وحدت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} كدام آيات و در چه سوره‌هايي در قرآن كريم مسلمانان را تشويق...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
كدام آيات و در چه سوره‌هايي در قرآن كريم مسلمانان را تشويق به وحدت مي‌كند؟
مقصود از وحدت اسلامی چیست؟ محدوده و گستره وحدت و اتحاد مسلمین چه مقدار است؟ آیا وحدت اسلامی با پایبندی به مذهب منافات دارد؟ وحدت اسلامی چه ثمراتی برای مسلمین دارد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
پيش از شرح و تفسير آيات نكته‌اي درباره « وحدت» بيان مي شود.
{{درگاه|حکومت دینی}}
 
'''وحدت اسلامی''' به معنای کنار گذاشتن [[اعتقادات خاص تشیع|اعتقادات]] و دستورات [[دین|دینی]] و [[مذهب|مذهبی]] نیست؛ بلکه به معنای اجتماع میان [[مسلمانان]] بر اساس مشترکاتی است که میان آن‌ها وجود دارد؛ لذا وحدت اسلامی هیچ منافاتی با پایبندی به عقائد و دستورات مذهب ندارد. گستره وحدت در مراتب و سطوح مختلفی قابل تصویر است. اوج آن یک پارچگی مسلمانان برای رسیدن به [[تمدن نوین اسلامی]] است.
درقرآن كريم واژه «وحدت‌» بكار نرفته است بلكه از واژه‌هاي «اعتصام‌» و «امت واحد» استفاده شده است كه درهمه آن‌ها مسلمانان را به داشتن وحدت تشويق مي‌كند. آن آيات عبارتند از :
 
۱ـ {{قرآن|واعتصموا بحبل الله جميعاً و لا تفرّقوا و اذكروا نعمه الله عليكم اذ كنتم اعداء فاَلّف بين قلوبكم فاصبحتم بنعمته اخواناً}}<ref>آل عمران/۱۰۳. ر.ك: مكارم شيرازي، ناصر و همكاران، تفسير نمونه، نشر دارالكتب الاسلاميه، ۱۳۵۴، ج۳، ص۲۸.</ref> و همگي به ريسمان خدا چنگ زنيد، و پراكنده نشويد؛ و نعمت خدا را بر خود ياد كنيد آنگاه كه دشمنان (يكديگر) بوديد، پس ميان دلهاي شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شديد.
 
۲ـ {{قرآن|و لا تكونوا كالذين تفرقوا و اختلفوا من بعد ما جاءهم البيّنات}}<ref>آل عمران/۱۰۵. ر.ك: الطباطباييي، محمد حسين، الميزان، مترجم عبدالكريم بروجردي، تهران، انتشارات منباء علمي، ۱۳۶۴ش، ج۳، ص۶۰۲ ـ ۶۱۰ .</ref> و چون كساني مباشيد كه پس از آن‌كه دلايل آشكار برايشان آمد، پراكنده شدند و با هم اختلاف پيدا كردند.


۳ـ {{قرآن|حتي اذا فشلتم و تنازعتم في الامر و عصيتم من بعد ما اراكم ما تحبون منكم من يريد الدنيا و منكم من يريد الاخره}}<ref>آل عمران/۱۵۲.</ref> تا آن‌كه سست شديد و دركار (جنگ و بر سر غنايم) با يكديگر به نزاع پرداختيد؛ و پس از آن‌كه آنچه را دوست داشتيد (يعني غنايم را) به شما نشان داد، نافرماني نموديد. برخي از شما دنيا را و برخي از شما آخرت را مي‌خواهد.
== اهمیت وحدت مسلمانان ==


