لعنت شوندگان از جانب خدا و فرشتگان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani }}
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
طبق روایات بعضی از افراد علاوه بر این که نماز و عباداتشان، مورد قبول واقع نمی شود، به ازای هر یا الله یا ربّ و... که می گویند خداوند و فرشتگان بر وی لعنت می فرستند، منظور چه افرادی است؟
مطابق با برخی از روایات بعضی افراد علاوه بر این که نماز و عباداتشان مورد قبول واقع نمی‌شود، به ازای هر یا الله یا ربّ و ذکری که می‌گویند خداوند و فرشتگان بر وی لعنت می‌فرستند، منظور چه افرادی است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
ظاهراً برخی روایات مورد نظر سخنان و روایاتی است که درباره دشمنان اهل بیت ـ(ع) ـ و کسانی که از نعمت ولایت اهل بیت ـ(ع) ـ محروم هستند می باشد. چنان که حضرت امام رضا ـ(ع) ـ می فرماید: «به هنگام هر نمازی که نمازگزار به جا می آورد خداوند رحمتش را بر بندگان مومن و کسانی که اعتقاد درست دارند فرو می فرستد و بر بعضی از این مردم نیز لعنت می فرستد و راوی می گوید: فدایت شوم! این لعنت برای چیست؟ فرمود: به سبب این که حق ما را انکار کردند و ما را دروغگو شمردند.»<ref>ر.ک: شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه، انصاری محلاتی، محمدرضا، قم، نسیم کوثر، اول، ۱۳۸۲، ص۴۰۳.</ref>
منظور از برخی روایات می‌تواند سخنان و روایاتی باشد که درباره دشمنان اهل بیت(ع) و کسانی که از نعمت ولایت اهل بیت(ع) محروم هستند باشد. چنان‌که حضرت امام رضا(ع) می‌فرماید: «به هنگام هر نمازی که نمازگزار به جا می‌آورد خداوند رحمتش را بر بندگان مؤمن و کسانی که اعتقاد درست دارند فرو می‌فرستد و بر بعضی از این مردم نیز لعنت می‌فرستد و راوی می‌گوید: فدایت شوم! این لعنت برای چیست؟ فرمود: به سبب این که حق ما را انکار کردند و ما را دروغگو شمردند.»<ref>ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابَوَیْه قمی، شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه، انصاری محلاتی، محمدرضا، قم، نسیم کوثر، اول، ۱۳۸۲، ص۴۰۳.</ref>


امام صادق ـ(ع) ـ از پدر بزرگوارش امام باقر ـ(ع) ـ نقل می کند که فرمود: خداوند علی ـ(ع) ـ را نشانه ای میان خود و آفریدگارش قرار داده و نشانه ای غیر او میان آنان نیست. هر کس از او پیروی کند مومن است و هر کسی او را منکر شود کافر است. و هر کس در او شک کند مشرک است.<ref>ر.ک: همان.</ref>
امام صادق ـ(ع) ـ از پدر بزرگوارش امام باقر ـ(ع) ـ نقل می‌کند که فرمود: خداوند علی ـ(ع) ـ را نشانه ای میان خود و آفریدگارش قرار داده و نشانه ای غیر او میان آنان نیست. هر کس از او پیروی کند مؤمن است و هر کسی او را منکر شود کافر است. و هر کس در او شک کند مشرک است.<ref>ر. ک. همان.</ref>


امام صادق ـ(ع) ـ در روایت دیگری می فرماید: «جبرئیل نزد پیامبر آمد و گفت: ای محمد! خدا به تو سلام می رساند و می فرماید: من آسمان های هفت گانه و آن را که در آن هاست و نیز زمین های هفت گانه و آن چه را که بر روی آن هاست آفریدم و هیچ مکانی را بهتر از میان رکن و مقام نیافریدم، اگر بنده ای به اندازه عمر هفت آسمان و هفت زمین مرا عبادت کند و منکر تو و ولایت علی ـ(ع) ـ باشد، او را با چهره به سقر (جهنم) می افکنم.»<ref>ر.ک: همان.</ref>
امام صادق ـ(ع) ـ در روایت دیگری می‌فرماید: «جبرئیل نزد پیامبر آمد و گفت: ای محمد! خدا به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: من آسمان‌های هفت‌گانه و آن را که در آن هاست و نیز زمین‌های هفت‌گانه و آنچه را که بر روی آن هاست آفریدم و هیچ مکانی را بهتر از میان رکن و مقام نیافریدم، اگر بنده ای به اندازه عمر هفت آسمان و هفت زمین مرا عبادت کند و منکر تو و ولایت علی ـ(ع) ـ باشد، او را با چهره به سقر (جهنم) می‌افکنم.»<ref>ر. ک. همان.</ref>


