دعای روز بیستم ماه رمضان

از ویکی پاسخ
سؤال

برای روز بیستم ماه رمضان چه دعاهایی سفارش شده است؟

دعاهای مخصوصی برای روز بیستم ماه رمضان ذکر شده:[۱]

در ابتدای دعای روز بیستم ماه رمضان از خداوند درخواست می‌شود که درهای بهشت را بر روی دعاکننده بگشاید. مقصود را چنین دانسته‌اند که خداوند گناهان فرد را پاک سازد و حسنات و کارهای نیک را افزون سازد؛ زیرا تا انسان گنه‌کار بوده و از خیرات و حسنات دور باشد، بهشت بر او حرام خواهد بود.[۳]

براساس برخی روایات، یکی از درهای بهشت با نام «ریان» برای روزه‌داران از امت پیامبر اسلام باز می‌شود. ‏[۴] البته عالمان شیعه درها و کلیدهای بهشت را درهای دنیایی نمی‌دانند بلکه مقصود وسائل و اعمالی است که انسان بوسیله آن‌ها به بهشت می‌رود.[۵]

در فراز پایانی دعا از واژه «سکینه» استفاده شده است. سکینه به معنی آرامش و اطمینان خاطری است که هرگونه شک و تردید و وحشت را در انسان از بین می‌برد. این آرامش ممکن است جنبه عقیدتی داشته باشد، و تزلزل اعتقاد را بر طرف سازد، یا جنبه عملی، به گونه‌ای که ثبات قدم، مقاومت و شکیبایی به انسان ببخشد.[۶]

سید بن طاووس عالم شیعی در قرن هفتم، دعای دیگری نیز مخصوص روز بیستم ماه رمضان ذکر کرده است.[۷]

دعای روز بیستم ماه رمضان
مـتـن
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَخْزُونِ الطَّاهِرِ الْمُطَهَّرِ، یا مَنْ اسْتَجابَ لِأَبْغَضِ خَلْقِهِ إِلَیْهِ إِذْ قالَ‏ «أَنْظِرْنِی إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ»، فَانِّی لا أَکُونُ أَسْوَءَ حالًا مِنْهُ فِیما سَأَلْتُکَ، فَاسْتَجِبْ لِی فِیما دَعَوْتُکَ، وَ أَعْطِنِی یا رَبِّ ما سَأَلْتُکَ، إِنِّی أَسْأَلُکَ یا سَیِّدِی أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِکَ، وَ تُقاتِلُ بِهِ عَدُوَّکَ

فِی الصَّفِّ الَّذِی ذَکَرْتَ فِی کِتابِکَ، فَقُلْتَ‏ «کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ»، مَعَ أَحَبِّ خَلْقِکَ إِلَیْکَ فِی أَحَبِّ الْمَواطِنِ لَدَیْکَ. اللَّهُمَّ وَ فِی صُدُورِ الْکافِرِینَ فَعَظِّمْنِی، وَ فِی أَعْیُنِ الْمُؤْمِنِینَ فَجَلِّلْنِی، وَ فِی نَفْسِی وَ أَهْلِ بَیْتِی فَذَلِّلْنِی، وَ حَبِّبْ إِلَیَّ مَنْ أَحْبَبْتَ، وَ بَغِّضْ إِلَیَّ مَنْ أَبْغَضْتَ، وَ وَفِّقْنِی لِأَحَبِّ الأُمُورِ إِلَیْکَ، وَ أَرْضاها لَدَیْکَ.

اللَّهُمَّ إِنِّی مِنْکَ إِلَیْکَ أَفِرُّ، وَ لَیْسَ ذلِکَ إِلَّا مِنْ خَوْفِی عَدْلَکَ، وَ إِیَّاکَ أَسْأَلُ بِکَ، لِأَنَّهُ لَیْسَ أَحَدٌ إِلَّا دُونَکَ، وَ لا أَقْدِرُ أَنْ أَسْتَتِرُ مِنْکَ فِی لَیْلٍ وَ لا نَهارٍ، وَ أَنَا عارِفٌ بِرُبُوبِیَّتِکَ مُقِرٌّ بِوَحْدانِیَّتِکَ، أَحَطْتَ یا إِلهِی خُبْراً بِأَهْلِ السَّماواتِ وَ أَهْلِ الْأَرْضِ، لا یَشْغَلُکَ شَیْءٌ عَنْ شَیءٍ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیر. ‏[۸]


منابع

  1. مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۵.
  2. مجلسی، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۵.
  3. «شرح دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ش.
  4. صدوق، محمد بن علی‏، الأمالی، تهران، ۱۳۷۶ش، ص۵۳.
  5. «شرح دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان»، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ش.
  6. «شرح دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان»، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ش.
  7. ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۳۵۴–۳۵۵.
  8. ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۳۵۴–۳۵۵.