امام زمان(ع) مصداقی از غیب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Fabbasi صفحهٔ مصداق غیب در قرآن را به امام زمان(ع) مصداقی از غیب در قرآن منتقل کرد: در این مدخل از مصادیق غیب بحث نشده است و بلکه سوال اصلی از مصداق غیب بودن امام زمان(ع) است.) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
سوره بقره | آیه ۳ سوره بقره چه ربطی با غیبت امام مهدی(ع) دارد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
قرآن در آیه سوم سوره بقره یکی از صفات اهل تقوا را ایمان به غیب دانسته است: {{قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ |ترجمه=آنان که به غیب ایمان دارند}} | قرآن در آیه سوم سوره بقره یکی از صفات اهل تقوا را ایمان به غیب دانسته است: {{قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ |ترجمه=آنان که به غیب ایمان دارند}} | ||
در قرآن کریم «غیب» مقابل «شهادت» قرار دارد.<ref>(حشر:۲۲).</ref> «غیب» به چیزی می‌گویند که پوشیده و پنهان است. آنچه که محسوس است و انسان به حس خود آن را درک می‌کند از آسمان و زمین و آنچه که در آن است را «عالم شهادت» گویند و آنچه که قوای حسی از درک آن عاجز است امّا وجود دارد و قسمت عظیم عالم هستی را شکل داده است «عالم غیب» نامند. | در قرآن کریم «غیب» مقابل «شهادت» قرار دارد.<ref>(حشر:۲۲).</ref> «غیب» به چیزی می‌گویند که پوشیده و پنهان است. آنچه که محسوس است و انسان به حس خود آن را درک می‌کند از آسمان و زمین و آنچه که در آن است را [[معنای غیب و شهادت در آیه ۸ سوره جمعه|«عالم شهادت»]] گویند و آنچه که قوای حسی از درک آن عاجز است امّا وجود دارد و قسمت عظیم عالم هستی را شکل داده است [[معنای غیب و شهادت در آیه ۸ سوره جمعه|«عالم غیب»]] نامند. | ||
ایمان به «غیب» که قرآن آن را به عنوان اولین صفت متقین یاد می‌کند همان جهان‌بینی الهی است که ایمان به ماورای این جهان مادی است. در جهان‌بینی قرآنی عالم هستی منحصر به آنچه که برای ما محسوس است نیست و به گفته شهید مطهری «جهان ماده یک قشر نازکی از عالم است».<ref>مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.</ref> | ایمان به «غیب» که قرآن آن را به عنوان اولین صفت متقین یاد می‌کند همان جهان‌بینی الهی است که ایمان به ماورای این جهان مادی است. در جهان‌بینی قرآنی عالم هستی منحصر به آنچه که برای ما محسوس است نیست و به گفته شهید مطهری «جهان ماده یک قشر نازکی از عالم است».<ref>مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.</ref> | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| | | ارزیابی کمی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۹
آیه ۳ سوره بقره چه ربطی با غیبت امام مهدی(ع) دارد؟
ایمان به غیب در برخی آیات قرآن مثل آیه سوم سوره بقره از صفات اهل تقوا شمرده شده است. ایمان به رستاخیز، ایمان به فرشتگان، ایمان به بهشت و جهنم از جمله مصداق‌های ایمان به غیب است. در برخی از روایات یکی از مصادیق ایمان به غیب در قرآن، ایمان به وجود و قیام امام زمان(ع) است که از دید مردم پوشیده است.
غیب در آیه سوم سوره بقره
قرآن در آیه سوم سوره بقره یکی از صفات اهل تقوا را ایمان به غیب دانسته است: ﴿الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ؛ آنان که به غیب ایمان دارند﴾
در قرآن کریم «غیب» مقابل «شهادت» قرار دارد.[۱] «غیب» به چیزی می‌گویند که پوشیده و پنهان است. آنچه که محسوس است و انسان به حس خود آن را درک می‌کند از آسمان و زمین و آنچه که در آن است را «عالم شهادت» گویند و آنچه که قوای حسی از درک آن عاجز است امّا وجود دارد و قسمت عظیم عالم هستی را شکل داده است «عالم غیب» نامند.
ایمان به «غیب» که قرآن آن را به عنوان اولین صفت متقین یاد می‌کند همان جهان‌بینی الهی است که ایمان به ماورای این جهان مادی است. در جهان‌بینی قرآنی عالم هستی منحصر به آنچه که برای ما محسوس است نیست و به گفته شهید مطهری «جهان ماده یک قشر نازکی از عالم است».[۲]
ایمان به خدا و صفات خدا، ایمان به ملائکه و رستاخیز، ایمان به امام زمان(ع) و ظهور حضرت از مصادیق ایمان به غیب شمرده شده است.[۳]
تفسیر غیب به امام زمان در روایات
روایات اسلامی ایمان به حضرت مهدی و قیام آن بزرگوار را یکی از مصادیق «عالم غیب» دانسته است.
- یحیی بن ابی القاسم گوید: از امام صادق(ع) از ﴿الم۱ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ۲الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ…۳﴾ پرسیدم، امام فرمودند: «متقین» شیعیان امام علی(ع) هستند و «غیب» حجّت غایب است.[۴]
- امام صادق(ع) در تفسیر این آیه شریفه فرمودند: «مَنْ أَقَرَّ بِقِیَامِ الْقَائِمِ أَنَّهُ حَقٌّ؛ منظور از ایمان‌آورندگان به غیب، کسی است که به حقانیت قیام قائم اقرار کند».[۵]
- از امام باقر(ع) در تفسیر «غیب» چنین آمده است: «الذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ هُوَ الْبَعْثُ وَ النُّشُورُ وَ قِیَامُ الْقَائِمِ وَ الرَّجْعَهًُْ؛ [منظور از غیب] زنده‌شدن پس از مرگ، روز رستاخیز، قیام قائم و رجعت است».[۶]
یکی از مصادیق «عالم غیب» وجود حجه ابن الحسن(ع) می‌باشد و متقین به امامت و غیبت آن بزرگوار و قیام جهانی او ایمان دارند. از این‌رو می‌توان گفت آیه سه سوره بقره مصداق‌هایی دارد که ایمان داشتن به غیبت امام زمان(ع) یکی از آنهاست.
منابع
- ↑ (حشر:۲۲).
- ↑ مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.
- ↑ عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۳۵۱، ح۶۹. مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.
- ↑ عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.
- ↑ عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۳۵۱، ح۶۹.