عبدالرزاق صنعانی استاد بخاری در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
==شرح حال بخاری==
ابوعبدالله محمد بن ابوالحسن اسماعیل بن ابراهیم بن المغیره بن الاحنف یزذبه الجعفی البخاری الحافظ، امام و بزرگ اهل سنت است. در سال ۱۹۴ق در شهر [[بخارا]] متولد گردید. او در سن کودکی پدرش را از دست داد و از ۱۰ سالگی مشغول تحصیل و فراگرفتن علوم شد؛ در ۲۰ سالگی و آغاز جوانی برای کسب دانش دست به سفرهای علمی زد؛<ref>نجمی، محمد صادق، سیری در صحیحین، چاپ چهارم، ۱۳۶۱، بی نا، ج۱، ص۵۱.</ref> به [[خراسان]]، جبال، [[عراق]]، [[حجاز]]، [[شام]]، [[مصر]] و [[بغداد]] سفر کرده است. در بغداد، تعداد زیادی از او حدیث شنیده و به ضبط آنها پرداخته‌اند.<ref>محمد بن ابی بکر بن خلکان، وفیات الاعیان، شریف رضی، قم، چاپ دوم، ۱۳۶۴، ج۴، ص۱۸۸.</ref> بخاری علاقه زیادی به حدیث و جمع‌آوری آن داشت و در به دست آوردن اخبار، همت عالی و ذوق سرشار داشت. در هر شهری که می‌رفت با حفاظ حدیث ملاقات و در مجالس [[محدثین]] شرکت می‌نمود و روایات آن‌ها را ثبت می‌نمود.<ref>وجدی، محمد فرید، دایرةالمعارف القرن العشرین، دار الفکر، بیروت، بی تا، ج۲، ص۵۶.</ref>


البته این شخص نسبت به [[اهل بیت(ع)]] تعصب خاصی داشته، به گونه‌ای که در صحیح بخاری یک حدیث از [[امام صادق(ع)]] نقل نکرده است در حالی که صدها حدیث از [[ابوهریره]] که در میان اهل سنت نیز به جعل حدیث مشهور است، نقل نموده است. از آثار و تألیفات او می‌توان به «[[التاریخ الکبیر]]» «[[الضعفاء]]» «[[الصحیح]]» (یکی از مهمترین تألیفات اوست که از منابع مهم و معتبر اهل سنت به حساب می‌آید) «[[السنن فی الفقه]]» و… اشاره نمود.<ref>الندیم، محمد بن اسحاق، کتاب الفهرست، بی تا، بی نا، ص۲۸۶.</ref>
== شرح‌حال صنعانی ==
ابوبکر عبدالرزاق بن همام بن نافع حمیری یمانی صنعانی از محدثان و مفسران شیعه در قرن دوم و اوایل قرن سوم هجری است. در سال ۱۲۶ قمری در صنعای یمن متولد شد و مراحل آموزش و استماع حدیث را در حجاز و عراق و شام گذراند.<ref>احمد بن محمد ابن خلکان، وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، دار صادر، ج ۳، ص ۲۱۶-۲۱۷.</ref> در منابع شیعی، او از اصحاب امام جعفر صادق(ع) شمرده شده است.<ref>محمد بن الحسن الطوسی، رجال الطوسی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ص ۲۶۷. </ref> همچنین، صنعانی از امام محمدباقر(ع) و امام جعفرصادق(ع) نقل حدیث کرده است.<ref>السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۷، ص ۴۷۱.</ref> رجال‌شناسان شیعه او را از ثقات و اعلام شیعه، مفسر و محدثی حافظ و نویسنده قدیمی‌ترین تفسیر شیعی برشمرده‌اند.<ref>ابوالقاسم الخوئی، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، بی‌جا، بی‌نا، ج ۱۱، ص ۱۵؛ نیز: محمدمحسن آقابزرک الطهرانی، الذّريعة إلى تصانيف الشّيعة، قم، اسماعیلیان، ج ۴، ص ۲۵۰- ۲۵۱.</ref> او در حالی که در نزد عالمان سنی به تشیع و داشتن علایق شیعی مشهور است مورد وثوق آنان نیز قرار داشته و بعضی از بزرگان حدیث و رجال‌شناسان اهل سنت مقام علمی و وثاقت او را ستوده و تأیید کرده‌اند.<ref>جمال الدین المزی، تهذيب الكمال في اسماء الرجال، بیروت، مؤسسة الرسالة، ج ۱۸، ص ۵۷-۶۱.</ref>


