ویژگیهای امام سجاد(ع): تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
امام سجاد به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حجهای متعدد مشهور است. | امام سجاد به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حجهای متعدد مشهور است. | ||
بنابر روایتی از امام صادق(ع)، امام سجاد شبیهترین فرد از اهلبیت(ع) به امام علی(ع) از نظر بینش و رفتار بود. | بنابر روایتی از امام صادق(ع)، امام سجاد شبیهترین فرد از اهلبیت(ع) به امام علی(ع) از نظر بینش و رفتار بود. | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
علیبن حسینبن علیبن ابیطالب، امام چهارم از امامان دوازدهگانهٔ شیعه و یکی از [[اسامی چهارده معصوم(ع)|چهارده معصوم]] است. مادرش [[مرقد بیبی شهربانو در شهر ری|شهربانو]] دختر یزدگرد بود. در باب زادگاه امام سجاد شرح حالنگاران اختلاف نظر دارند. بیشتر منابع محل ولادت وی را مدینه دانستهاند، اما بعضی زادگاه او را کوفه ذکر کردهاند. براساس منابع، علی بن حسین در سال ۳۸، یعنی دو سال پیش از شهادت جدّش [[امام علی(ع)]] زاده شد. امام سجاد دوساله بود که جدّش امام علی به شهادت رسید و دوازده ساله بود که عمویش [[امام حسن(ع) باعظمتترین شخص پس از پیامبر(ص)|امام حسن(ع)]] مسموم شد و از دنیا رفت؛ و حدود ۲۳ سال در کنار پدرش [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] زیست.<ref>خطیبی کوشکک، محمد و همکاران، فرهنگ شیعه، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۶ش، ص۱۰۴؛ باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref> | علیبن حسینبن علیبن ابیطالب، امام چهارم از امامان دوازدهگانهٔ شیعه و یکی از [[اسامی چهارده معصوم(ع)|چهارده معصوم]] است. مادرش [[مرقد بیبی شهربانو در شهر ری|شهربانو]] دختر یزدگرد بود. در باب زادگاه امام سجاد شرح حالنگاران اختلاف نظر دارند. بیشتر منابع محل ولادت وی را مدینه دانستهاند، اما بعضی زادگاه او را کوفه ذکر کردهاند. براساس منابع، علی بن حسین در سال ۳۸، یعنی دو سال پیش از شهادت جدّش [[امام علی(ع)]] زاده شد. امام سجاد دوساله بود که جدّش امام علی به شهادت رسید و دوازده ساله بود که عمویش [[امام حسن(ع) باعظمتترین شخص پس از پیامبر(ص)|امام حسن(ع)]] مسموم شد و از دنیا رفت؛ و حدود ۲۳ سال در کنار پدرش [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] زیست.<ref>خطیبی کوشکک، محمد و همکاران، فرهنگ شیعه، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۶ش، ص۱۰۴؛ باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref> | ||
وی همچنین با پنج خلیفهٔ اموی یعنی [[یزیدبن معاویه]]، معاویه بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان و ولیدبن عبدالملک معاصر بود و بیشتر دوران امامت آن حضرت در زمان خلافت [[عبدالملک بن مروان]] گذشت. امام سجاد پس از در امان ماندن از واقعه عاشورا به تقدیر الهی و پس از گذراندن دوران دشوار اسارت در مسیر کربلا تا دمشق، به مدینه بازگشت و به جز سفرهایی که برای ادای حج به مکه داشت باقی عمر را در مدینه گذراند.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref> مطابق روایات شیعی، امام سجاد بنابر وصیت پدرش امام حسین(ع) پس از ایشان به مقام امامت نایل شد.