طور سینا: تفاوت میان نسخه‌ها

(تکمیل پاورقی‌ها و ویرایش جزیی)
 
(۳۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}طور سینا کجاست و چرا مقدس است؟{{پایان سوال}}
{{سوال}}طور سینا کجاست و چرا مقدس است؟{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|واژه‌ها}}


طور، در لغت به كوه گفته مى‌شود؛ امّا وقتى با «الف» و «لام» معرفه ذكر مى‌شود، مقصود كوه خاصّى است. «طور سينا» اسم كوهى است كه حضرت‌ موسى عليه السلام با خدا در آن مناجات مى‌كرد.<ref>هاشمى رفسنجانى، اکبر، و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن‌،  فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، ج۱۹، ص۲۳۲.</ref>
'''طور سینا''' نام کوه مقدسی است که محل نزول وحی به [[موسی(ع)]] شمرده می‌شود. از این مکان بارها در قرآن نام برده شده که مربوط به وقایع زندگی حضرت موسی(ع) و بنی‌اسرائیل است. طور سینا به اتفاق مفسران، همان میقات و میعادگاهی است که موسی و منتخبینی از [[بنی‌اسرائیل]] به آنجا رفتند و تقاضای رویت خداوند را کردند و در همان‌جا کوه متلاشی شد. طور سینا مکانی است که حضرت موسی(ع) چهل شب در آنجا ساکن بود و الواح تورات را در آنجا دریافت کرد. خداوند در قرآن به طور سینا قسم خورده است.


== موقعیت ==
در آیاتی از قرآن طور مطلق آمده است و معنای کوه را می‌دهد اما به معنای طور سینا نیست.


== نام و موقعیت ==
سینا به معنی کوه پر برکت، یا پر درخت یا زیبا، همان کوهی است که موسی(ع) به هنگام مناجات به آنجا می‌رفت.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ج۲۷، ص۱۴۰.</ref> بعضی از مفسرین گفته‌اند طور به معنای مطلق کوه است، و هر کوهی را طور می‌گویند، اما استعمالش در آن کوهی که موسی(ع) با خداوند سخن گفت غلبه یافته است.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۴.</ref>


قرآن کریم در ده مورد از طور، طور سینا و وادی مقدسی که حضرت موسی به آنجا رفت و مأموریت یافت تا به هدایت فرعون رود، یاد نموده است.<ref>بقره / ۶۳ و ۹۳؛ نساء / ۱۵۴، طه / ۱۲ و ۸۰، مریم / ۵۲، قصص / ۲۹ و ۴۶، مومنون / ۲۰ تین / ۲، طور / ۱، نازعات / ۱۶.</ref> اما اینکه منظور از طور سینا چیست دو دیدگاه وجود دارد: دیدگاه اول: کوه طور است که صحرای سینا در آن قرار دارد. منطقه طور در جنوب صحرای سینا بوده است. دیدگاه دوم: طور سینا جنبه توصیفی دارد و به معنی کوه پر برکت یا کوه پر درخت یا کوه زیباست چون طور در لغت یعنی کوه و سینا یعنی پر برکت، زیبا و مشجر.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۲۲۱.</ref> و طور سینا همان کوهی است که حضرت موسی برای عبادت به آنجا می‌رفت.<ref>همان، ج۲۷، ص۱۴۰.</ref> در سوره مؤمنون آیه ۲۰ نیز به این مطلب اشاره شده است که خداوند می‌فرماید: و درختی که از طور سینا می‌روید و از آن روغن و نان خورش برای خورندگان فراهم می‌گردد.
«طور» در لغت به معنی کوه است و اسم خاص کوهی است در سرزمین سینا.<ref>خرم‌دل، مصطفی، تفسیر نور، تهران، احسان، ۱۳۸۴، ص۱۱۱۴.</ref> این کلمه در ده آیه از قرآن مجید آمده است<ref>سوره بقره، آیه۶۳ و ۹۳. سوره نساء، آیه۱۵۴. سوره مریم، آیه۵۲. سوره طه، آیه۸. سوره مومنون، آیه۲. سوره قصص، آیه۲۹ و ۴۶. سوره طور، آیه۱. سوره تین، آیه۲.</ref> که در نُه مورد سخن از «طور سینا» همان کوهی که در آنجا وحی بر موسی نازل می‌شد به میان آمده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ج۴، ص۵۵۶. هاشمی رفسنجانی، اکبر، و برخی از محققان مرکز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، ج۱۹، ص۲۳۲.</ref>


