واژه عشق در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه عشق در قرآن (نمایش مبدأ)

۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۶ دسامبر ۲۰۲۰

بدون خلاصۀ ویرایش

automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy

۱۶٬۰۱۱

ویرایش

@@ خط ۲۲: / خط ۲۲: @@
 محمد فؤاد عبد الباقی، معجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم، ماده حب.
-{{قرآن|عسی ان تحبوا شیئاً و هو شر لکم<ref>بقره/ ۲۱۶.</ref> {{قرآن| احب الیکم من الله و رسوله}}<ref>انسان/ ۸.</ref> {{قرآن|یحبهم و یحبونه}}.<ref>عز الدین حامد عبدالحمید هبه الله الملاینی الشهیر ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، بیروت، انتشارات مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ج۷–۸، ص۱۳۷.</ref>
+{{قرآن|عسی ان تحبوا شیئاً و هو شر لکم}}<ref>بقره/ ۲۱۶.</ref> {{قرآن| احب الیکم من الله و رسوله}}<ref>انسان/ ۸.</ref> {{قرآن|یحبهم و یحبونه}}.<ref>عز الدین حامد عبدالحمید هبه الله الملاینی الشهیر ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، بیروت، انتشارات مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ج۷–۸، ص۱۳۷.</ref>
 ولی در روایات، واژه عشق و مشتقات آن بکار رفته است. از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است: «من عشق فعفّ ثمّ مات، مات شهیداً؛ کسی که عشق بورزد و عفاف پیشه کند و بمیرد شهید مرده است».