وحدت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
کدام آیات و در چه سوره‌هایی در قرآن کریم مسلمانان را تشویق به وحدت می‌کند؟
مقصود از وحدت اسلامی چیست؟ محدوده و گستره وحدت و اتحاد مسلمین چه مقدار است؟ آیا وحدت اسلامی با پایبندی به مذهب منافات دارد؟ وحدت اسلامی چه ثمراتی برای مسلمین دارد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}واژه وحدت در قرآن کریم بکار نرفته است؛ بلکه از واژه‌های «اعتصام» و «امت واحد» استفاده شده است که در همه آن‌ها مسلمانان را به داشتن وحدت تشویق می‌کند. آن آیات عبارتند از:
{{پاسخ}}
 
{{درگاه|حکومت دینی}}
۱ـ {{قرآن|وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّ‌قُوا ۚ وَاذْكُرُ‌وا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا|ترجمه=و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آنگاه که دشمنان (یکدیگر) بودید، پس میان دلهای شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شدید.|سوره=آل‌عمران|آیه=۱۰۳}}  
'''وحدت اسلامی''' به معنای کنار گذاشتن [[اعتقادات خاص تشیع|اعتقادات]] و دستورات [[دین|دینی]] و [[مذهب|مذهبی]] نیست؛ بلکه به معنای اجتماع میان [[مسلمانان]] بر اساس مشترکاتی است که میان آن‌ها وجود دارد؛ لذا وحدت اسلامی هیچ منافاتی با پایبندی به عقائد و دستورات مذهب ندارد. گستره وحدت در مراتب و سطوح مختلفی قابل تصویر است. اوج آن یک پارچگی مسلمانان برای رسیدن به [[تمدن نوین اسلامی]] است.
 
۲ـ {{قرآن|وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّ‌قُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ|ترجمه=و چون کسانی مباشید که پس از آنکه دلایل آشکار برایشان آمد، پراکنده شدند و با هم اختلاف پیدا کردند.|سوره=آل‌عمران|آیه=۱۰۵}}
 
۳ـ {{قرآن|حَتَّىٰ إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ‌ وَعَصَيْتُم مِّن بَعْدِ مَا أَرَ‌اكُم مَّا تُحِبُّونَ ۚ مِنكُم مَّن يُرِ‌يدُ الدُّنْيَا وَمِنكُم مَّن يُرِ‌يدُ الْآخِرَ‌ةَ ۚ|ترجمه=تا آن‌که سست شدید و درکار (جنگ و بر سر غنایم) با یکدیگر به نزاع پرداختید؛ و پس از آن‌که آنچه را دوست داشتید (یعنی غنایم را) به شما نشان داد، نافرمانی نمودید. برخی از شما دنیا را و برخی از شما آخرت را می‌خواهد.|سوره=آل‌عمران|آیه=۱۵۲}}


۴ـ {{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَ‌كُمْ فَانفِرُ‌وا ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُ‌وا جَمِيعًا|ترجمه=ای کسانی که ایمان آورده‌اید، (در برابردشمن) آماده باشید (= اسلحه خود را برگیرید) و گروه گروه (به جهاد) بیرون روید یا به‌طور جمعی روانه شوید.|سوره=نساء|آیه=۷۱}}
== اهمیت وحدت مسلمانان ==


۵ـ {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ فَرَّ‌قُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ|ترجمه=کسانی که دین خود را پراکنده‌ساختند و فرقه فرقه شدند، تو هیچ گونه مسؤول ایشان نیستی.|سوره=انعام|آیه=۱۵۹}}  
وحدت و اتحاد میان مسلمین صرفاً یک تاکتیک سیاسی و اجتماعی نیست بلکه یک اصلی از اصول مسلّم [[اسلام]] است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=57542|عنوان=بیانات در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت کشور|تاریخ بازبینی=26 شهریور 1403|سال=1403}}</ref> وحدت اسلامی یک اعتقاد و ایمان قلبی است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=44016|عنوان=بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی|تاریخ بازبینی=24 آبان 1398|سال=1403}}</ref> یعنی این گونه نیست که به خاطر مسائلی و اقتضای زمان لازم باشد و مسلمین با یک دیگر اتحاد داشته باشند و با برطرف شدن این مسائل و اقتضاء مسئله وحدت نیز منتفی شود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref>


