الشموس الطالعه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
در بخشی از دعای | در بخشی از دعای ندبه،خطاب به امام زمان(ع) چنین آمده است: «أَيْنَ الشَّمُوسُ الطَّالِعَةُ، أَيْنَ الْأَقْمَارُ الْمُنِيرَة؛»<ref>المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص: 578</ref> محققان با توجه به خطاب‌ها و عبارات قبل، این تعبیر را در مورد مجموعه ائمه معصوم و امام زمان(عج) دانستند. این فقره از دعا، خطاب عمومی دارد و خطاب به همه امامان(ع) است و به صورت طبیعی به‌صورت جمع مورد خطاب قرار گرفته‌اند. بنابراین آنچه از روایات و کتاب‌های شرح دعای ندبه و نیز لحن دعا بر می‌آید، {{متن عربی|أَیْنَ الشُّمُوسُ الطّالِعَهُ ...}} خطاب به همه معصومین و امامان(ع) است. | ||
[[شیخ صدوق]] از [[امام حسین(ع)]] روایت می‌کند که امام حسین(ع) فرمود: روزی به پیامبر(ص) وارد شدم که [[ابی بن کعب]] نزد ایشان بود. پیامبر(ص) به من فرمود: آفرین بر شما یا ابا عبدالله و ای کسی که زینت آسمان‌ها و زمین‌ها هستی. ابن ابی کعب عرض کرد: یا رسول الله(ص) غیر از شما چه کسی می‌تواند زینت آسمان‌ها و زمین‌ها باشد و این چگونه است؟ پیامبر(ص) فرمود: یا ابی کسی که مرا به حق به نبوت برگزید، حسین بن علی(ع) در آسمان‌ها معروف‌تر و بزرگ‌تر است، از آنچه که در زمین هست. چون در سمت راست [[عرش الهی]] نوشته شده: «حسین(ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است».<ref>واعظ موسوی، سید علی اکبر، شرح دعای ندبه از کتاب و سنت، تهران، بی نا، چاپ اول، ۱۳۶۳، ص۱۹۹.</ref> | [[شیخ صدوق]] از [[امام حسین(ع)]] روایت می‌کند که امام حسین(ع) فرمود: روزی به پیامبر(ص) وارد شدم که [[ابی بن کعب]] نزد ایشان بود. پیامبر(ص) به من فرمود: آفرین بر شما یا ابا عبدالله و ای کسی که زینت آسمان‌ها و زمین‌ها هستی. ابن ابی کعب عرض کرد: یا رسول الله(ص) غیر از شما چه کسی می‌تواند زینت آسمان‌ها و زمین‌ها باشد و این چگونه است؟ پیامبر(ص) فرمود: یا ابی کسی که مرا به حق به نبوت برگزید، حسین بن علی(ع) در آسمان‌ها معروف‌تر و بزرگ‌تر است، از آنچه که در زمین هست. چون در سمت راست [[عرش الهی]] نوشته شده: «حسین(ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است».<ref>واعظ موسوی، سید علی اکبر، شرح دعای ندبه از کتاب و سنت، تهران، بی نا، چاپ اول، ۱۳۶۳، ص۱۹۹.</ref> | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
در جای دیگر در تفسیر {{متن عربی|الشُّمُوسُ الطّالِعَهُ}} روایت شده که [[امام علی(ع)]] فرمود: «امام خورشید درخشان بر بندگان است. به مقام او کسی را یارای چشم دوختن یا دست رساندن نیست.» و از [[امام موسی بن جعفر(ع)]] روایت شده که فرمود: «همانا امام در زمین به منزله ماه در آسمان است و او بر همه اشیا آگاه است.»<ref>مهدوی، مهدی، امید منتظران مهدی (عج) دعای ندبه از دیدگاه معصومین (ع)، تهران، دانش هوشیار، چاپ اول، ۱۳۸۱، ص۱۴۳.</ref> | در جای دیگر در تفسیر {{متن عربی|الشُّمُوسُ الطّالِعَهُ}} روایت شده که [[امام علی(ع)]] فرمود: «امام خورشید درخشان بر بندگان است. به مقام او کسی را یارای چشم دوختن یا دست رساندن نیست.» و از [[امام موسی بن جعفر(ع)]] روایت شده که فرمود: «همانا امام در زمین به منزله ماه در آسمان است و او بر همه اشیا آگاه است.»<ref>مهدوی، مهدی، امید منتظران مهدی (عج) دعای ندبه از دیدگاه معصومین (ع)، تهران، دانش هوشیار، چاپ اول، ۱۳۸۱، ص۱۴۳.</ref> | ||