== وقایع ==
طور در لغت سریانی بمعنی جبل است‏.<ref>کاشانی، فتح‌الله‏، منهج الصادقین فی إلزام المخالفین‏، تهران، کتابفروشی اسلامیه‏، ج۹، ص۴۹.</ref> سینا به گفته [[آرتور جِفری]] (درگذشت ۱۹۵۹م) در [[کتاب واژه‌های دخیل در قرآن مجید|واژه‌های دخیل در قرآن مجید]] اصلاً سریانی است. طور یعنی کوه و طور سینا یعنی کوه سینا و آن کوهی است که موسی در آنجا با خداوند مناجات کرد. [[محیی الدین درویش]] می‌نویسد سینا شبه جزیره ای است از شمال محدود به دریای مدیترانه، از غرب به کانال سوئز و خلیج سوئز، از شرق به فلسطین و خلیج عقبه و از جنوب به رأس محمد در دریای سرخ. و سینا کوهی است واقع در جنوب شبه جزیره سینا. امروز این کوه جبل موسی نامیده می‌شود.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن شناخت، تهران، طرح نو، ۱۳۷۹ش، ص۲۱۰.</ref>
متلاشى شدن طور سينا، بر اثر تجلّى خداوند بر آن<ref>۱۴۳ اعراف. </ref> بيهوشى موسى عليه السلام با غرش و نهيب بر آمده از انهدام كوه طور<ref>۱۴۳ اعراف</ref> قرار گرفتن طور سينا بر بالاى سر بنى‌اسرائيل، رخدادى شايسته يادآورى<ref>۶۳ و ۹۳ بقره. ۱۷۱ اعراف.</ref> برافراشتن طور سينا بر بالاى سر بنى‌اسرائيل، تهديد خداوند به منظور اخذ پيمان از آنان<ref>۶۳ و ۹۳ بقره. ۱۵۴ نسا. ۱۷۱ اعراف. </ref> برافراشتن طور سينا، بر سر بنى‌اسرائيل، از معجزات حضرت موسى عليه السلام:<ref>۱۵۳ ۱۵۴ نسا</ref> طور سينا، محلّى با خير و بركت<ref>۵۲ مریم. ۸۰ طه. ۲ تین</ref> طور سينا، ميقات و وعده‌گاه خدا با بنى‌اسرائيل<ref>۱۵۵ اعراف. ۸۰ طه. </ref> لرزش شديد برگزيدگان بنى‌اسرائيل، در طور سينا<ref>۱۵۵ اعراف.</ref> صاعقه‌زدگى و هلاكت گروهى از بنى‌اسرائيل، در طور سينا<ref>۵۵ ۵۶ بقره. ۱۵۳ نسا. ۱۵۵ اعراف</ref> طور سينا، محلّ رويش درختان زيتون<ref>۲۰ مومنون</ref> محلّ ميقات موسى عليه السلام و بنى‌اسرائيل با خدا<ref>۵۱ ۵۲ مریم. ۸۰ طه.۴۶ قصص.</ref> سوگند خداوند، به طور سينا<ref>۱ طور. ۱ و ۲ تین.</ref> طور سينا، محلّ برگزيدگى موسى عليه السلام به نبوّت<ref>۱۴۳ ۱۴۴ اعراف. ۵۲ ۵۳ مریم. ۴۴ ۴۶ قصص.</ref> طور سينا و دامنه آن، محلّ مناجات و گفتگوى موسى عليه السلام با خدا<ref>۵۱ بقره. اعراف (7) 143 و 144. مريم (19) 51 و 52. طه (20) 80</ref> نزول تورات بر موسى عليه السلام، در طور سينا<ref>۵۱ بقره. اعراف (7) 143-/ 145. اعراف (7) 155. مريم (19) 51 و 52. طه (20) 80. </ref> طور سينا، محلّ نزول وحى بر موسى عليه السلام<ref>اعراف (7) 143. مريم (19) 52. طه (20) 80. قصص (28) 44 و 46.</ref>  
 
