ازلام در آیه ۹۰ سوره مائده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش  | 
				بدون خلاصۀ ویرایش  | 
				||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}}  | {{پایان سوال}}  | ||
{{پاسخ}}  | {{پاسخ}}  | ||
'''ازلام در آیه ۹۰ سوره مائده''' به معنای تیرهای چوبی است که با آن [[قمار]] انجام   | '''ازلام در آیه ۹۰ سوره مائده''' به معنای تیرهای چوبی است که با آن [[قمار]] انجام میشد. تعبیر ازلام در آیه ۳ سوره مائده نیز آمده است. عربها شتری را سر میبریدند و ده تیر را که هفت تای آن دارای سهم بود و سه تای آن سهمی نداشت را بین ده نفر تقسیم میکردند. طبق این قرعه هفت نفر سهمهای مختلفی را بر اساس قرعه میبردند. سه نفر سهمی نمیبردند و میبایست پول خرید شتر را نیز میدادند. قرآن این عمل را از اعمال شیطان معرفی کرده و به مؤمنان دستور داد از آن دوری کنند.  | ||
== متن آیه ==  | == متن آیه ==  | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== معنا ==  | == معنا ==  | ||
ازلام جمع «زلم» به معنای «تیر» است که عربها با آنها قرعه میکشیدند و قمار میکردند.<ref>مصطفوی، سید حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، انتشارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ذیل واژه «زلم».</ref> برای عرب دو گونه ازلام   | ازلام جمع «زلم» به معنای «تیر» است که عربها با آنها قرعه میکشیدند و قمار میکردند.<ref>مصطفوی، سید حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، انتشارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ذیل واژه «زلم».</ref> برای عرب دو گونه ازلام بود؛ یکی ازلامِ امر و نهی و دیگری ازلام قمار.  | ||
# ازلام قمار عبارت بود از ده چوب تیر به نامهای؛ فَذّ، توأم، مسبل، نافس، حلس، رقیب، معلی، سفیح، منیح، رغد. هفت تای اولی دارای سهم بود و سه تای آخری دارای سهمی نبود و کیفیت آن این گونه بود: شتری را سر بریده و ۲۸ قسمت میکردند و قمار بازان ده نفر به عدد تیرها بودند. آنگاه تیرها را به هم زده و برمیداشتند و صاحب تیر «فذ» یک سهم و صاحب تیر «توأم» دو سهم تا آخری که هفت سهم را برمیداشت و سه تای دیگر نه تنها چیزی نمیبردند بلکه پول شتر را هم میپرداختند.  | # ازلام قمار عبارت بود از ده چوب تیر به نامهای؛ فَذّ، توأم، مسبل، نافس، حلس، رقیب، معلی، سفیح، منیح، رغد. هفت تای اولی دارای سهم بود و سه تای آخری دارای سهمی نبود و کیفیت آن این گونه بود: شتری را سر بریده و ۲۸ قسمت میکردند و قمار بازان ده نفر به عدد تیرها بودند. آنگاه تیرها را به هم زده و برمیداشتند و صاحب تیر «فذ» یک سهم و صاحب تیر «توأم» دو سهم تا آخری که هفت سهم را برمیداشت و سه تای دیگر نه تنها چیزی نمیبردند بلکه پول شتر را هم میپرداختند.  | ||
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۳
در سوره مائده، آیهٔ ۹۰ مراد از کلمهٔ «ازلام» چیست؟
ازلام در آیه ۹۰ سوره مائده به معنای تیرهای چوبی است که با آن قمار انجام میشد. تعبیر ازلام در آیه ۳ سوره مائده نیز آمده است. عربها شتری را سر میبریدند و ده تیر را که هفت تای آن دارای سهم بود و سه تای آن سهمی نداشت را بین ده نفر تقسیم میکردند. طبق این قرعه هفت نفر سهمهای مختلفی را بر اساس قرعه میبردند. سه نفر سهمی نمیبردند و میبایست پول خرید شتر را نیز میدادند. قرآن این عمل را از اعمال شیطان معرفی کرده و به مؤمنان دستور داد از آن دوری کنند.
متن آیه
| ﴿ | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
 اى كسانى كه ايمان آوردهايد، شراب و قمار و بتها و تيرهاى قرعه پليدند [و] از عمل شيطانند. پس، از آنها دورى گزينيد، باشد كه رستگار شويد. مائده:۹۰  | 
﴾ | 
معنا
ازلام جمع «زلم» به معنای «تیر» است که عربها با آنها قرعه میکشیدند و قمار میکردند.[۱] برای عرب دو گونه ازلام بود؛ یکی ازلامِ امر و نهی و دیگری ازلام قمار.
- ازلام قمار عبارت بود از ده چوب تیر به نامهای؛ فَذّ، توأم، مسبل، نافس، حلس، رقیب، معلی، سفیح، منیح، رغد. هفت تای اولی دارای سهم بود و سه تای آخری دارای سهمی نبود و کیفیت آن این گونه بود: شتری را سر بریده و ۲۸ قسمت میکردند و قمار بازان ده نفر به عدد تیرها بودند. آنگاه تیرها را به هم زده و برمیداشتند و صاحب تیر «فذ» یک سهم و صاحب تیر «توأم» دو سهم تا آخری که هفت سهم را برمیداشت و سه تای دیگر نه تنها چیزی نمیبردند بلکه پول شتر را هم میپرداختند.
 - ازلام امر و نهی سه چوب تیر مانندی بود که بر یکی نوشته بود «امرنی ربی» پروردگارم امر کرد و بر دیگری نوشته بود «نهانی ربی؛ پروردگارم نهی کرد و سومی خالی بود و نوشتهای نداشت. چون یکی اراده سفر میکرد یا میخواست کار مهمی انجام دهد؛ تیرها را به هم میزد؛ اگر اولی میآمد آن کار را میکرد و اگر دومی میآمد، منصرف میشد و اگر سومی میآمد دوباره آنها را به هم میزد.[۲]
 
منابع
- ↑ مصطفوی، سید حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، انتشارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ذیل واژه «زلم».
 - ↑ قرشی، سید علیاکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، بیتا، ذیل واژه «زلم»؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ذیل آیه ۳ سوره مائده؛ المیزان علامه طباطبایی، بنیاد علمی علامه، قم، ذیل آیه۱۹۰ سوره مائده.