رسوا نشدن در قیامت در آیه ۱۹۴ سوره آل‌عمران

سؤال

«ربنا لا تخزنا یوم القیامه» چه معنایی می‌دهد؟

وَلَا تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ در آیه ۱۹۴ سوره آل‌عمران: ﴿رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَیٰ رُسُلِکَ وَلَا تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۗ إِنَّکَ لَا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ؛ پروردگارا، و آنچه را که به وسیله فرستادگانت به ما وعده داده‌ای به ما عطا کن، و ما را روز رستاخیز رسوا مگردان، زیرا تو وعده‌ات را خلاف نمی‌کنی.﴾(آل عمران:۱۹۴) دعایی است که با توجه به آیات پیشین، از زبان اولواالاباب گفته می‌شود که از خداوند می‌خواهند در قیامت رسوا نشوند.

واژهٔ «خزی» در لغت به معنای هلاکت، ذلت، فضیحت، اهانت و مانند این است. اعمالی از قبیل: کفر، انکار نبوت و معاد، و انکار یکی از ضروریات دینی، قتل نفس، شراب‌خواری، سرقت، غیبت و دروغ و… باعث می‌شود تا انسان وارد جهنم شود و رسوا گردد.

خداوند در رابطه با کفر و مستکبران می‌فرماید: ﴿ثُمَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یُخْزِیهِمْ؛ سپس روز قیامت آنان را رسوا می‌کند.﴾(نحل:۲۷)

رسوایی در آخرت به معنای این است که انسان در آخرت گرفتار جهنم و عذاب آن شود. در جای دیگر قرآن هم این دعا آمده است که از زبان حضرت ابراهیم(ع) گفته می‌شود: ﴿وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ؛ و روزى كه [مردم‌] برانگيخته مى‌شوند رسوايم مكن﴾(شعراء:۸۷)