حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{جعبه اطلاعات حدیث | |||
| عنوان = | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| موضوع = | |||
| به نقل از = [[امام حسن عسکری(ع)]] | |||
| روایات مشابه = حدیث نحس بودن ۲۴ روز از سال | |||
| راوی اصلی = | |||
| دیگر راویان = | |||
| اعتبار سند = بدون سلسله‌سند | |||
| منابع شیعه = [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] | |||
| منابع سنی = | |||
| وابسته = | |||
}} | |||
'''حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال''' از [[امام حسن عسکری(ع)]] و در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] نقل شده است. این حدیث بدون سلسله‌سند بوده و [[علامه مجلسی]] نام کتابی که از آن نقل کرده را ذکر ننموده است. | |||
در این روایت، روزهای ۲۲ محرم، ۱۰ صفر، ۴ ربیع‌الاول، ۲۸ ربیع‌الثانی، ۲۸ جمادی‌الاولی، ۱۲ جمادی الثانی، ۱۲ رجب، ۲۶ شعبان، ۲۴ رمضان، ۲ شوال، ۲۸ ذی‌قعده و ۸ ذی‌حجه [[نحس بودن برخی از روزها|نحس]] شمرده شده‌اند. | |||
در این روایت، روزهای | |||
==متن حدیث== | ==متن حدیث== | ||
| خط ۱۵: | خط ۲۹: | ||
{{نقل قول|امام حسن عسکری(ع): «در هر ماهی از ماه‌های عربی (قمری) روزی نحس است که نباید در آن روز کاری انجام شود، غیر از خلوت با خدا، عبادت و روزه گرفتن. آن روزها عبارتند از: ۲۲ محرم، ۱۰ صفر، ۴ ربیع‌الاول، ۲۸ ربیع‌الثانی، ۲۸ جمادی‌الاولی، ۱۲ جمادی‌الثانی، ۱۲ رجب، ۲۶ شعبان، ۲۴ رمضان، ۲ شوال، ۲۸ ذی‌قعده، ۸ ذی‌حجه».}}<br /> | {{نقل قول|امام حسن عسکری(ع): «در هر ماهی از ماه‌های عربی (قمری) روزی نحس است که نباید در آن روز کاری انجام شود، غیر از خلوت با خدا، عبادت و روزه گرفتن. آن روزها عبارتند از: ۲۲ محرم، ۱۰ صفر، ۴ ربیع‌الاول، ۲۸ ربیع‌الثانی، ۲۸ جمادی‌الاولی، ۱۲ جمادی‌الثانی، ۱۲ رجب، ۲۶ شعبان، ۲۴ رمضان، ۲ شوال، ۲۸ ذی‌قعده، ۸ ذی‌حجه».}}<br /> | ||
==سند== | ==سند و روایات مشابه== | ||
حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال، توسط [[علامه مجلسی]] در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، بدون سلسه‌سند و با عبارت «در برخی از کتاب‌ها روایت شده» ذکر شده است.<ref name=":0" /> | حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال، توسط [[علامه مجلسی]] در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، بدون سلسه‌سند و با عبارت «در برخی از کتاب‌ها روایت شده» ذکر شده است.<ref name=":0" /> | ||
عباس حسینی کاشانی (درگذشت ۱۳۸۹ش) در کتاب منتخب تقویم الشیعه، حدیثی از [[امام علی(ع)]] ذکر کرده که بر اساس آن دو روز از هر ماه قمری (۲۴ روز در سال) نحس شمرده شده است. برخی از روزهایی که در این روایت ذکر شده، با روزهایی که در حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال آمده، مطابق است. این روایت نیز بدون سلسله‌سند نقل گردیده است.<ref>حسینی کاشانی، عباس، منتخب تقویم الشیعه، بی جا، دار الحجه البیضاء، چاپ اول، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۲۲۹.</ref> | |||
