داستان تسبیحات حضرت زهرا(س): تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{|درگاه فاطمی}}
{{درگاه|فاطمی}}
یکی از ذکرهایی که در روایات بر استمرار آن تأکید فراوان شده است، تسبیح فاطمه زهرا -سلام الله علیها- می‌باشد که در کتاب‌های معتبر روایی آمده است. از جمله برقی در «المحاسن»<ref>برقی، احمد؛ المحاسن، قم، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۷۱ هـ. ق، ج۱، ص۳۶، باب۲۹ و ج۲، باب۳۱.</ref>؛ حمیری در «قرب الاسناد»<ref>حمیری، عبد الله؛ قرب الإسناد، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۳ هـ. ق، ص۴، حدیث۱۱.</ref>؛ کلینی در «کافی»<ref>کلینی، محمد؛ الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ هـ. ق، ج۲، ص۵۰۰ و ج۳، ص۳۴۲ با ۱۲حدیث.</ref>؛ ابن قولویه در «کامل الزیارات»<ref>ابن قولویه، جعفر؛ کامل الزیارات، نجف اشرف، دار المرتضویه، چاپ اول، ۱۳۵۶هـ. ش، ص۲۱۴و ۲۳۸.</ref> و شیخ صدوق در «من لا یحضره الفقیه»<ref>ابن بابویه، محمد؛ من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ هـ. ق، ج۱، ص۳۲۰.</ref>؛ «علل الشرایع»<ref>ابن بابویه، محمد؛ علل الشرائع، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵هـ. ش، ج‏۲، ص۳۶۶، باب ۸۸، حدیث۱.</ref>؛ «ثواب الاعمال»<ref>ابن بابویه، محمد؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دارالشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ هـ. ق، ص۱۶۳.</ref> و … و نیز دیگر بزرگان شیعه در کتاب‌های خود با سندهای معتبر آورده‌اند.
یکی از ذکرهایی که در روایات بر استمرار آن تأکید فراوان شده است، تسبیح فاطمه زهرا -سلام الله علیها- می‌باشد که در کتاب‌های معتبر روایی آمده است. از جمله برقی در «المحاسن»<ref>برقی، احمد؛ المحاسن، قم، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۷۱ هـ. ق، ج۱، ص۳۶، باب۲۹ و ج۲، باب۳۱.</ref>؛ حمیری در «قرب الاسناد»<ref>حمیری، عبد الله؛ قرب الإسناد، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۳ هـ. ق، ص۴، حدیث۱۱.</ref>؛ کلینی در «کافی»<ref>کلینی، محمد؛ الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ هـ. ق، ج۲، ص۵۰۰ و ج۳، ص۳۴۲ با ۱۲حدیث.</ref>؛ ابن قولویه در «کامل الزیارات»<ref>ابن قولویه، جعفر؛ کامل الزیارات، نجف اشرف، دار المرتضویه، چاپ اول، ۱۳۵۶هـ. ش، ص۲۱۴و ۲۳۸.</ref> و شیخ صدوق در «من لا یحضره الفقیه»<ref>ابن بابویه، محمد؛ من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ هـ. ق، ج۱، ص۳۲۰.</ref>؛ «علل الشرایع»<ref>ابن بابویه، محمد؛ علل الشرائع، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵هـ. ش، ج‏۲، ص۳۶۶، باب ۸۸، حدیث۱.</ref>؛ «ثواب الاعمال»<ref>ابن بابویه، محمد؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دارالشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ هـ. ق، ص۱۶۳.</ref> و … و نیز دیگر بزرگان شیعه در کتاب‌های خود با سندهای معتبر آورده‌اند.



نسخهٔ ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۶

سؤال

آیا داستان تسبیح فاطمه زهرا (سلام الله علیها) درکتاب داستان و راستان معتبر است؟

درگاه‌ها
فاطمیه.png


یکی از ذکرهایی که در روایات بر استمرار آن تأکید فراوان شده است، تسبیح فاطمه زهرا -سلام الله علیها- می‌باشد که در کتاب‌های معتبر روایی آمده است. از جمله برقی در «المحاسن»[۱]؛ حمیری در «قرب الاسناد»[۲]؛ کلینی در «کافی»[۳]؛ ابن قولویه در «کامل الزیارات»[۴] و شیخ صدوق در «من لا یحضره الفقیه»[۵]؛ «علل الشرایع»[۶]؛ «ثواب الاعمال»[۷] و … و نیز دیگر بزرگان شیعه در کتاب‌های خود با سندهای معتبر آورده‌اند.

بنابراین اصل تسبیح فاطمه زهرا –سلام الله علیها- که گفتن ۳۴ مرتبه «الله اکبر»، ۳۳ مرتبه «الحمد لله» و ۳۳ مرتبه «سبحان الله» بعد از هر نماز با چندین سند معتبر در کتاب‌های دست اول و معتبر شیعه و اهل سنت آمده است.