۶ـ {{قرآن|وَلَوْ أَرَ‌اكَهُمْ كَثِيرً‌ا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ‌|ترجمه=و اگر ایشان را (= سپاه دشمن) به تو بسیار نشان می‌داد قطعاً سست می‌شدید و حتماً در کار (جهاد) منازعه می‌کردید.|سوره=انفال|آیه=۴۳}}  
=== اهمیت وحدت در قرآن ===
[[قرآن کریم]] در [[آیه ۱۰۳ آل عمران]] می‌فرماید:{{قرآن|وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّ‌قُوا ۚ وَاذْکُرُ‌وا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا|ترجمه=و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آنگاه که دشمنان (یکدیگر) بودید، پس میان دلهای شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شدید.}}


۷ـ {{قرآن|وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِ‌يحُكُمْ ۖ|ترجمهبا هم نزاع مکنید که سست شوید و مهابت شما از بین برود.|سوره=انفال|آیه=۴۶}}  
در آیه شریفه فوق صریحاً دستور به اتحاد و عدم تفرقه میان مسلمانان داده شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=المیزان فی تفسیر القرآن|عنوان کتاب=المیزان فی تفسیر القرآن|سال=1352|نام=محمد حسین|نام خانوادگی=طباطبایی|ناشر=موسسه الاعلمی للمطبوعات|جلد=3|صفحه=368 و 369|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حماسه حسینی|عنوان کتاب=حماسه حسینی|سال=1377|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|جلد=1|صفحه=251|مکان=تهران}}</ref> این امر به عدم تفرقه یک امر و دستور اخلاقی و ارشادی نیست بلکه بیان گر دستوری است که خداوند انجام آن را واجب می‌دانند. به همین جهت وحدت یک فریضه و وظیفه قطعی قرآنی است<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=امامت و رهبری|عنوان کتاب=پانزده گفتار|سال=1402|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=318|مکان=تهران}}</ref> و لذا سعی برای تحقق آن عبادت است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=42974|عنوان=بیانات در دیدار کارگزاران حج|تاریخ بازبینی=12 تیر 1398|سال=1403}}</ref>


۸ـ {{قرآن|وَقَاتِلُوا الْمُشْرِ‌كِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً ۚ|ترجمههمگی با مشرکان بجنگید، چنان‌که آنان همگی با شما می‌جنگند.|سوره=توبه|آیه=۳۶}}  
اهمیت مسئله وحدت تا حدی است که قرآن دستور مبارزه با کسی داده است که درصدد از بین بردن آن باشد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=57542|عنوان=بیانات در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت کشور|تاریخ بازبینی=26 شهریور 1403|سال=1403}}</ref>