عباس حسینی کاشانی (درگذشت ۱۳۸۹ش) در کتاب منتخب تقویم الشیعه، حدیثی از [[امام علی(ع)]] ذکر کرده که بر اساس آن دو روز از هر ماه قمری (۲۴ روز در سال) نحس شمرده شده است. برخی از روزهایی که در این روایت ذکر شده، با روزهایی که در حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال آمده، مطابق است. این روایت نیز بدون سلسله‌سند نقل | |||
==نحس بودن برخی روزها== | ==نحس بودن برخی روزها== | ||
{{اصلی|نحس بودن برخی روزها}} | {{اصلی|نحس بودن برخی روزها}} | ||
نحس بودن روز یا مقداری از زمان، به این معنا است که در آن زمان به غیر از شر و بدی، حادثه‌ای رخ ندهد و اعمال انسان یا نوع مخصوصی از اعمال، | نحس بودن روز یا مقداری از زمان، به این معنا است که در آن زمان به غیر از شر و بدی، حادثه‌ای رخ ندهد و اعمال انسان یا نوع مخصوصی از اعمال، نتیجه خوبی نداشته باشد.<ref>طباطبایی، محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۳۷–۱۴۰.</ref> | ||
نحس بودن برخی روزها، در روایاتی ذکر شده است.<ref>ابن طاووس، الدّروع الواقیه، انتشارات آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۱۱۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۶، ص۶۶؛ موسوی گرگانی، سید محسن، معجم مصطلحات الحدیث، ص۱۲۵، بند ۱۴۰.</ref> همچنین در قرآن، روز عذاب قوم عاد، روز نحس<ref>قمر: ۱۹؛ فصلت:۱۶.</ref> | نحس بودن برخی روزها، در روایاتی ذکر شده است.<ref>ابن طاووس، الدّروع الواقیه، انتشارات آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۱۱۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۶، ص۶۶؛ موسوی گرگانی، سید محسن، معجم مصطلحات الحدیث، ص۱۲۵، بند ۱۴۰.</ref> همچنین در قرآن، روز عذاب قوم عاد، روز نحس شمرده شده است.<ref>قمر: ۱۹؛ فصلت:۱۶.</ref> به گفته [[علامه طباطبایی]] مفسر شیعه، مقدار و اجزاء زمان مثل هم است و از نظر خودِ زمان، فرقی میان این روز و آن روز نیست. البته عواملی در به وجود آمدن حوادث تأثیرگذارند که از دایره علم و آگاهی انسان بیرون هستند.علامه طباطبایی اینگونه عوامل را دور از ذهن، ولی ممکن شمرده است.<ref>طباطبایی، محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۳۷–۱۴۰.</ref> {{پایان پاسخ}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| خط ۳۸: | خط ۵۱: | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = شد | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = شد | |||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:فقه الحدیث]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۵
حدیثی ذکر شده که بر اساس آن ۱۲ روز از سال نحس است. آیا این حدیث صحیح است؟
| اطلاعات حدیث | |
|---|---|
| به نقل از | امام حسن عسکری(ع) |
| روایات مشابه | حدیث نحس بودن ۲۴ روز از سال |
| سند | |
| اعتبار سند | بدون سلسله‌سند |
| منابع شیعه | بحار الانوار |
حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال از امام حسن عسکری(ع) و در کتاب بحار الانوار نقل شده است. این حدیث بدون سلسله‌سند بوده و علامه مجلسی نام کتابی که از آن نقل کرده را ذکر ننموده است.
در این روایت، روزهای ۲۲ محرم، ۱۰ صفر، ۴ ربیع‌الاول، ۲۸ ربیع‌الثانی، ۲۸ جمادی‌الاولی، ۱۲ جمادی الثانی، ۱۲ رجب، ۲۶ شعبان، ۲۴ رمضان، ۲ شوال، ۲۸ ذی‌قعده و ۸ ذی‌حجه نحس شمرده شده‌اند.
