نبأ عظیم در آیه ۲ سوره نبأ: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}}مراد از {{قرآن|النَّبَإِ الْعَظِیم}}در آیه دوم سوره نبأ چیست؟ آیا عبارت «یا بن النباء العظیم» در دعای ندبه ارتباطی با این آیه دارد؟ | {{سوال}}مراد از {{قرآن|النَّبَإِ الْعَظِیم}}در آیه دوم سوره نبأ چیست؟ آیا عبارت «یا بن النباء العظیم» در دعای ندبه ارتباطی با این آیه دارد؟ | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
{{مفردات قرآن}} | {{مفردات قرآن}} | ||
'''النَّبَإِ الْعَظِيمِ''' در آیه ۲ [[سوره نبأ]] به معنای «خبر بزرگ»، و مراد از آن [[قیامت]]<ref>کاشانی، فتح الله، منهج الصادقین، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۴۴ش، ج۱۰، ص۱۲۵. و نیز: قرشی، سید علی اکبر، تفسيراحسن‌الحديث، ج۱۲، ص۳۳</ref> است. خبر عظیم، خبر بعث و قیامت است، که قرآن در سوره‌هاى مکى و مخصوصا در سوره‌هایى که در اوائل بعثت نازل شده اهتمام زیادی در اثبات آن دارد. موید این معنا سیاق آیات این سوره است که در آنها جز به مسئله قیامت، و استدلال بر واقعیت و حقانیت آن پرداخته نشده است.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۵۷.</ref> | |||
'''النَّبَإِ الْعَظِيمِ''' در آیه ۲ [[سوره نبأ]] به معنای «خبر بزرگ»، و مراد از آن قیامت<ref>کاشانی، فتح الله، منهج الصادقین، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۴۴ش، ج۱۰، ص۱۲۵. و نیز: قرشی، سید علی اکبر، تفسيراحسن‌الحديث، ج۱۲، ص۳۳</ref> است. | |||
برخی تفاسیر شیعه آن را [[امام علی(ع)]]، [[پیامبر(ص)]]،<ref>موسوی سبزواری، عبدالاعلی، مواهب علیه، نجف، الادب، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۸۰.</ref> [[قرآن]]<ref>طبرسی، فضل، مجمع البیان، گروه مترجمان، تهران، انتشارات فراهانی، چاپ اول، ۱۳۵۰ش، ذیل آیه.</ref> دانسته‌اند. | برخی تفاسیر شیعه آن را [[امام علی(ع)]]، [[پیامبر(ص)]]،<ref>موسوی سبزواری، عبدالاعلی، مواهب علیه، نجف، الادب، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۸۰.</ref> [[قرآن]]<ref>طبرسی، فضل، مجمع البیان، گروه مترجمان، تهران، انتشارات فراهانی، چاپ اول، ۱۳۵۰ش، ذیل آیه.</ref> دانسته‌اند. | ||
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۲
| مفردات قرآن |
|---|
| قول سدید |
النَّبَإِ الْعَظِيمِ در آیه ۲ سوره نبأ به معنای «خبر بزرگ»، و مراد از آن قیامت[۱] است. خبر عظیم، خبر بعث و قیامت است، که قرآن در سوره‌هاى مکى و مخصوصا در سوره‌هایى که در اوائل بعثت نازل شده اهتمام زیادی در اثبات آن دارد. موید این معنا سیاق آیات این سوره است که در آنها جز به مسئله قیامت، و استدلال بر واقعیت و حقانیت آن پرداخته نشده است.[۲]
برخی تفاسیر شیعه آن را امام علی(ع)، پیامبر(ص)،[۳] قرآن[۴] دانسته‌اند.
برخی مفسران شیعه معتقدند مراد از «نبأ عظیم» در آیه ۲ سوره نبأ امام علی(ع) است.[۵] امام علی(ع) در روایتی، خود را خبر بزرگی دانسته که در جانشینی او پس از پیامبر(ص) اختلاف کردند.[۶]
عبارت «یَا بْنَ النَّبَإِ الْعَظِيم؛ ای پسر خبر بزرگ» در دعای ندبه، به آیه ۲ سوره نبأ اشاره دارد و امام مهدی(ع) را فرزند امام علی(ع) و پیامبر(ص) معرفی می‌کند.
منابع
- ↑ کاشانی، فتح الله، منهج الصادقین، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۴۴ش، ج۱۰، ص۱۲۵. و نیز: قرشی، سید علی اکبر، تفسيراحسن‌الحديث، ج۱۲، ص۳۳
- ↑ علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۵۷.
- ↑ موسوی سبزواری، عبدالاعلی، مواهب علیه، نجف، الادب، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۸۰.
- ↑ طبرسی، فضل، مجمع البیان، گروه مترجمان، تهران، انتشارات فراهانی، چاپ اول، ۱۳۵۰ش، ذیل آیه.
- ↑ الرازي، ابوالفتوح، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۲۰، ص۱۱۱
- ↑ کلینی، محمد، کافی، ج۱، ص۲۰۷، روایت ۳.