تاریخچه مسجد جمکران: تفاوت میان نسخه‌ها

تاریخچه مسجد جمکران (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۶

۷۱۲ بایت حذف‌شده ، ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

A.rezapour

automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy

۱۶٬۱۰۵

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 {{پاسخ}}
 {{درگاه|مهدویت}}
-ساخت [[مسجد جمکران]]، بر اساس آنچه [[میرزا حسین نوری]] (۱۳۲۰ق) در [[نجم الثاقب (کتاب)|کتاب نجم الثاقب]] نقل کرده به عفیف صالح حسن بن مثله جمکرانی در قرن چهارم قمری برمی‌گردد، که [[امام مهدی(ع)]] را در بیداری، در محلی که اکنون مسجد جمکران قرار دارد، مشاهده کرد. امام(ع) خطاب به وی، زمینی که در آن قرار گرفته بود را زمین شریفی خواند و به او دستور داد روی آن، مسجدی بنا کند. در این دیدار، کیفیت [[نماز تحیت مسجد جمکران]] و نیز [[نماز امام زمان(ع) در مسجد جمکران|نماز امام زمان(ع) در این مسجد]]، گفته شد.
+بنابر قول مشهور، ساخت [[مسجد جمکران]]، بر اساس آنچه [[میرزا حسین نوری]] (۱۳۲۰ق) در [[نجم الثاقب (کتاب)|کتاب نجم الثاقب]] نقل کرده به عفیف صالح حسن بن مثله جمکرانی در قرن چهارم قمری برمی‌گردد، که [[امام مهدی(ع)]] را در بیداری، در محلی که اکنون مسجد جمکران قرار دارد، مشاهده کرد. امام(ع) خطاب به وی، زمینی که در آن قرار گرفته بود را زمین شریفی خواند و به او دستور داد روی آن، مسجدی بنا کند. در این دیدار، کیفیت [[نماز تحیت مسجد جمکران]] و نیز [[نماز امام زمان(ع) در مسجد جمکران|نماز امام زمان(ع) در این مسجد]]، گفته شد.
 قول دیگری هم وجود دارد که زمان ساخت مسجد جمکران را به پیش از زمان ورود اشعریان به قم می‌داند که فردی به نام خَطّاب اسدی آن را ساخته است.
@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 نخستين مسجد كه بدين ناحيت نهادند، مسجدى بود كه در قريه‌ى جمكران بنا شد. اعراب بنى اسد، در اطراف اين مسجد منزل گرفتند. سعيدبن جبير، صحابى معروف پيامبر خداصلى الله عليه وآله وسلم نيز 6 ماه در جمكران نزد اين اعراب به سر برد.<ref>پاک محمدرضا، «قم در دو قرن نخست هجرى‌»، فصلنامه تاریخ اسلام، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ۱۳۸۲، ش۱۴، ص۱۰.</ref>
-به ‌نوشتۀ ''تاریخ قم'' (تألیف سدۀ 4 ق)، جمکران نخستین روستای قم بوده که جمِ‌ ملک آن را بنانهاده‌است. در فرهنگهای لغت، جم به‌معنای جمشید، پادشاه اساطیری ایران و کران به‌معنای کناره است. نظری هست که گرچه بسیاری در پذیرش آن تردید دارند، اما شاید بتوان با در کنار هم نهادنِ برخی اسناد، نتیجه گرفت که «کران» تحول یافتۀ واژۀ «کِرْته» یا «کرده» به‌معنای کردن و ساختن است. با توجه به اشارۀ ''تاریخ قم''، می‌توان حدس زد که جمکران، از دیرباز دارای تقدس بوده است؛ و به‌سبب شباهت لفظیِ آن با «جمکرد» به‌معنای «ساخته شده به دست جمشید»، و نیز شباهت مکان جغرافیایی، می‌توان آن را با اسطورۀ ساختن باغ یا قلعه‌ای به فرمان اهوره‌مزدا به دست جمشید تطبیق داد.<ref>عظیمی پور، نسیم، «جمکران مسجد»، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۳۴۷.</ref>[[پرونده:سنگ‌نوشته تجدید بنای مسجد مقدس جمکران مربوط به سال ۱۱۵۷ هجری قمری.jpg|بندانگشتی|سنگ‌نوشته تجدید بنای مسجد مقدس جمکران مربوط به سال ۱۱۵۷ هجری قمری|250x250پیکسل]]