در تعیین محل کوه سینا، میان دانشمندان اختلاف است: بعضی پنداشته‌اند (حوریب) نام سلسله جبال و سینا نام قله‌ای از آن سلسله است. به عقیده بعضی، کوه موسی در میان سلسله طور سینا واقع و در کمر آن قله سینا یا حوریب، که عرب آن را (رأس الصفصافه) می‌نامند، قرار دارد و این قله، از شمال مشرِف به سهل الراحه است و بنی‌اسرائیل در سهل الراحه اردو می‌زده‌اند. بعضی دیگر؛ کوه سینا را بر قله جنوبی تطبیق می‌کنند و در مجاورت این قله نیز جلگه وسیعی، که بتواند اردوگاه اسرائیلیان باشد؛ وجود دارد. محیی‌الدین درویش می‌نویسد سینا، شبه جزیره است؛ محدود از شمال، به دریای مدیترانه، از غرب به کانال سوئز و خلیج سوئز، از شرق به فلسطین و خلیج عقبه و از جنوب، منتهی است به رأس محمد و دریای سرخ؛ و سینا کوهی است واقع بر جنوب شبه جزیره سینا.<ref>مُهری، محمد جواد. احسن القصص. انتشارات آیین دانش. ۱۳۹۱، ص۲۶۰.</ref>
 
== نزول وحی بر موسی(ع) ==
مطابق آیات قرآن، در طور سینا به موسی(ع) تورات نازل شد.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۴۳. سوره مریم، آیه ۵۲. سوره طه، آیه ۸۰. سوره قصص، آیه ۴۴ و ۴۶.</ref> در آنجا به موسی(ع) گفته شد که با رسالت و سخن گفتن با تو، تو را بر مردم برگزیدم.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۴۴.</ref> سخن گفتن با خداوند و اعطای امر نبوت به او در آن مکان انجام گرفت.<ref>سوره مریم، آیه ۵۲. سوره قصص، آیه ۴۴ و ۴۶.</ref>
 
میقات چهل روزه موسی در کوه طور انجام گرفت.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج‏۱، ص۲۸۶. ذیل آیه ۵۱ سوره بقره.</ref> بعد از نجات بنی اسرائیل از چنگال فرعونیان و غرق شدن آنها در نیل، موسی مأموریت پیدا می‌کند برای گرفتن الواح تورات، مدت سی شب به کوه طور برود، ولی بعداً برای آزمایش مردم، ده شب تمدید می‌گردد، و داستان [[گوساله سامری]] به‌وجود می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم،  ج۱، ص۲۵۳. ذیل آیه ۵۱ سوره بقره.</ref>
 
از مجموع قرائن موجود در آیات قرآن و روایات، به نظر می‌رسد که موسی(ع) تنها یک میقات داشته، آنهم به اتفاق جمعی از بنی‌اسرائیل بوده است. در همین میقات بود که خداوند الواح تورات را نازل کرد و با موسی(ع) سخن گفت و در همین میقات بود که بنی اسرائیل به موسی(ع) پیشنهاد کردند از خدا بخواهد خود را نشان دهد و در همین‌جا بود که صاعقه یا زلزله‌ای درگرفت و موسی(ع) بی‌هوش شد و بنی اسرائیل بر زمین افتادند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ج۶، ص ۳۸۸</ref>
 
=== طور و بنی اسرائیل ===
قوم بنی اسرائیل از موسی(ع) تقاضا کردند تا خدا را به آنها نشان دهد. موسی هفتاد نفر از آنان را انتخاب کرد و به میقات (طور سینا) برد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ج۶، ص۳۵۵.</ref> خداوند پس از تقاضای آنان، کوهی را متلاشی ساخت و موسی بی‌هوش شد.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۴۳ و ۱۵۵. سوره طه، آیه ۸۰. سوره بقره، آیه ۵۵ و ۵۶. سوره نساء، آیه ۱۵۳.</ref>
 
در چگونگی قرار گرفتن کوه بالای سر بنی اسرائیل<ref>سوره نساء، آیه ۱۵۴. سوره اعراف، آیه ۱۷۱. سوره بقره، آیه ۶۳ و ۹۳.</ref> جمعی از مفسران معتقدند که به فرمان خداوند، طور از جا کنده شد و همچون سایبانی بر سر آنها قرار گرفت. بعضی دیگر می‌گویند: زلزله شدیدی در کوه واقع شد و چنان کوه به لرزه درآمد که افرادی که پائین کوه بودند، سایه قسمت‌های بالای آن را بر سر خود مشاهده کردند و احتمال می‌دادند هر لحظه ممکن است بر سر آنها فرود آید، ولی به لطف الهی زلزله آرام گرفت و کوه به جای خود قرار گرفت‏. این احتمال نیز وجود دارد که قطعه عظیمی از کوه به فرمان خدا بر اثر زلزله و صاعقه شدید از جا کنده شد و از بالای سر آنها گذشت به طوری که چند لحظه، آن را بر فراز سر خود دیدند و تصور کردند که بر آنها فرو خواهد افتاد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ج‏۱، ص ۲۹۴.</ref>