۴ـ {{قرآن|يا ايها الذين آمنوا خذوا حذركم فانفروا ثبات اونفروا جميعاً}}<ref>النساء/۷۱ .</ref> اي كساني كه ايمان آورده‌ايد، (در برابردشمن) آماده باشيد (= اسلحه خود را برگيريد) و گروه گروه (به جهاد) بيرون رويد يا به طور جمعي روانه شويد.
وحدت و اتحاد میان مسلمین صرفاً یک تاکتیک سیاسی و اجتماعی نیست بلکه یک اصلی از اصول مسلّم [[اسلام]] است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=57542|عنوان=بیانات در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت کشور|تاریخ بازبینی=26 شهریور 1403|سال=1403}}</ref> وحدت اسلامی یک اعتقاد و ایمان قلبی است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=44016|عنوان=بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی|تاریخ بازبینی=24 آبان 1398|سال=1403}}</ref> یعنی این گونه نیست که به خاطر مسائلی و اقتضای زمان لازم باشد و مسلمین با یک دیگر اتحاد داشته باشند و با برطرف شدن این مسائل و اقتضاء مسئله وحدت نیز منتفی شود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref>


۵ـ {{قرآن|‌ان الذين فرّقوا دينهم و كانوا شيعاً لست منهم في شيء}}<ref>انعام/۱۵۹ .</ref> كساني كه دين خود را پراكنده ساختند و فرقه فرقه شدند، تو هيچ گونه مسؤول ايشان نيستي.
=== اهمیت وحدت در قرآن ===
[[قرآن کریم]] در [[آیه ۱۰۳ آل عمران]] می‌فرماید:{{قرآن|وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّ‌قُوا ۚ وَاذْکُرُ‌وا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا|ترجمه=و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آنگاه که دشمنان (یکدیگر) بودید، پس میان دلهای شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شدید.}}


۶ـ {{قرآنلو أراكم كثيراً و لتنازعتم في الامر}}<ref>انفال/۴۳ .</ref> و اگر ايشان را (= سپاه دشمن) به تو بسيار نشان مي‌داد قطعاً سست مي‌شديد و حتماً در كار (جهاد) منازعه مي‌كرديد.
در آیه شریفه فوق صریحاً دستور به اتحاد و عدم تفرقه میان مسلمانان داده شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=المیزان فی تفسیر القرآن|عنوان کتاب=المیزان فی تفسیر القرآن|سال=1352|نام=محمد حسین|نام خانوادگی=طباطبایی|ناشر=موسسه الاعلمی للمطبوعات|جلد=3|صفحه=368 و 369|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حماسه حسینی|عنوان کتاب=حماسه حسینی|سال=1377|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|جلد=1|صفحه=251|مکان=تهران}}</ref> این امر به عدم تفرقه یک امر و دستور اخلاقی و ارشادی نیست بلکه بیان گر دستوری است که خداوند انجام آن را واجب می‌دانند. به همین جهت وحدت یک فریضه و وظیفه قطعی قرآنی است<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=امامت و رهبری|عنوان کتاب=پانزده گفتار|سال=1402|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=318|مکان=تهران}}</ref> و لذا سعی برای تحقق آن عبادت است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=42974|عنوان=بیانات در دیدار کارگزاران حج|تاریخ بازبینی=12 تیر 1398|سال=1403}}</ref>


۷ـ {{قرآنلا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ريحكم}}<ref>انفال/۴۶ .</ref> و با هم نزاع مكنيد كه سست شويد و مهابت شما از بين برود.
اهمیت مسئله وحدت تا حدی است که قرآن دستور مبارزه با کسی داده است که درصدد از بین بردن آن باشد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=57542|عنوان=بیانات در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت کشور|تاریخ بازبینی=26 شهریور 1403|سال=1403}}</ref>


