آرام بخش روح و جان آدمی، از آن سخن به میان میآورند، آیه «تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» است: {{قرآن|الَّذِینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ|ترجمه=همان کسانی که ایمان آوردهاند و دلهایشان به یاد خدا آرام میگیرد. آگاه باشید که دلها فقط به یاد خدا آرام میگیرد.|سوره=رعد|آیه=۲۸}} | |||
'''تقوا و توکل''' | |||
{{قرآن|... وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا * وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لاَ یَحْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَـلِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْء قَدْرًا|ترجمه=و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خدا برای او راه بیرون شدنی قرار میدهد، و از جایی که حسابش را نمیکند، به او روزی میرساند و هر کس بر خدا اعتماد کند، او برای وی بس است. خدا فرمانش را به انجام رساننده است. به راستی خدا برای هر چیزی اندازهای مقرر کرده است.|سوره=طلاق|آیه=۲و۳}} | |||
'''توبه''' | |||
بازگشت انسان به سوی خداوند موجب تخلیه روانی از فشار احساس گناه شده و حالت پاکی و طهارت نخستین را بازمیگرداند. اعتقاد انسان به ایمان به فضل و رحمت بیکران خداوند و امکان محو شدن تمام و کمال همه گناهان، در نهاد او آرامش بیکران میآفریند: {{قرآن|قُلْ یَـعِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَه اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ|ترجمه=بگو: ای بندگان من که بر نفس خویشتن زیاده روی داشتهاید، از رحمت خدا نومید نشوید. درحقیقت خدا همه گناهان را میآمرزد که او خود آمرزنده مهربان است.|سوره=زمر|آیه=۵۳}} | |||
'''صبر''' | |||
صبر و بردباری به تقویت شخصیت و افزایش توانایی انسان در برابر سختیها و بارهای سنگین زندگی انجامیده و اعتدال روانی انسان را حفظ میکند: {{قرآن|یَـأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلَوه إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّـابِرِینَ|ترجمه=ای کسانی که ایمان آوردهاید از شکیبایی و نماز یاری جویید؛ زیرا خدا با شکیبایان است.|سوره=بقره|آیه=۱۵۳}} | |||
{{ | |||
'''نماز و نیایش''' | |||
پیامبر گرامی اسلام(ص) به هنگام سختیها برای کسب آرامش به نماز پناه میبرد و به هین جهت، دعا و نیایش به درگاه خدا را آرامشبخش مؤمنان دانستهاند: | |||
{{قرآن||ترجمه=و هرگاه بندگان من از تو درباره من بپرسند، بگو من نزدیکم و دعای دعاکننده را ـ به هنگامی که مرا بخواند ـ اجابت میکنم، پس آنان باید فرمان مرا گردن نهند و به من ایمان آورند، باشد که راه یابند.|سوره=بقره|آیه=۱۸۶}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۵۲: | خط ۴۲: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[ar:عناصر حصول السکینة في الانسان من منظور القرآن]] | |||
[[es:Factores para alcanzar la paz desde la perspectiva del Corán]] | |||
[[fr:Facteurs de la paix humaine du point de vue du Coran]] | |||
[[رده:ایمان]] | |||
[[رده:تقوا]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۵
قرآن چه چیزهایی را موجب آرامش قلب و روح انسان میداند؟
خداوند در قرآن، برخی عوامل از جمله ایمان، تقوا و یاد خداوند را موجب طمأنینه و سکونِ انسان برمیشمرد.
ایمان
﴿هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّکِینَه فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدادُوا إِیماناً مَعَ إِیمانِهِمْ؛ خداوند سکینه و آرامش را بر دلهای مؤمنین نازل کرد، تا بر مراتب ایمان خود بیفزایند.﴾(فتح:۴)
یاد خدا
از مهمترین آیهای که به عنوان آرام بخش روح و جان آدمی، از آن سخن به میان میآورند، آیه «تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» است: ﴿الَّذِینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛ همان کسانی که ایمان آوردهاند و دلهایشان به یاد خدا آرام میگیرد. آگاه باشید که دلها فقط به یاد خدا آرام میگیرد.﴾(رعد:۲۸)
تقوا و توکل
﴿... وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا * وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لاَ یَحْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَـلِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْء قَدْرًا؛ و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خدا برای او راه بیرون شدنی قرار میدهد، و از جایی که حسابش را نمیکند، به او روزی میرساند و هر کس بر خدا اعتماد کند، او برای وی بس است. خدا فرمانش را به انجام رساننده است. به راستی خدا برای هر چیزی اندازهای مقرر کرده است.﴾(طلاق:۲و۳)
توبه
بازگشت انسان به سوی خداوند موجب تخلیه روانی از فشار احساس گناه شده و حالت پاکی و طهارت نخستین را بازمیگرداند. اعتقاد انسان به ایمان به فضل و رحمت بیکران خداوند و امکان محو شدن تمام و کمال همه گناهان، در نهاد او آرامش بیکران میآفریند: ﴿قُلْ یَـعِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَه اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ؛ بگو: ای بندگان من که بر نفس خویشتن زیاده روی داشتهاید، از رحمت خدا نومید نشوید. درحقیقت خدا همه گناهان را میآمرزد که او خود آمرزنده مهربان است.﴾(زمر:۵۳)
صبر
صبر و بردباری به تقویت شخصیت و افزایش توانایی انسان در برابر سختیها و بارهای سنگین زندگی انجامیده و اعتدال روانی انسان را حفظ میکند: ﴿یَـأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلَوه إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّـابِرِینَ؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید از شکیبایی و نماز یاری جویید؛ زیرا خدا با شکیبایان است.﴾(بقره:۱۵۳)
نماز و نیایش
پیامبر گرامی اسلام(ص) به هنگام سختیها برای کسب آرامش به نماز پناه میبرد و به هین جهت، دعا و نیایش به درگاه خدا را آرامشبخش مؤمنان دانستهاند: ﴿و هرگاه بندگان من از تو درباره من بپرسند، بگو من نزدیکم و دعای دعاکننده را ـ به هنگامی که مرا بخواند ـ اجابت میکنم، پس آنان باید فرمان مرا گردن نهند و به من ایمان آورند، باشد که راه یابند.﴾(بقره:۱۸۶)