== تقدس ==
== تقدس ==
آیه اول: خداوند متعال در آیات ۲۹ و ۳۰ سوره قصص می‌فرمایند: هنگامی که حضرت موسی(ع) مدت خود را (در نزد حضرت شعیب(ع)) به پایان رسانید و همراه خانواده اش به سوی مصر حرکت کرد، از جانب طور آتشی دید، به خانواده اش گفت: درنگ کنید که من آتشی دیدم، شاید خبری از آن برای شما بیاورم یا شعله ای از آتش آن برای گرم شدن بیاورم. هنگامی که به سراغ آتش آمد، در آن سرزمین پر برکت از میان یک درخت ندا داده شد که ای موسی! منم خداوند پروردگار جهانیان. در این آیه این سرزمین به بقعه مبارکه یاد شده است و این یعنی قبل از حضرت موسی(ع) از تقدس برخوردار بود.
کوه طور، محل وحی به موسی(ع) بود.<ref>مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن، تهران، صدرا، ۱۳۹۰، ج۱۳، ص۲۲۲.</ref> اما این سرزمین پیش از نزول وحی به موسی هم مقدس شمرده می‌شد. در قرآن آمده است که به موسی گفته می‌شود که کفش‌هایت را دربیاور که تو در سرزمین مقدسی هستی.<ref>سوره طه، آیه ۱۲.</ref> در جایی دیگر از قسمتی از این سرزمین به {{قرآن|الْبُقْعَةِ الْمُبَارَکَةِ|ترجمه= جایگاه مبارک|سوره =قصص|آیه= ۳۰}} نام می‌برد. خداوند به کوهی که موسی(ع) بر روی آن با خدا سخن گفته سوگند یاد کرده است.<ref>طبرسی، فضل بن حسن‏، تفسیر جوامع الجامع، ترجمه: عبدالحمیدی، علی و همکاران، ج‏۶، ص ۱۴۵.</ref> خداوند در قرآن به کوه طور قسم خورده است.<ref>سوره طور، آیه ۱، سوره تین، آیه ۱ و ۲.</ref>
 
آیه دوم: در سوره طه آیه ۹ به رسول خدا(ص) می‌فرماید: و آیا خبر موسی(ع) به تو رسیده است؟ هنگامی که آتشی مشاهده کرد و به خانواده اش گفت: درنگ کنید که من آتشی دیدم، شاید شعله ای از آن برای شما بیاورم یا راهی پیدا کنم. هنگامی که نزد آتش آمد، ندا داده شد که ای موسی! من پروردگار توأم، کفش‌هایت را بیرون آر که تو در سرزمین مقدسی هستی و من تو را برگزیدم اکنون به آنچه بر تو وحی شود گوش فرا ده.


.{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۳۰: خط ۴۳:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۴۰: خط ۵۳:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۸

سؤال
طور سینا کجاست و چرا مقدس است؟
درگاه‌ها
واژه-ها.png


طور سینا نام کوه مقدسی است که محل نزول وحی به موسی(ع) شمرده می‌شود. از این مکان بارها در قرآن نام برده شده که مربوط به وقایع زندگی حضرت موسی(ع) و بنی‌اسرائیل است. طور سینا به اتفاق مفسران، همان میقات و میعادگاهی است که موسی و منتخبینی از بنی‌اسرائیل به آنجا رفتند و تقاضای رویت خداوند را کردند و در همان‌جا کوه متلاشی شد. طور سینا مکانی است که حضرت موسی(ع) چهل شب در آنجا ساکن بود و الواح تورات را در آنجا دریافت کرد. خداوند در قرآن به طور سینا قسم خورده است.

در آیاتی از قرآن طور مطلق آمده است و معنای کوه را می‌دهد اما به معنای طور سینا نیست.