۸ـ {{قرآن|و قاتلوا المشركين كافّه كما يقاتلونكم كافه}}<ref>توبه/۳۶ .</ref> و همگي با مشركان بجنگيد، چنانكه آنان همگي با شما مي‌جنگند.
برای اتقان بیشتر مطلب به برخی آیات دیگری که دستور به وحدت داده‌اند یا وحدت از آن‌ها استفاده می‌شود اشاره می‌گردد:
# {{قرآن|وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّ‌قُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ|ترجمه=و چون کسانی مباشید که پس از آنکه دلایل آشکار برایشان آمد، پراکنده شدند و با هم اختلاف پیدا کردند.|سوره=آل‌عمران|آیه=۱۰۵}}
# {{قرآن|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَ‌کُمْ فَانفِرُ‌وا ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُ‌وا جَمِیعًا|ترجمه=ای کسانی که ایمان آورده‌اید، (در برابردشمن) آماده باشید (= اسلحه خود را برگیرید) و گروه گروه (به جهاد) بیرون روید یا به‌طور جمعی روانه شوید.|سوره=نساء|آیه=۷۱}}
# {{قرآن|وَلَا تَکونُوا مِنَ الْمُشْرِ‌کینَ مِنَ الَّذِینَ فَرَّ‌قُوا دِینَهُمْ وَکانُوا شِیعًا|ترجمه=و از مشرکان مباشید: از کسانی که دین خود را قطعه قطعه کردند و فرقه فرقه شدند.|سوره=روم|آیه=۳۱ و ۳۲}}
# {{قرآن|وَقَاتِلُوا الْمُشْرِ‌کِینَ کَافَّةً کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافَّةً|ترجمه=و همگی با مشرکان بجنگید، چنان‌که آنان همگی با شما می‌جنگند.|سوره=توبه|آیه=۳۶}}


۹ـ {{قرآنانّ هذا امتكم امه واحده و انا ربكم فاعبدون}}<ref>انبياء/۹۲ .</ref> اين است امت شما كه امتي يگانه است، و منم پروردگار شما، پس مرا بپرستيد.
=== اهمیت وحدت در کلام اهل بیت(ع) ===
در کلام [[اهل بیت(ع)]] شواهدی وجود دارد مبنی بر این که ایشان مسلمین را تشویق به وحدت می‌کردند و آن‌ها را از تفرقه بازمی‌داشتند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حج|عنوان کتاب=حج|سال=1389|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=16 تا 19|مکان=تهران}}</ref> هم چنین در بسیاری از کلمات و خطبه‌های [[امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین(ع)]] در [[نهج البلاغة]] دعوت کننده به وحدت و دور کننده از تفرقه میان مسلمانان است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حوزه و روحانیت|عنوان کتاب=حوزه و روحانیت|سال=1391|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|ناشر=موسسه اسراء|صفحه=34|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سروش هدایت|عنوان کتاب=سروش هدایت|سال=1397|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|ناشر=موسسه اسراء|جلد=9|صفحه=338|مکان=قم}}</ref>


۱۰ـ {{قرآنانّ امتكم امه واحده و انا ربكم فاتقون}}<ref>مؤمنون/۵۲ .</ref> و در حقيقت، اين امت شماست كه امتي يگانه است، و من پروردگار شمايم؛ پس از من پروا داريد.
== معنای وحدت اسلامی ==
مقصود از وحدت اسلامی این است که مسلمین با یگ دیگر متحد شوند و اختلافات مذهبی و فرقه ای باعث نزاع و درگیری و [[سب کردن|سب]] و [[لعن در اسلام|لعن]] میان آن‌ها نشود. البته این به معنای کوتاه آمدن از اعتقادات و کنار گذاشتن دستورات [[مذهب]] نیست؛ یعنی دستور اسلام این نیست که مذاهب اسلامی به اختلافات مذهبی خودشان اعتنا نکنند و با مشترکاتی که دارند یک مذهب جدیدی اختراع کنند و حول آن به اتحاد برسند. هم چنین معنای وحدت این نیست که مذاهب اسلامی همه گرد یکی از مذاهب مثل [[تشیع]] جمع شوند و مذهب خود را کنار بگذارند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حج|عنوان کتاب=حج|سال=1389|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=11|مکان=تهران}}</ref> بلکه مراد این است که روی مشترکات مثل توحید، قبله واحد، نماز، [[حج]] و موارد بسیار دیگر تکیه کنند و به اتحاد برسند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شش مقاله|عنوان کتاب=شش مقاله|سال=1390|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدا|صفحه=2|مکان=تهران}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=امامت و رهبری|عنوان کتاب=امامت و رهبری|سال=1401|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=17|مکان=تهران}}</ref>


