آداب غذا خوردن
(تغییرمسیر از مستحبات غذا خوردن)
سؤال
آداب غذا خوردن بر اساس منابع اسلامی چیست؟
آداب غذا خوردن مجموعه دستورالعمل‌هایی که در منابع اسلامی برای غذا خوردن، سفارش شده است. این توصیه‌ها را به سه بخش پیش از غذا، هنگام غذا خوردن و پس از غذا تقسیم کرده‌اند. شستن دست‌ها و شریک کردن کسانی که غذا خوردن انسان را می‌بینند، از جمله آداب پیش از غذا در منابع اسلامی است.
سفارش شده انسان در آغاز غذا خوردن، بسم‌الله بگوید، لقمه کوچک بردارد، در حالت ایستاده یا راه رفتن غذا نخورد، قبل از سیر شدن دست از غذا خوردن بکشد، تا سفره را جمع نکردند، از سر سفره بلند نشود و با خانواده غذا بخورد.
از جمله آداب غذا خوردن پس از غذا در منابع اسلامی، الحمدلله گفتن، شستن دست‌ها و یاد کردن گرسنگان است.
پیش از غذا
- شستن دست‌ها[۱]
- خشک نکردن دست‌ها با حوله[۲]
- گذاشتن سبزیجات در سفره[۳]
- درآوردن کفش از پا[۴]
- متواضعانه نشستن بر سر سفره (مانند متکبران ننشیند)[۵]
- شریک کردن نگاه‌کننده[یادداشت ۱][۶]
هنگام غذا خوردن
- بسم الله گفتن[۴]
- تکرار بسم الله برای هر نوعی از غذا[۷]
- به‌جا آوردن قضای بسم‌الله[یادداشت ۲][۸]
- خوردن غذا به هنگام گرسنگی (قبل از گرسنه شدن غذا نخورد)[۹]
- آغاز کردن با سبُک‌ترین غذا[۱۰]
- پرهیز از خوردن غذای داغ[۱۱]
- پرهیز از فوت کردن در غذا[۱۲]
- خوردن غذای گرم، پیش از سرد شدن کامل[۱۰]
- لقمه کوچک برداشتن[۱۰]
- خوب جویدن غذا[۱۰]
- دسته‌جمعی غذا خوردن (در صورت امکان)[۱۳]
- غذا خوردن به همراه خانواده[۱۴]
- غذا خوردن با یتیم و خدمتکار[۱۵]
- پرهیز از آروغ زدن با صدای بلند[۱۶]
- پرهیز از آب خوردن بین غذا[۱۷]
- پرهیز از غذا خوردن در حالت جنابت (مگر با وضو)[۱۸]
- پرهیز از غذا خوردن در حالت ایستاده[۱۹]
- پرهیز از غذا خوردن در حال راه رفتن[۱۹]
- پرهیز از غذا خوردن در کوچه و بازار[۲۰]
- دست کشیدن از غذا قبل از سیر شدن[۲۱]
- کم غذا خوردن[۲۲]
- تکیه ندادن هنگام غذا خوردن[۲۲]
- پرهیز از نگاه کردن به دیگران هنگام غذا خوردن آنها[۲۳]
- پرهیز از نگاه کردن به لقمه دیگران[۲۴]
- احترام گذاشتن به نان[۲۵]
- پرهیز از اسراف و دور ریختن غذا[۲۵]
- پرهیز از بد گفتن از غذا[۲۶]
- بلند نشدن از سر سفره تا وقتی سفره پهن است[۲۷]
پس از غذا
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ محمدی ری شهری، محمد؛ دانش نامه احادیث پزشکی، ترجمه حسین صابری، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۳ش ، ج۲، ص۶۷.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۱۳.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد؛ دانش نامه احادیث پزشکی، ترجمه حسین صابری، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۳ش ، ج۲، ص۷۳.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ محمدی ری شهری، محمد؛ دانش نامه احادیث پزشکی، ترجمه حسین صابری، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۳ش ، ج۲، ص۷۵.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۱۵.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۱۹.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۳۱.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۳۳.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد؛ دانش نامه احادیث پزشکی، ترجمه حسین صابری، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۳ش ، ج۲، ص۸۵.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ محمدی ری شهری، محمد، دانش نامه احادیث پزشکی، ترجمه حسین صابری، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۸۷.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد، دانش نامه احادیث پزشکی، ترجمه حسین صابری، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۱۰۱.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، رساله احکام جوانان (پسران)، قم، امام علی بن ابی‌طالب(ع)، ۱۳۹۰ش، ص۱۵۳.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۹۹.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۵۰۳.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۵۰۵.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۷۳.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۷۷.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد، دانش نامه احادیث پزشکی، ترجمه حسین صابری، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۱۰۵.
- ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۵۸.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۹۹.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد، دانش نامه احادیث پزشکی، ترجمه حسین صابری، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۸۹.
- ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ دهقان، اکبر، یکصد و پنجاه موضوع از احادیث اهل بیت(ع)، تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، ۱۳۸۱ش، ص۱۹۶.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، رساله احکام جوانان (پسران)، قم، امام علی بن ابی‌طالب(ع)، ۱۳۹۰ش، ص۱۵۳.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۵۱۵.
- ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۵۸.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۶۵.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۴۵۹.
- ↑ جزایری، نعمت‌الله، ترجمه قصص الانبیاء: مجموعه کامل تاریخ انبیاء از آدم تا خاتم، ترجمه صادق حسن‌زاده، قم، اجود، ۱۳۸۸ش، ص۱۸۰.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۵، ص۲۷.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۵ش، ج۵، ص۲۱.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد، دانش نامه احادیث پزشکی، ترجمه حسین صابری، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۹۱.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد، دانش نامه احادیث پزشکی، ترجمه حسین صابری، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۱۰۵.