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref> | وی همچنین با پنج خلیفهٔ اموی یعنی [[یزیدبن معاویه]]، معاویه بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان و ولیدبن عبدالملک معاصر بود و بیشتر دوران امامت آن حضرت در زمان خلافت [[عبدالملک بن مروان]] گذشت. امام سجاد پس از در امان ماندن از واقعه عاشورا به تقدیر الهی و پس از گذراندن دوران دشوار اسارت در مسیر کربلا تا دمشق، به مدینه بازگشت و به جز سفرهایی که برای ادای حج به مکه داشت باقی عمر را در مدینه گذراند.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref> مطابق روایات شیعی، امام سجاد بنابر وصیت پدرش امام حسین(ع) پس از ایشان به مقام امامت نایل شد.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref> | ||
امام سجاد(ع) | == ویژگیها == | ||
امام سجاد به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حجهای متعدد مشهور است. در وصف عبادت و مقام خوف و خشیت وی گفتهاند که در هنگام وضوگرفتن رنگ چهرهاش زرد میشد و چون از او سبب این حال را میپرسیدند میگفت، میدانید برای ایستادن در برابر چه کسی آماده میشوم. بنابر روایتی از امام صادق(ع)، امام سجاد شبیهترین فرد از اهلبیت(ع) به امام علی(ع) از نظر بینش و رفتار بود.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref> از دیگر ویژگیهای امام سجاد به حلم و صبر، جرات و شجاعت، عبادت و تواضع او اشاره کردهاند.<ref>قرائتی، محسن، درسهایی از قرآن، «[http://lib.eshia.ir/13430/1/320/ویژگی_امام_سجاد امام سجاد(ع)، اولی الامر]»، ۱۳۶۷ش، ص۳۲۰.</ref> | |||
امام سجاد(ع) بیست بار به مکّه رفت، امّا یک مرتبه به شتر خودش تازیانه نزد.<ref>قرائتی، محسن، درسهایی از قرآن، «[http://lib.eshia.ir/13430/1/320/ویژگی_امام_سجاد امام سجاد(ع)، اولی الامر]»، ۱۳۶۷ش، ص۳۲۰.</ref> | |||
درباره شجاعت امام سجاد | درباره شجاعت امام سجاد گفتهاند در مجلس شام، یزید به امام سجاد جسارت کرد و گفت: دیدی خدا با شما چه کار کرد؟ فرمود: خدا هرچه کرد لطف بود، امّا تو به جهنم میروی.<ref>قرائتی، محسن، درسهایی از قرآن، «[http://lib.eshia.ir/13430/1/320/ویژگی_امام_سجاد امام سجاد(ع)، اولی الامر]»، ۱۳۶۷ش، ص۳۲۰.</ref> | ||
امام سجاد | امام سجاد علیه السّلام از بردبارترین مردم بوده و بسیار خشم خود را فرومیخورد. ص۳۱. از نمونههای بارز بردباری امام سجاد علیه السّلام این است که مردی به او تهمت زده و بسیار دشنامش داد امام علیه السّلام فرمود: «اگر ما آنچنانیم که گفتی خدا ما را بیامرزد و اگر ما چنانکه گفتی نبودیم خداوند تو را بیامرزد» ج۶ ص۳۱.<ref>حکیم، سید منذر؛ مترجم عباس جلالی، پیشوایان هدایت، قم، مجمع جهانی اهل بیت (علیهم السلام)، بیتا، ج۶، ص</ref> | ||
همه مورخان بر | همه مورخان بر این مطلب اتفاقنظر دارند که امام سجاد از سخاوتمندترین افراد بوده و دست بخشش او همواره بر فقرا و مساکین گشوده بوده است و از جود و بخشش وی داستانهایی نقل کردهاند:در کرم و سخاوتش همین بس که هرروز ظهر در خانهاش نهار عمومی میداد. ص۳۲.<ref>حکیم، سید منذر؛ مترجم عباس جلالی، پیشوایان هدایت، قم، مجمع جهانی اهل بیت (علیهم السلام)، بیتا، ج۶، ص</ref> | ||
=== انفاق امام سجاد === | === انفاق امام سجاد === | ||
