نام بت‌ها در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(تکمیل مدخل و آدرس دهی به تفاسیر بیشتر و ارتقای آن از ج به ب، ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
نام بت‌هایی که در قرآن آمده | نام بت‌هایی که در قرآن آمده است، چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
نام | نام هشت بت به صورت خاص در قرآن آمده است که عبارتند از: «[[لات]]»، «[[عزی]]»، «[[منات]]»، «[[وَد]]»، «[[سواع]]»، «[[یغوث]]»، «[[یعوق]]» و «[[نسر]]». «[[بعل]]» را برخی نام بت قوم حضرت الیاس(ع) دانسته‌اند؛ اما برخی آن را به معنای پرستش غیر خدا می‌دانند نه نام بت خاص. | ||
# نام پنج بت در [[سوره نوح]] آمده است: {{قرآن|وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا یَغُوثَ وَیَعُوقَ وَنَسْرًا|ترجمه=و گفتند: زنهار، خدایان خود را رها مکنید، و نه «وَدّ» را واگذارید و نه «سُواع» و نه «یَغُوث» و نه «یَعُوق» و نه «نَسْر» را.|سوره=نوح|آیه=۲۳}} | |||
نام پنج بت در | # لات و عزی و منات در [[سوره نجم]] آمده است: {{قرآن|أَفَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّی وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَی|ترجمه=آیا لات و عُزا را دیده‌اید؟ و منات آن سومین دیگر.|سوره=نجم|آیه=۱۹ و ۲۰}} | ||
# بَعل در [[سوره صافات]] آمده است: {{قرآن| أَ تَدْعُونَ بَعْلاً وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقینَ|ترجمه=آیا «بعل» را می‌خوانید و بهترین آفریدگارها را رها می‌سازید؟!|سوره= صافات|آیه= ۱۲۵}} عده‌ای آن را نام بت قوم [[حضرت الیاس(ع)]] می‌دانند.<ref>جرجانی، حسین بن حسن، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ق، ج۸، ص۱۲۹.</ref><ref>مغنیه، محمدجواد، التفسیر الکاشف، قم، دار الکتاب الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۳۵۲.</ref><ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق، ج۱۷، ص۱۵۸.</ref> برخی دیگر «بعل» را اسم بت معینی ندانسته بلکه به معنی مطلق بت گرفته‌اند و می‌گویند: «بعل» در اصل به معنی شوهر است و به معنای برتر بودن نیز هست، اما عرب معبودهایی را که به وسیله آن به خدا تقرب می‌جستند، بعل می‌نامیدند.<ref>راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، دار الشامیه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۱۳۵.</ref> | |||
کلماتی در قرآن آمده است که نام بت خاص نیست و به معنای هر چیزی است که در مقابل خداپرستی باشد. | |||
* در قرآن کلمات اصنام، اوثان، | * در قرآن کلمات اصنام،<ref>سوره انعام، آیه۷۴. سوره اعراف، آیه۱۳۸. سوره ابراهیم، آیه۳۵. سوره انبیاء، آیه۵۷. سوره شعراء، آیه۷۱.</ref> اوثان،<ref>سوره حج، آیه۳۰. سوره عنکبوت، آیه۱۷ و آیه۲۵.</ref> نُصُب،<ref>سوره مائده، آیه۳.</ref> انصاب،<ref>سوره مائده، آیه۹۰.</ref> تماثیل.<ref>سوره انبیاء، آیه۵۲.</ref> به معنای بت آمده است. | ||
* برخی کلمه «جِبت» در آیه ۵۱ [[سوره نساء]] را به معنای بت گرفته‌اند؛ اما بیشتر آن را به معنای هر معبود غیر خداوند می‌دانند.<ref>تفسیر نمونه، | * برخی کلمه «جِبت» در آیه ۵۱ [[سوره نساء]] را به معنای بت گرفته‌اند؛ اما بیشتر آن را به معنای هر معبود غیر خداوند می‌دانند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۴۱۸</ref> | ||
[[پرونده:کتاب الاصنام هشام کلبی.jpg|بندانگشتی|کتاب الاصنام هشام کلبی]] | [[پرونده:کتاب الاصنام هشام کلبی.jpg|بندانگشتی|کتاب الاصنام هشام کلبی]] | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
کتاب الاصنام، | * کتاب الاصنام، هشام بن محمد کلبی، انتشارات سخن. | ||
* پژوهشی پیرامون شرک و بت‌پرستی در قرآن، عباس کریمی حسینی، انتشارات کوثر ادب. | |||
* بت‌پرستی عرب جاهلی از منظر قرآن، قاسم فائز، انتشارات مفاز. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۸: | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۴۸
سؤال
نام بت‌هایی که در قرآن آمده است، چیست؟
نام هشت بت به صورت خاص در قرآن آمده است که عبارتند از: «لات»، «عزی»، «منات»، «وَد»، «سواع»، «یغوث»، «یعوق» و «نسر». «بعل» را برخی نام بت قوم حضرت الیاس(ع) دانسته‌اند؛ اما برخی آن را به معنای پرستش غیر خدا می‌دانند نه نام بت خاص.
