روایت «انی لا اری الموت الا السعادة»: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
'''إنّی لا أرَی المَوتَ إلّا سَعادَةً'''، بهمعنای «من مرگ را جز سعادت نمیبینم»، سخنی است از امام حسین(ع) که در آن مرگ با عزت در راه مقابله با ظلم را بر زندگی با ذلت در سایه ظالمان ترجیح داده است.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ص۱۴۴.</ref> | '''إنّی لا أرَی المَوتَ إلّا سَعادَةً'''، بهمعنای «من مرگ را جز سعادت نمیبینم»، سخنی است از امام حسین(ع) که در آن مرگ با عزت در راه مقابله با ظلم را بر زندگی با ذلت در سایه ظالمان ترجیح داده است.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ص۱۴۴.</ref> این سخن از شعارهای عاشورا قلمداد شده است.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ص۱۸۶.</ref> | ||
این سخن امام حسین(ع)، در روز دوم محرم سال ۶۱ق، ساعاتی پس از ورود کاروان امام حسین(ع)، به سرزمین کربلا در ضمن خطبهای برای یاران و خانوادهاش، گفته شده است.<ref>نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۸ش، ص۸۸.</ref> این جمله بهصورت کامل چنین است: | این سخن امام حسین(ع)، در روز دوم محرم سال ۶۱ق، ساعاتی پس از ورود کاروان امام حسین(ع)، به سرزمین کربلا در ضمن خطبهای برای یاران و خانوادهاش، گفته شده است.<ref>نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۸ش، ص۸۸.</ref> این جمله بهصورت کامل چنین است: | ||
{{عربی|إِنِّيْ لاَ أَرَى المَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً، وَالحيَاةَ مَعَ الظَّالِمِيَنَ إِلاَّ نَدَماً [بَرَماً]|ترجمه=من مرگ را جز خوشبختی و سعادت نمیبینم و زندگی با ستمکاران را جز ندامت و نکبت نمیبینم.<ref>ذهبی، شمسالدين محمد بن احمد، سير أعلام النبلاء، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۳۱۰.</ref>}} | {{عربی|إِنِّيْ لاَ أَرَى المَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً، وَالحيَاةَ مَعَ الظَّالِمِيَنَ إِلاَّ نَدَماً [بَرَماً]|ترجمه=من مرگ را جز خوشبختی و سعادت نمیبینم و زندگی با ستمکاران را جز ندامت و نکبت نمیبینم.<ref>ذهبی، شمسالدين محمد بن احمد، سير أعلام النبلاء، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۳۱۰.</ref>}} | ||
مرتضی مطهری این جمله را پیام شهید راه حق می شمرد؛ پیامی که محتوای آن این است که آنجا که انسان میخواهد زندگی ننگین در زیر سایه ظالمان داشته باشد و زندگی فقط برایش خوردن و خوابیدن باشد مرگ هزاران بار بر چنین زندگی ترجیح دارد.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ص۱۴۴.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} |
نسخهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۲۳
این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
از کجا گفته شده که امام زمان(ع) همیشه برای مصیبت جدش امام حسین(ع) گریه میکند؟
إنّی لا أرَی المَوتَ إلّا سَعادَةً، بهمعنای «من مرگ را جز سعادت نمیبینم»، سخنی است از امام حسین(ع) که در آن مرگ با عزت در راه مقابله با ظلم را بر زندگی با ذلت در سایه ظالمان ترجیح داده است.[۱] این سخن از شعارهای عاشورا قلمداد شده است.[۲]
این سخن امام حسین(ع)، در روز دوم محرم سال ۶۱ق، ساعاتی پس از ورود کاروان امام حسین(ع)، به سرزمین کربلا در ضمن خطبهای برای یاران و خانوادهاش، گفته شده است.[۳] این جمله بهصورت کامل چنین است:
«إِنِّيْ لاَ أَرَى المَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً، وَالحيَاةَ مَعَ الظَّالِمِيَنَ إِلاَّ نَدَماً [بَرَماً]؛ من مرگ را جز خوشبختی و سعادت نمیبینم و زندگی با ستمکاران را جز ندامت و نکبت نمیبینم.[۴]»
مرتضی مطهری این جمله را پیام شهید راه حق می شمرد؛ پیامی که محتوای آن این است که آنجا که انسان میخواهد زندگی ننگین در زیر سایه ظالمان داشته باشد و زندگی فقط برایش خوردن و خوابیدن باشد مرگ هزاران بار بر چنین زندگی ترجیح دارد.[۵]