سرانجام در سال ۲۵۶ق در شب [[عید قربان]] درگذشت.<ref>البخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، دار الجیل، بیروت، بی تا، مقدمه، ج۱، ص۸.</ref>
از آثار او می‌توان به تفسیر القرآن، کتاب السّنن في الفقه، الجامع الکبیر فی الحدیث، کتاب المغازی و تزكية الارواح عن مواقع الافلاح اشاره کرد.<ref>إسماعيل بن محمد أمين الباباني البغدادي، هدية العارفين أسماء المؤلفين وآثار المصنفين، بیروت، دار إحياء التراث العربي، ج ۱، ص ۵۶۶.</ref> صنعانی در اواخر عمر نابینا شد و در نهایت به سال ۲۱۱ق در یمن در گذشت.<ref>محمد بن حبان بن أحمد بن حبان، الثقات، الدکن، دائرة المعارف العثمانية بحيدر آباد الدكن الهند، ج ۸، ص ۴۱۲.</ref>


==دلایل استاد بخاری نبودن صنعانی==
==شرح‌حال بخاری==
عبدالرزاق صنعانی نمی‌تواند از اساتید بخاری باشد، به دلایل زیر:
ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بن ابراهیم جعفی بخاری یکی از ائمهٔ حدیث اهل سنت است. او در سال ۱۹۴ق در شهر بخارا متولد شد و از ده‌سالگی مشغول تحصیل علم شد. در بیست‌سالگی برای کسب دانش و [[استماع حدیث]] به سفر در نقاط مختلف جهان اسلام رفت.<ref>احمد پاکتچی، «بخاری»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۱۱، ص ۴۵۶.</ref> او به خراسان، جبال، عراق، حجاز، شام، مصر و بغداد سفر کرد. در بغداد، تعداد زیادی از او حدیث شنیده و به ضبط آنها پرداختند.<ref>احمد بن محمد ابن خلکان، وفیات الاعیان، قم، شریف رضی، قم، ج ۴، ص ۱۸۸.</ref>
 
بخاری علاقه زیادی به حدیث و جمع‌آوری آن داشت و در کوشش برای جمع آوری و ضبط احادیث همت عالی و ذوقی سرشار داشت. به هر شهری که می‌رفت با حفاظ حدیث ملاقات و در مجالس محدثان شرکت می‌نمود و روایات آن‌ها را ثبت می‌کرد.<ref>محمد فرید وجدی، دایرةالمعارف القرن العشرین، بیروت دار الفکر، بیروت، ج ۲، ص ۵۶.</ref> از  تألیفات او می‌توان به التاریخ الکبیر، الضعفاء، السنن فی الفقه اشاره کرد.<ref>الندیم، محمد بن اسحاق، کتاب الفهرست، بی تا، بی نا، ص۲۸۶.</ref>
 
مهم‌ترین کتاب بخاری کتاب صحیح است. این کتاب با نام کامل الجامع المسند الصّحیح المختصر من امور رسول اللّه(ص) و سننه و ایامه یکی از مهم‌ترین کتاب‌های روایی اهل سنت و یکی از [[صحاح سته]] آنان به‌شمار می‌رود. سرانجام بخاری در شب عید قربان سال ۲۵۶ق درگذشت.<ref>البخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، دار الجیل، بیروت، بی تا، مقدمه، ج۱، ص۸.</ref>
 
==ارتباط صنعانی با بخاری==
صنعانی از روات بخاری بوده است و عبدالرزاق صنعانی نمی‌تواند از اساتید بخاری باشد، به دلایل زیر:


