دعای روز هجدهم ماه رمضان

از ویکی پاسخ
سؤال

برای روز هجدهم ماه رمضان چه دعاهایی سفارش شده است؟

دعاهای مخصوصی برای روز هجدهم ماه رمضان ذکر شده:[۱]


ابتدای دعای روز هجدهم اشاره به اهمیت سَحَر (پیش از اذان صبح) دارد و از خداوند درخواست می‌شود که انسان را آگاهی دهد تا از برکات سحرهای ماه رمضان استفاده کند. محققان به این نکته توجه داده‌اند که بیدار شدن در سحر حتی برای سحر خوردن نیز خوب است اما بسیار بالاتر این است که در سحر اهل نماز شب و دعا بود. همچنین بیدار شدن در سحرهای ماه رمضان باید تمرینی باشد که انسان در طول سال بیشتر از سحرها استفاده کند.[۳]

در این دعا از خداوند خواسته شده که قلب دعاکننده را به روشنایی نور سحر نورانی کند. این دعا نشان می‌دهد که زمان سحر و عبادت در آن، نورانیتی را با خود دارد و دعاکننده آن را از خداوند درخواست می‌کند.[۴] عالمان و شاعران بر اهمیت سحر مطالب بسیاری گفته‌اند. از جمله حافظ شیرازی که چنین سروده است:

هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ از یُمن دعای شب و ورد سحری بود[۵]

سید بن طاووس عالم شیعی در قرن هفتم، دعای دیگری نیز مخصوص روز هجدهم ماه رمضان ذکر کرده است.[۶]

دعای روز هجدهم ماه رمضان
مـتـن
اللَّهُمَّ إِنَّ الظَّلَمَةَ كَفَرُوا بِكِتابِكَ، وَ جَحَدُوا آياتِكَ، وَ كَذَّبُوا رُسُلَكَ، وَ بَدَّلُوا ما جاءَ بِهِ رَسُولُكَ، وَ شَرَعُوا غَيْرَ دِينِكَ، وَ سَعَوْا بِالْفَسادِ فِي أَرْضِكَ وَ تَعاوَنُوا عَلى‏ إِطْفاءِ نُورِكَ، وَ شاقُّوا وُلاةَ أَمْرِكَ، وَ والَوْا أَعْداءَكَ وَ عادَوْا أَوْلِياءَكَ، وَ ظَلَمُوا أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّكَ.

اللَّهُمَّ فَانْتَقِمْ مِنْهُمْ، وَ اصْبُبْ عَلَيْهِمْ عَذابَكَ، وَ اسْتَأْصِلْ شَأْفَتَهُمْ، اللَّهُمَّ إِنَّهُمْ اتَّخَذُوا دِينَكَ دَغَلًا، وَ مالَكَ دُوَلًا، وَ عِبادَكَ خَوَلًا، فَاكْفُفْ بَأْسَهُمْ، وَ أَوْهِنْ كَيْدَهُمْ، وَ اشْفِ مِنْهُمْ صُدُورَ الْمُؤْمِنِينَ، وَ خالِفْ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَ شَتِّتْ أَمْرَهُمْ، وَ اجْعَلْ بَأْسَهُمْ بَيْنَهُمْ، وَ اسْفِكْ بِأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ دِماءَهُمْ، وَ خُذْهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَشْعُرُونَ، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْهَدُ يَوْمَ الْقِيامَةِ، وَ يَوْمَ حُلُولِ الطَّامَّةِ، أَنَّهُمْ لَمْ يُذْنِبُوا لَكَ ذَنْباً، وَ لَمْ يَرْتَكِبُوا لَكَ مَعْصِيَةً، وَ لَمْ يُضَيِّعُوا لَكَ طاعَةً، وَ أَنَّ مَوْلانا وَ سَيِّدَنا صاحِبَ الزَّمانِ، الْهادِي الْمَهْدِيِّ، التَّقِيِّ النَّقِيِّ، الزَّكِيِّ الرَّضِيِّ، فَاسْلُكْ بِنا عَلى‏ يَدَيْهِ مِنْهاجَ الْهُدى‏، وَ الْمَحَجَّةَ الْعُظْمى، وَ قَوِّنا عَلى‏ مُتابَعَتِهِ وَ أَداءِ حَقِّهِ، وَ احْشُرْنا فِي أَعْوانِهِ وَ أَنْصارِهِ، إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاء.[۷]

منابع

  1. مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۵.
  2. مجلسی، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۵.
  3. «شرح دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۱۹ فروردین ۱۴۰۲ش.
  4. «شرح دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۱۹ فروردین ۱۴۰۲ش.
  5. حافظ، غزلیات، غزل شمارهٔ ۲۱۶. سایت گنجور، تاریخ بازدید: ۱۹ فروردین ۱۴۰۲ش.
  6. ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۳۱۱.
  7. ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۳۱۱.