نماز و بخشش گناه در کلام امام علی(ع)

سؤال

این حدیث را شرح دهید: «عن اميرالمؤمنين (ع) أَنّه قال: ما اهَمَّني ذنبٌ أَمهِلْتُ بعده حتي اُصلّي ركعتين و أسأل الله العافيه.؛ گناهي كه پس از آن، مهلت به جا آوردن دو ركعت نماز به من داده شود، برايم اهميت ندارد.»

امام علی (ع) در کلامی گفته است اگر پس از گناهی مهلت دو رکعت نماز داشته باشم، آن گناه مرا اندوهگین نمی‌کند. این روایت اهمیت و ارزش نماز را نشان می‌دهد.

از این کلام استفاده نمی‌شود که اگر کسی قصد توبه داشته باشد پس می‌تواند گناه کند. امام علی(ع) با این بیان می‌خواهد دیگران را از معصیت و نافرمانی خدا برحذر دارد؛ به این علت که هر لحظه ممکن است مرگ انسان از راه برسد و انسان فرصت هیچ کاری را نداشته باشد. پس بر گناه‌کاران لازم و ضروری است که هر چه زودتر دست از گناه بکشند قبل از آن که فرصت از دست برود.

متن حدیث

« ما أهَمَّني ذَنبٌ اُمهِلْتُ بَعدَهُ حتّى اُصَلِّيَ رَكعتَينِ و أسأَلَ اللّه َ العافِيَةَ

گناهى كه پس از آن مهلت دو ركعت نماز گزاردن داشته باشم مرا اندوهگين نمى دارد.

»

نقش نماز در پاک‌سازی اعمال

نماز در پاک‌سازی گناهان اهمیت بسزایی دارد. خداوند در سوره هود می‌فرماید: ﴿وَأَقِمِ الصَّلاه طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ؛ در دو طرف روز و اوایل شب نماز را برپا دار، چرا که حسنات، سیئات (و آثار آنها) را از بین می‌برد.﴾(هود:۱۱۵)

امام خمینی(ره) در تعبیری نماز را این‌گونه تعریف می‌نماید: «نماز یک کارخانه انسان‌سازی است.» اگر کسی دو رکعت نماز با حضور قلب بخواند و متوجه باشد که با چه شخصیتی صحبت می‌کند و لذت مناجات با خالق هستی را درک نماید، همیشه خودش را در مقابل عظمت خدا می‌بیند و مواظب اعمال و رفتار خود است.

لازم است این مسئله ذکر شود که این بیان امام(ع) تلقین و درس برای دیگران است و اشاره به این‌که ادای نماز، کفاره گناهان و سیئات است.زیرا امام، معصوم از همه خطیئات و منکرات است و هیچ گناهی از او ر سر نمی‌زد.

مطالعه بیشتر

• شرح غررالحکم، جمال الدین محمد خوانساری، ج۷، ص۹۷، ناشر: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ چهارم، سال ۱۳۶۶.

• نماز، محسن قرائتی.