شغل انبیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
[[پرونده:IMG 20221114 124449 046.jpg|بندانگشتی|تصویری از یک یادداشت دربارهٔ شغل انبیاء پشت یک نسخهٔ خطی. ]]
[[پرونده:IMG 20221114 124449 046.jpg|بندانگشتی|تصویری از یک یادداشت دربارهٔ شغل انبیاء پشت یک نسخهٔ خطی. ]]
[[انبیاء الهی(ع)]] پیش از مبعوث‌شدن به [[نبوت]] و یا در دوران نبوت خود، در کنار انجام وظیفهٔ ابلاغ پیام‌های الهی به مردم و هدایت آنان، برای گذران زندگی دنیوی خود به کارهایی مشغول می‌شدند. در منابع مختلفی چون [[قرآن کریم]]، احادیث معصومان(ع) و اخبار تاریخی گاهی به این مشاغل اشاره شده است:  
[[انبیاء الهی(ع)]] پیش از مبعوث‌شدن به [[نبوت]] و یا در دوران نبوت خود، در کنار انجام وظیفهٔ ابلاغ پیام‌های الهی به مردم و هدایت آنان، برای گذران زندگی دنیوی خود به کارهایی مشغول می‌شدند. در منابع مختلفی چون [[قرآن کریم]]، احادیث معصومان(ع) و اخبار تاریخی گاهی به این مشاغل اشاره شده است:  
* شغل [[حضرت آدم(ع)]] کشاورزی<ref>المجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳، ج ۱۰۳، ص ۵۶.</ref>، آهنگری<ref>الطبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، روائع التراث العربی، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص ۱۳۰.</ref> و نانوایی<ref>الطبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۱، ص ۱۲۹.</ref> برشمرده شده است.
* شغل [[حضرت آدم(ع)]] کشاورزی، <ref name=":1">مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳، ج ۱۰۳، ص ۵۶.</ref> آهنگری<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، روائع التراث العربی، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص ۱۳۰.</ref> و نانوایی<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، روائع التراث العربی، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص ۱۲۹.</ref> برشمرده شده است.
* کار [[حضرت نوح(ع)]] نجاری دانسته شده است.<ref>سورهٔ هود، آیهٔ ۳۷؛ نیز: سورهٔ قصص، آیهٔ ۲۷؛ نیز: سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۸۰؛ نیز: المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج ۱۰۳، ص ۵۶.</ref>
* کار [[حضرت نوح(ع)]] نجاری دانسته شده است.<ref>سورهٔ هود، آیهٔ ۳۷. سورهٔ قصص، آیهٔ ۲۷. سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۸۰. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳، ج ۱۰۳، ص۵۶.</ref>
* شغل [[حضرت ادریس(ع)]] کتابت و خیاطی برشمرده شده است.<ref>ابن‌رسته، احمد بن عمر، الاعلاق النفیسه، ترجمهٔ حسین قره‌چانلو، تهران، مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۵، ۲۲۶.</ref> در منابع او را اولین کسی دانسته‌اند که با به‌کار گرفتن سوزن خیاطی کرده است.<ref>المسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، بیروت، المکتبة العصریة، ۲۰۰۵م، ج ۱، ص ۳۲.</ref>
* شغل [[حضرت ادریس(ع)]] کتابت و خیاطی برشمرده شده است.<ref>ابن‌رسته، احمد بن عمر، الاعلاق النفیسه، ترجمهٔ حسین قره‌چانلو، تهران، مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۵ش، ص۲۲۶.</ref> در منابع او را اولین کسی دانسته‌اند که با به‌کار گرفتن سوزن خیاطی کرده است.<ref>مسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، بیروت، المکتبة العصریة، ۲۰۰۵م، ج ۱، ص ۳۲.</ref>
* شغل [[حضرت هود(ع)]] تجارت عنوان شده است.<ref>ابن عساکر، أبوالقاسم علي بن الحسن، تاریخ مدینة دمشق، تحقیق عمرو بن غرامة العمروي، بیروت، دارالفكر للطباعة والنشر والتوزيع، ۱۹۹۵م، ج ۷، ص ۴۴۳.</ref>
* شغل [[حضرت هود(ع)]] تجارت عنوان شده است.<ref name=":0">ابن عساکر، أبوالقاسم علي بن الحسن، تاریخ مدینة دمشق، تحقیق عمرو بن غرامة العمروي، بیروت، دارالفكر للطباعة والنشر والتوزيع، ۱۹۹۵م، ج۷، ص۴۴۳.</ref>  
* شغل [[حضرت صالح(ع)]] تجارت برشمرده شده است.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج ۷، ص ۴۴۳.</ref>
* شغل [[حضرت صالح(ع)]] تجارت برشمرده شده است.<ref name=":0"/>
*کار [[حضرت ابراهیم(ع)]] کشاورزی<ref>ابن‌الجوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم في تاريخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمية، ۱۹۹۲-۱۹۹۳م، ج۲، ص ۱۴۶.</ref> و بنایی<ref>سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۲۷.</ref> عنوان شده است.