نام و موقعیت

سینا به معنی کوه پر برکت، یا پر درخت یا زیبا، همان کوهی است که موسی(ع) به هنگام مناجات به آنجا می‌رفت.[۱] بعضی از مفسرین گفته‌اند طور به معنای مطلق کوه است، و هر کوهی را طور می‌گویند، اما استعمالش در آن کوهی که موسی(ع) با خداوند سخن گفت غلبه یافته است.[۲]

«طور» در لغت به معنی کوه است و اسم خاص کوهی است در سرزمین سینا.[۳] این کلمه در ده آیه از قرآن مجید آمده است[۴] که در نُه مورد سخن از «طور سینا» همان کوهی که در آنجا وحی بر موسی نازل می‌شد به میان آمده است.[۵]

طور در لغت سریانی بمعنی جبل است‏.[۶] سینا به گفته آرتور جِفری (درگذشت ۱۹۵۹م) در واژه‌های دخیل در قرآن مجید اصلاً سریانی است. طور یعنی کوه و طور سینا یعنی کوه سینا و آن کوهی است که موسی در آنجا با خداوند مناجات کرد. محیی الدین درویش می‌نویسد سینا شبه جزیره ای است از شمال محدود به دریای مدیترانه، از غرب به کانال سوئز و خلیج سوئز، از شرق به فلسطین و خلیج عقبه و از جنوب به رأس محمد در دریای سرخ. و سینا کوهی است واقع در جنوب شبه جزیره سینا. امروز این کوه جبل موسی نامیده می‌شود.[۷]

در تعیین محل کوه سینا، میان دانشمندان اختلاف است: بعضی پنداشته‌اند (حوریب) نام سلسله جبال و سینا نام قله‌ای از آن سلسله است. به عقیده بعضی، کوه موسی در میان سلسله طور سینا واقع و در کمر آن قله سینا یا حوریب، که عرب آن را (رأس الصفصافه) می‌نامند، قرار دارد و این قله، از شمال مشرِف به سهل الراحه است و بنی‌اسرائیل در سهل الراحه اردو می‌زده‌اند. بعضی دیگر؛ کوه سینا را بر قله جنوبی تطبیق می‌کنند و در مجاورت این قله نیز جلگه وسیعی، که بتواند اردوگاه اسرائیلیان باشد؛ وجود دارد. محیی‌الدین درویش می‌نویسد سینا، شبه جزیره است؛ محدود از شمال، به دریای مدیترانه، از غرب به کانال سوئز و خلیج سوئز، از شرق به فلسطین و خلیج عقبه و از جنوب، منتهی است به رأس محمد و دریای سرخ؛ و سینا کوهی است واقع بر جنوب شبه جزیره سینا.[۸]

نزول وحی بر موسی(ع)

مطابق آیات قرآن، در طور سینا به موسی(ع) تورات نازل شد.[۹] در آنجا به موسی(ع) گفته شد که با رسالت و سخن گفتن با تو، تو را بر مردم برگزیدم.[۱۰] سخن گفتن با خداوند و اعطای امر نبوت به او در آن مکان انجام گرفت.[۱۱]

میقات چهل روزه موسی در کوه طور انجام گرفت.[۱۲] بعد از نجات بنی اسرائیل از چنگال فرعونیان و غرق شدن آنها در نیل، موسی مأموریت پیدا می‌کند برای گرفتن الواح تورات، مدت سی شب به کوه طور برود، ولی بعداً برای آزمایش مردم، ده شب تمدید می‌گردد، و داستان گوساله سامری به‌وجود می‌آید.[۱۳]

از مجموع قرائن موجود در آیات قرآن و روایات، به نظر می‌رسد که موسی(ع) تنها یک میقات داشته، آنهم به اتفاق جمعی از بنی‌اسرائیل بوده است. در همین میقات بود که خداوند الواح تورات را نازل کرد و با موسی(ع) سخن گفت و در همین میقات بود که بنی اسرائیل به موسی(ع) پیشنهاد کردند از خدا بخواهد خود را نشان دهد و در همین‌جا بود که صاعقه یا زلزله‌ای درگرفت و موسی(ع) بی‌هوش شد و بنی اسرائیل بر زمین افتادند.[۱۴]

طور و بنی اسرائیل

قوم بنی اسرائیل از موسی(ع) تقاضا کردند تا خدا را به آنها نشان دهد. موسی هفتاد نفر از آنان را انتخاب کرد و به میقات (طور سینا) برد.[۱۵] خداوند پس از تقاضای آنان، کوهی را متلاشی ساخت و موسی بی‌هوش شد.[۱۶]