بنابر این بی تردید چنین روایاتی درباره مومنان راستین و ولایت مدار و پیروان امام علی ـ(ع) ـ و اهل بیت ـ(ع) ـ نیست، بلکه به مخالفان اهل بیت ـ(ع) ـ مربوط می شود که عبادت بدون ولایت امام علی ـ(ع) ـ بی ارزش و مانند عبادتی بی وضو به شمار می رود و نه تنها ارزشی ندارد، بلکه مورد لعن و نفرین خداوند متعال قرار می گیرند.
بنابر این بی تردید چنین روایاتی درباره مؤمنان راستین و ولایت مدار و پیروان امام علی ـ(ع) ـ و اهل بیت ـ(ع) ـ نیست، بلکه به مخالفان اهل بیت ـ(ع) ـ مربوط می‌شود که عبادت بدون ولایت امام علی ـ(ع) ـ بی‌ارزش و مانند عبادتی بی وضو به شمار می‌رود و نه تنها ارزشی ندارد، بلکه مورد لعن و نفرین خداوند متعال قرار می‌گیرند.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:==


۱ـ آیت الله امینی، ابراهیم، مبانی امامت و ولايت در قرآن و روایات، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
== معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
۱ـ آیت الله امینی، ابراهیم، مبانی امامت و ولایت در قرآن و روایات، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.


۲ـ آیت الله سبحانی، جعفر، منشور عقاید شیعه، قم، انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
۲ـ آیت الله سبحانی، جعفر، منشور عقاید شیعه، قم، انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
خط ۲۳: خط ۲۳:
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = حدیث
  | شاخه اصلی = حدیث
  | شاخه فرعی۱ = فقه الحدیث
  | شاخه فرعی۱ = فقه الحدیث
  | شاخه فرعی۲ =  
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۳ =  
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۵

سؤال

مطابق با برخی از روایات بعضی افراد علاوه بر این که نماز و عباداتشان مورد قبول واقع نمی‌شود، به ازای هر یا الله یا ربّ و ذکری که می‌گویند خداوند و فرشتگان بر وی لعنت می‌فرستند، منظور چه افرادی است؟

منظور از برخی روایات می‌تواند سخنان و روایاتی باشد که درباره دشمنان اهل بیت(ع) و کسانی که از نعمت ولایت اهل بیت(ع) محروم هستند باشد. چنان‌که حضرت امام رضا(ع) می‌فرماید: «به هنگام هر نمازی که نمازگزار به جا می‌آورد خداوند رحمتش را بر بندگان مؤمن و کسانی که اعتقاد درست دارند فرو می‌فرستد و بر بعضی از این مردم نیز لعنت می‌فرستد و راوی می‌گوید: فدایت شوم! این لعنت برای چیست؟ فرمود: به سبب این که حق ما را انکار کردند و ما را دروغگو شمردند.»[۱]

امام صادق ـ(ع) ـ از پدر بزرگوارش امام باقر ـ(ع) ـ نقل می‌کند که فرمود: خداوند علی ـ(ع) ـ را نشانه ای میان خود و آفریدگارش قرار داده و نشانه ای غیر او میان آنان نیست. هر کس از او پیروی کند مؤمن است و هر کسی او را منکر شود کافر است. و هر کس در او شک کند مشرک است.[۲]

امام صادق ـ(ع) ـ در روایت دیگری می‌فرماید: «جبرئیل نزد پیامبر آمد و گفت: ای محمد! خدا به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: من آسمان‌های هفت‌گانه و آن را که در آن هاست و نیز زمین‌های هفت‌گانه و آنچه را که بر روی آن هاست آفریدم و هیچ مکانی را بهتر از میان رکن و مقام نیافریدم، اگر بنده ای به اندازه عمر هفت آسمان و هفت زمین مرا عبادت کند و منکر تو و ولایت علی ـ(ع) ـ باشد، او را با چهره به سقر (جهنم) می‌افکنم.»[۳]

بنابر این بی تردید چنین روایاتی درباره مؤمنان راستین و ولایت مدار و پیروان امام علی ـ(ع) ـ و اهل بیت ـ(ع) ـ نیست، بلکه به مخالفان اهل بیت ـ(ع) ـ مربوط می‌شود که عبادت بدون ولایت امام علی ـ(ع) ـ بی‌ارزش و مانند عبادتی بی وضو به شمار می‌رود و نه تنها ارزشی ندارد، بلکه مورد لعن و نفرین خداوند متعال قرار می‌گیرند.


معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر

۱ـ آیت الله امینی، ابراهیم، مبانی امامت و ولایت در قرآن و روایات، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.

۲ـ آیت الله سبحانی، جعفر، منشور عقاید شیعه، قم، انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.

۳ـ آیت الله سبحانی، جعفر، فروغ ولایت، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، حوزه علمیه قم.


منابع

  1. ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابَوَیْه قمی، شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه، انصاری محلاتی، محمدرضا، قم، نسیم کوثر، اول، ۱۳۸۲، ص۴۰۳.
  2. ر. ک. همان.
  3. ر. ک. همان.