ائمه بقیع: تفاوت میان نسخه‌ها

    جزبدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
     
    (۳۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{شروع متن}}
    {{شروع متن}}
    {{شاخه
    | شاخه اصلی =تاریخ
    |شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان
    |شاخه فرعی۲ =سیره مشترک
    |شاخه فرعی۳ =
    }}
    {{سوال}}
    {{سوال}}
    درباره تعداد امامانی که در قبرستان بقیع مدفون می‌باشند توضیح دهید؟
    درباره تعداد امامانی که در قبرستان بقیع مدفون می‌باشند توضیح دهید؟
    {{پایان سوال}}
    {{پایان سوال}}
    {{پاسخ}}
    {{پاسخ}}
    ائمه بقیع به چهار تن از امامان شیعه گفته می شود که در قبرستان بقیع در شهر مدینه کشور عربستان مدفونند. امام حسن مجتبی(ع)، امام زین العابدین(ع)، امام محمد باقر(ع) و امام جعفر صادق(ع) ائمه ای هستند که در گذشته در این قبرستان دارای بقعه و بارگاهی بوده‌اند که در جریان تخریب قبرستان بقیع توسط وهابیان، بارگاه ایشان تخریب شده‌است.  
    {{درگاه|واژه‌ها}}
    # امام حسن مجتبی(ع) در سال ۵۰ هجری قمری به شهادت رسید و در قبرستان بقیع دفن شد.
    '''ائمه بقیع''' چهار تن از [[امامان شیعه]] هستند که در [[قبرستان بقیع]] در [[مدینه]]، دفن شده‌اند.<ref name=":0" />
    امّا ائمه معصومین که در قبرستان بقیع مدفون هستند، چهر امام می‌باشند. امام دوّم حضرت حسن بن علی(ع) امام چهارم علی بن الحسین ـعلیه السلام‌ـ، و امام پنجم، حضرت امام محمد باقر(ع) و امام ششم، حضرت امام صادق(ع) می‌باشند. امّا امام حسن(ع) در سال ۵۰ هجری با توطئه معاویه بر اثر مسمومیّت در سن ۴۸ سالگی به درجه رفیع شهادت نایل آمد و در قبرستان بقیع در مدینه مدفون گشت.<ref>پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، ص۸۷.</ref>
    [[پرونده:تصویری قدیمی از قبور ائمه (ع) بقیع.jpg|بندانگشتی|تصویری از قبور ائمه بقیع(ع)]]


    امام سجاد(ع) نیز در سال ۹۴ یا ۹۵ هجری به شهادت رسید و در قبرستان بقیع در کنار قبر عمویش امام حسن(ع) به خاک سپرده شد.


    پیشوای پنجم شیعیان امام محمد باقر(ع) در سال ۱۴ هجری در شهر مدینه درگذشت و در قبرستان معروف بقیع، کنار قبر پدر و جدّش به خاک سپرده شد.
    این بخش از قبرستان بقیع در واقع [[خانه عقیل بن ابی‌طالب]] بود.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱۱، ص۵۹۹.</ref> خانه عقیل، خانه‌ای بزرگ، در کنار قبرستان بقیع بود.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۳۳.</ref> [[فاطمه بنت اسد]] (مادر [[امام علی(ع)]] و عقیل)، [[عباس بن عبدالمطلب]] (عموی پیامبر) و برخی امامان شیعه در آنجا دفن شده‌اند و این خانه با گذر زمان، از حالت مسکونی به صورت [[زیارتگاه]] در آمد.<ref>نجمی، «قبر فاطمه(س) یا قبر فاطمه بنت اسد»، ص۱۰۰.</ref> 


    پیشوای ششم شیعیان امام جعفر، کنیه‌اش «ابوعبدالله»، لقبش صادق در سن ۶۵ سالگی در سال ۱۴۸ هجری بر اثر زهری که مزدوران منصور دوانیقی به او خوراندند، به شهادت رسید و در قبرستان بقیع کنار پدر و اجدادش به خاک سپرده شد.<ref>همان، ص۳۴۹.</ref>
    چهار تن از امامان شیعه در این مکان دفن هستند:
    {{پایان پاسخ}}
    # [[امام حسن مجتبی(ع]]) دومین امام شیعیان در سال ۵۰ هجری قمری به شهادت رسید. ابتدا قرار بود در کنار پیامبر(ص) دفن شود اما با مانع شدن [[عایشه]] و حکومت اموی، بدن امام به بقیع انتقال و در آنجا دفن شد.
    {{پایان مطالعه بیشتر}}
    # [[امام سجاد(ع)]] امام چهارم شیعیان پس از ۳۴ سال [[امامت]] در سال ۹۴ هجری قمری، به شهادت رسید و در کنار عمویش امام حسن(ع)، به خاک سپرده شد.
    # [[امام باقر(ع)]] پنجمین امام شیعه در سال ۱۱۴ هجری قمری پس از ۱۹ سال امامت به دستور [[هشام بن عبدالملک]] شهید و در قبرستان بقیع در کنار قبر پدر و جد مادریش امام مجتبی(ع) به خاک سپرده شد.
    # [[امام صادق(ع)]] امام ششم شیعیان اثنی عشری در سال ۱۴۸ هجری قمری، در سن ۶۵ سالگی و پس از ۳۴ سال امامت به دستور منصور دوانیقی شهید و در بقیع، دفن شد.<ref name=":0">پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، ص۸۷.</ref>