در چگونگی قرار گرفتن کوه بالای سر بنی اسرائیل[۱۷] جمعی از مفسران معتقدند که به فرمان خداوند، طور از جا کنده شد و همچون سایبانی بر سر آنها قرار گرفت. بعضی دیگر می‌گویند: زلزله شدیدی در کوه واقع شد و چنان کوه به لرزه درآمد که افرادی که پائین کوه بودند، سایه قسمت‌های بالای آن را بر سر خود مشاهده کردند و احتمال می‌دادند هر لحظه ممکن است بر سر آنها فرود آید، ولی به لطف الهی زلزله آرام گرفت و کوه به جای خود قرار گرفت‏. این احتمال نیز وجود دارد که قطعه عظیمی از کوه به فرمان خدا بر اثر زلزله و صاعقه شدید از جا کنده شد و از بالای سر آنها گذشت به طوری که چند لحظه، آن را بر فراز سر خود دیدند و تصور کردند که بر آنها فرو خواهد افتاد.[۱۸]

تقدس

کوه طور، محل وحی به موسی(ع) بود.[۱۹] اما این سرزمین پیش از نزول وحی به موسی هم مقدس شمرده می‌شد. در قرآن آمده است که به موسی گفته می‌شود که کفش‌هایت را دربیاور که تو در سرزمین مقدسی هستی.[۲۰] در جایی دیگر از قسمتی از این سرزمین به ﴿الْبُقْعَةِ الْمُبَارَکَةِ؛ جایگاه مبارک(قصص:۳۰) نام می‌برد. خداوند به کوهی که موسی(ع) بر روی آن با خدا سخن گفته سوگند یاد کرده است.[۲۱] خداوند در قرآن به کوه طور قسم خورده است.[۲۲]


منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ج۲۷، ص۱۴۰.
  2. طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۴.
  3. خرم‌دل، مصطفی، تفسیر نور، تهران، احسان، ۱۳۸۴، ص۱۱۱۴.
  4. سوره بقره، آیه۶۳ و ۹۳. سوره نساء، آیه۱۵۴. سوره مریم، آیه۵۲. سوره طه، آیه۸. سوره مومنون، آیه۲. سوره قصص، آیه۲۹ و ۴۶. سوره طور، آیه۱. سوره تین، آیه۲.
  5. مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ج۴، ص۵۵۶. هاشمی رفسنجانی، اکبر، و برخی از محققان مرکز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، ج۱۹، ص۲۳۲.
  6. کاشانی، فتح‌الله‏، منهج الصادقین فی إلزام المخالفین‏، تهران، کتابفروشی اسلامیه‏، ج۹، ص۴۹.
  7. خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن شناخت، تهران، طرح نو، ۱۳۷۹ش، ص۲۱۰.
  8. مُهری، محمد جواد. احسن القصص. انتشارات آیین دانش. ۱۳۹۱، ص۲۶۰.
  9. سوره اعراف، آیه ۱۴۳. سوره مریم، آیه ۵۲. سوره طه، آیه ۸۰. سوره قصص، آیه ۴۴ و ۴۶.
  10. سوره اعراف، آیه ۱۴۴.
  11. سوره مریم، آیه ۵۲. سوره قصص، آیه ۴۴ و ۴۶.
  12. طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج‏۱، ص۲۸۶. ذیل آیه ۵۱ سوره بقره.
  13. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ج۱، ص۲۵۳. ذیل آیه ۵۱ سوره بقره.
  14. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ج۶، ص ۳۸۸
  15. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ج۶، ص۳۵۵.
  16. سوره اعراف، آیه ۱۴۳ و ۱۵۵. سوره طه، آیه ۸۰. سوره بقره، آیه ۵۵ و ۵۶. سوره نساء، آیه ۱۵۳.
  17. سوره نساء، آیه ۱۵۴. سوره اعراف، آیه ۱۷۱. سوره بقره، آیه ۶۳ و ۹۳.
  18. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ج‏۱، ص ۲۹۴.
  19. مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن، تهران، صدرا، ۱۳۹۰، ج۱۳، ص۲۲۲.
  20. سوره طه، آیه ۱۲.
  21. طبرسی، فضل بن حسن‏، تفسیر جوامع الجامع، ترجمه: عبدالحمیدی، علی و همکاران، ج‏۶، ص ۱۴۵.
  22. سوره طور، آیه ۱، سوره تین، آیه ۱ و ۲.