|
|
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{شروع متن}} | | {{شروع متن}} |
| {{سوال}}موز و فواید آن در قرآن کریم را بیان کنید {{پایان سوال}} | | {{سوال}}مراد از درخت طلح در آیه ۲۹ سوره واقعه چیست؟{{پایان سوال}} |
| | [[پرونده:درخت طلح نجدی.jpg|بندانگشتی|درخت طلح نجدی یا اقاقیای جیراردی، که به باور برخی از پژوهشگران، تطابق بیشتری با واژه طلح در قرآن دارد.]] |
| | '''طَلْح''' درختی است که در آیه ۲۹ [[سوره واقعه]]، یکی از نعمتهای [[اصحاب یمین]] در [[بهشت]] شمرده شده و به باور بسیاری از [[مفسران]]، منظور از آن درخت موز است.<ref>ابن هائم، احمد بن محمد، التبيان فى تفسير غريب القرآن، محقق: محمد ضاحى عبد الباقى، بیروت، دار الغرب الإسلامي، چاپ اول، ۱۴۲۳ق، ص۳۱۱.</ref> |
| | <ref>طباطبايى، محمدحسين، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۲۱۲.</ref> |
| | <ref>شاه عبدالعظيمى، حسين، تفسير اثنى عشرى، تهران، ميقات، چاپ اول، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۴۵۸.</ref> |
|
| |
|
| موز بمعنی Banana و نام علمی آن بهMusa sapientum اطلاق میشود | | درباره معنای این واژه در [[قرآن]]، نظرهای دیگری مانند درخت اقاقیا، درخت مورد و درخت مو نیز بیان شده است.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.</ref> [[خلیل بن احمد فراهیدی]] لغتشناس قرن دوم قمری، درخت طلح که در قرآن ذکر شده را درخت موز معنا کرده است.<ref>کتاب العین، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۶۹.</ref> [[فخرالدین طریحی|فخرالدین طُریحی]] لغتشناس [[شیعه]] قرن یازدهم قمری نیز، طلح را به معنای درخت موز که زیبا، سرسبز و پر عطر است دانسته است.<ref>مجمع البحرین، تهران، مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۳۹۲.</ref> |
|
| |
|
| خداوند متعال در نعمتهایی که به اصحاب یمین در بهشت میدهد در آیه ۲۹ سوره واقعه اشاره نموده و یکی از آنها را درخت پر شاخ و برگی به نام «طلح» معرفی کرده و میفرماید:
| | برخی پژوهشگران معاصر معتقدند واژه طلح در این آیه، با درخت اقاقیا تطابق بیشتری دارد؛ زیرا سوره واقعه از جمله [[سورههای مکی]] است و شیوه قرآن استفاده از مثالهایی از طبیعیت است که برای مخاطبانِ نخستینِ قرآن، قابل فهم باشد.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.</ref> به گفته این پژوهشگران، یکی از پوششهای گیاهی مکه درخت طلح نجدی (اقاقیای جیراردی) است که بیشترین مطابقت را با واژه طلح در قرآن دارد.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۸.</ref> |
|
| |
|
| «وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ»؛ «درخت پر شاخ و برگ و سرسبز که بهشتیان زیر سایه اش مینشینند».
| | == آیه و ترجمه == |
| | | {{قرآن بزرگ|وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ |
| طلح در لغت:
| | | سوره = واقعه |
| | | | آیه = ۲۹ |
| مجمع البحرین مینویسد: طلح در لغت همان درخت موز است که زیبا، با طراوت و سر سبز و پر عطر میباشد.<ref>مجمع البحرین، ج۲، ص۳۹۲</ref>
| | | ترجمه = و درختانی که میوههایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است. |
| | | }} |
| خلیل هم مینویسد: درخت طلح که در قرآن آمده است به معنی موز است.<ref>کتاب العین، ج۳، ص۱۶۹</ref>
| |
| | |
| طلح در ترجمههای قرآن
| |
| | |
| در برخی از ترجمهها طلح را توصیف کردهاند و گفتهاند درخت پر شاخ و برگ و در برخی از ترجمه نیز علاوه بر توصیف آن به نامش نیز اشاره کرده و میگویند طلح همان درخت موز است. از جمله:
| |
| | |
| ترجمه آیتی، انصاریان، برزی، پور جوادی، تشکری، خسروی، خواجوی، رضایی، سراج، طاهری، فولادوند، فیض الاسلام، کاویانپور، گرمارودی و …
| |
| | |
| طلح در تفسیر
| |
| | |
| در تفاسیر نیز این درخت را به درخت موز تفسیر کردهاند که فقط به چند نمونه اشاره میکنیم:
| |
| | |
| ۱. نیشابوری محمود، إیجازالبیان عن معانی القرآن، دار الغرب الاسلامی - بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۵ ق.
| |
| ۲.
| |
| ۳. شهاب الدین احمد بن محمد، التبیان فی تفسیر غریب القرآن، دار الغرب الإسلامی - بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۳ ق.
| |
| ۴.
| |
| ۵. جلال الدین سیوطی، تفسیر الجلالین، مؤسسه النور للمطبوعات - بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۶ ق.
| |
| ۶.
| |
| ۷. ابن ابی حاتم، تفسیر القرآن العظیم (ابنابیحاتم)، مکتبه نزار مصطفی الباز - عربستان سعودی، چاپ سوم، ۱۴۱۹ ق.
| |
| ۸.
| |
| ۹. موسوی همدانی سید محمد باقر، ترجمه تفسیر المیزان، دفتر انتشارات اسلامی جامعهٔ مدرسین حوزه علمیه قم - قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ ش.
