مفهوم امتحنک الله در زیارت‌نامه حضرت فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
'''مفهوم امتحنک الله در زیارت‌نامه حضرت فاطمه(س)''' از نظر محققان این است که ایشان از جانب خداوند مورد امتحان قرار گرفت و از پس این امتحان شایسته حمل اسرار الهی یافته شد. نتیجه سربلندی در این امتحان لقب صابره بود که خداوند به ایشان اعطا نمود. | '''مفهوم امتحنک الله در زیارت‌نامه حضرت فاطمه(س)''' از نظر محققان این است که ایشان از جانب خداوند مورد امتحان قرار گرفت و از پس این امتحان شایسته حمل اسرار الهی یافته شد. نتیجه سربلندی در این امتحان لقب صابره بود که خداوند به ایشان اعطا نمود. | ||
از نظر [[محمدباقر بهبودی]]، حدیث‌پژوه معاصر، موضوع | از نظر [[محمدباقر بهبودی]]، حدیث‌پژوه معاصر، موضوع امتحان حضرت فاطمه(س) این است که خداوند طاقت و توان او را برای حمل علم و امانت الهی امتحان کرد و ایشان را در این امتحان صابر یافت. به جهت صبر و تحملی که حضرت فاطمه(س) در تحمل این بار از خود نشان داد ایشان را مستحق حمل اسرار الهی یافت.<ref>محمدباقر بهبودی، گزیده کافی، تهران، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ج ۱، ص ۲۲۶.</ref> همچنین، به نظر برخی محققان، خداوند قبل از خلقت [[حضرت فاطمه(س)]]، زمانی که حضرت، نوری از انوار شامخه بود و خداوند خلقت آنها را بر دیگر مخلوقات مقدم کرده بود و به جهت آشکار شدن جایگاه و مقام حقیقی حضرت ایشان مورد امتحان الهی قرار گرفتند در نتیجه صبر تنها واکنش حضرت نسبت به این امتحانات بود و به واسطه این امتحان حضرت را پیروز یافت و او را مستحق لقب صابر یافت.<ref> محمد فاضل مسعودی، الأسرار الفاطمیه، قم، مؤسسه الزائر فی الروضه المقدسه لفاطمه المعصومه(س)، چاپ دوم، ۱۴۲۰ق، ص۵۴–۵۷.</ref> | ||
امتحان از ریشه محن، گداختن نقره و غیره و پاک کردن آن از آلودگی است<ref>معلوف، لویس، فرهنگ المنجد (عربی، فارسی)، ترجمه محمد بندر ریگی، تهران، انتشارات ایران، چاپ ششم، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۱۹۰۷.</ref> و در اصطلاح به معنای آشکار ساختن [[حقیقت]] چیزی است.<ref> حسینی دشتی، مصطفی، معارف و معاریف (دائره المعارف جامع اسلامی)، تهران، مؤسسه فرهنگی آرایه، چاپ سوم، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۸۵.</ref> | امتحان از ریشه محن، گداختن نقره و غیره و پاک کردن آن از آلودگی است<ref>معلوف، لویس، فرهنگ المنجد (عربی، فارسی)، ترجمه محمد بندر ریگی، تهران، انتشارات ایران، چاپ ششم، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۱۹۰۷.</ref> و در اصطلاح به معنای آشکار ساختن [[حقیقت]] چیزی است.<ref> حسینی دشتی، مصطفی، معارف و معاریف (دائره المعارف جامع اسلامی)، تهران، مؤسسه فرهنگی آرایه، چاپ سوم، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۸۵.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۹
مفهوم این جمله از زیارت‌نامه حضرت فاطمه(س) «یَا مُمْتَحَنَه امْتَحَنَکِ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ فَوَجَدَکِ مَا امْتَحَنَکِ صَابِرَه …» چیست؟
مفهوم امتحنک الله در زیارت‌نامه حضرت فاطمه(س) از نظر محققان این است که ایشان از جانب خداوند مورد امتحان قرار گرفت و از پس این امتحان شایسته حمل اسرار الهی یافته شد. نتیجه سربلندی در این امتحان لقب صابره بود که خداوند به ایشان اعطا نمود.
از نظر محمدباقر بهبودی، حدیث‌پژوه معاصر، موضوع امتحان حضرت فاطمه(س) این است که خداوند طاقت و توان او را برای حمل علم و امانت الهی امتحان کرد و ایشان را در این امتحان صابر یافت. به جهت صبر و تحملی که حضرت فاطمه(س) در تحمل این بار از خود نشان داد ایشان را مستحق حمل اسرار الهی یافت.[۱] همچنین، به نظر برخی محققان، خداوند قبل از خلقت حضرت فاطمه(س)، زمانی که حضرت، نوری از انوار شامخه بود و خداوند خلقت آنها را بر دیگر مخلوقات مقدم کرده بود و به جهت آشکار شدن جایگاه و مقام حقیقی حضرت ایشان مورد امتحان الهی قرار گرفتند در نتیجه صبر تنها واکنش حضرت نسبت به این امتحانات بود و به واسطه این امتحان حضرت را پیروز یافت و او را مستحق لقب صابر یافت.[۲]
امتحان از ریشه محن، گداختن نقره و غیره و پاک کردن آن از آلودگی است[۳] و در اصطلاح به معنای آشکار ساختن حقیقت چیزی است.[۴] قرآن امتحان را به عنوان سنت همیشگی الهی معرفی می‌کند.[۵] گستره این امتحان تمام مردم حتی پیامبران نیز مورد امتحان قرار می‌گیرند و سنتی است که در تمام امت‌های پیشین نیز جاری بوده است.[۶]
منابع
- ↑ محمدباقر بهبودی، گزیده کافی، تهران، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ج ۱، ص ۲۲۶.
- ↑ محمد فاضل مسعودی، الأسرار الفاطمیه، قم، مؤسسه الزائر فی الروضه المقدسه لفاطمه المعصومه(س)، چاپ دوم، ۱۴۲۰ق، ص۵۴–۵۷.
- ↑ معلوف، لویس، فرهنگ المنجد (عربی، فارسی)، ترجمه محمد بندر ریگی، تهران، انتشارات ایران، چاپ ششم، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۱۹۰۷.
- ↑ حسینی دشتی، مصطفی، معارف و معاریف (دائره المعارف جامع اسلامی)، تهران، مؤسسه فرهنگی آرایه، چاپ سوم، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۸۵.
- ↑ سوره مؤمنون، آیه ۳۰.
- ↑ سوره عنکبوت، آیات ۲ و ۳.