درخت طلح در آیه ۲۹ سوره واقعه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}موز و فواید آن در قرآن کریم را بیان کنید {{پایان سوال}}
{{سوال}}مراد از درخت طلح در آیه ۲۹ سوره واقعه چیست؟{{پایان سوال}}
[[پرونده:درخت طلح نجدی.jpg|بندانگشتی|درخت طلح نجدی یا اقاقیای جیراردی، که به باور برخی از پژوهشگران، تطابق بیشتری با واژه طلح در قرآن دارد.]]
'''طَلْح''' درختی است که در آیه ۲۹ [[سوره واقعه]]، یکی از نعمت‌های [[اصحاب یمین]] در [[بهشت]] شمرده شده و به باور بسیاری از [[مفسران]]، منظور از آن درخت موز است.<ref>ابن‏ هائم، احمد بن محمد، التبيان فى تفسير غريب القرآن‏، محقق: محمد ضاحى عبد الباقى‏، بیروت، دار الغرب الإسلامي‏، چاپ اول، ۱۴۲۳ق‏، ص۳۱۱.</ref>
<ref>طباطبايى، محمدحسين، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۲۱۲.</ref>
‏<ref>شاه‏ عبدالعظيمى، حسين، تفسير اثنى عشرى، تهران، ميقات، چاپ اول، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۴۵۸.</ref>


موز بمعنی Banana و نام علمی آن بهMusa sapientum اطلاق می‌شود
درباره معنای این واژه در [[قرآن]]، نظرهای دیگری مانند درخت اقاقیا، درخت مورد و درخت مو نیز بیان شده است.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.</ref> [[خلیل بن احمد فراهیدی]] لغت‌شناس قرن دوم قمری، درخت طلح که در قرآن ذکر شده را درخت موز معنا کرده است.<ref>کتاب العین، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج‏۳، ص۱۶۹.</ref> [[فخرالدین طریحی|فخرالدین طُریحی]] لغت‌شناس [[شیعه]] قرن یازدهم قمری نیز، طلح را به معنای درخت موز که زیبا، سرسبز و پر عطر است دانسته است.<ref>مجمع البحرین، تهران، مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش، ج‏۲، ص۳۹۲.</ref>


خداوند متعال در نعمت‌هایی که به اصحاب یمین در بهشت می‌دهد در آیه ۲۹ سوره واقعه اشاره نموده و یکی از آنها را درخت پر شاخ و برگی به نام «طلح» معرفی کرده و می‌فرماید:
برخی پژوهشگران معاصر معتقدند واژه طلح در این آیه، با درخت اقاقیا تطابق بیشتری دارد؛ زیرا سوره واقعه از جمله [[سوره‌های مکی]] است و شیوه قرآن استفاده از مثال‌هایی از طبیعیت است که برای مخاطبانِ نخستینِ قرآن، قابل فهم باشد.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.</ref> به گفته این پژوهشگران، یکی از پوشش‌های گیاهی مکه درخت طلح نجدی (اقاقیای جیراردی) است که بیشترین مطابقت را با واژه طلح در قرآن دارد.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۸.</ref>


«وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ»؛ «درخت پر شاخ و برگ و سرسبز که بهشتیان زیر سایه اش می‌نشینند».
== آیه و ترجمه ==
 
{{قرآن بزرگ|وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ
طلح در لغت:
| سوره = واقعه
 
| آیه = ۲۹
مجمع البحرین می‌نویسد: طلح در لغت همان درخت موز است که زیبا، با طراوت و سر سبز و پر عطر می‌باشد.<ref>مجمع البحرین، ج‏۲، ص۳۹۲</ref>
| ترجمه = و درختانی که میوه‌هایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است.
 
}}
خلیل هم می‌نویسد: درخت طلح که در قرآن آمده است به معنی موز است.<ref>کتاب العین، ج‏۳، ص۱۶۹</ref>
 
طلح در ترجمه‌های قرآن
 
در برخی از ترجمه‌ها طلح را توصیف کرده‌اند و گفته‌اند درخت پر شاخ و برگ و در برخی از ترجمه نیز علاوه بر توصیف آن به نامش نیز اشاره کرده و می‌گویند طلح همان درخت موز است. از جمله:
 
ترجمه آیتی، انصاریان، برزی، پور جوادی، تشکری، خسروی، خواجوی، رضایی، سراج، طاهری، فولادوند، فیض الاسلام، کاویانپور، گرمارودی و …
 
طلح در تفسیر
 
در تفاسیر نیز این درخت را به درخت موز تفسیر کرده‌اند که فقط به چند نمونه اشاره می‌کنیم:
 
