مهلت دادن خداوند به ابلیس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{پایان پاسخ}}{{مطالعه بیشتر}} | {{پایان پاسخ}}{{مطالعه بیشتر}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۶
خداوند در سوره «ص» آیه ۸۱ به شیطان مهلت داده است؛ آن روز چه روزی است؟
ابلیس از فرمان خداوند به سجده بر آدم(ع) خودداری کرد و مورد لعن خداوند قرار گرفت.[۱] ابلیس از خداوند درخواست کرد ﴿إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ؛ تا روزی که انسان‌ها برانگیخته می‌شوند.﴾(سوره حجر:۳۶) به او مهلت دهد.[۲] خداوند به او تا ﴿إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ؛ تا روز و زمان معین، مهلت داده شده‌ای.﴾(حجر:۳۸)
مقصود از مهلت خواستن ابلیس را رهایی او از مرگ دانسته‌اند.[۳] این گفتگو در آیات متعددی در سوره‌های «اعراف»[۴]، «حجر»[۵]، «ص»[۶] ذکر شده است.
مفسران در مورد این‌که مقصود از «روز وقت معلوم» چه روزی است، اختلاف دارند: عده‌ای آن روز را پایان جهان می‌دانند. و برخی آن‌را روزی دانسته‌اند که جز خدا کسی نمی‌داند.[۷] احادیث معصومان نشان می‌دهد که ابلیس پس از نفحه اول و پیش از نفحه دوم می‌میرد.[۸] علامه طباطبایی، نویسنده تفسیر المیزان معتقد است که ابلیس قبل از قیامت می‌میرد؛ زیرا ابلیس تقاضا کرده بود تا قیامت زنده بماند، اما خداوند پاسخ داد که تنها تا روز وقت معلوم زنده می‌ماند.[۹]
منابع
- ↑ سور حجر، آیه۳۱-۳۵.
- ↑ سوره حجر، آیه۳۶.
- ↑ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۱۲.
- ↑ سوره اعراف، آیات ۱۱-۱۵.
- ↑ سوره حجر، آیات۳۲-۳۸.
- ↑ سوره ص، آیات ۷۴-۸۱.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۹، ص۳۴۳.
- ↑ بحرانی، تفسیر البرهان، قم، مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ج۲، ص۳۴۲.
- ↑ طباطبایی، محمد حسین، تفسیر المیزان، قم، نشر اسراء، ج۱۷، ص۳۴۶.