* در «[[عمده القاری]]» که شرحی از صحیح بخاری است، مؤلف در مقدمه کتاب، راویان و اساتید بخاری که از آنها حدیث نقل کرده به پنج طبقه تقسیم می‌نماید. در طبقه سوم از گروهی که زمان و مکان آنها را درک نموده و ملاقات کرده نام برده می‌شود، اما از آنها حدیث و روایتی نشنیده و نقل نکرده است و شاید با چند واسطه نقل کرده؛ که از جمله: یزید بن هارون و عبدالرزاق ذکر گردیده است:{{متن عربی|(الثالثه) قوم حدثوا عن قوم ادرک زمانهم و امکنه لقیهم لکنه لم یسمع منهم کیزید بن هارون و عبدالرزاق|ترجمه=سوم؛ کسانی که زمان و مکان آنها درک شده اما روایتی از آنها نشنیده است مانند یزید بن هارون و عبدالرزاق.}}<ref>العینی، بدرالدین احمد، عمده القاری (شرح صحیح البخاری)، دار احیاء التراث العربی، بیروت، بی تا، ج۱، ص ۷.</ref>
* در «[[عمده القاری]]» که شرحی از صحیح بخاری است، مؤلف در مقدمه کتاب، راویان و اساتید بخاری که از آنها حدیث نقل کرده به پنج طبقه تقسیم می‌نماید. در طبقه سوم از گروهی که زمان و مکان آنها را درک نموده و ملاقات کرده نام برده می‌شود، اما از آنها حدیث و روایتی نشنیده و نقل نکرده است و شاید با چند واسطه نقل کرده؛ که از جمله: یزید بن هارون و عبدالرزاق ذکر گردیده است:{{متن عربی|(الثالثه) قوم حدثوا عن قوم ادرک زمانهم و امکنه لقیهم لکنه لم یسمع منهم کیزید بن هارون و عبدالرزاق|ترجمه=سوم؛ کسانی که زمان و مکان آنها درک شده اما روایتی از آنها نشنیده است مانند یزید بن هارون و عبدالرزاق.}}<ref>العینی، بدرالدین احمد، عمده القاری (شرح صحیح البخاری)، دار احیاء التراث العربی، بیروت، بی تا، ج۱، ص ۷.</ref>
خط ۲۳: خط ۲۹:
بنابراین با جستجو در منابع فوق، از اساتید و کسانی که بخاری از آنها حدیث شنیده، نام عبدالرزاق صنعانی نبوده و می‌توان گفت که از اساتید بخاری نمی‌تواند باشد.
بنابراین با جستجو در منابع فوق، از اساتید و کسانی که بخاری از آنها حدیث شنیده، نام عبدالرزاق صنعانی نبوده و می‌توان گفت که از اساتید بخاری نمی‌تواند باشد.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر==
* کشف الظنون، حاجی خلیفه.
* طبقات خلیفه بن خیاط.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==مطالعه بیشتر==
*
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}

نسخهٔ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۰

سؤال

آیا می‌توان با منابع اهل سنت اثبات کرد که عبدالرزاق صنعانی استاد بخاری در حدیث بوده است؟


شرح‌حال صنعانی

ابوبکر عبدالرزاق بن همام بن نافع حمیری یمانی صنعانی از محدثان و مفسران شیعه در قرن دوم و اوایل قرن سوم هجری است. در سال ۱۲۶ قمری در صنعای یمن متولد شد و مراحل آموزش و استماع حدیث را در حجاز و عراق و شام گذراند.[۱] در منابع شیعی، او از اصحاب امام جعفر صادق(ع) شمرده شده است.[۲] همچنین، صنعانی از امام محمدباقر(ع) و امام جعفرصادق(ع) نقل حدیث کرده است.[۳] رجال‌شناسان شیعه او را از ثقات و اعلام شیعه، مفسر و محدثی حافظ و نویسنده قدیمی‌ترین تفسیر شیعی برشمرده‌اند.[۴] او در حالی که در نزد عالمان سنی به تشیع و داشتن علایق شیعی مشهور است مورد وثوق آنان نیز قرار داشته و بعضی از بزرگان حدیث و رجال‌شناسان اهل سنت مقام علمی و وثاقت او را ستوده و تأیید کرده‌اند.[۵]

از آثار او می‌توان به تفسیر القرآن، کتاب السّنن في الفقه، الجامع الکبیر فی الحدیث، کتاب المغازی و تزكية الارواح عن مواقع الافلاح اشاره کرد.[۶] صنعانی در اواخر عمر نابینا شد و در نهایت به سال ۲۱۱ق در یمن در گذشت.[۷]

شرح‌حال بخاری

ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بن ابراهیم جعفی بخاری یکی از ائمهٔ حدیث اهل سنت است. او در سال ۱۹۴ق در شهر بخارا متولد شد و از ده‌سالگی مشغول تحصیل علم شد. در بیست‌سالگی برای کسب دانش و استماع حدیث به سفر در نقاط مختلف جهان اسلام رفت.[۸] او به خراسان، جبال، عراق، حجاز، شام، مصر و بغداد سفر کرد. در بغداد، تعداد زیادی از او حدیث شنیده و به ضبط آنها پرداختند.[۹]

بخاری علاقه زیادی به حدیث و جمع‌آوری آن داشت و در کوشش برای جمع آوری و ضبط احادیث همت عالی و ذوقی سرشار داشت. به هر شهری که می‌رفت با حفاظ حدیث ملاقات و در مجالس محدثان شرکت می‌نمود و روایات آن‌ها را ثبت می‌کرد.[۱۰] از تألیفات او می‌توان به التاریخ الکبیر، الضعفاء، السنن فی الفقه اشاره کرد.[۱۱]

