حدیث پانزده عذاب سبک‌شمار نماز: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
|||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا روایتی که بر اساس آن، خداوند سبک‌شمار نماز را به پانزده عذاب مبتلا می‌کند، از نظر سند معتبر است؟{{پایان سوال}} | |||
{{پایان سوال}} | {{پاسخ}}'''عذاب سبک‌شمارِ نماز با پانزده مصیبت''' مضمون روایتی در کتاب [[فلاح السائل (کتاب)|فلاح السائل]] نوشته [[ابن طاووس]] است و از نظر سندی [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. دلیل ضعف سند این است که ابن طاووس سلسه‌سند روایت را حذف کرده است. | ||
{{پاسخ}} | |||
بر اساس این روایت، فردی که [[نماز]] را [[سبک شمردن نماز|سبک شمرده]] به شش مصیبت در دنیا، سه مصیبت در هنگام مرگ، سه مصیبت در [[قبر]] و سه مصیبت هنگام بیرون آمدن از قبر در [[قیامت]]، دچار می‌شود. | |||
== ترجمه حدیث == | |||
[[حضرت فاطمه(س)]] از پدرش [[رسول خدا(ص)]] پرسید: «پدر جان، سزای مردان و زنانی که نماز را سبک بشمارند، چیست؟» او پاسخ داد: «فاطمه، هر کس چه مرد باشد و چه زن، نمازش را سبک بشمارد، خداوند او را به پانزده مصیبت گرفتار می‌کند: شش چیز در دنیا، سه چیز هنگام مرگ، سه چیز در قبرش و سه چیز در قیامت هنگام بیرون آمدن از قبر. | |||
{{ستون-شروع|۲}} | |||
* '''مصیبت‌هایی دنیایی''': | |||
# خداوند، خیر و برکت را از عمر او برمی‌دارد. | # خداوند، خیر و برکت را از عمر او برمی‌دارد. | ||
# خداوند، خیر و برکت را از روزی‌اش برمی‌دارد. | # خداوند، خیر و برکت را از روزی‌اش برمی‌دارد. | ||
# خداوند نشانه صالحان را از چهره او محو | # خداوند نشانه صالحان را از چهره او محو می‌کند. | ||
# در برابر اعمالی که انجام داده پاداش داده نمی‌شود. | # در برابر اعمالی که انجام داده پاداش داده نمی‌شود. | ||
# دعای او به سوی آسمان بالا نمی‌رود و مستجاب نمی‌گردد. | # دعای او به سوی آسمان بالا نمی‌رود و مستجاب نمی‌گردد. | ||
# هیچ بهره‌ای در دعای بندگان شایسته خدا نداشته و مشمول دعای آنان نخواهد بود. | # هیچ بهره‌ای در دعای بندگان شایسته خدا نداشته و مشمول دعای آنان نخواهد بود. | ||
* '''مصیبت‌های هنگام مرگ''': | |||
# با حالت خواری و زبونی جان می‌دهد. | # با حالت خواری و زبونی جان می‌دهد. | ||
# گرسنه می‌میرد. | # گرسنه می‌میرد. | ||
# تشنه جان | # تشنه جان می‌دهد، به گونه‌ای که اگر آب تمام رودخانه‌های دنیا را به او بدهند، سیراب نگشته و تشنگی‌اش برطرف نخواهد شد. | ||
# خداوند فرشته‌ای را | * '''مصیبت‌هایی درون قبر''': | ||
# خداوند | |||
# خداوند فرشته‌ای را تعیین می‌کند، تا او را در قبر نگران و پریشان کرده و از جایش برکند. | |||
# خداوند قبر را بر او تنگ می‌کند. | |||
# قبرش تاریک می‌شود. | # قبرش تاریک می‌شود. | ||
# خداوند فرشته‌ای را | * '''مصیبت‌های هنگام بیرون آمدن از قبر''': | ||
# خداوند فرشته‌ای را تعیین می‌کند، تا جلوی دید مردم، او را به رو بر زمین بکشد. | |||
# سخت از او حساب می‌کشند. | # سخت از او حساب می‌کشند. | ||
#خداوند هرگز نظر رحمت به او نکرده و از بدی‌ها پاکیزه‌اش نمی‌کند، و برای او عذاب دردناکی خواهد بود.<ref name=":0">ابن طاووس، علی، فلاح السائل و نجاح المسائل، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، فصل اول، ص۲۲.</ref> | |||
{{پایان}} | |||
== ضعف سند == | |||
حدیث پانزده عذابِ سبک‌شمار نماز، توسط [[سید ابن طاووس]] در کتاب [[فلاح السائل (کتاب)|فلاح السائل]] ذکر شده است. ابن طاووس سند روایت را حذف کرده و بدون سند ذکر کرده است؛<ref name=":0" /> بنابراین از نظر سند قابل استناد نیست. این روایت را [[علامه مجلسی]]،<ref>علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۸۰، ص۲۱، باب ۶، روایت ۳۹.</ref> ؛ [[عبد الله بحرانی اصفهانی]]<ref>بحرانی، عبدالله، عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال، ج۱۱، ص۹۱۱، باب ۸۳، روایت ۱۷۱.</ref> و [[محدث نوری]]<ref>محدث نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۳، ص۲۳ باب۶، روایت ۲۹۲۲.</ref> از فلاح السائل نقل کرده‌اند. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۵: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = حدیث | | شاخه اصلی = حدیث | ||
|شاخه فرعی۱ = منبع‌شناسی | | شاخه فرعی۱ = منبع‌شناسی | ||
|شاخه فرعی۲ = علم رجال | | شاخه فرعی۲ = علم رجال | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۰۵
سؤال
آیا روایتی که بر اساس آن، خداوند سبک‌شمار نماز را به پانزده عذاب مبتلا می‌کند، از نظر سند معتبر است؟
عذاب سبک‌شمارِ نماز با پانزده مصیبت مضمون روایتی در کتاب فلاح السائل نوشته ابن طاووس است و از نظر سندی ضعیف است. دلیل ضعف سند این است که ابن طاووس سلسه‌سند روایت را حذف کرده است.