۹ـ {{قرآن|إِنَّ هَـٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَ‌بُّكُمْ فَاعْبُدُونِ|ترجمه=این است امت شما که امتی یگانه است، و منم پروردگار شما، پس مرا بپرستید.|سوره=انبیاء|آیه=۹۲}}<ref>انبیاء/۹۲.</ref>
برای اتقان بیشتر مطلب به برخی آیات دیگری که دستور به وحدت داده‌اند یا وحدت از آن‌ها استفاده می‌شود اشاره می‌گردد:
# {{قرآن|وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّ‌قُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ|ترجمه=و چون کسانی مباشید که پس از آنکه دلایل آشکار برایشان آمد، پراکنده شدند و با هم اختلاف پیدا کردند.|سوره=آل‌عمران|آیه=۱۰۵}}
# {{قرآن|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَ‌کُمْ فَانفِرُ‌وا ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُ‌وا جَمِیعًا|ترجمه=ای کسانی که ایمان آورده‌اید، (در برابردشمن) آماده باشید (= اسلحه خود را برگیرید) و گروه گروه (به جهاد) بیرون روید یا به‌طور جمعی روانه شوید.|سوره=نساء|آیه=۷۱}}
# {{قرآن|وَلَا تَکونُوا مِنَ الْمُشْرِ‌کینَ مِنَ الَّذِینَ فَرَّ‌قُوا دِینَهُمْ وَکانُوا شِیعًا|ترجمه=و از مشرکان مباشید: از کسانی که دین خود را قطعه قطعه کردند و فرقه فرقه شدند.|سوره=روم|آیه=۳۱ و ۳۲}}
# {{قرآن|وَقَاتِلُوا الْمُشْرِ‌کِینَ کَافَّةً کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافَّةً|ترجمه=و همگی با مشرکان بجنگید، چنان‌که آنان همگی با شما می‌جنگند.|سوره=توبه|آیه=۳۶}}


۱۰ـ {{قرآن|وَإِنَّ هَـٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَ‌بُّكُمْ فَاتَّقُونِ|ترجمه=و در حقیقت، این امت شماست که امتی یگانه است، و من پروردگار شمایم؛ پس از من پروا دارید.|سوره=مؤمنون|آیه=۵۲}}  
=== اهمیت وحدت در کلام اهل بیت(ع) ===
در کلام [[اهل بیت(ع)]] شواهدی وجود دارد مبنی بر این که ایشان مسلمین را تشویق به وحدت می‌کردند و آن‌ها را از تفرقه بازمی‌داشتند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حج|عنوان کتاب=حج|سال=1389|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=16 تا 19|مکان=تهران}}</ref> هم چنین در بسیاری از کلمات و خطبه‌های [[امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین(ع)]] در [[نهج البلاغة]] دعوت کننده به وحدت و دور کننده از تفرقه میان مسلمانان است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حوزه و روحانیت|عنوان کتاب=حوزه و روحانیت|سال=1391|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|ناشر=موسسه اسراء|صفحه=34|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سروش هدایت|عنوان کتاب=سروش هدایت|سال=1397|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|ناشر=موسسه اسراء|جلد=9|صفحه=338|مکان=قم}}</ref>


۱۱ـ {{قرآن|وَلَا تَکونُوا مِنَ الْمُشْرِ‌کینَ مِنَ الَّذِینَ فَرَّ‌قُوا دِینَهُمْ وَکانُوا شِیعًا ۖ|ترجمهاز مشرکان مباشید: از کسانی که دین خود را قطعه قطعه کردند و فرقه فرقه شدند.|سوره=روم|آیه=۳۱ و ۳۲}}  
== معنای وحدت اسلامی ==
مقصود از وحدت اسلامی این است که مسلمین با یگ دیگر متحد شوند و اختلافات مذهبی و فرقه ای باعث نزاع و درگیری و [[سب کردن|سب]] و [[لعن در اسلام|لعن]] میان آن‌ها نشود. البته این به معنای کوتاه آمدن از اعتقادات و کنار گذاشتن دستورات [[مذهب]] نیست؛ یعنی دستور اسلام این نیست که مذاهب اسلامی به اختلافات مذهبی خودشان اعتنا نکنند و با مشترکاتی که دارند یک مذهب جدیدی اختراع کنند و حول آن به اتحاد برسند. هم چنین معنای وحدت این نیست که مذاهب اسلامی همه گرد یکی از مذاهب مثل [[تشیع]] جمع شوند و مذهب خود را کنار بگذارند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حج|عنوان کتاب=حج|سال=1389|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=11|مکان=تهران}}</ref> بلکه مراد این است که روی مشترکات مثل توحید، قبله واحد، نماز، [[حج]] و موارد بسیار دیگر تکیه کنند و به اتحاد برسند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شش مقاله|عنوان کتاب=شش مقاله|سال=1390|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدا|صفحه=2|مکان=تهران}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=امامت و رهبری|عنوان کتاب=امامت و رهبری|سال=1401|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=17|مکان=تهران}}</ref>