مهم‌ترین کتاب بخاری کتاب صحیح است. این کتاب با نام کامل الجامع المسند الصّحیح المختصر من امور رسول اللّه(ص) و سننه و ایامه یکی از مهم‌ترین کتاب‌های روایی اهل سنت و یکی از صحاح سته آنان به‌شمار می‌رود. سرانجام بخاری در شب عید قربان سال ۲۵۶ق درگذشت.[۱۲]

ارتباط صنعانی با بخاری

صنعانی از روات بخاری بوده است و عبدالرزاق صنعانی نمی‌تواند از اساتید بخاری باشد، به دلایل زیر:

  • در «عمده القاری» که شرحی از صحیح بخاری است، مؤلف در مقدمه کتاب، راویان و اساتید بخاری که از آنها حدیث نقل کرده به پنج طبقه تقسیم می‌نماید. در طبقه سوم از گروهی که زمان و مکان آنها را درک نموده و ملاقات کرده نام برده می‌شود، اما از آنها حدیث و روایتی نشنیده و نقل نکرده است و شاید با چند واسطه نقل کرده؛ که از جمله: یزید بن هارون و عبدالرزاق ذکر گردیده است:«(الثالثه) قوم حدثوا عن قوم ادرک زمانهم و امکنه لقیهم لکنه لم یسمع منهم کیزید بن هارون و عبدالرزاق؛ سوم؛ کسانی که زمان و مکان آنها درک شده اما روایتی از آنها نشنیده است مانند یزید بن هارون و عبدالرزاق.»[۱۳]
  • در کتاب «رجال صحیح البخاری» که بخاری از آنها حدیث نقل نموده، از «عبدالرزاق صنعانی» اسم و صحبتی به میان نیامده است. این کتاب که در دو جلد نسبتاً قطور است، کسانی که بخاری از آنها نقل حدیث کرده، گردآوری شده‌اند.[۱۴]
  • در شرح «کتاب صحیح البخاری» تألیف الکرمانی، در مقدمه ذکر احوالات بخاری، از اساتید او سه شیخ و دیگران را نام برده، ولی از عبدالزراق صنعانی ذکری نیامده است.[۱۵]

بنابراین با جستجو در منابع فوق، از اساتید و کسانی که بخاری از آنها حدیث شنیده، نام عبدالرزاق صنعانی نبوده و می‌توان گفت که از اساتید بخاری نمی‌تواند باشد.


مطالعه بیشتر

منابع

  1. احمد بن محمد ابن خلکان، وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، دار صادر، ج ۳، ص ۲۱۶-۲۱۷.
  2. محمد بن الحسن الطوسی، رجال الطوسی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ص ۲۶۷.
  3. السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۷، ص ۴۷۱.
  4. ابوالقاسم الخوئی، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، بی‌جا، بی‌نا، ج ۱۱، ص ۱۵؛ نیز: محمدمحسن آقابزرک الطهرانی، الذّريعة إلى تصانيف الشّيعة، قم، اسماعیلیان، ج ۴، ص ۲۵۰- ۲۵۱.
  5. جمال الدین المزی، تهذيب الكمال في اسماء الرجال، بیروت، مؤسسة الرسالة، ج ۱۸، ص ۵۷-۶۱.
  6. إسماعيل بن محمد أمين الباباني البغدادي، هدية العارفين أسماء المؤلفين وآثار المصنفين، بیروت، دار إحياء التراث العربي، ج ۱، ص ۵۶۶.
  7. محمد بن حبان بن أحمد بن حبان، الثقات، الدکن، دائرة المعارف العثمانية بحيدر آباد الدكن الهند، ج ۸، ص ۴۱۲.
  8. احمد پاکتچی، «بخاری»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۱۱، ص ۴۵۶.
  9. احمد بن محمد ابن خلکان، وفیات الاعیان، قم، شریف رضی، قم، ج ۴، ص ۱۸۸.
  10. محمد فرید وجدی، دایرةالمعارف القرن العشرین، بیروت دار الفکر، بیروت، ج ۲، ص ۵۶.
  11. الندیم، محمد بن اسحاق، کتاب الفهرست، بی تا، بی نا، ص۲۸۶.
  12. البخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، دار الجیل، بیروت، بی تا، مقدمه، ج۱، ص۸.
  13. العینی، بدرالدین احمد، عمده القاری (شرح صحیح البخاری)، دار احیاء التراث العربی، بیروت، بی تا، ج۱، ص ۷.
  14. بخاری کلابادی، احمد بن محمد، رجال صحیح البخاری (در دو جلد)، دار المعرفه، بیروت، چاپ اول، ۱۴۰۷ق.
  15. الکرمانی، البخاری، شرح الکرمانی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۷.