- نام پنج بت در سوره نوح آمده است: ﴿وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا یَغُوثَ وَیَعُوقَ وَنَسْرًا؛ و گفتند: زنهار، خدایان خود را رها مکنید، و نه «وَدّ» را واگذارید و نه «سُواع» و نه «یَغُوث» و نه «یَعُوق» و نه «نَسْر» را.﴾(نوح:۲۳)
- لات و عزی و منات در سوره نجم آمده است: ﴿أَفَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّی وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَی؛ آیا لات و عُزا را دیده‌اید؟ و منات آن سومین دیگر.﴾(نجم:۱۹ و ۲۰)
- بَعل در سوره صافات آمده است: ﴿أَ تَدْعُونَ بَعْلاً وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقینَ؛ آیا «بعل» را می‌خوانید و بهترین آفریدگارها را رها می‌سازید؟!﴾(صافات:۱۲۵) عده‌ای آن را نام بت قوم حضرت الیاس(ع) می‌دانند.[۱][۲][۳] برخی دیگر «بعل» را اسم بت معینی ندانسته بلکه به معنی مطلق بت گرفته‌اند و می‌گویند: «بعل» در اصل به معنی شوهر است و به معنای برتر بودن نیز هست، اما عرب معبودهایی را که به وسیله آن به خدا تقرب می‌جستند، بعل می‌نامیدند.[۴]
کلماتی در قرآن آمده است که نام بت خاص نیست و به معنای هر چیزی است که در مقابل خداپرستی باشد.
- در قرآن کلمات اصنام،[۵] اوثان،[۶] نُصُب،[۷] انصاب،[۸] تماثیل.[۹] به معنای بت آمده است.
- برخی کلمه «جِبت» در آیه ۵۱ سوره نساء را به معنای بت گرفته‌اند؛ اما بیشتر آن را به معنای هر معبود غیر خداوند می‌دانند.[۱۰]
مطالعه بیشتر
- کتاب الاصنام، هشام بن محمد کلبی، انتشارات سخن.
- پژوهشی پیرامون شرک و بت‌پرستی در قرآن، عباس کریمی حسینی، انتشارات کوثر ادب.
- بت‌پرستی عرب جاهلی از منظر قرآن، قاسم فائز، انتشارات مفاز.
منابع
- ↑ جرجانی، حسین بن حسن، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ق، ج۸، ص۱۲۹.
- ↑ مغنیه، محمدجواد، التفسیر الکاشف، قم، دار الکتاب الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۳۵۲.
- ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق، ج۱۷، ص۱۵۸.
- ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، دار الشامیه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۱۳۵.
- ↑ سوره انعام، آیه۷۴. سوره اعراف، آیه۱۳۸. سوره ابراهیم، آیه۳۵. سوره انبیاء، آیه۵۷. سوره شعراء، آیه۷۱.
- ↑ سوره حج، آیه۳۰. سوره عنکبوت، آیه۱۷ و آیه۲۵.
- ↑ سوره مائده، آیه۳.
- ↑ سوره مائده، آیه۹۰.
- ↑ سوره انبیاء، آیه۵۲.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۴۱۸
افزودن نظر