راه‌های دلبسته نشدن به دنیا: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{شاخه
 
| شاخه اصلی = اخلاق
 
|شاخه فرعی۱ = تهذیب نفس
|شاخه فرعی۲ = خودسازی
|شاخه فرعی۳ =
}}


{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۱۲: خط ۸:


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
برخی از راه‌های دلبسته نشدن به[[دنیا]] چنین است:
برخی از راه‌های دلبسته نشدن به [[دنیا]] چنین است:
* '''توجه به بی‌اعتباری دنیا''': خواندن سرگذشت امیران و پادشاهانی که [[ثروت]] و قدرت گذشته خود را از دست داده و دچار ذلت و خواری شده‌اند، در توجه به بی‌اعتباری [[دنیا]] تأثیرگذار است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به اسدی گرمارودی، محمد، درسهائی از تربیت انسانی، تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء، ۱۳۷۳، ج۳. ص۲۴۵.</ref>
* '''توجه به بی‌اعتباری دنیا''': خواندن سرگذشت امیران و پادشاهانی که [[ثروت]] و قدرت گذشته خود را از دست داده و دچار ذلت و خواری شده‌اند، در توجه به بی‌اعتباری [[دنیا]] تأثیرگذار است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به اسدی گرمارودی، محمد، درسهائی از تربیت انسانی، تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء، ۱۳۷۳، ج۳. ص۲۴۵.</ref>
* '''یاد مرگ و توجه به آخرت''': به یاد آوردن [[مرگ]] که سفر حتمی پیش روی [[انسان]] است، باعث می‌شود دل بستن به دنیا کم شده، یا از بین برود. [[یاد مرگ]] موجب می‌شود انسان در دنیا به انجام کارهای نیک پرداخته و توشه‌ای برای [[آخرت]] فراهم کند. باور قلبی به [[قیامت]] و آخرت نیز، از [[غفلت]] و سرگرم شدن به دنیا جلوگیری می‌کند.
* '''یاد مرگ و توجه به آخرت''': به یاد آوردن [[مرگ]] که سفر حتمی پیش روی [[انسان]] است، باعث می‌شود دل بستن به دنیا کم شده، یا از بین برود. [[یاد مرگ]] موجب می‌شود انسان در دنیا به انجام کارهای نیک پرداخته و توشه‌ای برای [[آخرت]] فراهم کند. باور قلبی به [[قیامت]] و آخرت نیز، از [[غفلت]] و سرگرم شدن به دنیا جلوگیری می‌کند.
* '''کمک مالی به دیگران''': در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] به [[صدقه]] و [[انفاق]] تأکید زیادی شده است. یکی از تأثیرات انفاق را، جلوگیری از دنیازدگی مسلمانان دانسته‌اند.
* '''کمک مالی به دیگران''': در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] به [[صدقه]] و [[انفاق]] تأکید زیادی شده است. یکی از تأثیرات انفاق را، جلوگیری از دنیازدگی مسلمانان دانسته‌اند.
* '''تفریح مناسب''': استفاده مناسب از [[نعمت]]‌ها، تفریحات و لذت‌های مشروع، نه تنها ناپسند نیست، بلکه باعث بُعد معنوی و رشد انسان است. البته باید آنها را به شکل ابزار برای رسیدن به آخرت به کار برد و به آنها دل نبست.
* '''تفریح مناسب''': استفاده مناسب از [[نعمت]]‌ها، تفریحات و لذت‌های مشروع، نه تنها ناپسند نیست، بلکه باعث بُعد معنوی و رشد انسان است. البته باید آنها را به شکل ابزار برای رسیدن به آخرت به کار برد و به آنها دل نبست.
== معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
* آئین تزکیه. محمد حسن رحیمیان و محمد تقی رهبر. جلد ۱. قم: انتشارات دفتر تبلیغات، ۱۳۸۰.
* درسهایی از تربیت انسانی، محمد اسدی گرمارودی. جلد ۳. تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء، ۱۳۷۳.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
 
{{شاخه
| شاخه اصلی = اخلاق
| شاخه فرعی۱ = تهذیب نفس
| شاخه فرعی۲ = خودسازی
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =شد
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
| ارجاعات =
| بازبینی نویسنده = 
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ب
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[ar:طرق عدم التعلق بالدنیا]]
[[es:Maneras para no apegarse al mundo]]
[[رده:فضایل اخلاقی]]
[[رده:دنیاگرایی]]
[[رده:دلبستگی به دنیا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۲



سؤال

چگونه انسان به دنیا دلبسته نشود؟


برخی از راه‌های دلبسته نشدن به دنیا چنین است:

  • توجه به بی‌اعتباری دنیا: خواندن سرگذشت امیران و پادشاهانی که ثروت و قدرت گذشته خود را از دست داده و دچار ذلت و خواری شده‌اند، در توجه به بی‌اعتباری دنیا تأثیرگذار است.[۱]
  • یاد مرگ و توجه به آخرت: به یاد آوردن مرگ که سفر حتمی پیش روی انسان است، باعث می‌شود دل بستن به دنیا کم شده، یا از بین برود. یاد مرگ موجب می‌شود انسان در دنیا به انجام کارهای نیک پرداخته و توشه‌ای برای آخرت فراهم کند. باور قلبی به قیامت و آخرت نیز، از غفلت و سرگرم شدن به دنیا جلوگیری می‌کند.
  • کمک مالی به دیگران: در قرآن و روایات به صدقه و انفاق تأکید زیادی شده است. یکی از تأثیرات انفاق را، جلوگیری از دنیازدگی مسلمانان دانسته‌اند.
  • تفریح مناسب: استفاده مناسب از نعمت‌ها، تفریحات و لذت‌های مشروع، نه تنها ناپسند نیست، بلکه باعث بُعد معنوی و رشد انسان است. البته باید آنها را به شکل ابزار برای رسیدن به آخرت به کار برد و به آنها دل نبست.

منابع

  1. برای نمونه نگاه کنید به اسدی گرمارودی، محمد، درسهائی از تربیت انسانی، تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء، ۱۳۷۳، ج۳. ص۲۴۵.