۱۲ـ {{قرآن|إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَانٌ مَّرْ‌صُوصٌ|ترجمه=در حقیقت خدا دوست دارد کسانی را که در راه او صف درصف، چنان‌که گوئی بنائی ریخته شده از سرب‌اند جهاد می‌کند.|سوره=صف|آیه=۴}}<ref>الصف/۴.</ref>  
== مراتب وحدت اسلامی ==
وحدت اسلامی مراتبی دارد. اولین و پایین مرتبه این است که [[مذاهب اسلامی]]، جوامع و کشورهای اسلامی با یک دیگر نزاع نداشته باشند؛ متعرض یک دیگر نشوند و به یک دیگر ضربه ای وارد نکنند. مرتبه بالاتر و بعدی این است که کشورها و مذاهب اسلامی علاوه بر این که به یک دیگر ضربه نمی‌زنند و تعرض نمی‌کنند، با یک دیگر متحد می‌شوند و از یک دیگر دفاع می‌کنند تا در مقابل دشمن مشترک [[اسلام]] آسیبی نبینند. مرتبه بالاتر این است که مسلمین علاوه بر موارد مذکور نسبت به یک دیگر هم افزایی داشته باشند. اگر یک کشور اسلامی مثلاً در زمینه علمی، مالی، امنیتی، نظامی و … توانی دارد که کشور یا کشورهای دیگر از آن محروم هستند، درصدد کمک به این کشورهای بر بیاید و برای افزایش و رشد آن‌ها در حد ظرفیت خود تلاش کند. مرتبه نهایی نیز این است که تمام مسلمین برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی با یک دیگر متحد شوند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=44016|عنوان=بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی|تاریخ بازبینی=24 آبان 1398|سال=1403}}</ref> بدون تحقق وحدت اسلامی رسیدن به تمدن نوین اسلامی ممکن نخواهد بود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref>


آیات فوق طبق ترتیب سور شریفه نقل شده است. از جهتی بطور کلی آیات را به دو دسته عمده می‌توان تقسیم کرد: یک دسته، آیاتی که تشویق به وحدت می‌کند و دسته دوّم آیاتی که نهی از اختلاف و تفرقه می‌کند. علاوه بر کتب تفسیر که بهترین منبع برای مطالعه آیات می‌باشند، چنانچه در پاورقی به بعضی از آن‌ها اشاره شده.
== برخی ثمرات وحدت مسلمانان ==
 
* '''تقویت جبهه اسلام در برابر دشمن:''' با متحد شدن مسلمین جبهه اسلام قوی تر شده و در مقابل دشمنان اسلام آسیب پذیر نخواهد بود. وحدت مسلمین باعث می‌شود احتمال تهاجم دشمنان به مسلمانان کم تر شود زیرا با قوی شدن قدرت بازدارندگی نیز بالا می‌رود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=44016|عنوان=بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی|تاریخ بازبینی=24 آبان 1398|سال=1403}}</ref>
<span></span>
* '''پیشرفت کشورهای اسلامی:''' اتحاد مسلمین باعث می‌شود رشد و پیشرفت‌های مختلفی که کشورهای اسلامی داشته‌اند به یک دیگر منتقل شود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref>
{{مطالعه بیشتر}}
* '''حرکت به سمت تمدن نوین اسلامی:''' برای تحقق [[تمدن نوین اسلامی]] لازم است تا مذاهب اسلامی با یک دیگر متحد باشند. در غیر این صورت تحقق آن امکان پذیر نخواهد بود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref>


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
۱. سید محمود طالقانی، وحدت و آزادی، چاپ مهرماه ۱۳۶۱، انتشارات میعاد فرهنگی آیت الله طالقانی.
* محمود طالقانی، وحدت و آزادی، چاپ مهرماه ۱۳۶۱، انتشارات میعاد فرهنگی آیت الله طالقانی.
 