*کار [[حضرت ابراهیم(ع)]] کشاورزی<ref name=":2">ابن‌الجوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم في تاريخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمية، ۱۹۹۲-۱۹۹۳م، ج۲، ص ۱۴۶.</ref> و بنایی<ref>سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۲۷.</ref> عنوان شده است.
*شغل [[حضرت اسماعیل(ع)]] بنایی دانسته شده است.<ref>سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۲۷.</ref>
*شغل [[حضرت اسماعیل(ع)]] بنایی دانسته شده است.<ref>سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۲۷.</ref>
*شغل [[حضرت لوط(ع)]] کشاورزی دانسته شده است.<ref>المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج ۱۰۳، ص ۵۶.</ref>
*شغل [[حضرت لوط(ع)]] کشاورزی دانسته شده است.<ref name=":1"/>
* کار [[حضرت یعقوب(ع)]] شبانی و دام‌پروری دانسته شده است.<ref>المسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، بیروت، الشرکة العلمیة للکتاب، ج۱، ص ۴۱.</ref>
* کار [[حضرت یعقوب(ع)]] شبانی و دام‌پروری دانسته شده است.<ref>مسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، بیروت، الشرکة العلمیة للکتاب، ج۱، ص ۴۱.</ref>
* شغل [[حضرت یوسف(ع)]] خزانه‌داری<ref>سورهٔ یوسف، آیهٔ ۵۵.</ref>، پادشاهی<ref>نیشابوری، ابواسحاق ابراهیم بن منصور، قصص الانبیاء، به اهتمام حبیب یغمایی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ص ۱۱۴.</ref> و کاغذسازی<ref>القلقشندی، احمد بن علی، صبح الأعشی في صناعة الإنشاء، تحقیق محمدحسین شمس‌الدین، بیروت ،دارالکتب العلمية، بی‌تا، ج ۱، ص ۴۸۶.</ref> عنوان شده است.
* شغل [[حضرت یوسف(ع)]] خزانه‌داری<ref>سورهٔ یوسف، آیهٔ ۵۵.</ref>، پادشاهی<ref>نیشابوری، ابواسحاق ابراهیم بن منصور، قصص الانبیاء، به اهتمام حبیب یغمایی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ص ۱۱۴.</ref> و کاغذسازی <ref name=":3">قلقشندی، احمد بن علی، صبح الأعشی في صناعة الإنشاء، تحقیق محمدحسین شمس‌الدین، بیروت ،دارالکتب العلمية، بی‌تا، ج ۱، ص ۴۸۶.</ref> عنوان شده است.
* شغل [[حضرت ایوب(ع)]] شبانی و دامداری تلقی شده است.<ref>الطبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۱، ص ۳۲۳.</ref>
* شغل [[حضرت ایوب(ع)]] شبانی و دامداری تلقی شده است.<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، روائع التراث العربی، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص ۳۲۳.</ref>
* کار [[حضرت شعیب(ع)]] شبانی و دامداری<ref>سورهٔ قصص، آیهٔ ۲۷.</ref> قلمداد شده است.  
* کار [[حضرت شعیب(ع)]] شبانی و دامداری<ref>سورهٔ قصص، آیهٔ ۲۷.</ref> قلمداد شده است.  
