درخت سدر بهشتی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}آیه ۲۸ سوره واقعه «فی سِدْرٍ مَخْضُودٍ» به چه چیزی اشاره دارد؟{{پایان سوال}}
{{سوال}}منظور از درخت سدر در آیه ۲۸ سوره واقعه چیست؟ این درخت در بهشت چه ویژگی‌هایی دارد؟{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''درخت سِدْر''' یا به فارسی '''درخت کُنار'''،<ref>بستانی، فواد افرام، فرهنگ ابجدی، تهران، اسلامی، ۱۳۷۵ش، ص۴۸۱.</ref> که سایه آن بر اساس آیه ۲۸ سوره واقعه، یکی از نعمت‌های بهشتی برای اصحاب یمین است.
{{درگاه|واژه‌ها}}
[[پرونده:درخت سدر.jpg|بندانگشتی|درخت سدر]]
'''درخت سِدْر''' یا '''درخت کُنار'''<ref>بستانی، فواد افرام، فرهنگ ابجدی، تهران، اسلامی، ۱۳۷۵ش، ص۴۸۱.</ref> درختی که سایه آن، یکی از نعمت‌های بهشتی برای [[اصحاب یمین]] شمرده شده<ref>سوره واقعه، آیه ۲۸.</ref> و در آیه ۲۸ سوره [[سوره واقعه|واقعه]] از آن یاد شده است.


به گفته لغت‌شناسان، درخت سدر دارای میوه‌ای اندک و سایه بسیار<ref>راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دار القلم، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۰۳.</ref> و نوع بیابانی آن دارای خارهای زیاد است.<ref>ازدی، عبدالله بن محمد، کتاب الماء، تهران، مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۶۱۸.</ref> در آیه ۲۸ سوره واقعه این درخت در بهشت، {{عربی|مَخْضُود|ترجمه=بدونِ خار}} توصیف شده است. بر اساس حدیثی نیز پیامبر(ص) درختان سدرِ بهشتی را چنانکه در قرآن آمده بدون خار توصیف کرده است. به گفته وی، این درختان به جای هر خار دارای میوه‌ای است که از ۷۲ ماده غذایی تشکیل شده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر؛ تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ ش، ج۲۳، ص‏۲۲۰</ref>
درخت سدر دارای میوه‌ای اندک و سایه بسیار<ref>راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دار القلم، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۰۳.</ref> و نوع بیابانی آن، دارای خارهای زیاد است.<ref>ازدی، عبدالله بن محمد، کتاب الماء، تهران، مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۶۱۸.</ref> بر اساس آیه ۲۸ سوره واقعه، درخت سدر در [[بهشت]] بدونِ خار است. در حدیثی نیز [[پیامبر(ص)]]، درختان سدرِ بهشتی را چنانکه در [[قرآن]] آمده بدون خار توصیف کرده است. به گفته وی، این درختان به جای هر خار، دارای میوه‌ای است که از ۷۲ ماده غذایی تشکیل شده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۲۳، ص‏۲۲۰.</ref>


== آیه و ترجمه ==
== آیه و ترجمه ==
{{قرآن بزرگ|فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ
{{قرآن بزرگ|فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ
| ترجمه = [اصحاب یمین] در سایه درخت سدر بی‌خارند
| سوره = واقعه
| آیه = ۲۸
| ترجمه = [اصحاب یمین] در سایه درخت سدر بی‌خارند.
}}{{پایان پاسخ}}
}}{{پایان پاسخ}}


خط ۱۵: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =کلام
  | شاخه فرعی۱ =
  | شاخه فرعی۱ =معاد
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۲ =بهشت
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ب
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:مفردات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۹

سؤال
منظور از درخت سدر در آیه ۲۸ سوره واقعه چیست؟ این درخت در بهشت چه ویژگی‌هایی دارد؟


درگاه‌ها
واژه-ها.png


درخت سدر

درخت سِدْر یا درخت کُنار[۱] درختی که سایه آن، یکی از نعمت‌های بهشتی برای اصحاب یمین شمرده شده[۲] و در آیه ۲۸ سوره واقعه از آن یاد شده است.

درخت سدر دارای میوه‌ای اندک و سایه بسیار[۳] و نوع بیابانی آن، دارای خارهای زیاد است.[۴] بر اساس آیه ۲۸ سوره واقعه، درخت سدر در بهشت بدونِ خار است. در حدیثی نیز پیامبر(ص)، درختان سدرِ بهشتی را چنانکه در قرآن آمده بدون خار توصیف کرده است. به گفته وی، این درختان به جای هر خار، دارای میوه‌ای است که از ۷۲ ماده غذایی تشکیل شده است.[۵]

آیه و ترجمه


منابع

  1. بستانی، فواد افرام، فرهنگ ابجدی، تهران، اسلامی، ۱۳۷۵ش، ص۴۸۱.
  2. سوره واقعه، آیه ۲۸.
  3. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دار القلم، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۰۳.
  4. ازدی، عبدالله بن محمد، کتاب الماء، تهران، مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۶۱۸.
  5. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۲۳، ص‏۲۲۰.