کنیه‌ها و لقب‌های امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (تمیزکاری)
    جز (اصلاح)
    خط ۱۰: خط ۱۰:
    {{پایان سوال}}
    {{پایان سوال}}
    {{پاسخ}}
    {{پاسخ}}
    امام علی(ع) دارای کنیه و لقب های زیادی هستند؛
    امام علی(ع) دارای کنیه و لقب‌های زیادی هستند. برخی از این القاب مختص امام علی است و فقط در مورد ایشان به کار می‌رفته است که در منابع شیعه و اهل سنت به این القاب و کنیه ها اشاره شده‌است. در اینجا به مشهورترین القاب و کنیه‌های امام اشاره می‌شود:


    ====کنیه‌های امام علی(ع)====
    ====کنیه‌های امام علی(ع)====
    کنیه در فرهنگ عربی به نام‌هایی گفته می‌شود که برای مردان، دارای پیشوند «اب» و «ابن» و برای زنان با پیشوند «امّ» همراه باشد. برای احترام و بزرگداشت افراد، غالبا از کنیه به جای نام اصلی استفاده می‌شود. معروفترین کنیه‌های امام علی چنین است:
    کنیه در فرهنگ عربی به نام‌هایی گفته می‌شود که برای مردان، دارای پیشوند «اب» و «ابن» و برای زنان با پیشوند «امّ» همراه باشد. برای احترام و بزرگداشت افراد، غالبا از کنیه به جای نام اصلی استفاده می‌شود. معروفترین کنیه‌های امام علی چنین است:
    * ابو الحسن
    * ابو الحسن
    * ابوالسبطین
    * ابوالسبطین
    * ابوالریحانتین
    * ابوالریحانتین
    * ابو الاَئمه
    * ابو الاَئمه
    ====لقب هاب امام علی(ع)====
    ====لقب‌های امام علی(ع)====
    * ابوتراب: به معنای صاحب زمین یا شخص خاک‌آلود. این لقب از سوی پیامبر(ص) درباره امام به کار برده شد.
    * ابوتراب: به معنای صاحب زمین یا شخص خاک‌آلود. این لقب از سوی پیامبر(ص) درباره امام به کار برده شد.
    * اسدالله: به‌معنای شیر خدا، هنگامی که درباره انسان به کار رود کنایه از شجاعت است.
    * اسدالله: به‌معنای شیر خدا، هنگامی که درباره انسان به کار رود کنایه از شجاعت است.
    * امیرالمؤمنین: از القاب اختصاصی امام علی(ع) است و شیعیان این لقب را برای سایر امامان به کار نمی‌برند.
    * امیرالمؤمنین: از القاب اختصاصی امام علی(ع) است و شیعیان این لقب را برای سایر امامان به کار نمی‌برند.
    * صدیق اکبر: به معنای بسیار راست‌گو، از القاب اختصاصی امام علی(ع).
    * صدیق اکبر: به معنای بسیار راست‌گو، از القاب اختصاصی امام علی(ع).
    * صالح المؤمنین: این لقب در آیه چهارم سوره تحریم استفاده شده، در منابع شیعه و اهل‌سنت، امام علی(ع) را تنها مصداق صالح المؤمنین دانسته‌اند.
    * صالح المؤمنین: این لقب در آیه چهارم [[سوره تحریم]] استفاده شده، در منابع شیعه و اهل‌سنت، امام علی(ع) را تنها مصداق صالح المؤمنین دانسته‌اند.
    * فاروق:  به معنای جدا کننده حق از باطل است. بر اساس منابع شیعه، رسول خدا(ص)، امام علی(ع) را فاروق نامید. برخی از اهل سنت، عمر بن خطاب را فاروق می‌دانند.
    * فاروق:  به معنای جدا کننده حق از باطل است. بر اساس منابع شیعه، رسول خدا(ص)، امام علی(ع) را فاروق نامید. برخی از اهل سنت، عمر بن خطاب را فاروق می‌دانند.
    * کرار غیر فرار: حمله‌کننده بی‌گریز، این لقب توسط پیامبر اسلام(ص) در غزوه خیبر به امام علی(ع) داده شد در زمانی که چند تن از صحابه نتوانستند پیروزی کسب کنند و از صحنه جنگ فرار کردند.
    * کرار غیر فرار: حمله‌کننده بی‌گریز، این لقب توسط پیامبر اسلام(ص) در غزوه خیبر به امام علی(ع) داده شد در زمانی که چند تن از صحابه نتوانستند پیروزی کسب کنند و از صحنه جنگ فرار کردند.
    * یعسوب‌ الدین: به‌معنای بزرگ، سرپرست و رهبر مؤمنین است که از سوی پیامبر(ص) به ایشان داده شده است.
    * یعسوب‌ الدین: به‌معنای بزرگ، سرپرست و رهبر مؤمنین است که از سوی پیامبر(ص) به ایشان داده شده است.