    == مطالعه بیشتر ==
    این ائمه در قبرستان بقیع، دارای بقعه و بارگاهی بودند و در جریان تخریب قبرستان بقیع توسط [[وهابیان]]، بارگاه ایشان تخریب شده است.
    ۱حیات فکری و سیاسی امامان شیعه: نویسنده:رسول جعفریان
     
    ۲. زندگانی چهارده معصوم: نویسنده:عماد زاده.
    {{مطالعه بیشتر}}


    {{پایان پاسخ}}
    == منابع ==
    == منابع ==
    {{پانویس}}
    {{پانویس}}
     
    {{شاخه
    | شاخه اصلی =تاریخ
    | شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان
    | شاخه فرعی۲ =سیره مشترک
    | شاخه فرعی۳ =
    }}
    {{تکمیل مقاله
    {{تکمیل مقاله
      | شناسه =
      | شناسه =-
      | تیترها =
      | تیترها =-
      | ویرایش =
      | ویرایش =شد
      | لینک‌دهی =
      | لینک‌دهی =شد
      | ناوبری =
      | ناوبری =
      | نمایه =
      | نمایه = شد
      | تغییر مسیر =
      | تغییر مسیر =شد
      | بازبینی =
    | ارجاعات =
      | بازبینی نویسنده = 
    | ارزیابی کمی = شد
      | تکمیل =
      | تکمیل =
      | اولویت =
      | اولویت = ب
      | کیفیت =
      | کیفیت = ب
    }}
    }}
    {{پایان متن}}
    {{پایان متن}}
    [[رده:بقیع]]
    [[رده:مقاله‌های پیشنهادی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۳

    سؤال

    درباره تعداد امامانی که در قبرستان بقیع مدفون می‌باشند توضیح دهید؟

    درگاه‌ها
    واژه-ها.png


    ائمه بقیع چهار تن از امامان شیعه هستند که در قبرستان بقیع در مدینه، دفن شده‌اند.[۱]

    تصویری از قبور ائمه بقیع(ع)


    این بخش از قبرستان بقیع در واقع خانه عقیل بن ابی‌طالب بود.[۲] خانه عقیل، خانه‌ای بزرگ، در کنار قبرستان بقیع بود.[۳] فاطمه بنت اسد (مادر امام علی(ع) و عقیل)، عباس بن عبدالمطلب (عموی پیامبر) و برخی امامان شیعه در آنجا دفن شده‌اند و این خانه با گذر زمان، از حالت مسکونی به صورت زیارتگاه در آمد.[۴]

    چهار تن از امامان شیعه در این مکان دفن هستند:

    1. امام حسن مجتبی(ع) دومین امام شیعیان در سال ۵۰ هجری قمری به شهادت رسید. ابتدا قرار بود در کنار پیامبر(ص) دفن شود اما با مانع شدن عایشه و حکومت اموی، بدن امام به بقیع انتقال و در آنجا دفن شد.
    2. امام سجاد(ع) امام چهارم شیعیان پس از ۳۴ سال امامت در سال ۹۴ هجری قمری، به شهادت رسید و در کنار عمویش امام حسن(ع)، به خاک سپرده شد.
    3. امام باقر(ع) پنجمین امام شیعه در سال ۱۱۴ هجری قمری پس از ۱۹ سال امامت به دستور هشام بن عبدالملک شهید و در قبرستان بقیع در کنار قبر پدر و جد مادریش امام مجتبی(ع) به خاک سپرده شد.
    4. امام صادق(ع) امام ششم شیعیان اثنی عشری در سال ۱۴۸ هجری قمری، در سن ۶۵ سالگی و پس از ۳۴ سال امامت به دستور منصور دوانیقی شهید و در بقیع، دفن شد.[۱]

    این ائمه در قبرستان بقیع، دارای بقعه و بارگاهی بودند و در جریان تخریب قبرستان بقیع توسط وهابیان، بارگاه ایشان تخریب شده است.

    منابع

    1. ۱٫۰ ۱٫۱ پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، ص۸۷.
    2. طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱۱، ص۵۹۹.
    3. ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۳۳.
    4. نجمی، «قبر فاطمه(س) یا قبر فاطمه بنت اسد»، ص۱۰۰.