۱۱ـ {{قرآنلا تكونوا من المشركين من الذين فرقوا دينهم و كانوا شيعاً}}<ref>الروم/۳۱ ـ ۳۲ .</ref> و از مشركان مباشيد: از كساني كه دين خود را قطعه قطعه كردند و فرقه فرقه شدند.
== مراتب وحدت اسلامی ==
وحدت اسلامی مراتبی دارد. اولین و پایین مرتبه این است که [[مذاهب اسلامی]]، جوامع و کشورهای اسلامی با یک دیگر نزاع نداشته باشند؛ متعرض یک دیگر نشوند و به یک دیگر ضربه ای وارد نکنند. مرتبه بالاتر و بعدی این است که کشورها و مذاهب اسلامی علاوه بر این که به یک دیگر ضربه نمی‌زنند و تعرض نمی‌کنند، با یک دیگر متحد می‌شوند و از یک دیگر دفاع می‌کنند تا در مقابل دشمن مشترک [[اسلام]] آسیبی نبینند. مرتبه بالاتر این است که مسلمین علاوه بر موارد مذکور نسبت به یک دیگر هم افزایی داشته باشند. اگر یک کشور اسلامی مثلاً در زمینه علمی، مالی، امنیتی، نظامی و … توانی دارد که کشور یا کشورهای دیگر از آن محروم هستند، درصدد کمک به این کشورهای بر بیاید و برای افزایش و رشد آن‌ها در حد ظرفیت خود تلاش کند. مرتبه نهایی نیز این است که تمام مسلمین برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی با یک دیگر متحد شوند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=44016|عنوان=بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی|تاریخ بازبینی=24 آبان 1398|سال=1403}}</ref> بدون تحقق وحدت اسلامی رسیدن به تمدن نوین اسلامی ممکن نخواهد بود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref>


۱۲ـ {{قرآن|انّ الله يحبّ الذين يقاتلون في سبيله صفّاً كانهم بنيان مرصوص}}<ref>الصف/۴ .</ref> در حقيقت خدا دوست دارد كساني را كه در راه او صف درصف، چنانكه گوئي بنائي ريخته شده از سرب‌اند جهاد مي‌كند. ‌آيات فوق طبق ترتيب سور شريفه نقل شده است. از جهتي بطور كلّي آيات را به دو دسته عمده مي‌توان تقسيم كرد: يك دسته، آياتي كه تشويق به وحدت مي‌كند و دسته دوّم آياتي كه نهي از اختلاف و تفرقه مي‌كند. علاوه بر كتب تفسير كه بهترين منبع براي مطالعه آيات مي‌باشند، چنانچه در پاورقي به بعضي از آن‌ها اشاره شده.
== برخی ثمرات وحدت مسلمانان ==
{{پایان پاسخ}}
* '''تقویت جبهه اسلام در برابر دشمن:''' با متحد شدن مسلمین جبهه اسلام قوی تر شده و در مقابل دشمنان اسلام آسیب پذیر نخواهد بود. وحدت مسلمین باعث می‌شود احتمال تهاجم دشمنان به مسلمانان کم تر شود زیرا با قوی شدن قدرت بازدارندگی نیز بالا می‌رود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=44016|عنوان=بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی|تاریخ بازبینی=24 آبان 1398|سال=1403}}</ref>
{{مطالعه بیشتر}}
* '''پیشرفت کشورهای اسلامی:''' اتحاد مسلمین باعث می‌شود رشد و پیشرفت‌های مختلفی که کشورهای اسلامی داشته‌اند به یک دیگر منتقل شود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref>
==مطالعه بيشتر==
* '''حرکت به سمت تمدن نوین اسلامی:''' برای تحقق [[تمدن نوین اسلامی]] لازم است تا مذاهب اسلامی با یک دیگر متحد باشند. در غیر این صورت تحقق آن امکان پذیر نخواهد بود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref>


۱. سيد محمود طالقاني، وحدت و آزادي، چاپ مهرماه ۱۳۶۱، انتشارات ميعاد فرهنگي آيت الله طالقاني.
== مطالعه بیشتر ==
* محمود طالقانی، وحدت و آزادی، چاپ مهرماه ۱۳۶۱، انتشارات میعاد فرهنگی آیت الله طالقانی.
* محمد باقر حکیم، وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن و سنّت، ترجمه عبدالهادی فقیهی زاده، چاپ مؤسسه فرهنگی انتشارات تبیان، چاپ اوّل، ۱۳۷۷.