۱. نیشابوری محمود، إیجازالبیان عن معانی القرآن، دار الغرب الاسلامی - بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۵ ق.
۲.
۳. شهاب الدین احمد بن محمد، التبیان فی تفسیر غریب القرآن، دار الغرب الإسلامی - بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۳ ق.
۴.
۵. جلال الدین سیوطی، تفسیر الجلالین، مؤسسه النور للمطبوعات - بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۶ ق.
۶.
۷. ابن ابی حاتم، تفسیر القرآن العظیم (ابن‌ابی‌حاتم)، مکتبه نزار مصطفی الباز - عربستان سعودی، چاپ سوم، ۱۴۱۹ ق.
۸.
۹. موسوی همدانی سید محمد باقر، ترجمه تفسیر المیزان، دفتر انتشارات اسلامی جامعهٔ مدرسین حوزه علمیه قم - قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ ش.
۱۰.
۱۱. حسینی شاه عبدالعظیمی حسین بن احمد، تفسیر اثنا عشری، انتشارات میقات - تهران، چاپ اول، ۱۳۶۳ ش.
۱۲.
۱۳. قرشی سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، بنیاد بعثت - تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۷ ش.
#
#  و ….
#
فایده میوه موز
 
در قرآن کریم فقط یک بار و آن هم در آیه ۲۹ سوره واقعه است و سخنی از آثار و فوایدش به میان نیامده است شما می‌توانید به کتاب‌های تغذیه ای و خواص میوه مراجعه نمایید. اما برای تمونه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
 
گیاه‌شناسی:
موز گیاهی است علفی که مانند درختچه است. برگ‌های آن بسیار بزرگ و پهن و گاهی تا ۲ متر می‌رسد. گلهای آن مجتمع و بصورت سنبله است. میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن برنگ زرد در می‌آید.
موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان کشت می‌شده است. در سال ۱۴۸۲ پرتغالی‌ها موز را در سواحل گینه پیدا کردند و به جزائر قناری بردند و سپس بوسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریکا برده شد و اکنون موز در تمام مناطق گرمسیر دنیا کشت می‌شود.
موز را هنگامیکه هنوز سبز است از درخت می‌چینند و به مناطق مختلف می‌فرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آنرا می‌رسانند.
موز انواع مختلف دارد یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است که مزه شیرینی دارد.
در کشورهای استوایی معمولاً موز را می‌پزند و همراه با برنج و لوبیا می‌خورند در کشورهای آمریکای لاتین موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک می‌کنند.
هنگامیکه موز را انتخاب می‌کنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکه‌های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه یک موز رسیده است. موز نارس به دلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است.
ترکیبات شیمیایی:
قندی که در موز وجود دارد بسرعت قابل جذب است. و بطور کلی می‌توان گفت در صد گرم موز مواد زیر موجود است:
انرژی ۱۰۰ کالری
آب ۷۰ گرم
پروتئین ۰/۸ گرم
چربی ۰/۲ گرم
قند ۶/۵ گرم
کلسیم ۸ میلی‌گرم
فسفر ۲۵ میلی‌گرم
آهن ۰/۷ میلی‌گرم
سدیم ۱ میلی‌گرم
پتاسیم ۳۷۰ میلی‌گرم
ویتامین آ ۱۹۰ واحد
ویتامین ب۱ ۰/۰۵ میلی‌گرم
ویتامین ب ۲ ۰/۰۶ میلی‌گرم
ویتامین ب ۳ ۰/۰۷ میلی‌گرم
ویتامین ث ۱۰ میلی‌گرم
در موز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین، نوروپی تفرین، دوپامین و کاته چولامین وجود دارد.
خواص داروئی:
موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ می‌کند. موز انرژی زیادی دارد و چون نرم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن می‌باشد.
# به دلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه‌ها می‌باشد.
# موز ملین بوده و همچنین درمان اسهال و اسهال خونی است.
# موز خونساز است بنابراین اشخاص لاغر و کم خون حتماً باید موز بخورند.
# موز تقویت کننده معده و نیروی جنسی است.
# موز درمان زخم معده و روده می‌باشد.
# گرد موز همچنین داروی خوبی برای پائین آوردن کلسترول است.
# شیره گلهای موز درمان کننده اسهال خونی است.
# جوشانده موز اثر قطع خونریزی درد.
# ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است.
# ریشه موز دفع کننده کرم معده است.
# موز نفاخ است وزیاد خوردن آن خصوصا در سرد مزاجان تولید گاز معده می‌کند برای رفع این عارضه بایدپس از آن کمی نمک خورد
# موز تأثیر خوبی در تأمین رشد و تعادل سیستم اعصاب درد.
# برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید.
# موز مدر است.
# موز بعلت دارا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند.<ref>gigapars.com</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
== پیوند به بیرون ==
* [http://kq.meybod.ac.ir/article_1865.html مصداق‌شناسی واژه طلح در قرآن  با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه‌شناسی]
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
خط ۹۷: خط ۳۱:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه = -
  | تیترها =
  | تیترها = -
  | ویرایش =
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت = ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:بهشت]]
trustworthy
۳٬۲۱۰

ویرایش