اقبال الاعمال: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
== نویسنده ==
== نویسنده ==
سید رضی الدین علی بن موسی بن طاووس حلّی نگاشته شده است (تولد ۵۸۹ وفات ۶۶۴ هـ. ق)
سید رضی الدین علی بن موسی بن طاووس حلّی نگاشته شده است (تولد ۵۸۹ وفات ۶۶۴ هـ. ق)
آل طاووس خاندانى مهم در حِلّه بودند كه در چند نسل عالمانى را تربيت كرده و مقام و موقعيت نقابت علويان را نيز يافتند.
مشهورترين فرد اين گروه و پرتأليف‌ترين نگارنده اين سده، على بن موسى بن جعفر (664- 589 ه) است كه به سيد بن طاووس مشهور شده است. سيد بن طاووس دوران عمر خود را در حِلّه، بغداد، نجف، كربلا، كاظمَين و سامرا گذراند. او نزد خليفه عباسى، سرشناس و مورد اعتماد بود و با مُستَنْصِر، روابط خوبى داشت.
گذشته از شخصيت اجتماعى سيد بن طاووس، مقام علمى او نيز بسيار والا و ارزنده بود. اساتيد و شاگردان سيد فراوان بوده‌اند. علامه حِلّى، پدر علامه حِلّى و برادرزاده سيد بن طاووس از مشهورترين شاگردان او هستند.
زهد، تقوا و قداست سيد بن طاووس از زمان حيات او شهره است. او را صاحب كرامات شمرده‌اند كه با امام مهدى عليه السلام نيز ارتباط داشته است. شيفتگى وى به امام مهدى عليه السلام در نوشته‌هاى گوناگون او مشهود است.
سيد بن طاووس در سال 664 هجرى در بغداد از دنيا رفت و در نجف اشرف مدفون گشت.  ابن‌طاووس نماد ادعيه‌نگارى در ميان مؤلفان شيعى است. او بر خلاف برادر خويش، سخت‌گيرى سندى در احاديث و ادعيه را به كنارى نهاده و با اين امور با تساهل رو به رو مى‌شود.<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۵ و ۱۴۶.</ref>


== جایگاه و اعتبار ==
== جایگاه و اعتبار ==
کتاب «اقبال الاعمال» مانند دیگر کتاب‌های سید بن طاووس از اعتبار و ارزش ویژه ای بین علمای شیعه برخوردار است. سید با تألیف این کتاب خدمت بزرگی به جهان اسلام نموده به طوری که تمام مؤلفان پس از سید در موضوع ادعیه و زیارات خوشه چین خرمن پر برکت او هستند از جمله شیخ عبّاس قمی در مفاتیح الجنان بسیاری از مطالب را از این کتاب شریف نقل می‌کند. علاّمه آقا بزرگ تهرانی ـ رحمه الله ـ در الذریعه این مطلب را تأیید کرده است که سید با تألیف این کتاب حق بزرگی به گردن تمام شیعیان بلکه دانشمندان که در موضوع دعا و نیایش کتابی نوشته‌اند دارد. و در واقع همه آن‌ها سر سفره این دانشمند بزرگ نشسته‌اند و از ثمرات آن عارف اندیشمند بهره برده‌اند.
مهم‌ترين و مفصل‌ترين كتاب در زمينه دعانگارى است. اين كتاب مجموعه اعمال و ادعيه يازده ماه سال است. اعمال ماه رمضان در قسمتى مجزا با نام المِضْمار آمده و بدان ملحق شده است. برخى از بزرگان، كتاب إقبال الأعمال را دربردارنده عالى‌ترين مراتب عرفان شيعى دانسته‌اند.
 
سيد بن طاووس ضمن نقل ادعيه و آداب، نكات فراوانى از جانب خود در تحليل آن متون و تجليل از آن بيان مى‌كند.