* محمد باقر حکیم، وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن و سنّت، ترجمه عبدالهادی فقیهی زاده، چاپ مؤسسه فرهنگی انتشارات تبیان، چاپ اوّل، ۱۳۷۷.
۲. آیت محمد باقر حکیم، وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن و سنّت، ترجمه عبدالهادی فقیهی زاده، چاپ مؤسسه فرهنگی انتشارات تبیان، چاپ اوّل، ۱۳۷۷.


<span></span>
== جستارهای وابسته ==
* [[اندیشه‌های تقریبی آیت‌الله بروجردی]]
* [[وحدت شیعه و سنی در احادیث]]


== منابع ==
== منابع ==
خط ۴۵: خط ۵۱:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = مسایل اجتماعی در قرآن
| شاخه فرعی۱ = مسائل اجتماعی در قرآن
|شاخه فرعی۲ = مسایل سیاسی
| شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{ارزیابی
  | شناسه =
  | شناسه = شد
  | تیترها =
  | عکس = <!--خالی | شد-->
  | ویرایش =
  | درگاه = شد
  | لینک‌دهی =
  | ادبیات = شد
  | ناوبری =
  | پیوند = شد
  | نمایه =
  | ناوبری = <!--خالی | شد-->
  | تغییر مسیر =
  | تغییرمسیر = شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات = شد
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی = شد
  | تکمیل =
  | ارزیابی کیفی = <!--خالی | شد-->
  | اولویت =
  | اولویت = الف
  | کیفیت =
  | کیفیت = متوسط
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۹


سؤال

مقصود از وحدت اسلامی چیست؟ محدوده و گستره وحدت و اتحاد مسلمین چه مقدار است؟ آیا وحدت اسلامی با پایبندی به مذهب منافات دارد؟ وحدت اسلامی چه ثمراتی برای مسلمین دارد؟

درگاه‌ها
حکومت دینی.png


وحدت اسلامی به معنای کنار گذاشتن اعتقادات و دستورات دینی و مذهبی نیست؛ بلکه به معنای اجتماع میان مسلمانان بر اساس مشترکاتی است که میان آن‌ها وجود دارد؛ لذا وحدت اسلامی هیچ منافاتی با پایبندی به عقائد و دستورات مذهب ندارد. گستره وحدت در مراتب و سطوح مختلفی قابل تصویر است. اوج آن یک پارچگی مسلمانان برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی است.

اهمیت وحدت مسلمانان

وحدت و اتحاد میان مسلمین صرفاً یک تاکتیک سیاسی و اجتماعی نیست بلکه یک اصلی از اصول مسلّم اسلام است.[۱] وحدت اسلامی یک اعتقاد و ایمان قلبی است.[۲] یعنی این گونه نیست که به خاطر مسائلی و اقتضای زمان لازم باشد و مسلمین با یک دیگر اتحاد داشته باشند و با برطرف شدن این مسائل و اقتضاء مسئله وحدت نیز منتفی شود.[۳]

اهمیت وحدت در قرآن

قرآن کریم در آیه ۱۰۳ آل عمران می‌فرماید:﴿وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّ‌قُوا ۚ وَاذْکُرُ‌وا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا؛ و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آنگاه که دشمنان (یکدیگر) بودید، پس میان دلهای شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شدید.

