بررسی روایات با موضوع مذمت زنان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(جایگزینی متن - ' | ارجاعات =' به ' | ارجاعات = | بازبینی نویسنده = ') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = |
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۸
تفسیر این احادیث چیست؟ ۱. اگر زنان نبودند پروردگار خوب عبادت میشد. ۲. زنان جوجههای شیطان هستند. ۳. زنان دام شیطانند.
روایاتی در مذمت زنان وارد شده و برخی آن را دلیل بر کمی مقام و منزلت زن در اسلام دانستهاند. با برسی روایات وارد شده از لحاظ سندی و اعتباری به بیسند بودن برخی و عدم اعتبار کلی در برخی دیگر ی مببریم.
یکی از صفات خداوند خالق بودن است که همه مخلوقاتش را طبق مصلحت آفرید و به تعبیر قرآن ﴿الَّذِی أَحْسَنَ کُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهُ …؛ او همان کسی است که هر چه را آفرید نیکو آفرید.﴾(سجده:۸) پس شرّی خلق نکرده است تا اینکه زنان را شر بدانیم.
حدیث اول را شیعه و سنی نقل کردند که: «لولا النساء لعُبدَ اللهُ حقّاً حقّاً».[۱] علی بن جوزی از علمای اهل سنّت در کتاب «الموضوعات» بعد از نقل حدیث بیان میکند: این حدیث اصل ندارد، چون که در سندش عبدالرحیم فرزند زید است، سپس، کلام چند نفر را درمورد عبدالرحیم بیان میکند که: یحیی گفته عبدالرحیم و پدرش مورد قبول نیستند، و مرّه گفته عبدالرحیم کذّاب و خبیث است و نسائی گفته این شخص متروک الحدیث است و ابن عدی گفته این حدیث مورد انکار واقع شده و از غیر این طریق و سند، نمیشناسیم،[۲]
احدیث دوم با توجه به تفحّص گسترده، در منابع یافته نشده است. این دو حدیث و احادیث مشابه که درباره مذمت زنها است، اکثراً سند معتبری ندارند، و بر فرض سند داشتن به یک موضوع کلی اشاره میکنند که نیاز به توضیح دارد.
حدیث سوم را مرحوم نوری در کتاب مستدرک الوسائل از تفسیر ابوالفتوح رازی نقل میکند: «النساءُ حبائلُ الشیطانِ»؛[۳]
در اسلام زنان فراوانی بودهاند که مورد احترام اسلام، قرآن و مسلمانان بوده و هستند و روایات زیادی در مدح و ستایش زنان وارد شده است. اما لازم است به این نکته توجه شود که زن و مرد از نظر جسم و روح با یکدیگر تفاوت دارند. زن موجودی است سرشار از عاطفه، احساسات، رحم، مهربانی، صبر … و در اثر داشتن برخی از این صفات میتواند زود تحت تأثیر قرار گرفته و به این وسیله میتوان کارهای پیچیده را حل کرد. به همین جهت در برخی از مراکزجاسوسی از زنان در این جهتها استفاده میگردد. البته این قاعده کلیت ندارد. و بسیاری از زنان از بسیاری از مردان مقام بالاتری دارند.
علاوه بر این، روایاتی نیز در مذمّت بعضی از مردان نقل شده، و فرقی ندارد که این صفات در مردان باشد یا در زنان، به عنوان مثال: دروغ صفت بدی است، چه مرد دروغگو باشد و چه زن، متقابلاً راستگویی خوب است چه راست گو مرد باشد و چه زن. پس معیار و میزان مدح یا مذمّت، صفات خوب و بد هستند نه ذات زن و مرد. خداوند در قرآن میفرماید: ﴿زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِینَ …؛ محبت امور دنیوی از زنان و فرزندان و… در نظر مردم جلوه داده شده.﴾(آل عمران:۱۵) در این آیه نخستین موضوعی که ذکر شده است همسران و زنان هستند و این همان مطلب است که امروزه روانکاوان میگویند غریزه جنسی از نیرومندترین غرائز انسان است.
بهطور خلاصه، مطالب نقل شده در سؤال، دارای سند معتبری نیست و اگر هم سند داشته باشد دالّ بر این هستند که یکی از اسباب گرایش به سوی گناه هوای نفس و شهوات است.
مطالعه بیشتر
- ترجمه تفسیر المیزان، ج۳، ص۱۸۰.
- تفسیر نمونه، ج۲، ص۳۳۹.
- زن در آیینه جمال، آیت الله جوادی آملی.