automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۵۸
ویرایش
←نبوت و امامت
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
در قرآن بارها به نبوت حضرت ابراهیم تصریح شده است: {{قرآن|وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا|ترجمه=و در اين كتاب ابراهيم را ياد كن كه او پيامبرى راستگو بود.|سوره=مریم|آیه=۴۱}} در این آیات به [[نبوت]] و دعوت او به [[توحید]] تصریح شده است: (سوره عنکبوت آیه ۱۶ تا ۲۵، سوره ممتحنه آیه ۴، سوره زخرف آیه ۲۶ و ۲۷، سوره صافات آیه ۸۳ تا ۱۰۰، سوره شعراء آیه ۶۹ تا ۸۲، سوره انبیاء آیه ۵۱ تا ۵۷، سوره مریم آیه ۴۱ تا ۴۸، سوره انبیا آیات ۵۱ تا ۷۳.). ابراهیم(ع) از پیامبران اولوالعزم به شمار می‌رود.<ref>سوره احزاب، آیه ۷؛ سوره شورا، آیه ۱۳؛ سوره احقاف، آیه ۳۵.</ref> | در قرآن بارها به نبوت حضرت ابراهیم تصریح شده است: {{قرآن|وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا|ترجمه=و در اين كتاب ابراهيم را ياد كن كه او پيامبرى راستگو بود.|سوره=مریم|آیه=۴۱}} در این آیات به [[نبوت]] و دعوت او به [[توحید]] تصریح شده است: (سوره عنکبوت آیه ۱۶ تا ۲۵، سوره ممتحنه آیه ۴، سوره زخرف آیه ۲۶ و ۲۷، سوره صافات آیه ۸۳ تا ۱۰۰، سوره شعراء آیه ۶۹ تا ۸۲، سوره انبیاء آیه ۵۱ تا ۵۷، سوره مریم آیه ۴۱ تا ۴۸، سوره انبیا آیات ۵۱ تا ۷۳.). ابراهیم(ع) از پیامبران اولوالعزم به شمار می‌رود.<ref>سوره احزاب، آیه ۷؛ سوره شورا، آیه ۱۳؛ سوره احقاف، آیه ۳۵.</ref> | ||
ابراهیم پس از آزمونهای زیاد، مورد الطاف الهی واقع می‌شود و خداوند مقام امامت را به او عطا و او را امام بر مردم قرار میدهد.<ref>ضیایی، رحمت الله، «ابراهیم(ع)»، کلام اسلامی، ۱۳۸۴ش، شماره ۵۴.</ref> خداوند در قرآن حضرت ابراهیم را امام مردم قرار داده است:{{قرآن|إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ|ترجمه=من تو را پیشوای مردم قرار دادم.|سوره=بقره|آیه=۱۲۴}} قرآن كريم هر جا نامى از امامت میبرد، دنبالش متعرض هدايت می‌شود، تعرضى كه گويى می‌خواهد كلمه نامبرده را تفسير كند.<ref>طباطبایی، محمدحسین، تفسير الميزان، ج۱، ص۴۱۰. | ابراهیم پس از آزمونهای زیاد، مورد الطاف الهی واقع می‌شود و خداوند مقام امامت را به او عطا و او را امام بر مردم قرار میدهد.<ref>ضیایی، رحمت الله، «ابراهیم(ع)»، کلام اسلامی، ۱۳۸۴ش، شماره ۵۴. ص۱۲۴.</ref> خداوند در قرآن حضرت ابراهیم را امام مردم قرار داده است:{{قرآن|إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ|ترجمه=من تو را پیشوای مردم قرار دادم.|سوره=بقره|آیه=۱۲۴}} قرآن كريم هر جا نامى از امامت میبرد، دنبالش متعرض هدايت می‌شود، تعرضى كه گويى می‌خواهد كلمه نامبرده را تفسير كند.<ref>طباطبایی، محمدحسین، تفسير الميزان، ج۱، ص۴۱۰. | ||
</ref> | </ref> | ||