کشتار کودکان بی‌گناه با ولادت حضرت موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{در دست ویرایش|کاربر=Rezapour}}
{{سوال}}
{{سوال}}
به خاطر حضرت موسی ـ علیه السلام ـ که متولد می‌شود، این همه بچه کشته می‌شود. گناه این کودکان چه بود؟
به خاطر تولد حضرت موسی(ع) کودکان بسیاری کشته می شوند. گناه این کودکان چه بود؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
بدون شک کودکان هیچ گناهی را مرتکب نشده بودند و تردیدی وجود ندارد که آنها بی گناه کشته شدند؛ بنابراین اگر محتوای پرسش شما، گناه کودکان باشد مثل این است که بپرسید چرا امروز در عصر ما این همه انسان بی گناه کشته می‌شوند؟!


اما ظاهر سؤال چنین نشان می‌دهد که به عمل و کار یکی از دو شخص متعرض هستید:
بسیاری از انسان‌ها حتی کودکان و زنان توسط ظالمان کشته شده‌اند و گناه این اعمال بر عهده قاتلان است و نه افرادی که علیه شرک و ظلم دست به قیام زده‌اند. فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد. یکی در زمان ولادت حضرت موسی(ع) بود تا از زنده ماندن حضرت موسی(ع) جلوگیری به عمل آورد. دستور دوم پس از رسالت حضرت موسی(ع) بود که فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد.


خداوند: در این فرض پرسش به این صورت طرح خواهد شد که، با وجود عدل و حکمت خداوند، چرا به خاطر اینکه پیامبری را به پیامبری مبعوث نماید. جان این همه انسان بی گناه را در معرض خطر قرار می‌دهد؟
هدایت انسان‌ها و مقابله با حاکمان ظالم به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار مؤمنان بی‌گناه توسط ظالمان قرار گرفته است. حتی پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، نباید مسیر درست این افراد مورد اشکال قرار گیرد بلکه باید افرادی را مقصر دانست که نقش اصلی در ظلم داشته‌اند.


پاسخ شبهه نیز، به این صورت است که تا آن مقدار که ما از افعال خداوند آگاهی داریم، او میان دو امر مخیّر بود: یا باید اقدامی در جهت فرستادن پیامبر نمی‌کرد و مردم را در گمراهی رها می‌نمود، یا با ارسال پیامبر که قطعاً با مرگ و کشته شدن انسانهایی بی گناه همراه بود، عده ای را هدایت می‌نمود. امّا منطق قرآن به ما می‌گوید که راه دوم را باید اختیار می‌کرد. چون اولاً: امر هدایت انسانها که برای ایشان زندگی سعادت مند جاویدان را به ارمغان می‌آورد، بسیار ارزشمند تر از به خطر افتادن جان و حیات چند روزه دنیا می‌باشد. خداوند برای اینکه بر معاندین، حجتش را تمام نماید تا در روز قیامت با برهان و حجت به عذاب ایشان بپردازد و راه هدایت را برای کسانی که آمادگی هدایت را دارند، هموار سازد، باید پیامبر می‌فرستاد.
== کشتار کودکان توسط فرعون ==
فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد:
* پیش از ولادت حضرت موسی(ع) منجمان به فرعون گفتند فردی متولد خواهد شد که دشمن او خواهد بود. فرعون دستور قتل کودکان را صادر کرد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۰۶.</ref> قرآن به این کشتار کودکان اشاره نکرده و تنها به آب انداختن حضرت موسی(ع) اشاره کرده است.<ref>سوره طه، آیه۳۹.</ref>
* پس از رسالت حضرت موسی(ع)، فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد: {{قرآن|فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبْنَاءَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَاءَهُمْ وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فیِ ضَلَلٍ|ترجمه=و چون از نزد ما حق را برای آنان آورد گفتند: پسران کسانی را که با او ایمان آورده‌اند بکشید و زنانشان را زنده بگذارید! و نیرنگ کافران جز در گمراهی نیست|سوره=سوره غافر، آیه۲۵.}}
در هر دو واقعه کشتار کودکان بنی‌اسرائیل توسط فرعونیان، بدون شک کودکان هیچ گناهی را مرتکب نشده بودند و تردیدی وجود ندارد که آنها بی‌گناه بودند.


