کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۲۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آیا یوسف(ع) به زلیخا میل داشت؟
عدة‌الداعی از کیست و چه محتوایی دارد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}[[حضرت یوسف|یوسف(ع)]] براساس آیات قرآن، اگر برهان خداوند را نمی‌دید، به مقتضای طبع بشری، میل به [[زلیخا|همسر عزیز مصر]] پیدا می‌کرد. اما یوسف، به گناه دچار نشد و با دیدن برهان پروردگار از موقعیت [[گناه]]، رهایی یافت. برخی مفسران معتقدند که مقصود از قصد یوسف، قصد بر کامجویی نبود بلکه قصد بر مجازات و قتل طرف مقابل بود که با دیدن برهان الهی، از این فکر رهایی یافت.
{{پاسخ}}


برهان الهی را به علم، [[ایمان]]، صفات برجسته و مقام نبوت یوسف دانسته‌اند. برخی نیز [[پارچه انداختن روی بت به دست زلیخا|واقعه پارچه انداختن بر روی بت]]، همان برهان و نشان خداوند دانسته‌اند.
عدة الداعی و نجاح الساعی
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان                  =
| تصویر                  =عدة الداعی.jpg
| اندازه تصویر          =
| توضیح_تصویر        =
| نام‌های دیگر        =
| نویسنده              =
| تاریخ نگارش        =
| موضوع                =دعا
| سبک                  =
| زبان                    =عربی
| ویراستار              =
| به تصحیح            =
| به کوشش            =
| تصویرگر                =
| طراح جلد              =
| تعداد جلد              =
| تعداد صفحات          =
| قطع                    =
| مجموعه                =
| ترجمه به دیگر زبان‌ها=
| ناشر                    =
| محل نشر            =
| تاریخ نشر            =
| نوبت چاپ            =
| شمارگان              =
| شابک                  =
| نوع رسانه            =
| وبسایت ناشر      =
| نام کتاب              = <!-- نام کتاب به زبان فارسی -->
| مترجم                = <!-- مترجم به فارسی -->
| مشخصات نشر    = <!-- مشخصات نشر در زبان فارسی -->
| نسخه الکترونیکی  =
}}
 
از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref>{{درگاه|حوزه و روحانیت}}
[[پرونده:ترجمه عده الداعی.jpg|راست|بندانگشتی|276x276پیکسل|آیین بندگی و نیایش (ترجمه کتاب عدة الداعی)]]
 
 
ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref>


== آیه ۲۴ سوره یوسف ==
او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref>
{{قرآن بزرگ
 
| سوره = یوسف
{{کتاب‌های دعا و زیارت}}
| آیه = ۲۴
 
| ترجمه = زلیخا قصد او کرد و یوسف نیز اگر برهان پروردگار را نمی‌دید، قصد وی می‌نمود، چنین کردیم تا بدی و زشتکاری را از وی بازگردانیم.
و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
}}
 
مؤلف در مقدمه کتاب می‌نویسد چون مناجات با خداوند وسیله نجات و کلید عطاست و اینکه برای اجابت دعا اسباب و خصوصیاتی است، به تألیف این اثر روی آورده و آن را «عدّه الداعی و نجاح الساعی» نام نهاده است.<ref>حلی، عدة الداعی، ص۸.</ref>
 
و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
 
و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
 
عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341


== میل داشتن در صورت نبودن برهان خداوند ==
الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏
مفسران از آیه ۲۴ سوره یوسف چنین به دست آورده‌اند که همسر عزیز مصر، تصمیم بر کامجویی از یوسف داشت. علاوه بر او، یوسف هم به مقتضای طبع بشری، چنین تصمیمی می‌گرفت اگر برهان خداوند را نمی‌دید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۹، ص۳۷۰، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref>


از آیات قرآن به دست آورده‌اند که یوسف در این موقعیت، به گناه دچار نشد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۱۸، ص۴۴۰، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.</ref> او با دیدن برهان پروردگار، از مشکل رهایی یافت و برهان الهی سبب رهایی یوسف از این مشکل گردید.<ref>علامه طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۱، ص۱۲۷، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، ۱۴۱۷ق.</ref> قصد یوسف بر زلیخا را یک قصد بالقوه دانسته‌اند که مانعی بر فعلیت یافتن آن به وجود آمد.<ref>مدرسی، سید محمد تقی، من هدی القرآن، ج۵، ص۱۸۴، تهران، دار محبی الحسین، ۱۴۱۹ق. </ref>
الباب الثاني في أسباب الإجابة
== تصمیم بر قتل یا مجازات طرف مقابل ==
برخی مفسران معتقدند که مقصود از قصد یوسف و زلیخا در گفتار خداوند، قصد بر کامجویی نبود. بلکه قصد بر مجازات طرف مقابل بوده است.<ref name=":0"/> زلیخا پس از نرسیدن به مقصود خود، تصمیم بر مجازات یوسف داشت و یوسف نیز به خاطر دفاع از خویشتن و تسلیم نشدن در برابر زلیخا تصمیم به قتل یا مجازات زلیخا گرفته بود.<ref name=":0">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۹، ص۳۷۱، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref> روایتی از [[امام رضا(ع)]] نقل شده که قصد یوسف بر زلیخا را به معنای انتقام و مجازات زلیخا توسط یوسف دانسته است.<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ج۱، ص۱۹۳، تهران، جهان، ۱۳۷۸ق.</ref>


