دعا هنگام تحویل سال: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[نوروز]] در گنجینه معارف [[اهل بیت]](ع) و متون روایی ما از منزلت و جایگاه خاصی برخوردار است. اگر چه در قرآن آیه‌ای برای تحویل سال نازل نشده است ولی با درنگ در روایات، بدست می‌آید که «نوروز» سمبل تحوّل و تغییر است، البته تحول به سمت نیکویی و بهتر شدن.
[[نوروز]] در گنجینه معارف [[اهل بیت]](ع) و متون روایی ما از منزلت و جایگاه خاصی برخوردار است. اگر چه در قرآن آیه‌ای برای تحویل سال نازل نشده است ولی با درنگ در روایات، بدست می‌آید که «نوروز» سمبل تحوّل و تغییر است، البته تحول به سمت نیکویی و بهتر شدن. از همین جهت امروزه دعای زیر را هنگام تحویل سال می‌خوانند:


مهمترین سندی که بر نکوداشت نوروز دلالت دارد، روایت معلّی بن خُنَیس از امام صادق(ع) است که علاوه بر گفتن آدابی خاص، نماز نافله مخصوصی نیز تعلیم داده شده است و آن بدین مضمون است که:
'''یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ'''


«... پس زمانی که از نمازهای ظهر و عصر و نوافل فارغ شدی، بعد از آن، چهار رکعت نماز به جا آور. یعنی هر دو رکعت به یک سلام و در رکعت اول، بعد از حمد، ده مرتبه سوره {{قرآن|إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ}} را بخوان و در رکعت دوم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره {{قرآن|قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ}} و در رکعت سوم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره {{قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}} و در رکعت چهارم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره‌های {{قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ}} و {{قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ}} و بعد از نماز به سجده شکر برو و دعا بخوان.»<ref>نگاه کنید به حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۷، ص۱۷۳.</ref>
'''یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ'''


[[امام خمینی (ره)]] در این زمینه می‌فرماید:
'''یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ'''


«... از آداب امروز (عید نوروز) روزه گرفتن است؛ از آداب امروز دعا کردن است، نماز خواندن است، و این به ما می‌فهماند که اگر ملّتی بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، آزادی خودش را حفظ کند، باید در عیدش و غیر عیدش تذکر داشته باشد… به یاد خدا باشد، برای خدا باشد.»<ref>موسوی خمینی، روح الله، صحیفه نور، مجموعه رهنمودهای امام خمینی، مرکز مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۶۴، ج۱۷، ص۲۱۵.</ref>
'''حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ'''
 
این دعا در کتب ادعیه نیامده است و تنها [[جایگاه علامه مجلسی|مرحوم مجلسی]] در کتاب [[زاد المعاد|زادالمعاد]] به آن اشاره کرده است که گفته در کتب غیر مشهوره آن هم از غیر معصوم آمده است.<ref>مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‌، زاد المعاد، محقق / مصحح: اعلمى، علاءالدين‌، بیروت، موسسة الأعلمي للمطبوعات‌، چاپ اول، ۱۴۲۳ق، ص۳۲۸.</ref>
 
مهمترین سندی که بر نکوداشت نوروز دلالت دارد، روایت معلّی بن خُنَیس از [[امام صادق(ع)]] است که علاوه بر گفتن آدابی خاص، نماز نافله مخصوصی نیز تعلیم داده شده است و آن بدین مضمون است: «... پس زمانی که از نمازهای ظهر و عصر و نوافل فارغ شدی، بعد از آن، چهار رکعت نماز به جا آور. یعنی هر دو رکعت به یک سلام و در رکعت اول، بعد از حمد، ده مرتبه سوره {{قرآن|إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ}} را بخوان و در رکعت دوم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره {{قرآن|قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ}} و در رکعت سوم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره {{قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}} و در رکعت چهارم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره‌های {{قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ}} و {{قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ}} و بعد از نماز به سجده شکر برو و دعا بخوان.»<ref>حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه،  قم، مؤسسة آل البيت (ع) لإحياء التراث، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۱۷۳.</ref>
 
[[امام خمینی (ره)]] در این زمینه می‌فرماید: «... از آداب امروز (عید نوروز) روزه گرفتن است؛ از آداب امروز [[دعا|دعا کردن]] است، نماز خواندن است، و این به ما می‌فهماند که اگر ملّتی بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، آزادی خودش را حفظ کند، باید در عیدش و غیر عیدش تذکر داشته باشد… به یاد خدا باشد، برای خدا باشد.»<ref>موسوی خمینی، روح الله، صحیفه نور، مجموعه رهنمودهای امام خمینی، مرکز مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۶۴، ج۱۷، ص۲۱۵.</ref>




خط ۲۰: خط ۲۶:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = حدیث
| شاخه فرعی۱ = عبادت در قرآن
| شاخه فرعی۱ = دعا
| شاخه فرعی۲ = دعا
| شاخه فرعی۲ =  
| شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
خط ۲۹: خط ۳۵:
  | تیترها =
  | تیترها =
  | ویرایش =
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه = شد
  | نمایه = شد
خط ۳۵: خط ۴۱:
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۰

سؤال

در موقع تحویل سال چه آیه‌ای از قرآن خوانده می‌شود و در کدام سوره است؟

نوروز در گنجینه معارف اهل بیت(ع) و متون روایی ما از منزلت و جایگاه خاصی برخوردار است. اگر چه در قرآن آیه‌ای برای تحویل سال نازل نشده است ولی با درنگ در روایات، بدست می‌آید که «نوروز» سمبل تحوّل و تغییر است، البته تحول به سمت نیکویی و بهتر شدن. از همین جهت امروزه دعای زیر را هنگام تحویل سال می‌خوانند:

یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ

یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ

یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ

حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ

این دعا در کتب ادعیه نیامده است و تنها مرحوم مجلسی در کتاب زادالمعاد به آن اشاره کرده است که گفته در کتب غیر مشهوره آن هم از غیر معصوم آمده است.[۱]

مهمترین سندی که بر نکوداشت نوروز دلالت دارد، روایت معلّی بن خُنَیس از امام صادق(ع) است که علاوه بر گفتن آدابی خاص، نماز نافله مخصوصی نیز تعلیم داده شده است و آن بدین مضمون است: «... پس زمانی که از نمازهای ظهر و عصر و نوافل فارغ شدی، بعد از آن، چهار رکعت نماز به جا آور. یعنی هر دو رکعت به یک سلام و در رکعت اول، بعد از حمد، ده مرتبه سوره ﴿إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ را بخوان و در رکعت دوم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره ﴿قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ و در رکعت سوم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره ﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ و در رکعت چهارم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره‌های ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ و ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و بعد از نماز به سجده شکر برو و دعا بخوان.»[۲]

امام خمینی (ره) در این زمینه می‌فرماید: «... از آداب امروز (عید نوروز) روزه گرفتن است؛ از آداب امروز دعا کردن است، نماز خواندن است، و این به ما می‌فهماند که اگر ملّتی بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، آزادی خودش را حفظ کند، باید در عیدش و غیر عیدش تذکر داشته باشد… به یاد خدا باشد، برای خدا باشد.»[۳]



منابع

  1. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‌، زاد المعاد، محقق / مصحح: اعلمى، علاءالدين‌، بیروت، موسسة الأعلمي للمطبوعات‌، چاپ اول، ۱۴۲۳ق، ص۳۲۸.
  2. حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البيت (ع) لإحياء التراث، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۱۷۳.
  3. موسوی خمینی، روح الله، صحیفه نور، مجموعه رهنمودهای امام خمینی، مرکز مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۶۴، ج۱۷، ص۲۱۵.