* کار حضرت موسی(ع) شبانی<ref>سورهٔ قصص، آیهٔ ۲۷.</ref>، کشاورزی<ref>ابن‌الجوزی، المنتظم في تاريخ الأمم و الملوک، ج ۲، ص ۱۴۶.</ref> و بنایی<ref>سورهٔ کهف، آیهٔ ۷۷.</ref> عنوان شده است.
* کار حضرت موسی(ع) شبانی،<ref>سورهٔ قصص، آیهٔ ۲۷.</ref> کشاورزی<ref name=":2"/> و بنایی<ref>سورهٔ کهف، آیهٔ ۷۷.</ref> عنوان شده است.
* بنابر ماجرای [[حضرت خضر(ع)]] و حضرت موسی(ع) در قرآن، شغل حضرت خضر(ع) بنایی انگاشته شده است.<ref>سورهٔ کهف، آیهٔ ۷۷.</ref>
* بنابر ماجرای [[حضرت خضر(ع)]] و حضرت موسی(ع) در قرآن، شغل حضرت خضر(ع) بنایی انگاشته شده است.<ref>سورهٔ کهف، آیهٔ ۷۷.</ref>
* کار [[حضرت داوود(ع)]] آهنگری<ref>سورهٔ سبأ، آیهٔ ۱۰.</ref>، زره‌سازی<ref>سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۸۰.</ref> و زنبیل‌بافی<ref>الشریف الرضی، محمد بن الحسین، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، دارالهجرة، ۱۴۱۴ق، خطبهٔ ۱۶۰، ص ۲۲۷. </ref> عنوان شده است.   
* کار [[حضرت داوود(ع)]] آهنگری،<ref>سورهٔ سبأ، آیهٔ ۱۰.</ref> زره‌سازی<ref>سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۸۰.</ref> و زنبیل‌بافی<ref>شریف رضی، محمد بن الحسین، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، دارالهجرة، ۱۴۱۴ق، خطبهٔ ۱۶۰، ص ۲۲۷. </ref> عنوان شده است.   
* شغل [[حضرت سلیمان(ع)]] نظام‌گری<ref>القلقشندی، صبح الأعشی في صناعة الإنشاء، ج ۱، ص ۴۸۸.</ref>، پادشاهی<ref>سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۸۱.</ref>، حصیربافی<ref>المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج ۱۰۳، ص ۵۶.</ref> و صابون‌سازی<ref>القلقشندی، صبح الأعشی في صناعة الإنشاء، ج ۱، ص ۴۸۶.</ref> آمده است.   
* شغل [[حضرت سلیمان(ع)]] نظامی‌گری<ref>قلقشندی، صبح الأعشی في صناعة الإنشاء، ج ۱، ص ۴۸۸.</ref>، پادشاهی<ref>سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۸۱.</ref>، حصیربافی<ref name=":1"/> و صابون‌سازی<ref name=":3"/> آمده است.   
* کار [[حضرت زکریاء(ع)]] نجاری خوانده شده است.<ref>السیوطی، جلال‌الدین  عبدالرحمن بن أبي‌بكر، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، بیروت دارالفکر، بی‌تا، ج ۵، ص ۴۷۹.</ref>
* کار [[حضرت زکریاء(ع)]] نجاری خوانده شده است.<ref>سیوطی، عبدالرحمن بن أبي‌بكر، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، بیروت دارالفکر، بی‌تا، ج ۵، ص ۴۷۹.</ref>
*کار [[حضرت عیسی(ع)]] جهانگردی بیان شده است.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج ۷، ص ۴۴۳.</ref>
*کار [[حضرت عیسی(ع)]] جهانگردی بیان شده است.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج ۷، ص ۴۴۳.</ref>
* شغل [[پیامبر اسلام(ص)]] شبانی<ref>ابن‌الجوزی، المنتظم في تاريخ الأمم و الملوک، ج ۲، ص ۱۴۶.</ref>، بازرگانی<ref>ابن کثیر الدمشقی، اسماعیل بن کثیر، البدایة و النهایة، تحقیق علی شیری، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۹۸۸م، ج ۲، ص ۳۵۸.</ref> عنوان شده است.