امام سجاد(ع) به صورت | امام سجاد(ع) به صورت پنهانی متکفل مخارج یکصد خانه بود که در هرکدام از آن عدهای از مردم زندگی میکردند. ص۳۲. | ||
الف- | الف- گرامی داشتن فقیران امام علیه السّلام با فقیران همنشینی نموده و مواظب بود تا احساسات و عواطف آنان به هیچ نحو جریحهدار نشود، هنگامی که به سائلی چیزی میداد او را میبوسید تا اینکه سائل احساس ذلت نکند[۱] و چون گدایی به سراغش میآمد او را چنین خطاب میکرد: خوش آمدی ای کسی که توشه سفر آخرت مرا بر دوش میکشیص۳۳. | ||
ایشان بسیار با فقرا و مستمندان مهربان و دلسوز بود و از اینکه یتیمان، بیچارگان، مستمندان، زمینگیرشدگان و همه بختبرگشتگان جامعه بر سفرهاش بنشینند بسیار خشنود میگردید. او با دست خویش لقمه در دهان آنان مینهاد[۳] همچنانکه شبها غذا و هیزم را بر دوش خود به درب خانه ایشان حمل مینمود. مهربانی امام سجاد علیه السّلام با مستمندان به اندازهای بود که هیچگاه از چیدن محصول نخلستان در شب خوشش نمیآمد؛ چون فقرا فقط روزها به نخلستانهای در حال چیدن میرفتند و چیدن محصول در شب باعث محروم شدن آنان میگردید. ص۳۳. | |||
امام ع به | امام ع به دلیل تبعات سوئی که راندن سائل داشت از قبیل از بین رفتن نعمتها، یا نزول ناگهانی عذاب، از این کار به شدت نهی میکردند. ص۳۴. | ||
از | از کارهایی که امام علیه السّلام در زندگی شریف خود به آن اشتیاق بسیار داشتند تصدق بر فقیران برای رفع ناراحتی و نشاط بخشیدن به زندگی آنان بوده و دیگران را نیز به این کار تشویق مینمودند، به اینجهت که این عمل نزد خداوند دارای اجری بس بزرگ است، میفرمود: هیچکسی بر مستمند مستضعفی صدقه نمیدهد مگر اینکه دعای مسکین در همان ساعت در حق وی به اجابت میرسد. ص۳۵. | ||
امام | امام علیه السّلام بادام و شکر صدقه میداد در اینباره سؤال شد، این آیه را تلاوت فرمودند: لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ؛ به مقام برتر نایل نشوید مگر اینکه از آنچه دوستتر میدارید انفاق کنیدص۳۶. | ||
امام | امام علیه السّلام دو مرتبه اموال خود را دو قسمت کرده یک قسمت را برای خود نگاه داشته و قسمت دیگر را بر فقرا و مستمندان تصدق کرد. ۳۷. | ||
محبوبترین چیز نزد امام سجاد علیه السّلام صدقه دادن پنهانی بود تا کسی او را نشناسد، او میخواست تا تنها پیوندش با نیازمندانی که به آن کمک میکرد محبت خدای متعال و برادری مستحکم اسلامی با نیازمندان جامعه باشد، امام علیه السّلام در راه ترغیب به این عمل میفرمودند: «صدقه پنهان آتش غضب خداوند را فرومینشاند. ص۳۷ | |||
امام | امام علیه السّلام در تمام نیکوکاریها و کمکهایی که به فقرا میکرد جز خدا و آخرت چیز دیگری را نمیجست و صدقات و بخششهای او آلوده به هیچ غرض دنیوی نبود. ص۳۸.<ref>حکیم، سید منذر؛ مترجم عباس جلالی، پیشوایان هدایت، قم، مجمع جهانی اهل بیت (علیهم السلام)، بیتا، ج۶، ص</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۶
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
امام سجاد(ع) چه ویژگیها و اوصافی داشت؟
امام سجاد به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حجهای متعدد مشهور است.
بنابر روایتی از امام صادق(ع)، امام سجاد شبیهترین فرد از اهلبیت(ع) به امام علی(ع) از نظر بینش و رفتار بود.