در آیه شریفه فوق صریحاً دستور به اتحاد و عدم تفرقه میان مسلمانان داده شده است.[۴][۵] این امر به عدم تفرقه یک امر و دستور اخلاقی و ارشادی نیست بلکه بیان گر دستوری است که خداوند انجام آن را واجب می‌دانند. به همین جهت وحدت یک فریضه و وظیفه قطعی قرآنی است[۶][۷] و لذا سعی برای تحقق آن عبادت است.[۸]

اهمیت مسئله وحدت تا حدی است که قرآن دستور مبارزه با کسی داده است که درصدد از بین بردن آن باشد.[۹]

برای اتقان بیشتر مطلب به برخی آیات دیگری که دستور به وحدت داده‌اند یا وحدت از آن‌ها استفاده می‌شود اشاره می‌گردد:

  1. ﴿وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّ‌قُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ؛ و چون کسانی مباشید که پس از آنکه دلایل آشکار برایشان آمد، پراکنده شدند و با هم اختلاف پیدا کردند.(آل‌عمران:۱۰۵)
  2. ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَ‌کُمْ فَانفِرُ‌وا ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُ‌وا جَمِیعًا؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، (در برابردشمن) آماده باشید (= اسلحه خود را برگیرید) و گروه گروه (به جهاد) بیرون روید یا به‌طور جمعی روانه شوید.(نساء:۷۱)
  3. ﴿وَلَا تَکونُوا مِنَ الْمُشْرِ‌کینَ مِنَ الَّذِینَ فَرَّ‌قُوا دِینَهُمْ وَکانُوا شِیعًا؛ و از مشرکان مباشید: از کسانی که دین خود را قطعه قطعه کردند و فرقه فرقه شدند.(روم:۳۱ و ۳۲)
  4. ﴿وَقَاتِلُوا الْمُشْرِ‌کِینَ کَافَّةً کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافَّةً؛ و همگی با مشرکان بجنگید، چنان‌که آنان همگی با شما می‌جنگند.(توبه:۳۶)

اهمیت وحدت در کلام اهل بیت(ع)

در کلام اهل بیت(ع) شواهدی وجود دارد مبنی بر این که ایشان مسلمین را تشویق به وحدت می‌کردند و آن‌ها را از تفرقه بازمی‌داشتند.[۱۰] هم چنین در بسیاری از کلمات و خطبه‌های امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغة دعوت کننده به وحدت و دور کننده از تفرقه میان مسلمانان است.[۱۱][۱۲]

معنای وحدت اسلامی

مقصود از وحدت اسلامی این است که مسلمین با یگ دیگر متحد شوند و اختلافات مذهبی و فرقه ای باعث نزاع و درگیری و سب و لعن میان آن‌ها نشود. البته این به معنای کوتاه آمدن از اعتقادات و کنار گذاشتن دستورات مذهب نیست؛ یعنی دستور اسلام این نیست که مذاهب اسلامی به اختلافات مذهبی خودشان اعتنا نکنند و با مشترکاتی که دارند یک مذهب جدیدی اختراع کنند و حول آن به اتحاد برسند. هم چنین معنای وحدت این نیست که مذاهب اسلامی همه گرد یکی از مذاهب مثل تشیع جمع شوند و مذهب خود را کنار بگذارند.[۱۳] بلکه مراد این است که روی مشترکات مثل توحید، قبله واحد، نماز، حج و موارد بسیار دیگر تکیه کنند و به اتحاد برسند.[۱۴][۱۵]

مراتب وحدت اسلامی

وحدت اسلامی مراتبی دارد. اولین و پایین مرتبه این است که مذاهب اسلامی، جوامع و کشورهای اسلامی با یک دیگر نزاع نداشته باشند؛ متعرض یک دیگر نشوند و به یک دیگر ضربه ای وارد نکنند. مرتبه بالاتر و بعدی این است که کشورها و مذاهب اسلامی علاوه بر این که به یک دیگر ضربه نمی‌زنند و تعرض نمی‌کنند، با یک دیگر متحد می‌شوند و از یک دیگر دفاع می‌کنند تا در مقابل دشمن مشترک اسلام آسیبی نبینند. مرتبه بالاتر این است که مسلمین علاوه بر موارد مذکور نسبت به یک دیگر هم افزایی داشته باشند. اگر یک کشور اسلامی مثلاً در زمینه علمی، مالی، امنیتی، نظامی و … توانی دارد که کشور یا کشورهای دیگر از آن محروم هستند، درصدد کمک به این کشورهای بر بیاید و برای افزایش و رشد آن‌ها در حد ظرفیت خود تلاش کند. مرتبه نهایی نیز این است که تمام مسلمین برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی با یک دیگر متحد شوند.[۱۶] بدون تحقق وحدت اسلامی رسیدن به تمدن نوین اسلامی ممکن نخواهد بود.[۱۷]