[[جابر بن عبدالله انصاری]] روایت شده که روزی [[پیامبر(ص)]] پس از [[نماز صبح]] که ما با او نماز صبح را به جماعت خواندیم، روی به ما کرد و فرمود: ای مردم کسی که خورشید را از دست داد (خورشید غروب کرد) باید متمسک به ماه شود و (از نور ماه استفاده کند) و کسی که ماه را هم از دست داد، باید از دو [[ستاره فرقدان]] (دو ستاره قطبی) استفاده کند … گفتیم: یا رسول الله، شمس کیست؟ فرمود: من هستم. و در توضیح آن فرمود خدای تعالی ما را هم چون ستاره‌های درخشنده آسمان قرار داد که چون ستاره‌ای غروب می‌کند، ستاره‌ای دیگر طلوع می‌کند …»<ref>شرحی بر دعای ندبه، ص۲۰۰–۲۰۲.</ref>{{پایان پاسخ}} | |||
{{پایان پاسخ}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
نسخهٔ ۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۲
 | این مقاله هماکنون به دست Rezapour در حال ویرایش است. |
تعبیر الشموس الطالعه در مورد چه افرادی است؟
در بخشی از دعای ندبه،خطاب به امام زمان(ع) چنین آمده است: «أَيْنَ الشَّمُوسُ الطَّالِعَةُ، أَيْنَ الْأَقْمَارُ الْمُنِيرَة؛»[۱] محققان با توجه به خطاب‌ها و عبارات قبل، این تعبیر را در مورد مجموعه ائمه معصوم و امام زمان(عج) دانستند. این فقره از دعا، خطاب عمومی دارد و خطاب به همه امامان(ع) است و به صورت طبیعی به‌صورت جمع مورد خطاب قرار گرفته‌اند. بنابراین آنچه از روایات و کتاب‌های شرح دعای ندبه و نیز لحن دعا بر می‌آید، «أَیْنَ الشُّمُوسُ الطّالِعَهُ ...» خطاب به همه معصومین و امامان(ع) است.
شیخ صدوق از امام حسین(ع) روایت می‌کند که امام حسین(ع) فرمود: روزی به پیامبر(ص) وارد شدم که ابی بن کعب نزد ایشان بود. پیامبر(ص) به من فرمود: آفرین بر شما یا ابا عبدالله و ای کسی که زینت آسمان‌ها و زمین‌ها هستی. ابن ابی کعب عرض کرد: یا رسول الله(ص) غیر از شما چه کسی می‌تواند زینت آسمان‌ها و زمین‌ها باشد و این چگونه است؟ پیامبر(ص) فرمود: یا ابی کسی که مرا به حق به نبوت برگزید، حسین بن علی(ع) در آسمان‌ها معروف‌تر و بزرگ‌تر است، از آنچه که در زمین هست. چون در سمت راست عرش الهی نوشته شده: «حسین(ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است».[۲]
در جای دیگر در تفسیر «الشُّمُوسُ الطّالِعَهُ» روایت شده که امام علی(ع) فرمود: «امام خورشید درخشان بر بندگان است. به مقام او کسی را یارای چشم دوختن یا دست رساندن نیست.» و از امام موسی بن جعفر(ع) روایت شده که فرمود: «همانا امام در زمین به منزله ماه در آسمان است و او بر همه اشیا آگاه است.»[۳]
جابر بن عبدالله انصاری روایت شده که روزی پیامبر(ص) پس از نماز صبح که ما با او نماز صبح را به جماعت خواندیم، روی به ما کرد و فرمود: ای مردم کسی که خورشید را از دست داد (خورشید غروب کرد) باید متمسک به ماه شود و (از نور ماه استفاده کند) و کسی که ماه را هم از دست داد، باید از دو ستاره فرقدان (دو ستاره قطبی) استفاده کند … گفتیم: یا رسول الله، شمس کیست؟ فرمود: من هستم. و در توضیح آن فرمود خدای تعالی ما را هم چون ستاره‌های درخشنده آسمان قرار داد که چون ستاره‌ای غروب می‌کند، ستاره‌ای دیگر طلوع می‌کند …»[۴]