{{همچنین ببینید|مناظره امام رضا(ع) با ابن‌جهم پیرامون عصمت انبیاء}}
الباب الثاني في أسباب الإجابة
== برهان خدا چه بود؟ ==
قرآن از آنچه مانع یوسف شد، با تعبیر «برهان پروردگار» یاد کرده است.<ref>سوره یوسف، آیه۲۴.</ref>


[[محمد جواد مغنیه]] از مفسران معاصر معتقد است با وجود همه عوامل برای گناه اما مانعی سرسخت یوسف را نجات داد و آن، علم او به حلال و حرام، حیاء و یقین او به اینکه خداوند از رگ گردن به او نزدیک‌تر است، بود.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ج۴، ص۳۰۳، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۲۴ق.</ref>
الباب الرابع في كيفية الدعاء


آیت الله مکارم شیرازی از عالمان شیعه مجموعه‌ای از عوامل را مانع گناه یوسف دانسته‌اند:
الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر
* علم، ایمان، تربیت انسانی و صفات برجسته.
* آگاهی او نسبت به حکم تحریم زنا.
* مقام نبوت و معصوم بودن از گناه.
* یک نوع امداد و کمک الهی که بخاطر اعمال نیک در آن لحظه حساس به سراغ او آمد<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج‏۹، ص۳۷۳.</ref>


برخی مفسران احتمال داده‌اند که [[پارچه انداختن روی بت به دست زلیخا|واقعه پارچه انداختن بر روی بت]]، همان برهان و نشان خداوند بوده که به کمک یوسف آمده و سبب شد یوسف نفس خود را کنترل کند.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۱۸، ص۴۴۳.</ref>
الباب السادس في تلاوة القرآن‏


== جستارهای وابسته ==
خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏
* [[مناظره امام رضا(ع) با ابن‌جهم پیرامون عصمت انبیاء]]


== منابع ==
از این کتاب ترجمه‌های مختلفی نیز صورت گرفته است.
==منابع==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
| شاخه اصلی = حدیث
|شاخه فرعی۱ = اخلاق در قرآن
| شاخه فرعی۱ = دعا
| شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ = کتاب‌های دعا
| شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =  
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
| شناسه =
| شناسه =  
| تیترها =
| تیترها =  
| ویرایش =
| ویرایش =  
| لینک‌دهی =
| لینک‌دهی =  
| ناوبری =
| ناوبری =  
| نمایه = شد
| نمایه =  
| تغییر مسیر =
| تغییر مسیر =  
| ارجاعات =
| ارجاعات =  
| بازبینی نویسنده =
| بازبینی =  
| بازبینی =
| تکمیل =  
| تکمیل =
| اولویت =  
| اولویت =
| کیفیت =  
| کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۱

سؤال

عدة‌الداعی از کیست و چه محتوایی دارد؟


عدة الداعی و نجاح الساعی

Rezapour/صفحه تمرین
اطلاعات کتاب
موضوعدعا
زبانعربی

از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.[۱]

درگاه‌ها
حوزه-و-روحانیت.png


آیین بندگی و نیایش (ترجمه کتاب عدة الداعی)


ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.[۲] او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.[۳]

او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.[۴]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.[۵]

مؤلف در مقدمه کتاب می‌نویسد چون مناجات با خداوند وسیله نجات و کلید عطاست و اینکه برای اجابت دعا اسباب و خصوصیاتی است، به تألیف این اثر روی آورده و آن را «عدّه الداعی و نجاح الساعی» نام نهاده است.[۶]

و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏[۷]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.[۸]

عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341

الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏

الباب الثاني في أسباب الإجابة

الباب الثاني في أسباب الإجابة

الباب الرابع في كيفية الدعاء

الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر

الباب السادس في تلاوة القرآن‏

خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏

از این کتاب ترجمه‌های مختلفی نیز صورت گرفته است.

منابع

  1. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۳.
  2. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۵.
  3. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۸.
  4. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۹.
  5. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
  6. حلی، عدة الداعی، ص۸.
  7. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
  8. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12