متن حدیث
«عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْعَسْکَرِیِّ: أَنَّ فِی کُلِّ شَهْرٍ مِنَ الشُّهُورِ الْعَرَبِیَّه یَوْمُ نَحْسٍ لَا یَصْلُحُ ارْتِکَابُ شَیْءٍ مِنَ الْأَعْمَالِ فِیهِ سِوَی الْخَلْوَة وَ الْعِبَادَة وَ الصَّوْمِ وَ هِیَ الثَّانِی وَ الْعِشْرُونَ مِنَ الْمُحَرَّمِ وَ الْعَاشِرُ مِنْ صَفَرٍ وَ الرَّابِعُ مِنَ الرَّبِیعِ الْأَوَّلِ وَ الثَّامِنُ وَ الْعِشْرُونَ مِنَ الرَّبِیعِ الثَّانِی وَ الثَّامِنُ وَ الْعِشْرُونَ مِنْ جُمَادَی الْأُولَی وَ الثَّانِی عَشَرَ مِنْ جُمَادَی الثَّانِیَه وَ الثَّانِی عَشَرَ مِنْ رَجَبٍ وَ السَّادِسُ وَ الْعِشْرُونَ مِنْ شَعْبَانَ وَ الرَّابِعُ وَ الْعِشْرُونَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ الثَّانِی مِنْ شَوَّالٍ وَ الثَّامِنُ وَ الْعِشْرُونَ مِنْ ذِی الْقَعْدَه وَ الثَّامِنُ ذِی الْحِجَّه».[۱]
| « | امام حسن عسکری(ع): «در هر ماهی از ماه‌های عربی (قمری) روزی نحس است که نباید در آن روز کاری انجام شود، غیر از خلوت با خدا، عبادت و روزه گرفتن. آن روزها عبارتند از: ۲۲ محرم، ۱۰ صفر، ۴ ربیع‌الاول، ۲۸ ربیع‌الثانی، ۲۸ جمادی‌الاولی، ۱۲ جمادی‌الثانی، ۱۲ رجب، ۲۶ شعبان، ۲۴ رمضان، ۲ شوال، ۲۸ ذی‌قعده، ۸ ذی‌حجه». | » |
سند و روایات مشابه
حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال، توسط علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار، بدون سلسه‌سند و با عبارت «در برخی از کتاب‌ها روایت شده» ذکر شده است.[۱]
عباس حسینی کاشانی (درگذشت ۱۳۸۹ش) در کتاب منتخب تقویم الشیعه، حدیثی از امام علی(ع) ذکر کرده که بر اساس آن دو روز از هر ماه قمری (۲۴ روز در سال) نحس شمرده شده است. برخی از روزهایی که در این روایت ذکر شده، با روزهایی که در حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال آمده، مطابق است. این روایت نیز بدون سلسله‌سند نقل گردیده است.[۲]
نحس بودن برخی روزها
نحس بودن روز یا مقداری از زمان، به این معنا است که در آن زمان به غیر از شر و بدی، حادثه‌ای رخ ندهد و اعمال انسان یا نوع مخصوصی از اعمال، نتیجه خوبی نداشته باشد.[۳]
نحس بودن برخی روزها، در روایاتی ذکر شده است.[۴] همچنین در قرآن، روز عذاب قوم عاد، روز نحس شمرده شده است.[۵] به گفته علامه طباطبایی مفسر شیعه، مقدار و اجزاء زمان مثل هم است و از نظر خودِ زمان، فرقی میان این روز و آن روز نیست. البته عواملی در به وجود آمدن حوادث تأثیرگذارند که از دایره علم و آگاهی انسان بیرون هستند.علامه طباطبایی اینگونه عوامل را دور از ذهن، ولی ممکن شمرده است.[۶]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ ق، ج۵۶، ص۵۵.
- ↑ حسینی کاشانی، عباس، منتخب تقویم الشیعه، بی جا، دار الحجه البیضاء، چاپ اول، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۲۲۹.
- ↑ طباطبایی، محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۳۷–۱۴۰.
- ↑ ابن طاووس، الدّروع الواقیه، انتشارات آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۱۱۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۶، ص۶۶؛ موسوی گرگانی، سید محسن، معجم مصطلحات الحدیث، ص۱۲۵، بند ۱۴۰.
- ↑ قمر: ۱۹؛ فصلت:۱۶.
- ↑ طباطبایی، محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۳۷–۱۴۰.