۲. آيت محمد باقر حكيم، وحدت اسلامي از ديدگاه قرآن و سنّت، ترجمه عبدالهادي فقيهي زاده، چاپ مؤسسه فرهنگي انتشارات تبيان، چاپ اوّل، ۱۳۷۷.
== جستارهای وابسته ==
{{پایان مطالعه بیشتر}}
* [[اندیشه‌های تقریبی آیت‌الله بروجردی]]
* [[وحدت شیعه و سنی در احادیث]]


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = مسایل اجتماعی در قرآن
| شاخه فرعی۱ = مسائل اجتماعی در قرآن
|شاخه فرعی۲ = مسایل سیاسی
| شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{ارزیابی
  | شناسه =  
  | شناسه = شد
  | تیترها =  
  | عکس = <!--خالی | شد-->
  | ویرایش =  
  | درگاه = شد
  | لینک‌دهی =  
  | ادبیات = شد
  | ناوبری =  
  | پیوند = شد
  | نمایه =  
  | ناوبری = <!--خالی | شد-->
  | تغییر مسیر =  
  | تغییرمسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات = شد
  | بازبینی =  
  | ارزیابی کمی = شد
  | تکمیل =  
  | ارزیابی کیفی = <!--خالی | شد-->
  | اولویت =  
  | اولویت = الف
  | کیفیت =  
  | کیفیت = متوسط
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۹


سؤال

مقصود از وحدت اسلامی چیست؟ محدوده و گستره وحدت و اتحاد مسلمین چه مقدار است؟ آیا وحدت اسلامی با پایبندی به مذهب منافات دارد؟ وحدت اسلامی چه ثمراتی برای مسلمین دارد؟

درگاه‌ها
حکومت دینی.png


وحدت اسلامی به معنای کنار گذاشتن اعتقادات و دستورات دینی و مذهبی نیست؛ بلکه به معنای اجتماع میان مسلمانان بر اساس مشترکاتی است که میان آن‌ها وجود دارد؛ لذا وحدت اسلامی هیچ منافاتی با پایبندی به عقائد و دستورات مذهب ندارد. گستره وحدت در مراتب و سطوح مختلفی قابل تصویر است. اوج آن یک پارچگی مسلمانان برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی است.

اهمیت وحدت مسلمانان

وحدت و اتحاد میان مسلمین صرفاً یک تاکتیک سیاسی و اجتماعی نیست بلکه یک اصلی از اصول مسلّم اسلام است.[۱] وحدت اسلامی یک اعتقاد و ایمان قلبی است.[۲] یعنی این گونه نیست که به خاطر مسائلی و اقتضای زمان لازم باشد و مسلمین با یک دیگر اتحاد داشته باشند و با برطرف شدن این مسائل و اقتضاء مسئله وحدت نیز منتفی شود.[۳]

اهمیت وحدت در قرآن

قرآن کریم در آیه ۱۰۳ آل عمران می‌فرماید:﴿وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّ‌قُوا ۚ وَاذْکُرُ‌وا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا؛ و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آنگاه که دشمنان (یکدیگر) بودید، پس میان دلهای شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شدید.