زندگینامه
علیبن حسینبن علیبن ابیطالب، امام چهارم از امامان دوازدهگانهٔ شیعه و یکی از چهارده معصوم است. مادرش شهربانو دختر یزدگرد بود. در باب زادگاه امام سجاد شرح حالنگاران اختلاف نظر دارند. بیشتر منابع محل ولادت وی را مدینه دانستهاند، اما بعضی زادگاه او را کوفه ذکر کردهاند. براساس منابع، علی بن حسین در سال ۳۸، یعنی دو سال پیش از شهادت جدّش امام علی(ع) زاده شد. امام سجاد دوساله بود که جدّش امام علی به شهادت رسید و دوازده ساله بود که عمویش امام حسن(ع) مسموم شد و از دنیا رفت؛ و حدود ۲۳ سال در کنار پدرش امام حسین(ع) زیست.[۱]
وی همچنین با پنج خلیفهٔ اموی یعنی یزیدبن معاویه، معاویه بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان و ولیدبن عبدالملک معاصر بود و بیشتر دوران امامت آن حضرت در زمان خلافت عبدالملک بن مروان گذشت. امام سجاد پس از در امان ماندن از واقعه عاشورا به تقدیر الهی و پس از گذراندن دوران دشوار اسارت در مسیر کربلا تا دمشق، به مدینه بازگشت و به جز سفرهایی که برای ادای حج به مکه داشت باقی عمر را در مدینه گذراند.[۲] مطابق روایات شیعی، امام سجاد بنابر وصیت پدرش امام حسین(ع) پس از ایشان به مقام امامت نایل شد.[۳]
ویژگیها
امام سجاد به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حجهای متعدد مشهور است. در وصف عبادت و مقام خوف و خشیت وی گفتهاند که در هنگام وضوگرفتن رنگ چهرهاش زرد میشد و چون از او سبب این حال را میپرسیدند میگفت، میدانید برای ایستادن در برابر چه کسی آماده میشوم. بنابر روایتی از امام صادق(ع)، امام سجاد شبیهترین فرد از اهلبیت(ع) به امام علی(ع) از نظر بینش و رفتار بود.[۴] از دیگر ویژگیهای امام سجاد به حلم و صبر، جرات و شجاعت، عبادت و تواضع او اشاره کردهاند.[۵]
امام سجاد(ع) بیست بار به مکّه رفت، امّا یک مرتبه به شتر خودش تازیانه نزد.[۶]
درباره شجاعت امام سجاد گفتهاند در مجلس شام، یزید به امام سجاد جسارت کرد و گفت: دیدی خدا با شما چه کار کرد؟ فرمود: خدا هرچه کرد لطف بود، امّا تو به جهنم میروی.[۷]
امام سجاد علیه السّلام از بردبارترین مردم بوده و بسیار خشم خود را فرومیخورد. ص۳۱. از نمونههای بارز بردباری امام سجاد علیه السّلام این است که مردی به او تهمت زده و بسیار دشنامش داد امام علیه السّلام فرمود: «اگر ما آنچنانیم که گفتی خدا ما را بیامرزد و اگر ما چنانکه گفتی نبودیم خداوند تو را بیامرزد» ج۶ ص۳۱.[۸]
همه مورخان بر این مطلب اتفاقنظر دارند که امام سجاد از سخاوتمندترین افراد بوده و دست بخشش او همواره بر فقرا و مساکین گشوده بوده است و از جود و بخشش وی داستانهایی نقل کردهاند:در کرم و سخاوتش همین بس که هرروز ظهر در خانهاش نهار عمومی میداد. ص۳۲.[۹]
انفاق امام سجاد
امام سجاد(ع) به صورت پنهانی متکفل مخارج یکصد خانه بود که در هرکدام از آن عدهای از مردم زندگی میکردند. ص۳۲.
الف- گرامی داشتن فقیران امام علیه السّلام با فقیران همنشینی نموده و مواظب بود تا احساسات و عواطف آنان به هیچ نحو جریحهدار نشود، هنگامی که به سائلی چیزی میداد او را میبوسید تا اینکه سائل احساس ذلت نکند[۱] و چون گدایی به سراغش میآمد او را چنین خطاب میکرد: خوش آمدی ای کسی که توشه سفر آخرت مرا بر دوش میکشیص۳۳.