برخی ثمرات وحدت مسلمانان

  • تقویت جبهه اسلام در برابر دشمن: با متحد شدن مسلمین جبهه اسلام قوی تر شده و در مقابل دشمنان اسلام آسیب پذیر نخواهد بود. وحدت مسلمین باعث می‌شود احتمال تهاجم دشمنان به مسلمانان کم تر شود زیرا با قوی شدن قدرت بازدارندگی نیز بالا می‌رود.[۱۸]
  • پیشرفت کشورهای اسلامی: اتحاد مسلمین باعث می‌شود رشد و پیشرفت‌های مختلفی که کشورهای اسلامی داشته‌اند به یک دیگر منتقل شود.[۱۹]
  • حرکت به سمت تمدن نوین اسلامی: برای تحقق تمدن نوین اسلامی لازم است تا مذاهب اسلامی با یک دیگر متحد باشند. در غیر این صورت تحقق آن امکان پذیر نخواهد بود.[۲۰]

مطالعه بیشتر

  • محمود طالقانی، وحدت و آزادی، چاپ مهرماه ۱۳۶۱، انتشارات میعاد فرهنگی آیت الله طالقانی.
  • محمد باقر حکیم، وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن و سنّت، ترجمه عبدالهادی فقیهی زاده، چاپ مؤسسه فرهنگی انتشارات تبیان، چاپ اوّل، ۱۳۷۷.

جستارهای وابسته

منابع

  1. «بیانات در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت کشور». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۶ شهریور ۱۴۰۳.
  2. «بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۴ آبان ۱۳۹۸.
  3. «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲ آبان ۱۴۰۰.
  4. طباطبایی، محمد حسین (۱۳۵۲). المیزان فی تفسیر القرآن. ج. ۳. قم: موسسه الاعلمی للمطبوعات. ص. ۳۶۸ و ۳۶۹.
  5. مطهری، مرتضی (۱۳۷۷). حماسه حسینی. ج. ۱. تهران: صدرا. ص. ۲۵۱.
  6. «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲ آبان ۱۴۰۰.
  7. مطهری، مرتضی (۱۴۰۲). امامت و رهبری. تهران: صدرا. ص. ۳۱۸.
  8. «بیانات در دیدار کارگزاران حج». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۱۲ تیر ۱۳۹۸.
  9. «بیانات در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت کشور». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۶ شهریور ۱۴۰۳.
  10. مطهری، مرتضی (۱۳۸۹). حج. تهران: صدرا. ص. ۱۶ تا ۱۹.
  11. جوادی آملی، عبدالله (۱۳۹۱). حوزه و روحانیت. قم: موسسه اسراء. ص. ۳۴.
  12. جوادی آملی، عبدالله (۱۳۹۷). سروش هدایت. ج. ۹. قم: موسسه اسراء. ص. ۳۳۸.
  13. مطهری، مرتضی (۱۳۸۹). حج. تهران: صدرا. ص. ۱۱.
  14. مطهری، مرتضی (۱۳۹۰). شش مقاله. تهران: صدا. ص. ۲.
  15. مطهری، مرتضی (۱۴۰۱). امامت و رهبری. تهران: صدرا. ص. ۱۷.
  16. «بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۴ آبان ۱۳۹۸.
  17. «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲ آبان ۱۴۰۰.
  18. «بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۴ آبان ۱۳۹۸.
  19. «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲ آبان ۱۴۰۰.
  20. «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲ آبان ۱۴۰۰.