تسبیح حضرت زهرا (سلام الله علیها)

شیخ صدوق رحمه اللَّه روایت کرده که حضرت علی علیه السّلام به مردی از بنی سعد فرمود:

«بگذار تا قصّه‌ای درباره خودم و فاطمه برایت بگویم: فاطمه همسر من در میان خانواده رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم از محبوب‌ترین افراد بود، او با مشک به قدری آب می‌آورد که اثر آن در سینه‌اش به جای مانده بود، و به قدری با آسیا کار می‌کرد که دست‌هایش پینه بسته بود، و به قدری خانه را جارو می‌کرد که گرد و غبار بر لباس‌هایش می‌نشست، و به قدری در زیر دیگ آتش می‌افروخت که لباس‌هایش سیاه و چرکین می‌شد، و او به سبب این کارها دچار زحمت و رنج شدیدی شده بود. یک روز به فاطمه گفتم: کاش نزد پیامبر می‌رفتی و از آن حضرت تقاضا می‌کردی که خادمی برایت در نظر بگیرد تا در کارهای خانه به تو کمک نماید. هنگامی که فاطمه برای بیان این تقاضا به حضور پیامبر رفت دید که عده‌ای در اطراف پیامبر نشسته و با او مشغول گفتگو هستند و لذا خجالت کشید و مراجعت نمود، پیامبر از این عمل فاطمه متوجه شد که فاطمه برای حاجتی نزد او آمده، فردای آن روز صبح زود، در حالی که ما هنوز در بستر بودیم به خانه ما آمد و از پشت در گفت: السلام علیکم. ما سکوت کردیم زیرا به دلیل وضع مان حیا داشتیم که با پیامبر روبرو شویم، رسول خدا برای دومین بار گفت: السلام علیکم. و ما باز هم سکوت کردیم. وقتی مرتبه سوم گفت: السلام علیکم، ترسیدم که اگر جواب نگوییم مراجعت نماید پاسخ ایشان را داده و گفتم: و علیک السلام یا رسول اللَّه! وارد شوید. وقتی پیامبر وارد شد خطاب به فاطمه گفت: چه حاجتی داشتی که دیروز به نزد من آمدی؟ من پیشدستی کردم- زیرا فاطمه از شرم سر خود را زیر لحاف کرده بود- و گفتم: فاطمه به قدری مشک آب آورده که اثر آن بر سینه‌اش مانده است، و به قدری آسیا کرده که دست‌هایش پینه بسته، و به قدری جارو کرده که گرد و خاک لباس‌هایش را غبار آلود نموده، و به قدری در زیر دیگ آتش افروخته که لباس‌هایش سیاه و چرک شده است، و به دلیل این مشقّتی که او متحمّل می‌شود، من به او گفتم که نزد شما بیاید و خادمی مطالبه نماید تا در این گونه کارها یاور او باشد. پیامبر فرمود: آیا بهتر نیست چیزی به شما تعلیم نمایم که از خادم برای شما بهتر باشد، پس هر گاه خواستید بخوابید سی و سه مرتبه «سبحان اللَّه» و سی و سه مرتبه «الحمد للَّه» و سی و چهار مرتبه «اللَّه اکبر» بگویید.[۸]

مضمون این روایت در «مسند احمد»[۹]؛ «سنن ابی داوود»[۱۰]؛ «مجمع الزوائد»[۱۱]؛ «نظم درر السمطین»[۱۲] و …[۱۳] از کتاب‌های اهل سنت نیز آمده است.

سند حدیث:

شیخ صدوق این روایت را از راویان اهل سنت نقل کرده است و با توجه به اینکه اصل تسبیحات فاطمه زهرا (سلام الله علیها) از طریق شیعه و سنی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است؛ می‌توان گفت مضمون داستان و راستان شهید مطهری مورد قبول شیعه و اهل سنت می‌باشد.

مطالعه بیشتر

  • فاطمه زهرا شادمانی دل پیامبر(ص)، رحمانی همدانی.
  • زندگانی حضرت فاطمه، سید محمد کاظم قزوینی.

منابع

  1. برقی، احمد؛ المحاسن، قم، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۷۱ هـ. ق، ج۱، ص۳۶، باب۲۹ و ج۲، باب۳۱.
  2. حمیری، عبد الله؛ قرب الإسناد، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۳ هـ. ق، ص۴، حدیث۱۱.
  3. کلینی، محمد؛ الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ هـ. ق، ج۲، ص۵۰۰ و ج۳، ص۳۴۲ با ۱۲حدیث.
  4. ابن قولویه، جعفر؛ کامل الزیارات، نجف اشرف، دار المرتضویه، چاپ اول، ۱۳۵۶هـ. ش، ص۲۱۴و ۲۳۸.
  5. ابن بابویه، محمد؛ من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ هـ. ق، ج۱، ص۳۲۰.
  6. ابن بابویه، محمد؛ علل الشرائع، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵هـ. ش، ج‏۲، ص۳۶۶، باب ۸۸، حدیث۱.
  7. ابن بابویه، محمد؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دارالشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ هـ. ق، ص۱۶۳.
  8. ابن بابویه، محمد؛ علل الشرائع، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵هـ. ش، ج‏۲، ص۳۶۶، باب ۸۸، حدیث۱.
  9. ابن حنبل، احمد؛ مسند احمد، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۱، ص۱۵۳.
  10. سجستانی، سلیمان؛ سنن ابی داوود، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۰هـ. ق، ج۲، ص۲۹و ص۴۸۹.
  11. هیثمی، نور الدین؛ مجمع الزوائد و منبع الفوائد، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۸هـ. ق، ج۱۰، ص۱۴۶.
  12. زرندی حنفی، جمال الدین یوسف؛ نظم درر السمطین، بی جا، مکتبه امیر المومنین، چاپ اول، ۱۳۷۷هـ. ق، ص۱۹۳.
  13. رک: المعجم الاوسط طبرانی؛ منتخب مسند عبد بن حمید؛ کنز العمال متقی هندی و ….