مهریه حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}}مهریه حضرت زهرا(س) چیست و اینکه گفته می‌شود آب فرات مهریه حضرت فاطمه زهرا (س) است به چه معنا است؟{{پایان سوال}} {{پاسخ}}123 == مهریه ظاهری حضرت زهرا(س) == امام علی(ع) به فرمان پیامبر(ص) زره خود را فروخت پیامبر(ص) مقداری از پول آن را...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۲

سؤال
مهریه حضرت زهرا(س) چیست و اینکه گفته می‌شود آب فرات مهریه حضرت فاطمه زهرا (س) است به چه معنا است؟

123

مهریه ظاهری حضرت زهرا(س)

امام علی(ع) به فرمان پیامبر(ص) زره خود را فروخت پیامبر(ص) مقداری از پول آن را به بلال حبشی داد تا برای فاطمه عطر تهیه کند.[۱]سپس باقیمانده آن را برای تهیه وسائل مورد نیاز زندگی، به ابوبکر داد که به همراهی عمار یاسر و چند تن از صحابه جهیزیه را تهیه کنند و آنها نیز زیر نظر ابوبکر، آنچه را لازم بود خریدرای کردند.[۲]

مهریه ظاهری ایشان مورد پرداخت حضرت علی قرار گرفت که ایشان زره خود را به چهار صد درهم فروختند و این هزینه مهریه را به پیامبر پرداختند و حضرت این هزینه را صرف این جهیزیه برای حضرت زهرا کرد، این جهیزیه به شرح زیر است:

در مهریه حضرت زهرا(س) از جهت کیفیت و مقدار در تاریخ اختلاف وجود دارد که بر این اساس مهریه حضرت فاطمه کتانِ بافت یمن، پوست دباغی نشده و گیاهی خوشبو و طبق برخی دیگر، زره و پوست دباغی نشده گوسفند یا شتر ذکر شده است.[۳]

از جمله موارد دیگری که بیان کرده اند: پیراهن یک قواره، مقنعه یک عدد، قطیفه مشکی خیبری یک عدد، تخت خواب چوبی که دور آن با لیف خرما پیچیده شده بود، دو عدد تشک کتان مصری، چهار عدد بالش، پرده پشمی، دستاس، دلو چرمی، تشت مسی، قدح بزرگ برای دوشیدن شیر، تنگ آب خوری، آفتابه، سبوی گلی سبز رنگ، کوزه سفالی، سفره چرمی، چادر قطرانی، مشک آب.[۴][۵]

از جمله وسائل جهیزیه حضرت پیراهن نو او بود که برای شب عروسی تهیه شده بود که حضرت زهرا(س) بعد از درخواست نیازمند سریعاً آن را انفاق کردند.[۶]

مهریه معنوی حضرت زهرا(س)

عظمت و جایگاه حضرت زهرا(س)

درگاه‌ها
فاطمیه.png
زن-و-خانواده.png



منابع

  1. شیخ طوسی (۱۴۱۴). الامالی. ج. ۱. ص. ۴۰.
  2. شوشتری (۱۴۰۹). شرح احقاق الحق. ج. ۱۰. ص. ۴۰۱.
  3. بن‌شهرآشوب (۱۳۷۹). مناقب آل‌ابی‌طالب. ج. ۳. ص. ۳۵۱.
  4. ابن شهر آشوب. مناقب. ج. ۳. ص. ۳۵۳.
  5. کشف الغمه. ج. ۱. ص. ۳۵۹.
  6. شوشتری (۱۴۰۹). شرح احقاق الحق. ج. ۱۰. ص. ۴۰۱.