ایشان بسیار با فقرا و مستمندان مهربان و دلسوز بود و از اینکه یتیمان، بیچارگان، مستمندان، زمینگیرشدگان و همه بختبرگشتگان جامعه بر سفرهاش بنشینند بسیار خشنود میگردید. او با دست خویش لقمه در دهان آنان مینهاد[۳] همچنانکه شبها غذا و هیزم را بر دوش خود به درب خانه ایشان حمل مینمود. مهربانی امام سجاد علیه السّلام با مستمندان به اندازهای بود که هیچگاه از چیدن محصول نخلستان در شب خوشش نمیآمد؛ چون فقرا فقط روزها به نخلستانهای در حال چیدن میرفتند و چیدن محصول در شب باعث محروم شدن آنان میگردید. ص۳۳.
امام ع به دلیل تبعات سوئی که راندن سائل داشت از قبیل از بین رفتن نعمتها، یا نزول ناگهانی عذاب، از این کار به شدت نهی میکردند. ص۳۴.
از کارهایی که امام علیه السّلام در زندگی شریف خود به آن اشتیاق بسیار داشتند تصدق بر فقیران برای رفع ناراحتی و نشاط بخشیدن به زندگی آنان بوده و دیگران را نیز به این کار تشویق مینمودند، به اینجهت که این عمل نزد خداوند دارای اجری بس بزرگ است، میفرمود: هیچکسی بر مستمند مستضعفی صدقه نمیدهد مگر اینکه دعای مسکین در همان ساعت در حق وی به اجابت میرسد. ص۳۵.
امام علیه السّلام بادام و شکر صدقه میداد در اینباره سؤال شد، این آیه را تلاوت فرمودند: لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ؛ به مقام برتر نایل نشوید مگر اینکه از آنچه دوستتر میدارید انفاق کنیدص۳۶.
امام علیه السّلام دو مرتبه اموال خود را دو قسمت کرده یک قسمت را برای خود نگاه داشته و قسمت دیگر را بر فقرا و مستمندان تصدق کرد. ۳۷.
محبوبترین چیز نزد امام سجاد علیه السّلام صدقه دادن پنهانی بود تا کسی او را نشناسد، او میخواست تا تنها پیوندش با نیازمندانی که به آن کمک میکرد محبت خدای متعال و برادری مستحکم اسلامی با نیازمندان جامعه باشد، امام علیه السّلام در راه ترغیب به این عمل میفرمودند: «صدقه پنهان آتش غضب خداوند را فرومینشاند. ص۳۷
امام علیه السّلام در تمام نیکوکاریها و کمکهایی که به فقرا میکرد جز خدا و آخرت چیز دیگری را نمیجست و صدقات و بخششهای او آلوده به هیچ غرض دنیوی نبود. ص۳۸.[۱۰]
منابع
- ↑ خطیبی کوشکک، محمد و همکاران، فرهنگ شیعه، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۶ش، ص۱۰۴؛ باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.
- ↑ باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.
- ↑ باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.
- ↑ باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.
- ↑ قرائتی، محسن، درسهایی از قرآن، «امام سجاد(ع)، اولی الامر»، ۱۳۶۷ش، ص۳۲۰.
- ↑ قرائتی، محسن، درسهایی از قرآن، «امام سجاد(ع)، اولی الامر»، ۱۳۶۷ش، ص۳۲۰.
- ↑ قرائتی، محسن، درسهایی از قرآن، «امام سجاد(ع)، اولی الامر»، ۱۳۶۷ش، ص۳۲۰.
- ↑ حکیم، سید منذر؛ مترجم عباس جلالی، پیشوایان هدایت، قم، مجمع جهانی اهل بیت (علیهم السلام)، بیتا، ج۶، ص
- ↑ حکیم، سید منذر؛ مترجم عباس جلالی، پیشوایان هدایت، قم، مجمع جهانی اهل بیت (علیهم السلام)، بیتا، ج۶، ص
- ↑ حکیم، سید منذر؛ مترجم عباس جلالی، پیشوایان هدایت، قم، مجمع جهانی اهل بیت (علیهم السلام)، بیتا، ج۶، ص