* شغل [[پیامبر اسلام(ص)]] شبانی،<ref name=":2"/> بازرگانی<ref>ابن کثیر الدمشقی، اسماعیل بن کثیر، البدایة و النهایة، تحقیق علی شیری، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۹۸۸م، ج ۲، ص ۳۵۸.</ref> عنوان شده است.
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
خط ۴۰: خط ۴۰:
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی نویسنده =  
خط ۴۹: خط ۴۹:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:مقاله‌های پیشنهادی]]

نسخهٔ ‏۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۳

سؤال

شغل انبیاء الهی، که از طریق آن معیشت خود را تأمین می‌کردند، چه بوده است؟

تصویری از یک یادداشت دربارهٔ شغل انبیاء پشت یک نسخهٔ خطی.

انبیاء الهی(ع) پیش از مبعوث‌شدن به نبوت و یا در دوران نبوت خود، در کنار انجام وظیفهٔ ابلاغ پیام‌های الهی به مردم و هدایت آنان، برای گذران زندگی دنیوی خود به کارهایی مشغول می‌شدند. در منابع مختلفی چون قرآن کریم، احادیث معصومان(ع) و اخبار تاریخی گاهی به این مشاغل اشاره شده است:

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳، ج ۱۰۳، ص ۵۶.
  2. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، روائع التراث العربی، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص ۱۳۰.
  3. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، روائع التراث العربی، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص ۱۲۹.
  4. سورهٔ هود، آیهٔ ۳۷. سورهٔ قصص، آیهٔ ۲۷. سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۸۰. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳، ج ۱۰۳، ص۵۶.
  5. ابن‌رسته، احمد بن عمر، الاعلاق النفیسه، ترجمهٔ حسین قره‌چانلو، تهران، مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۵ش، ص۲۲۶.
  6. مسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، بیروت، المکتبة العصریة، ۲۰۰۵م، ج ۱، ص ۳۲.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ابن عساکر، أبوالقاسم علي بن الحسن، تاریخ مدینة دمشق، تحقیق عمرو بن غرامة العمروي، بیروت، دارالفكر للطباعة والنشر والتوزيع، ۱۹۹۵م، ج۷، ص۴۴۳.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ابن‌الجوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم في تاريخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمية، ۱۹۹۲-۱۹۹۳م، ج۲، ص ۱۴۶.
  9. سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۲۷.
  10. سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۲۷.
  11. مسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، بیروت، الشرکة العلمیة للکتاب، ج۱، ص ۴۱.
  12. سورهٔ یوسف، آیهٔ ۵۵.
  13. نیشابوری، ابواسحاق ابراهیم بن منصور، قصص الانبیاء، به اهتمام حبیب یغمایی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ص ۱۱۴.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ قلقشندی، احمد بن علی، صبح الأعشی في صناعة الإنشاء، تحقیق محمدحسین شمس‌الدین، بیروت ،دارالکتب العلمية، بی‌تا، ج ۱، ص ۴۸۶.
  15. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، روائع التراث العربی، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص ۳۲۳.
  16. سورهٔ قصص، آیهٔ ۲۷.
  17. سورهٔ قصص، آیهٔ ۲۷.
  18. سورهٔ کهف، آیهٔ ۷۷.
  19. سورهٔ کهف، آیهٔ ۷۷.
  20. سورهٔ سبأ، آیهٔ ۱۰.
  21. سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۸۰.
  22. شریف رضی، محمد بن الحسین، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، دارالهجرة، ۱۴۱۴ق، خطبهٔ ۱۶۰، ص ۲۲۷.
  23. قلقشندی، صبح الأعشی في صناعة الإنشاء، ج ۱، ص ۴۸۸.
  24. سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۸۱.
  25. سیوطی، عبدالرحمن بن أبي‌بكر، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، بیروت دارالفکر، بی‌تا، ج ۵، ص ۴۷۹.
  26. ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج ۷، ص ۴۴۳.
  27. ابن کثیر الدمشقی، اسماعیل بن کثیر، البدایة و النهایة، تحقیق علی شیری، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۹۸۸م، ج ۲، ص ۳۵۸.