آیه تلاوت‌شده توسط امام حسین(ع) هنگام خروج از مدینه: تفاوت میان نسخه‌ها

(اصلاح ارقام)
(اصلاح ارقام)
خط ۷: خط ۷:
'''آیه‌ تلاوت‌شده توسط [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] هنگام خروج از [[مدینه]]''' آيه‏۲۱ [[سوره قصص]] بود.<ref>مفيد، محمد بن محمد، الإرشاد في معرفه حجج الله على العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۵.</ref>
'''آیه‌ تلاوت‌شده توسط [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] هنگام خروج از [[مدینه]]''' آيه‏۲۱ [[سوره قصص]] بود.<ref>مفيد، محمد بن محمد، الإرشاد في معرفه حجج الله على العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۵.</ref>


امام حسین(ع) هنگام خروج از مدینه آیه‌ای را خواند که [[حضرت موسى(ع)]] در حين خروج از مصر از بيم جانش خواند. {{قرآن|فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً يَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّني‏ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ|ترجمه=موسى از شهر خارج شد در حالى كه ترسان بود و هر لحظه در انتظار حادثه‏‌اى؛ عرض كرد: پروردگارا! مرا از اين قوم ظالم رهايى بخش.}}<ref>ابو مخنف كوفى، لوط بن يحيى، نخستين گزارش مستند از نهضت عاشورا / ترجمه وقعه الطفّ، ترجمه: جواد سلیمانی، قم، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، چاپ دوم، ۱۳۸۰ش، ص۲۸.</ref>
امام حسین(ع) هنگام خروج از مدینه آیه‌ای را خواند که [[حضرت موسى(ع)]] در حين خروج از مصر از بيم جانش خواند. {{قرآن|فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً يَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّني‏ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ|ترجمه=موسى از شهر خارج شد در حالى كه ترسان بود و هر لحظه در انتظار حادثه‏‌اى؛ عرض كرد: پروردگارا! مرا از اين قوم ظالم رهايى بخش.|سوره=قصص|آیه=۲۱}}<ref>ابو مخنف كوفى، لوط بن يحيى، نخستين گزارش مستند از نهضت عاشورا / ترجمه وقعه الطفّ، ترجمه: جواد سلیمانی، قم، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، چاپ دوم، ۱۳۸۰ش، ص۲۸.</ref>


آیه فوق، بیانگر بخشی از سرگذشت حضرت موسی (علیه السلام) می باشد؛ آن جا که ستم و جفای فرعونیان سبب شد تا ناگزیر، مصر را ترک کند. حسین بن علی(ع) مانند حضرت موسی (ع) از ستم  سرکشان و ستم پیشگان روزگارش و اذیت دست نشاندگان آنان در امان نبود و بر پیگیری رسالت الهی خود، به ناچار، دیار و دودمان‌شان را ترک نمود.
آیه فوق، بیانگر بخشی از سرگذشت حضرت موسی(ع) می باشد که ستم فرعونیان سبب شد تا ناگزیر شهر خود را ترک کند. حسین بن علی(ع) مانند حضرت موسی(ع) از ستم  سرکشان و ستم پیشگان روزگارش و اذیت دست نشاندگان آنان در امان نبود و بر پیگیری رسالت الهی خود، به ناچار، دیار و دودمان‌شان را ترک نمود.


[[جوادی آملی|آیه الله جوادی آملی]] در این باره می‌نویسد: امام حسین(ع) برای اثبات این که نهضت او مانند قیام موسای کلیم است، گام به گام، آیاتی را که درباره حضرت موسی(ع) نازل شده بود، قرائت می‌فرمودند. بدین سان، سالار شهیدان(ع) خویشتن را وارث حضرت موسی و دیگر پیامبران بزرگ معرفی کرد و به مردم فهماند که من موسای کلیم هستم و یزید به جای فرعون نشسته است و منافقان و مرجفان نیز همانند پیروان فرعونند.<ref>جوادی آملی، عبد الله، حماسه و عرفان، ص۲۰۰.</ref>
[[جوادی آملی|آیه الله جوادی آملی]] در این باره می‌نویسد: امام حسین(ع) برای اثبات این که نهضت او مانند قیام موسای کلیم است، گام به گام، آیاتی را که درباره حضرت موسی(ع) نازل شده بود، قرائت می‌فرمودند. بدین سان، سالار شهیدان(ع) خویشتن را وارث حضرت موسی و دیگر پیامبران بزرگ معرفی کرد و به مردم فهماند که من موسای کلیم هستم و یزید به جای فرعون نشسته است و منافقان و مرجفان نیز همانند پیروان فرعونند.<ref>جوادی آملی، عبد الله، حماسه و عرفان، ص۲۰۰.</ref>

نسخهٔ ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۱

سؤال

امام حسین(ع) در هنگام خروج از مدینه آیه ۲۱ سوره قصص را خوانده؛ امام(ع) به چه دلیل این آیه را انتخاب کرده است؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


آیه‌ تلاوت‌شده توسط امام حسین(ع) هنگام خروج از مدینه آيه‏۲۱ سوره قصص بود.[۱]

امام حسین(ع) هنگام خروج از مدینه آیه‌ای را خواند که حضرت موسى(ع) در حين خروج از مصر از بيم جانش خواند. ﴿فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً يَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّني‏ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ؛ موسى از شهر خارج شد در حالى كه ترسان بود و هر لحظه در انتظار حادثه‏‌اى؛ عرض كرد: پروردگارا! مرا از اين قوم ظالم رهايى بخش.(قصص:۲۱)[۲]

آیه فوق، بیانگر بخشی از سرگذشت حضرت موسی(ع) می باشد که ستم فرعونیان سبب شد تا ناگزیر شهر خود را ترک کند. حسین بن علی(ع) مانند حضرت موسی(ع) از ستم سرکشان و ستم پیشگان روزگارش و اذیت دست نشاندگان آنان در امان نبود و بر پیگیری رسالت الهی خود، به ناچار، دیار و دودمان‌شان را ترک نمود.

آیه الله جوادی آملی در این باره می‌نویسد: امام حسین(ع) برای اثبات این که نهضت او مانند قیام موسای کلیم است، گام به گام، آیاتی را که درباره حضرت موسی(ع) نازل شده بود، قرائت می‌فرمودند. بدین سان، سالار شهیدان(ع) خویشتن را وارث حضرت موسی و دیگر پیامبران بزرگ معرفی کرد و به مردم فهماند که من موسای کلیم هستم و یزید به جای فرعون نشسته است و منافقان و مرجفان نیز همانند پیروان فرعونند.[۳]

منابع

  1. مفيد، محمد بن محمد، الإرشاد في معرفه حجج الله على العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۵.
  2. ابو مخنف كوفى، لوط بن يحيى، نخستين گزارش مستند از نهضت عاشورا / ترجمه وقعه الطفّ، ترجمه: جواد سلیمانی، قم، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، چاپ دوم، ۱۳۸۰ش، ص۲۸.
  3. جوادی آملی، عبد الله، حماسه و عرفان، ص۲۰۰.