در آیه شریفه فوق صریحاً دستور به اتحاد و عدم تفرقه میان مسلمانان داده شده است.[۴][۵] این امر به عدم تفرقه یک امر و دستور اخلاقی و ارشادی نیست بلکه بیان گر دستوری است که خداوند انجام آن را واجب می‌دانند. به همین جهت وحدت یک فریضه و وظیفه قطعی قرآنی است[۶][۷] و لذا سعی برای تحقق آن عبادت است.[۸]

اهمیت مسئله وحدت تا حدی است که قرآن دستور مبارزه با کسی داده است که درصدد از بین بردن آن باشد.[۹]

برای اتقان بیشتر مطلب به برخی آیات دیگری که دستور به وحدت داده‌اند یا وحدت از آن‌ها استفاده می‌شود اشاره می‌گردد:

  1. ﴿وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّ‌قُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ؛ و چون کسانی مباشید که پس از آنکه دلایل آشکار برایشان آمد، پراکنده شدند و با هم اختلاف پیدا کردند.(آل‌عمران:۱۰۵)
  2. ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَ‌کُمْ فَانفِرُ‌وا ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُ‌وا جَمِیعًا؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، (در برابردشمن) آماده باشید (= اسلحه خود را برگیرید) و گروه گروه (به جهاد) بیرون روید یا به‌طور جمعی روانه شوید.(نساء:۷۱)
  3. ﴿وَلَا تَکونُوا مِنَ الْمُشْرِ‌کینَ مِنَ الَّذِینَ فَرَّ‌قُوا دِینَهُمْ وَکانُوا شِیعًا؛ و از مشرکان مباشید: از کسانی که دین خود را قطعه قطعه کردند و فرقه فرقه شدند.(روم:۳۱ و ۳۲)
  4. ﴿وَقَاتِلُوا الْمُشْرِ‌کِینَ کَافَّةً کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافَّةً؛ و همگی با مشرکان بجنگید، چنان‌که آنان همگی با شما می‌جنگند.(توبه:۳۶)

اهمیت وحدت در کلام اهل بیت(ع)

در کلام اهل بیت(ع) شواهدی وجود دارد مبنی بر این که ایشان مسلمین را تشویق به وحدت می‌کردند و آن‌ها را از تفرقه بازمی‌داشتند.[۱۰] هم چنین در بسیاری از کلمات و خطبه‌های امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغة دعوت کننده به وحدت و دور کننده از تفرقه میان مسلمانان است.[۱۱][۱۲]

معنای وحدت اسلامی

مقصود از وحدت اسلامی این است که مسلمین با یگ دیگر متحد شوند و اختلافات مذهبی و فرقه ای باعث نزاع و درگیری و سب و لعن میان آن‌ها نشود. البته این به معنای کوتاه آمدن از اعتقادات و کنار گذاشتن دستورات مذهب نیست؛ یعنی دستور اسلام این نیست که مذاهب اسلامی به اختلافات مذهبی خودشان اعتنا نکنند و با مشترکاتی که دارند یک مذهب جدیدی اختراع کنند و حول آن به اتحاد برسند. هم چنین معنای وحدت این نیست که مذاهب اسلامی همه گرد یکی از مذاهب مثل تشیع جمع شوند و مذهب خود را کنار بگذارند.[۱۳] بلکه مراد این است که روی مشترکات مثل توحید، قبله واحد، نماز، حج و موارد بسیار دیگر تکیه کنند و به اتحاد برسند.[۱۴][۱۵]

مراتب وحدت اسلامی

وحدت اسلامی مراتبی دارد. اولین و پایین مرتبه این است که مذاهب اسلامی، جوامع و کشورهای اسلامی با یک دیگر نزاع نداشته باشند؛ متعرض یک دیگر نشوند و به یک دیگر ضربه ای وارد نکنند. مرتبه بالاتر و بعدی این است که کشورها و مذاهب اسلامی علاوه بر این که به یک دیگر ضربه نمی‌زنند و تعرض نمی‌کنند، با یک دیگر متحد می‌شوند و از یک دیگر دفاع می‌کنند تا در مقابل دشمن مشترک اسلام آسیبی نبینند. مرتبه بالاتر این است که مسلمین علاوه بر موارد مذکور نسبت به یک دیگر هم افزایی داشته باشند. اگر یک کشور اسلامی مثلاً در زمینه علمی، مالی، امنیتی، نظامی و … توانی دارد که کشور یا کشورهای دیگر از آن محروم هستند، درصدد کمک به این کشورهای بر بیاید و برای افزایش و رشد آن‌ها در حد ظرفیت خود تلاش کند. مرتبه نهایی نیز این است که تمام مسلمین برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی با یک دیگر متحد شوند.[۱۶] بدون تحقق وحدت اسلامی رسیدن به تمدن نوین اسلامی ممکن نخواهد بود.[۱۷]

