مقصود قرآن از «نيكى آن نيست كه از پشت خانه‌ها وارد شوید»: تفاوت میان نسخه‌ها

== سنت وارد نشدن از درب اصلی ==

از برخی روایات نقل‌های تاریخی و حدیثی به‌دست می‌آید که عرب جاهلی در برخی اوقات مانند ناکامی در یک امر از پشتِ خانه وارد می‌شدند. دلیل این کار نیز [[خرافات از دیدگاه قرآن|تطیر]] (فال بد زدن) بود. این افراد گویا برای ارائه ناکامی و عدم توان در انجام کار به‌صورت طبیعی بوده است. این رسم برای افراد در حال احرام نیز وجود داشت. با اینکه برخی این رسم را به انصار اختصاص داده‌اند ولی از روایات دیگر بر می‌آید که این رسم عمومیت داشته است.<ref>«[https://lib.eshia.ir/10265/7/4/%22وَ_لَيْسَ_الْبِرُّ_بِأَنْ_تَأْتُوا_الْبُيُوتَ_مِنْ_ظُهُورِها_وَ_لكِنَّ_الْبِرَّ_مَنِ_اتَّقى_وَ_أْتُوا_الْبُيُوتَ_مِنْ_أَبْوابِه%22#_ftn1 عبادت‌های جاهلی از منظر قرآن]» محمدرضا جبّاری</ref>

کانت الأنصار إذا حجوا فجاءوا لا یدخلون من أبواب بیوتهم و لکن من ظهورها، فجاء رجل فدخل من قِبَلِ باب، فکأنه عیر بذلک، فنزلت هذه الآیة. رواه البخاری عن أبی الولید. «۱۰۰» - أخبرنا أبو بکر التمیمی، حدَّثنا أبو الشیخ، حدَّثنا أبو یحیی الرازی، حدَّثنا سهل بن عُبید، حدَّثنا عبیدة، عن الأعمش، عن أبی سفیان، عن جابر قال:کانت قریش تدعی الحُمُس، و کانوا یدخلون من الأبواب فی الإحرام، و کانت الأنصار و سائر العرب لا یدخلون من باب فی الإحرام، فبینما رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و سلم، فی بستان إذ خرج من بابه، و خرج معه قُطْبَةُ بن عامر الأنصاری، فقالوا یا رسول اللَّه: إن قطبة بن عامر رجل فاجر، و إنه خرج معک من الباب. فقال له: ما حملک علی ما صنعت؟ قال: رأیتک فعلته ففعلت کما فعلت، فقال: إنی أَحْمِسیّ، قال: فإن دینی دینُک، فأنزل اللَّه وَ لَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِها<ref>أسباب نزول القرآن (الواحدی)، ص: 56-۵۷.</ref>