+به ‌نوشتۀ ''تاریخ قم'' (تألیف سدۀ ۴ق)، جمکران نخستین روستای قم بوده که جمِ‌ ملک آن را بنانهاده‌است. در فرهنگهای لغت، جم به‌معنای جمشید، پادشاه اساطیری ایران و کران به‌معنای کناره است. نظری هست که گرچه بسیاری در پذیرش آن تردید دارند، اما شاید بتوان با در کنار هم نهادنِ برخی اسناد، نتیجه گرفت که «کران» تحول یافتۀ واژۀ «کِرْته» یا «کرده» به‌معنای کردن و ساختن است. با توجه به اشارۀ ''تاریخ قم''، می‌توان حدس زد که جمکران، از دیرباز دارای تقدس بوده است؛ و به‌سبب شباهت لفظیِ آن با «جمکرد» به‌معنای «ساخته شده به دست جمشید»، و نیز شباهت مکان جغرافیایی، می‌توان آن را با اسطورۀ ساختن باغ یا قلعه‌ای به فرمان اهوره‌مزدا به دست جمشید تطبیق داد.<ref>عظیمی پور، نسیم، «جمکران مسجد»، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۳۴۷.</ref>[[پرونده:سنگ‌نوشته تجدید بنای مسجد مقدس جمکران مربوط به سال ۱۱۵۷ هجری قمری.jpg|بندانگشتی|سنگ‌نوشته تجدید بنای مسجد مقدس جمکران مربوط به سال ۱۱۵۷ هجری قمری|250x250پیکسل]]
 == روایت میرزا حسین نوری از ساخت مسجد جمکران ==
 میرزا حسین نوری در کتاب نجم الثاقب از [[تاریخ قم (کتاب)|کتاب تاریخ قم]] و آن کتاب از [[مونس الحزین فی معرفة الحق و الیقین (کتاب)|کتاب مونسُ الْحَزین فی معرفةِ الْحَق وَ الْیَقین]]، منتسب به [[شیخ صدوق]]، ماجرای ساخته شدن مسجد جمکران را چنین بیان کرده است:
@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 === نقد حکایت میرزا حسین نوری ===
-محققان‌ و علما چندین‌ اِشکال‌ بر این‌ حکایت‌ وارد کرده‌اند، که‌ از آن‌ جمله‌ است‌: یک: وفات‌ شیخ‌صدوق‌ قبل‌ از وقوع‌ این‌ حادثه‌؛ دو: تألیف‌ کتاب‌ تاریخ‌ قم‌ در سال ۳۷۸، و نبودِ نسخه‌ای از اصل‌ عربی آن‌ و ذکر نشدن‌ این‌ حکایت‌ در نسخه فارسی آن‌؛ سه: اثبات‌نشدن‌ درستی انتساب‌ کتاب‌ مونس‌ الحزین‌ فی معرفة الحق‌ و الیقین‌ به‌ شیخ‌صدوق‌. برخی نیز به‌ این‌ اِشکالها پاسخ‌ داده‌اند.<ref>عرب، کاظم، «مسجد جمکران»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دایره المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۳، ج۱۰، ذیل مدخل.</ref>
+محققان‌ و علما چندین‌ اِشکال‌ بر این‌ حکایت‌ وارد کرده‌اند، که‌ از آن‌ جمله‌ است‌:
-كتابى از شيخ صدوق به نام مونس الحزين موجود نيست؛ بلكه در كتب فهارس نيز چنين اثرى به شيخ صدوق منسوب نشده است. كتاب تاريخ قم به زبان عربى بوده و نويسنده‌اش حسن بن محمّد بن حسن قمّى معاصر شيخ صدوق است. متن اصلى اين كتاب موجود نيست. تاريخ قم در سال 865 ق توسط حسن بن على بن حسن عبد الملك قمّى به فارسى ترجمه شده كه اينك موجود است؛ ولكن تنها چند فصل آن به جاى مانده است و داستان جمكران در متن حاضر، موجود نيست. البته به سبب نقص كتاب، نمى‌توان ادّعاى عدم وجود داستان جمكران در كلّ كتاب را مطرح كرد. دست‌خطهاى سيّد نعمت اللَّه جزايرى از تاريخ قم كه محدّث نورى از آن نقل كرده، مفقود است و اين داستان در آثار فراوان حديثى سيّد نعمت اللَّه جزايرى كه اينك در دسترس است، وجود ندارد. كتاب خلاصة البلدان سيّد محمّد رضوى نيز مفقود است و معلوم نيست وى به چه سندى اين داستان را از كتاب مونس الحزين نقل كرده است. در اين گزارش، سال وقوع داستان، 393 ق ذكر شده است و داستان از كتاب شيخ صدوق كه در سال 381 ق فوت كرده منقول است؛ يعنى وقوع داستان، دوازده سال پس از فوت نويسنده كتاب مونس الحزين است. جاى تعجّب است كه اعمال مسجد جمكران در هيچ يك از كتب ادعيه و مزار كهن، از قبيل: كامل الزيارات، مصباح المتهجّد، و كتب سيّد ابن طاووس، كفعمى و ابن فهد حلّى مذكور نيست و حتّى شيخ عبّاس قمّى، آن را در اصل مفاتيح الجنان نياورده؛ بلكه در ملحقات (باقيات الصالحات) آورده است كه اينك در حواشى مفاتيح الجنان جاى دارد. همچنين محدّثان بزرگى چون علّامه مجلسى و سيّد هاشم بَحرانى در كتب خود- كه دايرة المعارف حديث شيعه اند- به اين روايت اشاره‌اى ندارند. نيز نام اين مسجد در كتب كهن تاريخى بويژه در كتاب نقض عبدالجليل رازى (ق 6 ق) كه به گزارش مساجد و مدارس قم اهتمام داشته، موجود نيست.