برخی ثمرات وحدت مسلمانان

  • تقویت جبهه اسلام در برابر دشمن: با متحد شدن مسلمین جبهه اسلام قوی تر شده و در مقابل دشمنان اسلام آسیب پذیر نخواهد بود. وحدت مسلمین باعث می‌شود احتمال تهاجم دشمنان به مسلمانان کم تر شود زیرا با قوی شدن قدرت بازدارندگی نیز بالا می‌رود.[۱۸]
  • پیشرفت کشورهای اسلامی: اتحاد مسلمین باعث می‌شود رشد و پیشرفت‌های مختلفی که کشورهای اسلامی داشته‌اند به یک دیگر منتقل شود.[۱۹]
  • حرکت به سمت تمدن نوین اسلامی: برای تحقق تمدن نوین اسلامی لازم است تا مذاهب اسلامی با یک دیگر متحد باشند. در غیر این صورت تحقق آن امکان پذیر نخواهد بود.[۲۰]

مطالعه بیشتر

  • محمود طالقانی، وحدت و آزادی، چاپ مهرماه ۱۳۶۱، انتشارات میعاد فرهنگی آیت الله طالقانی.
  • محمد باقر حکیم، وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن و سنّت، ترجمه عبدالهادی فقیهی زاده، چاپ مؤسسه فرهنگی انتشارات تبیان، چاپ اوّل، ۱۳۷۷.

جستارهای وابسته

منابع

  1. «بیانات در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت کشور». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۶ شهریور ۱۴۰۳.
  2. «بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۴ آبان ۱۳۹۸.
  3. «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲ آبان ۱۴۰۰.
  4. طباطبایی، محمد حسین (۱۳۵۲). المیزان فی تفسیر القرآن. ج. ۳. قم: موسسه الاعلمی للمطبوعات. ص. ۳۶۸ و ۳۶۹.
  5. مطهری، مرتضی (۱۳۷۷). حماسه حسینی. ج. ۱. تهران: صدرا. ص. ۲۵۱.
  6. «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲ آبان ۱۴۰۰.
  7. مطهری، مرتضی (۱۴۰۲). امامت و رهبری. تهران: صدرا. ص. ۳۱۸.
  8. «بیانات در دیدار کارگزاران حج». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۱۲ تیر ۱۳۹۸.
  9. «بیانات در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت کشور». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۶ شهریور ۱۴۰۳.
  10. مطهری، مرتضی (۱۳۸۹). حج. تهران: صدرا. ص. ۱۶ تا ۱۹.
  11. جوادی آملی، عبدالله (۱۳۹۱). حوزه و روحانیت. قم: موسسه اسراء. ص. ۳۴.
  12. جوادی آملی، عبدالله (۱۳۹۷). سروش هدایت. ج. ۹. قم: موسسه اسراء. ص. ۳۳۸.
  13. مطهری، مرتضی (۱۳۸۹). حج. تهران: صدرا. ص. ۱۱.
  14. مطهری، مرتضی (۱۳۹۰). شش مقاله. تهران: صدا. ص. ۲.
  15. مطهری، مرتضی (۱۴۰۱). امامت و رهبری. تهران: صدرا. ص. ۱۷.
  16. «بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۴ آبان ۱۳۹۸.
  17. «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲ آبان ۱۴۰۰.
  18. «بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۴ آبان ۱۳۹۸.
  19. «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲ آبان ۱۴۰۰.
  20. «بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از مسئولان نظام». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲ آبان ۱۴۰۰.