کنترل غریزه جنسی از دیدگاه قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
خداوند راه‌های متعددی را در [[قرآن کریم]] جهت کنترل و مهار غریزه جنسی معرفی نموده است. مهم‌ترین راهی که توصیه شده، [[ازدواج]] است. همچنین به حفظ نگاه، چیرگی بر نفس و همینطور عفت‌ورزی و داشتن شرم و حیا نیز برای کنترل شهوت و غریزه در انسان توصیه شده است.
مهم‌ترین راه‌کار توصیه شده در قرآن جهت کنترل و مهار غریزه جنسی، [[ازدواج]] است. همچنین به حفظ نگاه، چیرگی بر نفس ، عفت‌ورزی و داشتن حیا برای کنترل شهوت و غریزه در انسان توصیه شده است.


== ازدواج ==
== ازدواج ==
{{قرآن|وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّه وَ رَحْمَه|ترجمه=و از نشانه‌های او این که همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید، و در میانتان مودّت و رحمت قرار داد.|سوره=روم|آیه=۲۱}}  
{{قرآن|وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّه وَ رَحْمَه|ترجمه=و از نشانه‌های او این که همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید، و در میانتان مودّت و رحمت قرار داد.|سوره=روم|آیه=۲۱}}  


از این آیه استفاده شد که ازدواج سبب آرامش و تسکین انسان می‌شود. به وسیله ازدواج، غریزه جنسی انسان تعدیل و مهار می‌شود و با تأمین نیاز جنسی او، آرامش و آسایش خاصی برایش حاصل می‌گردد.
ازدواج سبب آرامش انسان می‌شود. به وسیله ازدواج، غریزه جنسی انسان تعدیل و مهار می‌شود و با تأمین نیاز جنسی او، آرامش و آسایش خاصی برایش حاصل می‌گردد.


پیامبر اسلام(ص) معتقد بود هر کس ازدواج کند، نصف دینش را حفظ کرده است.<ref>الحسن بن الفضل الطبرسی، مکارم الاخلاق، مؤسسه نشر اسلامی، نوبت اول، ۱۴۱۴، ج۱، ص۴۲۹، ش ۱۴۵۵.</ref>
پیامبر اسلام(ص) معتقد بود هر کس ازدواج کند، نصف دینش را حفظ کرده است.<ref>الحسن بن الفضل الطبرسی، مکارم الاخلاق، مؤسسه نشر اسلامی، نوبت اول، ۱۴۱۴، ج۱، ص۴۲۹، ش ۱۴۵۵.</ref>

نسخهٔ ‏۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۲

سؤال

از نظر قرآن چگونه می‌توان غریزه جنسی را مهار نمود یا در حدّ اعتدال درآورد؟

مهم‌ترین راه‌کار توصیه شده در قرآن جهت کنترل و مهار غریزه جنسی، ازدواج است. همچنین به حفظ نگاه، چیرگی بر نفس ، عفت‌ورزی و داشتن حیا  برای کنترل شهوت و غریزه در انسان توصیه شده است.

ازدواج

﴿وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّه وَ رَحْمَه؛ و از نشانه‌های او این که همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید، و در میانتان مودّت و رحمت قرار داد.(روم:۲۱)

ازدواج سبب آرامش انسان می‌شود. به وسیله ازدواج، غریزه جنسی انسان تعدیل و مهار می‌شود و با تأمین نیاز جنسی او، آرامش و آسایش خاصی برایش حاصل می‌گردد.

پیامبر اسلام(ص) معتقد بود هر کس ازدواج کند، نصف دینش را حفظ کرده است.[۱]

حفظ نگاه و غضّ بصر

﴿به مؤمنان بگو چشم‌های خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گیرند، و عفاف خود را حفظ کنند؛ این برای آنان پاکیزه‌تر است؛ ... و به زنان با ایمان بگو چشم‌های خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گیرند و دامان خویش را حفظ کنند….(نور:۳۰ و ۳۱)

حفظ نگاه از نامحرمان و دوری کردن از نظر بازی و چشم چرانی، راه دیگری برای کنترل غریزه جنسی است. محققان معتقدند تمام افراد، به‌خصوص افرادی که هنوز ازدواج نکرده‌اند، در فشار روحی و جسمی به سر می‌برند. این افراد، نیاز به آرامش روحی و روانی دارد و تحریک و تهییج که بوسیله چشم‌چرانی به دست می‌آید، شرائط آنان را بدتر می‌کند.

نظربازی و چشم‌چرانی، برای شخص متأهل نیز دارای عواقب سوء بسیاری دانسته شده است. شخص متأهل که به نامحرمان، نگاه هوس آلود دارد، کم‌کم نسبت به همسر خویش کم مهر و محبت گردیده و سبب اختلاف و درگیری در خانه و متلاشی‌شدنِ نظام خانواده می‌گردد.

عفت و حفظ نفس

«عفت» به معنی پدید آمدن حالتی در نفس است که آدمی را از غلبه شهوت بازمی‌دارد و عفیف به کسی گفته می‌شود که دارای این وصف و حالت باشد.[۲]

در قرآن کریم آیات متعددی در این رابطه موجود است: ﴿وَ لْیَسْتَعْفِفِ الَّذِینَ لا یَجِدُونَ نِکاحاً حَتَّی یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِه‏...؛ و کسانی که امکانی برای ازدواج نمی‌یابند، باید پاکدامنی پیشه کنند تا خداوند از فضلِ خود آنان را بی‌نیاز گرداند(نور:۳۳)

از این آیه به‌دست آمده، افرادی که امکان ازدواج کردن را ندارند، باید تقوی و عفاف داشته باشند. در آیه دیگری: ﴿و مردان و زنان پاكدامن‏(احزاب:۳۵)پاکدامنی و عفت را یکی از از صفات برجسته مؤمنان برشمرده است.

منابع

  1. الحسن بن الفضل الطبرسی، مکارم الاخلاق، مؤسسه نشر اسلامی، نوبت اول، ۱۴۱۴، ج۱، ص۴۲۹، ش ۱۴۵۵.
  2. راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، دارالکتاب العربی، ص۳۵۱.

[[رده:]]