درخت طلح در آیه ۲۹ سوره واقعه: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}}مراد از درخت طلح در آیه ۲۹ سوره واقعه چیست؟{{پایان سوال}} | ||
[[پرونده:درخت طلح نجدی.jpg|بندانگشتی|درخت طلح نجدی یا اقاقیای جیراردی، که به باور برخی از پژوهشگران، تطابق بیشتری با واژه طلح در قرآن دارد.]] | |||
'''طَلْح''' درختی است که در آیه ۲۹ [[سوره واقعه]]، یکی از نعمت‌های [[اصحاب یمین]] در [[بهشت]] شمرده شده و به باور بسیاری از [[مفسران]]، منظور از آن درخت موز است.<ref>ابن هائم، احمد بن محمد، التبيان فى تفسير غريب القرآن، محقق: محمد ضاحى عبد الباقى، بیروت، دار الغرب الإسلامي، چاپ اول، ۱۴۲۳ق، ص۳۱۱.</ref> | |||
<ref>طباطبايى، محمدحسين، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۲۱۲.</ref> | |||
<ref>شاه عبدالعظيمى، حسين، تفسير اثنى عشرى، تهران، ميقات، چاپ اول، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۴۵۸.</ref> | |||
موز | درباره معنای این واژه در [[قرآن]]، نظرهای دیگری مانند درخت اقاقیا، درخت مورد و درخت مو نیز بیان شده است.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.</ref> [[خلیل بن احمد فراهیدی]] لغت‌شناس قرن دوم قمری، درخت طلح که در قرآن ذکر شده را درخت موز معنا کرده است.<ref>کتاب العین، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۶۹.</ref> [[فخرالدین طریحی|فخرالدین طُریحی]] لغت‌شناس [[شیعه]] قرن یازدهم قمری نیز، طلح را به معنای درخت موز که زیبا، سرسبز و پر عطر است دانسته است.<ref>مجمع البحرین، تهران، مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۳۹۲.</ref> | ||
برخی پژوهشگران معاصر معتقدند واژه طلح در این آیه، با درخت اقاقیا تطابق بیشتری دارد؛ زیرا سوره واقعه از جمله [[سوره‌های مکی]] است و شیوه قرآن استفاده از مثال‌هایی از طبیعیت است که برای مخاطبانِ نخستینِ قرآن، قابل فهم باشد.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.</ref> به گفته این پژوهشگران، یکی از پوشش‌های گیاهی مکه درخت طلح نجدی (اقاقیای جیراردی) است که بیشترین مطابقت را با واژه طلح در قرآن دارد.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۸.</ref> | |||
== آیه و ترجمه == | |||
{{قرآن بزرگ|وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ | |||
| سوره = واقعه | |||
| آیه = ۲۹ | |||
| ترجمه = و درختانی که میوه‌هایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است. | |||
}} | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== پیوند به بیرون == | |||
* [http://kq.meybod.ac.ir/article_1865.html مصداق‌شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه‌شناسی] | |||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | ||
| خط ۹۷: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = - | ||
| تیترها = | | تیترها = - | ||
| ویرایش = | | ویرایش = | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:بهشت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۰
سؤال
مراد از درخت طلح در آیه ۲۹ سوره واقعه چیست؟
طَلْح درختی است که در آیه ۲۹ سوره واقعه، یکی از نعمت‌های اصحاب یمین در بهشت شمرده شده و به باور بسیاری از مفسران، منظور از آن درخت موز است.[۱] [۲] [۳]
درباره معنای این واژه در قرآن، نظرهای دیگری مانند درخت اقاقیا، درخت مورد و درخت مو نیز بیان شده است.[۴] خلیل بن احمد فراهیدی لغت‌شناس قرن دوم قمری، درخت طلح که در قرآن ذکر شده را درخت موز معنا کرده است.[۵] فخرالدین طُریحی لغت‌شناس شیعه قرن یازدهم قمری نیز، طلح را به معنای درخت موز که زیبا، سرسبز و پر عطر است دانسته است.[۶]
برخی پژوهشگران معاصر معتقدند واژه طلح در این آیه، با درخت اقاقیا تطابق بیشتری دارد؛ زیرا سوره واقعه از جمله سوره‌های مکی است و شیوه قرآن استفاده از مثال‌هایی از طبیعیت است که برای مخاطبانِ نخستینِ قرآن، قابل فهم باشد.[۷] به گفته این پژوهشگران، یکی از پوشش‌های گیاهی مکه درخت طلح نجدی (اقاقیای جیراردی) است که بیشترین مطابقت را با واژه طلح در قرآن دارد.[۸]
آیه و ترجمه
| ﴿ | وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ
و درختانی که میوه‌هایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است. واقعه:۲۹ |
﴾ |
منابع
- ↑ ابن هائم، احمد بن محمد، التبيان فى تفسير غريب القرآن، محقق: محمد ضاحى عبد الباقى، بیروت، دار الغرب الإسلامي، چاپ اول، ۱۴۲۳ق، ص۳۱۱.
- ↑ طباطبايى، محمدحسين، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۲۱۲.
- ↑ شاه عبدالعظيمى، حسين، تفسير اثنى عشرى، تهران، ميقات، چاپ اول، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۴۵۸.
- ↑ رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.
- ↑ کتاب العین، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۶۹.
- ↑ مجمع البحرین، تهران، مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۳۹۲.
- ↑ رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.
- ↑ رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۸.