ثانیاً: بچه‌ها و کودکانی که در مسیر این هدایت الهی جان خود را از دست دادند نیز، همانند شهیدانی که آگاهانه جان شان را در راه دوست قربانی می‌کنند، مطابق روایات از اجر و ثواب بهره‌مند می‌شوند.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، قم، انتشارات جامعه مدرسین، ۱۴۱۳ هـ ق، ج۳، ص۴۹۰. و کلینی، محمد بن یعقوب، اصول الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ هـ ش، ج۵، ص۳۳۴.</ref> و بنابراین، باختن جان دنیایی برای آنها زیان و ضرر به حساب نمی‌آید. البته برای درک این مطلب لازم است که با منطق قرآن آشنا شد و زندگی را فقط در همین دنیا و سرمایه را به همین حیات چند روزه منحصر ندانست.
== مقصر کشتار ==
گناه قتل کودکان در این کشتار بر عهده فرعون و پیروانش بوده است. همه افراد ظالمی که دست به جنایت می‌زنند و به خاطر حفظ قدرت، جان انسان‌ها را به بازی می‌گیرند، مورد بازخواست قرار خواهند گرفت. خداوند در قرآن فرموده‌ است که در قیامت از اطفال زنده بگور شده پرسیده خواهد شد که به کدامین جرم کشته شده‌اند؟


کشته شدن کودکان در این داستان و موارد مشابه، نه ربطی به خداوند دارد و نه حضرت موسی(ع) بلکه این فعل مجرمانه مربوط به افرادی است که با اختیار خود دست به این کشتار زده‌اند.


ممکن است اصل اعتراض این باشد که چرا خداوند پیامبرش را به گونه ای مبعوث نکرد که جان آن همه بچه بی گناه به خطر نیافتد؟
خداوند برای هدایت و آگاهی عموم مردم پیامبری را فرستاد تا با شرک و ظلم حاکمان مقابله کند. این هدایت و مقابله با حاکمان به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار توسط ظالمان قرار گرفته است و پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، گناه این اعمال بر عهده انجام‌دهندگان آن است.


پاسخ آنست که خداوند براساس علم و حکمتش، در کارهایش سنّت و شیوه خاصی را تعقیب می‌کند؛ و در این سنّت خداوند تغییری رخ نمی‌دهد: «فلن تجد لسنه الله تبدیلاً و لن تجد لسنه الله تحویلاً. فاطر/ ۴۳. خداوند باید پیامبری را در همان جامعه و آشنا با فرهنگ همان جامعه، از راه طبیعی بوجود می‌آورد. از طرفی با توجه به علم کهانت که در گذشته رایج بود و بعضی از حوادث آینده را پیش گویی می‌کرد، ستمگران از وجود این پیامبران در آینده نزدیک، آگاه شدند، و برای اینکه جلو اراده خدا را بگیرند اقدام به کشتن بچه‌های بی گناه کردند. خداوند برای اینکه از طرفی اراده خودش را محقق سازد، و از طرفی نشان دهد که اراده مستکبران در مقابل اراده خداوند تا چه اندازه بی بنیاد و ضعیف است، این پیامبران را به گونه ای به دنیا آورد که خود یک معجزه بود و نه تنها بطور معجزه آسا به دنیا آورد بلکه به‌طور معجزه آسا و حتی در خانه دشمنش به تربیت ایشان پرداخت و حتی زمینه را بگونه ای مهیّا ساخت که دشمن خدا خود مربّی پیامبر خدا شد.
== منابع ==
 
{{پانویس}}
۲
 
 
ممکن است پرسش متوجه فرعون و نمرود باشد؛ که در این صورت پرسش کاملاً برحقی است و از همه مستکبرانی که دست به جنایت می‌زنند و به خاطر حفظ قدرت شان جان انسانها را به بازی می‌گیرند، باید این پرسش را کرد و خداوند هم در این پرسش شریک خواهد بود و از قبل در قرآن فرمود که در قیامت از اطفال زنده بگور شده پرسیده خواهد شد که به کدامین جرم کشته شده‌اند؟<ref>بایّ ذنب قتلت.</ref>