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام مهدى بر پايه قرآن، حديث و تاريخ، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، ۱۳۹۳، ج۳، ص۶۵ و ۶۶.</ref>
+* كتابى از شيخ صدوق به نام مونس الحزين موجود نيست؛ بلكه در كتب فهارس نيز چنين اثرى به شيخ صدوق منسوب نشده است.
+* كتاب تاريخ قم به زبان عربى بوده و نويسنده‌اش حسن بن محمّد بن حسن قمّى معاصر شيخ صدوق است. متن اصلى اين كتاب موجود نيست.
+* تاريخ قم در سال 865 ق توسط حسن بن على بن حسن عبد الملك قمّى به فارسى ترجمه شده كه اينك موجود است؛ ولكن تنها چند فصل آن به جاى مانده است و داستان جمكران در متن حاضر، موجود نيست. البته به سبب نقص كتاب، نمى‌توان ادّعاى عدم وجود داستان جمكران در كلّ كتاب را مطرح كرد.
+* دست‌خطهاى سيّد نعمت اللَّه جزايرى از تاريخ قم كه محدّث نورى از آن نقل كرده، مفقود است و اين داستان در آثار فراوان حديثى سيّد نعمت اللَّه جزايرى كه اينك در دسترس است، وجود ندارد.
+* كتاب خلاصة البلدان سيّد محمّد رضوى نيز مفقود است و معلوم نيست وى به چه سندى اين داستان را از كتاب مونس الحزين نقل كرده است.
+* در اين گزارش، سال وقوع داستان، 393 ق ذكر شده است و داستان از كتاب شيخ صدوق كه در سال 381 ق فوت كرده منقول است؛ يعنى وقوع داستان، دوازده سال پس از فوت نويسنده كتاب مونس الحزين است.
+* جاى تعجّب است كه اعمال مسجد جمكران در هيچ يك از كتب ادعيه و مزار كهن، از قبيل: كامل الزيارات، مصباح المتهجّد، و كتب سيّد ابن طاووس، كفعمى و ابن فهد حلّى مذكور نيست و حتّى شيخ عبّاس قمّى، آن را در اصل مفاتيح الجنان نياورده؛ بلكه در ملحقات (باقيات الصالحات) آورده است كه اينك در حواشى مفاتيح الجنان جاى دارد.
+* همچنين محدّثان بزرگى چون علّامه مجلسى و سيّد هاشم بَحرانى در كتب خود- كه دايرة المعارف حديث شيعه اند- به اين روايت اشاره‌اى ندارند.
+* نيز نام اين مسجد در كتب كهن تاريخى بويژه در كتاب نقض عبدالجليل رازى (ق 6 ق) كه به گزارش مساجد و مدارس قم اهتمام داشته، موجود نيست.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام مهدى بر پايه قرآن، حديث و تاريخ، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، ۱۳۹۳، ج۳، ص۶۵ و ۶۶.</ref>
 درباره این‌ مسجد در هیچ‌یک‌ از منابع‌ تاریخی سخنی نیست‌ و تنها منشی قمی، ضمن‌ وقایع‌ سال‌ ۹۸۶، در شرح‌حال‌ میرغیاث‌الدین‌ محمد میرمیران‌ نوشته‌ است‌ که‌ او به‌ هنگام‌ توقف‌ در قریه لَنجَرودِ قم‌، گاهی در مَقامِ با احترام‌ امام مهدی(ع) در جمکران‌ اعتکاف‌ می‌کرد، که‌ به‌ گفته فقیهی مقصود از آن‌ مقام‌، مسجد جمکران‌ است‌. اطلاع‌ دیگر، مأخود از کتیبه تاریخی مسجد، مشتمل‌ بر شعری با مادّه‌ تاریخ‌ ۱۱۶۷، است‌ که‌ به‌ تعمیر مسجد در آن‌ سال‌ اشاره‌ دارد.<ref>عرب، کاظم، «مسجد جمکران»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دایره المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۳، ج۱۰، ذیل مدخل.</ref>