| |
| ۱۰.
| |
| ۱۱. حسینی شاه عبدالعظیمی حسین بن احمد، تفسیر اثنا عشری، انتشارات میقات - تهران، چاپ اول، ۱۳۶۳ ش.
| |
| ۱۲.
| |
| ۱۳. قرشی سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، بنیاد بعثت - تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۷ ش.
| |
| #
| |
| # و ….
| |
| #
| |
| فایده میوه موز
| |
| | |
| در قرآن کریم فقط یک بار و آن هم در آیه ۲۹ سوره واقعه است و سخنی از آثار و فوایدش به میان نیامده است شما میتوانید به کتابهای تغذیه ای و خواص میوه مراجعه نمایید. اما برای تمونه به برخی از آنها اشاره میکنیم:
| |
| | |
| گیاهشناسی:
| |
| موز گیاهی است علفی که مانند درختچه است. برگهای آن بسیار بزرگ و پهن و گاهی تا ۲ متر میرسد. گلهای آن مجتمع و بصورت سنبله است. میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن برنگ زرد در میآید.
| |
| موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان کشت میشده است. در سال ۱۴۸۲ پرتغالیها موز را در سواحل گینه پیدا کردند و به جزائر قناری بردند و سپس بوسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریکا برده شد و اکنون موز در تمام مناطق گرمسیر دنیا کشت میشود.
| |
| موز را هنگامیکه هنوز سبز است از درخت میچینند و به مناطق مختلف میفرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آنرا میرسانند.
| |
| موز انواع مختلف دارد یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است که مزه شیرینی دارد.
| |
| در کشورهای استوایی معمولاً موز را میپزند و همراه با برنج و لوبیا میخورند در کشورهای آمریکای لاتین موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک میکنند.
| |
| هنگامیکه موز را انتخاب میکنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکههای سیاه وجود داشته باشد و این نشانه یک موز رسیده است. موز نارس به دلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است.
| |
| ترکیبات شیمیایی:
| |
| قندی که در موز وجود دارد بسرعت قابل جذب است. و بطور کلی میتوان گفت در صد گرم موز مواد زیر موجود است:
| |
| انرژی ۱۰۰ کالری
| |
| آب ۷۰ گرم
| |
| پروتئین ۰/۸ گرم
| |
| چربی ۰/۲ گرم
| |
| قند ۶/۵ گرم
| |
| کلسیم ۸ میلیگرم
| |
| فسفر ۲۵ میلیگرم
| |
| آهن ۰/۷ میلیگرم
| |
| سدیم ۱ میلیگرم
| |
| پتاسیم ۳۷۰ میلیگرم
| |
| ویتامین آ ۱۹۰ واحد
| |
| ویتامین ب۱ ۰/۰۵ میلیگرم
| |
| ویتامین ب ۲ ۰/۰۶ میلیگرم
| |
| ویتامین ب ۳ ۰/۰۷ میلیگرم
| |
| ویتامین ث ۱۰ میلیگرم
| |
| در موز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین، نوروپی تفرین، دوپامین و کاته چولامین وجود دارد.
| |
| خواص داروئی:
| |
| موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ میکند. موز انرژی زیادی دارد و چون نرم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن میباشد.
| |
| # به دلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچهها میباشد.
| |
| # موز ملین بوده و همچنین درمان اسهال و اسهال خونی است.
| |
| # موز خونساز است بنابراین اشخاص لاغر و کم خون حتماً باید موز بخورند.
| |
| # موز تقویت کننده معده و نیروی جنسی است.
| |
| # موز درمان زخم معده و روده میباشد.
| |
| # گرد موز همچنین داروی خوبی برای پائین آوردن کلسترول است.
| |
| # شیره گلهای موز درمان کننده اسهال خونی است.
| |
| # جوشانده موز اثر قطع خونریزی درد.
| |
| # ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است.
| |
| # ریشه موز دفع کننده کرم معده است.
| |
| # موز نفاخ است وزیاد خوردن آن خصوصا در سرد مزاجان تولید گاز معده میکند برای رفع این عارضه بایدپس از آن کمی نمک خورد
| |
| # موز تأثیر خوبی در تأمین رشد و تعادل سیستم اعصاب درد.
| |
| # برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید.
| |
| # موز مدر است.
| |
| # موز بعلت دارا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند.<ref>gigapars.com</ref>
| |
| {{پایان پاسخ}} | | {{پایان پاسخ}} |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
| | |
| | == پیوند به بیرون == |
| | |
| | * [http://kq.meybod.ac.ir/article_1865.html مصداقشناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاهشناسی] |
| {{شاخه | | {{شاخه |
| | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | | | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن |
خط ۹۷: |
خط ۳۱: |
| }} | | }} |
| {{تکمیل مقاله | | {{تکمیل مقاله |
| | شناسه = | | | شناسه = - |
| | تیترها = | | | تیترها = - |
| | ویرایش = | | | ویرایش = |
| | لینکدهی = | | | لینکدهی = شد |
| | ناوبری = | | | ناوبری = |
| | نمایه = | | | نمایه = |
| | تغییر مسیر = | | | تغییر مسیر = |
| | ارجاعات = | | | ارجاعات = |
| | بازبینی = | | | ارزیابی کمی = |
| | تکمیل = | | | تکمیل = |
| | اولویت = | | | اولویت = ج |
| | کیفیت = | | | کیفیت = |
| }} | | }} |
| {{پایان متن}} | | {{پایان متن}} |
| | |
| | [[رده:بهشت]] |