    خود حضرت در خطبه ای فرمود اسم من در انجیل، الیا و در تورات برئ و در زبور أری و نزد هندیان کبکر و نزد رومیان بطریسا و نزد ایرانیان (قدیم) حَبتَر و در زبان ترک: بشیر و در زبان زنگیان حیتر و در زبان کَهَنَه بوی و در زبان حبشیان شریک، در زبان ارمنیان فریق و در نزد اعراب علی و در قرآن کریم نام‌هایی دارم که مخصوص من هستند مانند صادق و مؤذن، محسن که خداوند در قرآن فرمود: {{قرآن|ان الله لمع المحسنین}}<ref>عنکبوت: ۶۹</ref> منظور من هستم؛ و ذاکر در آیه {{قرآن|ان فی ذلک لذکری لمن کان له قلب}}،<ref>(ق: ۳۷)</ref> من هستم و من در آیه {{قرآن|هو الذی خلق من الماء بشراً فجعله نسباً و صهراً}}<ref>فرقان: ۵۴.</ref> «صهراً» من هستم من ولی المؤمنین هستم. من معیار شناخت مؤمن و منافق هستم. هر کس حب و مودت مرا دارد مؤمن است و هر کس ندارد و بغض مرا دارد منافق و شقی است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۳۵، ص۴۵–۴۷ و ج۳۶، ص۲۲۰.</ref>
    خود حضرت در خطبه‌ای فرمود: اسم من در انجیل، الیا و در تورات برئ و در زبور أری و نزد هندیان کبکر و نزد رومیان بطریسا و نزد ایرانیان (قدیم) حَبتَر و در زبان ترک: بشیر و در زبان زنگیان حیتر و در زبان کَهَنَه بوی و در زبان حبشیان شریک، در زبان ارمنیان فریق و در نزد اعراب علی و در قرآن کریم نام‌هایی دارم که مخصوص من هستند مانند صادق و مؤذن، محسن که خداوند در قرآن فرمود: {{قرآن|وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ}} و آنان که در (راه) ما (به جان و مال) جهد و کوشش کردند محققا آنها را به راه‌های (معرفت و لطف) خویش هدایت می‌کنیم، و همیشه خدا یار نکوکاران است.<ref>(عنکبوت:۶۹)</ref> منظور من هستم؛ و ذاکر در آیه {{قرآن|إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ}} در این هلاک پیشینیان پند و تذکر است آن را که قلب هوشیاری داشته باشد یا گوش فرا دهد و توجه کامل کند و گواهی دهد.<ref>(ق:۳۷)</ref> من هستم و من در آیه {{قرآن|وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا}} و او خدایی است که از آب (نطفه) بشر را آفرید و بین آنها خویشی نسب و بستگی ازدواج قرار داد، و خدای تو (بر هر چیز) قادر است.<ref>(فرقان:۵۴).</ref> «صهراً» من هستم من ولی المؤمنین هستم. من معیار شناخت مؤمن و منافق هستم. هر کس حب و مودت مرا دارد مؤمن است و هر کس ندارد و بغض مرا دارد منافق و شقی است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۳۵، ص۴۵–۴۷ و ج۳۶، ص۲۲۰.</ref>
    {{پایان پاسخ}}
    {{پایان پاسخ}}
    {{مطالعه بیشتر}}
    {{مطالعه بیشتر}}


    == معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
    == مطالعه بیشتر ==
    ۱ـ دانش نامه امام علی(ع).
    * دانشنامه امام علی(ع).
    * ترجمه مناقب ابن شهر آشوب.