در قرون گذشته یکی از غنی‌ترین کتابخانه‌های شخصی که مملو از نسخه‌های گران بهای خطی و منحصر به فرد بوده، کتابخانه سید بن طاووس بوده است. در این کتابخانه به نقل خود سیّد بیش از ۱۵۰۰ کتاب معتبر و نفیس در علوم مختلف وجود داشته. از جمله در موضوع دعا بیش از ۷۰ جلد کتاب نزد سید ـ رحمه الله ـ بوده که کتاب هائی مثل «اقبال» را از آن‌ها تدوین کرده است.
سيد بن طاووس، كتاب إقبال الأعمال را همراه با هفت كتاب دعايى ديگر خويش متمّم و مكمّل مِصباح المُتُهَجِّد شيخ طوسى معرفى كرده است.<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۸

سؤال

آیا کتاب‌های «بلد الامین» و «اقبال الاعمال» و «مصباح کفعمی» و «مصباح الزائر» معتبر هستند؟


کتاب اقبال الاعمال، اثر سید بن طاووس در باب ادعیه و زیارات معصومین و اعمال سال نگاشته شده است.

نویسنده

سید رضی الدین علی بن موسی بن طاووس حلّی نگاشته شده است (تولد ۵۸۹ وفات ۶۶۴ هـ. ق)

آل طاووس خاندانى مهم در حِلّه بودند كه در چند نسل عالمانى را تربيت كرده و مقام و موقعيت نقابت علويان را نيز يافتند.

مشهورترين فرد اين گروه و پرتأليف‌ترين نگارنده اين سده، على بن موسى بن جعفر (664- 589 ه) است كه به سيد بن طاووس مشهور شده است. سيد بن طاووس دوران عمر خود را در حِلّه، بغداد، نجف، كربلا، كاظمَين و سامرا گذراند. او نزد خليفه عباسى، سرشناس و مورد اعتماد بود و با مُستَنْصِر، روابط خوبى داشت.

گذشته از شخصيت اجتماعى سيد بن طاووس، مقام علمى او نيز بسيار والا و ارزنده بود. اساتيد و شاگردان سيد فراوان بوده‌اند. علامه حِلّى، پدر علامه حِلّى و برادرزاده سيد بن طاووس از مشهورترين شاگردان او هستند.

زهد، تقوا و قداست سيد بن طاووس از زمان حيات او شهره است. او را صاحب كرامات شمرده‌اند كه با امام مهدى عليه السلام نيز ارتباط داشته است. شيفتگى وى به امام مهدى عليه السلام در نوشته‌هاى گوناگون او مشهود است.

سيد بن طاووس در سال 664 هجرى در بغداد از دنيا رفت و در نجف اشرف مدفون گشت. ابن‌طاووس نماد ادعيه‌نگارى در ميان مؤلفان شيعى است. او بر خلاف برادر خويش، سخت‌گيرى سندى در احاديث و ادعيه را به كنارى نهاده و با اين امور با تساهل رو به رو مى‌شود.[۱]

جایگاه و اعتبار

مهم‌ترين و مفصل‌ترين كتاب در زمينه دعانگارى است. اين كتاب مجموعه اعمال و ادعيه يازده ماه سال است. اعمال ماه رمضان در قسمتى مجزا با نام المِضْمار آمده و بدان ملحق شده است. برخى از بزرگان، كتاب إقبال الأعمال را دربردارنده عالى‌ترين مراتب عرفان شيعى دانسته‌اند.

سيد بن طاووس ضمن نقل ادعيه و آداب، نكات فراوانى از جانب خود در تحليل آن متون و تجليل از آن بيان مى‌كند.

سيد بن طاووس، كتاب إقبال الأعمال را همراه با هفت كتاب دعايى ديگر خويش متمّم و مكمّل مِصباح المُتُهَجِّد شيخ طوسى معرفى كرده است.[۲]

منابع

  1. طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۵ و ۱۴۶.
  2. طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۷.