پایان سخن اینکه مردمانی که حضرت موسی ـ علیه السلام ـ و حضرت ابراهیم ـ علیه السلام ـ به آنها تعلّق داشتند، قبل از تولد این پیامبران تحت انواع ظلم و ستم قرار داشتند و بنابراین مبعوث شدن ایشان عطیه و هدیّه الهی بود که آنها را از ظلم رهایی بخشند و کشته شدن بچه‌ها نه ربطی به خدا دارد و نه حضرت موسی(ع) بلکه این فعل مجرمانه مربوط به سوء اختیار فرعون است و خدا نخواسته که جلوی اختیار انسان را بگیرد.
{{کلام}}


== منابع ==
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = کلام
  | شاخه اصلی = کلام
|شاخه فرعی۱ = عدل الهی
| شاخه فرعی۱ = عدل الهی
|شاخه فرعی۲ = سایر مباحث
| شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه = شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =شد
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
| بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:موسی(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۹

سؤال

به خاطر تولد حضرت موسی(ع) کودکان بسیاری کشته می شوند. گناه این کودکان چه بود؟


بسیاری از انسان‌ها حتی کودکان و زنان توسط ظالمان کشته شده‌اند و گناه این اعمال بر عهده قاتلان است و نه افرادی که علیه شرک و ظلم دست به قیام زده‌اند. فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد. یکی در زمان ولادت حضرت موسی(ع) بود تا از زنده ماندن حضرت موسی(ع) جلوگیری به عمل آورد. دستور دوم پس از رسالت حضرت موسی(ع) بود که فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد.

هدایت انسان‌ها و مقابله با حاکمان ظالم به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار مؤمنان بی‌گناه توسط ظالمان قرار گرفته است. حتی پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، نباید مسیر درست این افراد مورد اشکال قرار گیرد بلکه باید افرادی را مقصر دانست که نقش اصلی در ظلم داشته‌اند.

کشتار کودکان توسط فرعون

فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد:

  • پیش از ولادت حضرت موسی(ع) منجمان به فرعون گفتند فردی متولد خواهد شد که دشمن او خواهد بود. فرعون دستور قتل کودکان را صادر کرد.[۱] قرآن به این کشتار کودکان اشاره نکرده و تنها به آب انداختن حضرت موسی(ع) اشاره کرده است.[۲]
  • پس از رسالت حضرت موسی(ع)، فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد: ﴿فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبْنَاءَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَاءَهُمْ وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فیِ ضَلَلٍ؛ و چون از نزد ما حق را برای آنان آورد گفتند: پسران کسانی را که با او ایمان آورده‌اند بکشید و زنانشان را زنده بگذارید! و نیرنگ کافران جز در گمراهی نیست(سوره غافر، آیه۲۵.)

در هر دو واقعه کشتار کودکان بنی‌اسرائیل توسط فرعونیان، بدون شک کودکان هیچ گناهی را مرتکب نشده بودند و تردیدی وجود ندارد که آنها بی‌گناه بودند.

مقصر کشتار

گناه قتل کودکان در این کشتار بر عهده فرعون و پیروانش بوده است. همه افراد ظالمی که دست به جنایت می‌زنند و به خاطر حفظ قدرت، جان انسان‌ها را به بازی می‌گیرند، مورد بازخواست قرار خواهند گرفت. خداوند در قرآن فرموده‌ است که در قیامت از اطفال زنده بگور شده پرسیده خواهد شد که به کدامین جرم کشته شده‌اند؟

کشته شدن کودکان در این داستان و موارد مشابه، نه ربطی به خداوند دارد و نه حضرت موسی(ع) بلکه این فعل مجرمانه مربوط به افرادی است که با اختیار خود دست به این کشتار زده‌اند.

خداوند برای هدایت و آگاهی عموم مردم پیامبری را فرستاد تا با شرک و ظلم حاکمان مقابله کند. این هدایت و مقابله با حاکمان به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار توسط ظالمان قرار گرفته است و پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، گناه این اعمال بر عهده انجام‌دهندگان آن است.

منابع

  1. فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۰۶.
  2. سوره طه، آیه۳۹.