    ۲ـ ترجمه مناقب ابن شهر آشوب.
    {{پایان مطالعه بیشتر}}
    {{پایان مطالعه بیشتر}}



    نسخهٔ ‏۷ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۰۳

    سؤال

    کنیه ها و القاب امام علی(ع) را ذکر کنید؟

    امام علی(ع) دارای کنیه و لقب‌های زیادی هستند. برخی از این القاب مختص امام علی است و فقط در مورد ایشان به کار می‌رفته است که در منابع شیعه و اهل سنت به این القاب و کنیه ها اشاره شده‌است. در اینجا به مشهورترین القاب و کنیه‌های امام اشاره می‌شود:

    کنیه‌های امام علی(ع)

    کنیه در فرهنگ عربی به نام‌هایی گفته می‌شود که برای مردان، دارای پیشوند «اب» و «ابن» و برای زنان با پیشوند «امّ» همراه باشد. برای احترام و بزرگداشت افراد، غالبا از کنیه به جای نام اصلی استفاده می‌شود. معروفترین کنیه‌های امام علی چنین است:

    • ابو الحسن
    • ابوالسبطین
    • ابوالریحانتین
    • ابو الاَئمه

    لقب‌های امام علی(ع)

    • ابوتراب: به معنای صاحب زمین یا شخص خاک‌آلود. این لقب از سوی پیامبر(ص) درباره امام به کار برده شد.
    • اسدالله: به‌معنای شیر خدا، هنگامی که درباره انسان به کار رود کنایه از شجاعت است.
    • امیرالمؤمنین: از القاب اختصاصی امام علی(ع) است و شیعیان این لقب را برای سایر امامان به کار نمی‌برند.
    • صدیق اکبر: به معنای بسیار راست‌گو، از القاب اختصاصی امام علی(ع).
    • صالح المؤمنین: این لقب در آیه چهارم سوره تحریم استفاده شده، در منابع شیعه و اهل‌سنت، امام علی(ع) را تنها مصداق صالح المؤمنین دانسته‌اند.
    • فاروق: به معنای جدا کننده حق از باطل است. بر اساس منابع شیعه، رسول خدا(ص)، امام علی(ع) را فاروق نامید. برخی از اهل سنت، عمر بن خطاب را فاروق می‌دانند.
    • کرار غیر فرار: حمله‌کننده بی‌گریز، این لقب توسط پیامبر اسلام(ص) در غزوه خیبر به امام علی(ع) داده شد در زمانی که چند تن از صحابه نتوانستند پیروزی کسب کنند و از صحنه جنگ فرار کردند.
    • یعسوب‌ الدین: به‌معنای بزرگ، سرپرست و رهبر مؤمنین است که از سوی پیامبر(ص) به ایشان داده شده است.

    خود حضرت در خطبه‌ای فرمود: اسم من در انجیل، الیا و در تورات برئ و در زبور أری و نزد هندیان کبکر و نزد رومیان بطریسا و نزد ایرانیان (قدیم) حَبتَر و در زبان ترک: بشیر و در زبان زنگیان حیتر و در زبان کَهَنَه بوی و در زبان حبشیان شریک، در زبان ارمنیان فریق و در نزد اعراب علی و در قرآن کریم نام‌هایی دارم که مخصوص من هستند مانند صادق و مؤذن، محسن که خداوند در قرآن فرمود: ﴿وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ و آنان که در (راه) ما (به جان و مال) جهد و کوشش کردند محققا آنها را به راه‌های (معرفت و لطف) خویش هدایت می‌کنیم، و همیشه خدا یار نکوکاران است.[۱] منظور من هستم؛ و ذاکر در آیه ﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ در این هلاک پیشینیان پند و تذکر است آن را که قلب هوشیاری داشته باشد یا گوش فرا دهد و توجه کامل کند و گواهی دهد.[۲] من هستم و من در آیه ﴿وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا و او خدایی است که از آب (نطفه) بشر را آفرید و بین آنها خویشی نسب و بستگی ازدواج قرار داد، و خدای تو (بر هر چیز) قادر است.[۳] «صهراً» من هستم من ولی المؤمنین هستم. من معیار شناخت مؤمن و منافق هستم. هر کس حب و مودت مرا دارد مؤمن است و هر کس ندارد و بغض مرا دارد منافق و شقی است.[۴]


    مطالعه بیشتر

    • دانشنامه امام علی(ع).
    • ترجمه مناقب ابن شهر آشوب.


    منابع

    1. (عنکبوت:۶۹)
    2. (ق:۳۷)
    3. (فرقان:۵۴).
    4. مجلسی، بحارالانوار، ج۳۵، ص۴۵–۴۷ و ج۳۶، ص۲۲۰.