کنیه‌ها و لقب‌های امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =تاریخ | ||
|شاخه فرعی۱ = | |شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان | ||
|شاخه فرعی۲ = | |شاخه فرعی۲ =امام علی(ع) | ||
|شاخه فرعی۳ = | |شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۵۶
کنیه ها و القاب امام علی(ع) را ذکر کنید؟
امام علی(ع) دارای کنیه و لقب های زیادی هستند؛
کنیه‌های امام علی(ع)
کنیه در فرهنگ عربی به نام‌هایی گفته می‌شود که برای مردان، دارای پیشوند «اب» و «ابن» و برای زنان با پیشوند «امّ» همراه باشد. برای احترام و بزرگداشت افراد، غالبا از کنیه به جای نام اصلی استفاده می‌شود. معروفترین کنیه‌های امام علی چنین است:
- ابو الحسن
- ابوالسبطین
- ابوالریحانتین
- ابو الاَئمه
لقب هاب امام علی(ع)
- ابوتراب: به معنای صاحب زمین یا شخص خاک‌آلود. این لقب از سوی پیامبر(ص) درباره امام به کار برده شد.
- اسدالله: به‌معنای شیر خدا، هنگامی که درباره انسان به کار رود کنایه از شجاعت است.
- امیرالمؤمنین: از القاب اختصاصی امام علی(ع) است و شیعیان این لقب را برای سایر امامان به کار نمی‌برند.
- صدیق اکبر: به معنای بسیار راست‌گو، از القاب اختصاصی امام علی(ع).
- صالح المؤمنین: این لقب در آیه چهارم سوره تحریم استفاده شده، در منابع شیعه و اهل‌سنت، امام علی(ع) را تنها مصداق صالح المؤمنین دانسته‌اند.
- فاروق: به معنای جدا کننده حق از باطل است. بر اساس منابع شیعه، رسول خدا(ص)، امام علی(ع) را فاروق نامید. برخی از اهل سنت، عمر بن خطاب را فاروق می‌دانند.
- کرار غیر فرار: حمله‌کننده بی‌گریز، این لقب توسط پیامبر اسلام(ص) در غزوه خیبر به امام علی(ع) داده شد در زمانی که چند تن از صحابه نتوانستند پیروزی کسب کنند و از صحنه جنگ فرار کردند.
- یعسوب الدین: به‌معنای بزرگ، سرپرست و رهبر مؤمنین است که از سوی پیامبر(ص) به ایشان داده شده است.
خود حضرت در خطبه ای فرمود اسم من در انجیل، الیا و در تورات برئ و در زبور أری و نزد هندیان کبکر و نزد رومیان بطریسا و نزد ایرانیان (قدیم) حَبتَر و در زبان ترک: بشیر و در زبان زنگیان حیتر و در زبان کَهَنَه بوی و در زبان حبشیان شریک، در زبان ارمنیان فریق و در نزد اعراب علی و در قرآن کریم نام‌هایی دارم که مخصوص من هستند مانند صادق و مؤذن، محسن که خداوند در قرآن فرمود: ﴿ان الله لمع المحسنین﴾[۱] منظور من هستم؛ و ذاکر در آیه ﴿ان فی ذلک لذکری لمن کان له قلب﴾،[۲] من هستم و من در آیه ﴿هو الذی خلق من الماء بشراً فجعله نسباً و صهراً﴾[۳] «صهراً» من هستم من ولی المؤمنین هستم. من معیار شناخت مؤمن و منافق هستم. هر کس حب و مودت مرا دارد مؤمن است و هر کس ندارد و بغض مرا دارد منافق و شقی است.[۴]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر
۱ـ دانش نامه امام علی(ع).
۲ـ ترجمه مناقب ابن شهر آشوب.