بر اساس این روایت، فردی که نماز را سبک شمرده به شش مصیبت در دنیا، سه مصیبت در هنگام مرگ، سه مصیبت در قبر و سه مصیبت هنگام بیرون آمدن از قبر در قیامت، دچار می‌شود.
ترجمه حدیث
حضرت فاطمه(س) از پدرش رسول خدا(ص) پرسید: «پدر جان، سزای مردان و زنانی که نماز را سبک بشمارند، چیست؟» او پاسخ داد: «فاطمه، هر کس چه مرد باشد و چه زن، نمازش را سبک بشمارد، خداوند او را به پانزده مصیبت گرفتار می‌کند: شش چیز در دنیا، سه چیز هنگام مرگ، سه چیز در قبرش و سه چیز در قیامت هنگام بیرون آمدن از قبر.
- مصیبت‌هایی دنیایی:
- خداوند، خیر و برکت را از عمر او برمی‌دارد.
- خداوند، خیر و برکت را از روزی‌اش برمی‌دارد.
- خداوند نشانه صالحان را از چهره او محو می‌کند.
- در برابر اعمالی که انجام داده پاداش داده نمی‌شود.
- دعای او به سوی آسمان بالا نمی‌رود و مستجاب نمی‌گردد.
- هیچ بهره‌ای در دعای بندگان شایسته خدا نداشته و مشمول دعای آنان نخواهد بود.
- مصیبت‌های هنگام مرگ:
- با حالت خواری و زبونی جان می‌دهد.
- گرسنه می‌میرد.
- تشنه جان می‌دهد، به گونه‌ای که اگر آب تمام رودخانه‌های دنیا را به او بدهند، سیراب نگشته و تشنگی‌اش برطرف نخواهد شد.
- مصیبت‌هایی درون قبر:
- خداوند فرشته‌ای را تعیین می‌کند، تا او را در قبر نگران و پریشان کرده و از جایش برکند.
- خداوند قبر را بر او تنگ می‌کند.
- قبرش تاریک می‌شود.
- مصیبت‌های هنگام بیرون آمدن از قبر:
- خداوند فرشته‌ای را تعیین می‌کند، تا جلوی دید مردم، او را به رو بر زمین بکشد.
- سخت از او حساب می‌کشند.
- خداوند هرگز نظر رحمت به او نکرده و از بدی‌ها پاکیزه‌اش نمی‌کند، و برای او عذاب دردناکی خواهد بود.[۱]
ضعف سند
حدیث پانزده عذابِ سبک‌شمار نماز، توسط سید ابن طاووس در کتاب فلاح السائل ذکر شده است. ابن طاووس سند روایت را حذف کرده و بدون سند ذکر کرده است؛[۱] بنابراین از نظر سند قابل استناد نیست. این روایت را علامه مجلسی،[۲] ؛ عبد الله بحرانی اصفهانی[۳] و محدث نوری[۴] از فلاح السائل نقل کرده‌اند.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ابن طاووس، علی، فلاح السائل و نجاح المسائل، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، فصل اول، ص۲۲.
- ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۸۰، ص۲۱، باب ۶، روایت ۳۹.
- ↑ بحرانی، عبدالله، عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال، ج۱۱، ص۹۱۱، باب ۸۳، روایت ۱۷۱.
- ↑ محدث نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۳، ص۲۳ باب۶، روایت ۲۹۲۲.