روایت «زمستان بهار مومن است»: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| شاخه اصلی = حدیث | | شاخه اصلی = حدیث | ||
| شاخه فرعی۱ = فقه الحدیث | | شاخه فرعی۱ = فقه الحدیث | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = دلالت حدیث | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} |
نسخهٔ ۲۶ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۸
سؤال
در حدیثی آمده است: «زمستان بهار مؤمن است» مراد چیست؟
امام صادق(ع) زمستان را بهار مومن دانسته است.[۱] امام صادق(ع) در ادامه روایت، راز بهار بودن فصل زمستان برای مومن را ذکر کرده است:
« | الشِّتَاءُ رَبِيعُ الْمُؤْمِنِ يَطُولُ فِيهِ لَيْلُهُ فَيَسْتَعِينُ بِهِ عَلَى قِيَامِهِ وَ يَقْصُرُ فِيهِ نَهَارُهُ فَيَسْتَعِينُ بِهِ عَلَى صِيَامِهِ زمستان، بهار مؤمن است، شب آن بلند است و کمک میکند برای عبادت شبانه، روز آن کوتاه که برای روزه گرفتن کمک است.[۲] | » |
شیخ صدوق عالم شیعی قرن چهارم این روایت را در کتاب الامالی نقل کرده است.[۱]