نبأ عظیم در آیه ۲ سوره نبأ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|مهدویت}} | {{درگاه|مهدویت|اندازه=کوچک}} | ||
{{مفردات قرآن}} | {{مفردات قرآن}} | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
برخی مفسران شیعه معتقدند مراد از «نبأ عظیم» در آیه ۲ سوره نبأ امام علی(ع) است.<ref>الرازي، ابوالفتوح، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۲۰، ص۱۱۱</ref> امام علی(ع) در روایتی، خود را خبر بزرگی دانسته که در [[خلافت امام علی(ع)|جانشینی او]] پس از [[پیامبر(ص)]] اختلاف کردند.<ref>کلینی، محمد، کافی، ج۱، ص۲۰۷، روایت ۳.</ref> برخی تفاسیر شیعه آن را [[امام علی(ع)]]، [[پیامبر(ص)]]،<ref>موسوی سبزواری، عبدالاعلی، مواهب علیه، نجف، الادب، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۸۰.</ref> [[قرآن]]<ref>طبرسی، فضل، مجمع البیان، گروه مترجمان، تهران، انتشارات فراهانی، چاپ اول، ۱۳۵۰ش، ذیل آیه.</ref> دانسته‌اند. این تفاسیر در بیان معنای باطنی بوده و منافاتی با معنای قیامت از این لفظ ندارد. | برخی مفسران شیعه معتقدند مراد از «نبأ عظیم» در آیه ۲ سوره نبأ امام علی(ع) است.<ref>الرازي، ابوالفتوح، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۲۰، ص۱۱۱</ref> امام علی(ع) در روایتی، خود را خبر بزرگی دانسته که در [[خلافت امام علی(ع)|جانشینی او]] پس از [[پیامبر(ص)]] اختلاف کردند.<ref>کلینی، محمد، کافی، ج۱، ص۲۰۷، روایت ۳.</ref> برخی تفاسیر شیعه آن را [[امام علی(ع)]]، [[پیامبر(ص)]]،<ref>موسوی سبزواری، عبدالاعلی، مواهب علیه، نجف، الادب، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۸۰.</ref> [[قرآن]]<ref>طبرسی، فضل، مجمع البیان، گروه مترجمان، تهران، انتشارات فراهانی، چاپ اول، ۱۳۵۰ش، ذیل آیه.</ref> دانسته‌اند. این تفاسیر در بیان معنای باطنی بوده و منافاتی با معنای قیامت از این لفظ ندارد. | ||
عبارت {{عربی|یَا بْنَ النَّبَإِ الْعَظِيم|ترجمه=ای پسر خبر بزرگ}} در [[دعای ندبه]]، به آیه ۲ سوره نبأ اشاره دارد و [[امام مهدی(ع)]] را فرزند امام علی(ع) و پیامبر(ص) معرفی می‌کند.{{پایان پاسخ}} | ازامام صادق (ع) درباره آیه {{ قرآن|عم يتساءلون عن النبإ العظيم}} نقل شده که مراد از آن ولایت امیر المؤمنین (ع) است.<ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دارالکتب الإسلامية، چ4، 1407 ق. ج1، ص 418.</ref> | ||
با توجه به اینکه در روايات مىخوانيم كه: «نَبَأٌ عَظِيمٌ» علىّ بن ابىطالب است و خود حضرت فرمود: «انی النبأ العظيم»<ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الكتب الإسلامية، چ4، 1407ق، ج8، ص 30.</ref> چنانكه در دعاى ندبه نيز خطاب به حضرت مهدى (عج) مىگوييم: «يا بن النباء العظيم»<ref> قرائتى، محسن، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، چ1، 1388 ش. ج8، ص 123.</ref> پس عبارت {{عربی|یَا بْنَ النَّبَإِ الْعَظِيم|ترجمه=ای پسر خبر بزرگ}} در [[دعای ندبه]]، به آیه ۲ سوره نبأ اشاره دارد و [[امام مهدی(ع)]] را فرزند امام علی(ع) و پیامبر(ص) معرفی می‌کند.{{پایان پاسخ}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۹: | خط ۳۱: | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = شد | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| کیفیت =ج | | کیفیت =ج | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۶
| مفردات قرآن |
|---|
| قول سدید |
نَبَإِ الْعَظِيمِ در آیه ۲ سوره نبأ به معنای «خبر بزرگ»، و مراد از آن قیامت است.[۱] خبر عظیم، خبر قیامت است که قرآن در سوره‌هاى مکى و مخصوصا در سوره‌هایى که در اوائل بعثت نازل شده اهتمام زیادی در اثبات آن دارد. تأیید این معنا، سیاق آیات این سوره است که در آنها تنها به مسئله قیامت، و استدلال بر واقعیت و حقانیت آن پرداخته شده است.[۲]
برخی مفسران شیعه معتقدند مراد از «نبأ عظیم» در آیه ۲ سوره نبأ امام علی(ع) است.[۳] امام علی(ع) در روایتی، خود را خبر بزرگی دانسته که در جانشینی او پس از پیامبر(ص) اختلاف کردند.[۴] برخی تفاسیر شیعه آن را امام علی(ع)، پیامبر(ص)،[۵] قرآن[۶] دانسته‌اند. این تفاسیر در بیان معنای باطنی بوده و منافاتی با معنای قیامت از این لفظ ندارد.
ازامام صادق (ع) درباره آیه ﴿عم يتساءلون عن النبإ العظيم﴾ نقل شده که مراد از آن ولایت امیر المؤمنین (ع) است.[۷]
با توجه به اینکه در روايات مىخوانيم كه: «نَبَأٌ عَظِيمٌ» علىّ بن ابىطالب است و خود حضرت فرمود: «انی النبأ العظيم»[۸] چنانكه در دعاى ندبه نيز خطاب به حضرت مهدى (عج) مىگوييم: «يا بن النباء العظيم»[۹] پس عبارت «یَا بْنَ النَّبَإِ الْعَظِيم؛ ای پسر خبر بزرگ» در دعای ندبه، به آیه ۲ سوره نبأ اشاره دارد و امام مهدی(ع) را فرزند امام علی(ع) و پیامبر(ص) معرفی می‌کند.
منابع
- ↑ کاشانی، فتح الله، منهج الصادقین، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۴۴ش، ج۱۰، ص۱۲۵. و نیز: قرشی، سید علی اکبر، تفسيراحسن‌الحديث، ج۱۲، ص۳۳
- ↑ علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۵۷.
- ↑ الرازي، ابوالفتوح، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۲۰، ص۱۱۱
- ↑ کلینی، محمد، کافی، ج۱، ص۲۰۷، روایت ۳.
- ↑ موسوی سبزواری، عبدالاعلی، مواهب علیه، نجف، الادب، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۸۰.
- ↑ طبرسی، فضل، مجمع البیان، گروه مترجمان، تهران، انتشارات فراهانی، چاپ اول، ۱۳۵۰ش، ذیل آیه.
- ↑ كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دارالکتب الإسلامية، چ4، 1407 ق. ج1، ص 418.
- ↑ كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الكتب الإسلامية، چ4، 1407ق، ج8، ص 30.
- ↑ قرائتى، محسن، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، چ1، 1388 ش. ج8، ص 123.