منظور از تسویل و تزیین در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
منظور از «تسویل» و «تزیین» که مفاد برخی آیات قرآنی است، چیست؟
منظور از «تسویل» و «تزیین» که مفاد برخی آیات قرآنی است، چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
تسویل و تزیین در قرآن تقریباً به یک معنا آمده است و آن خوب نشان دادن بدی است و آراستن زشتی‌ها به زیبایی. تسویل در قرآن به نفس و شیطان نسبت داده شده است و تزیین به شیطان و به خداوند. در تسویل این آراستن همراه با فریب است و به معنای هموار و آسان کردن راه هم است. در قرآن در معنای تسویل آمده است که [[حضرت یعقوب(ع)]] به برادران یوسف(ع) می‌گوید «سَوَّلَتْ لَکُمْ أَنْفُسُکُمْ» نفس شما امری را برایتان آراسته است. و در معنای تزیین آمده است که شیطان اعمال آنان را آراست: «زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ»
تسویل، به معنای شر را برای او دوست داشتنی کرد و ساده انگاشت و او را فریب داد.<ref>انیس ابراهیم و منتصر عبدالحلیم، معجم الوسیط، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ چهارم، ص۴۶۵.</ref> و تزیین از زیّنه: زانه<ref>همان، ص۴۱۰.</ref> به معنای زیبا جلوه داد می‌باشد.
 
مراد از تسویل که در بعضی آیات قرآن کریم آمده واقعی نشان دادن و اظهار دوست داشتن عملی ضد ارزشی برای نفس است و مراد از تزیین زیبا جلوه دادن ارزشها یا غیر ارزشها به نحو شایسته است.


== تسویل در قرآن ==
== تسویل در قرآن ==
در سوره یوسف، حضرت یعقوب به فرزندانش که پیراهن خونی یوسف را آورده بودند گفت نفس شما امری را برایتان آراست: {{قرآن|وَجَاءُوا عَلَىٰ قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ ۚ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ أَمْرًا ۖ فَصَبْرٌ جَمِيلٌ ۖ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ|ترجمه=و پيراهنش را [آغشته‌] به خونى دروغين آوردند. [يعقوب‌] گفت: «[نه‌] بلكه نَفْس شما كارى [بد] را براى شما آراسته است. اينك صبرى نيكو [براى من بهتر است‌]. و بر آنچه توصيف مى‌كنيد، خدا يارى‌ده است.»|سوره=یوسف|آیه=۱۸}}
تسویل، به معنای شر را برای او دوست داشتنی کرد و او را فریب داد است.<ref>انیس ابراهیم و منتصر عبدالحلیم، معجم الوسیط، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ چهارم، ص۴۶۵.</ref> تسویل خوب نشان دادن بدی‌هاست که همراه با فریب است و توسط نفس انسان انجام می‌شود. در [[سوره یوسف]]، حضرت یعقوب(ع) به فرزندانش که پیراهن خونی یوسف را آورده بودند گفت نفس شما امری را برایتان آراست: {{قرآن|وَجَاءُوا عَلَیٰ قَمِیصِهِ بِدَمٍ کَذِبٍ ۚ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَکُمْ أَنْفُسُکُمْ أَمْرًا ۖ فَصَبْرٌ جَمِیلٌ ۖ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَیٰ مَا تَصِفُونَ|ترجمه=و پیراهنش را [آغشته] به خونی دروغین آوردند. [یعقوب] گفت: «[نه] بلکه نَفْس شما کاری [بد] را برای شما آراسته است. اینک صبری نیکو [برای من بهتر است]. و بر آنچه توصیف می‌کنید، خدا یاری‌ده است.»|سوره=یوسف|آیه=۱۸}} و در آیه ۸۳ همین سوره هم همین عبارت تکرار شده است.


و در جایی دیگر آمده است:{{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى ۙ الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَىٰ لَهُمْ|ترجمه=بى‌گمان، كسانى كه پس از آنكه [راه‌] هدايت بر آنان روشن شد [به حقيقت‌] پشت كردند، شيطان آنان را فريفت و به آرزوهاى دور و درازشان انداخت.|سوره=محمد|آیه=۲۵}}
و در جایی دیگر آمده است:{{قرآن|إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلَیٰ أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَی ۙ الشَّیْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَیٰ لَهُمْ|ترجمه=بی‌گمان، کسانی که پس از آنکه [راه] هدایت بر آنان روشن شد [به حقیقت] پشت کردند، شیطان آنان را فریفت و به آرزوهای دور و درازشان انداخت.|سوره=محمد|آیه=۲۵}}


و در قرآن از قول سامری پس از آنکه گوساله طلایی را ساخت آمده است: {{قرآن|وَكَذَٰلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي|ترجمه=و نفس من برايم چنين فريبكارى كرد.|سوره=طه|آیه=۹۶}}
و در قرآن از قول [[سامری]] پس از آنکه گوساله طلایی را ساخت آمده است: {{قرآن|وَکَذٰلِکَ سَوَّلَتْ لِی نَفْسِی|ترجمه=و نفس من برایم چنین فریبکاری کرد.|سوره=طه|آیه=۹۶}}


«سوّل» و «تسويل» از مادّه «سُؤل» (بر وزن قُرب) در اصل به معناى حاجت و آرزويى است كه نفس انسان را به سوى خود تشويق مى كند، و «تسويل» به معناى تزيين چيزى به گونه اى كه نفس به آن راغب گردد و به معناى نشان دادن زشتى ها در چهره هاى زيبا آمده است.<ref>پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱، ص۴۰۴. به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مکارم شیرازی</ref>
«سوّل» و «تسویل» از مادّه «سُؤل» (بر وزن قُرب) در اصل به معنای حاجت و آرزویی است که نفس انسان را به سوی خود تشویق می‌کند، و «تسویل» به معنای تزیین چیزی به گونه ای که نفس به آن راغب گردد و به معنای نشان دادن زشتی‌ها در چهره‌های زیبا آمده است.<ref>پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱، ص۴۰۴. به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله مکارم شیرازی</ref>


== تزیین در قرآن ==
== تزیین در قرآن ==
{{نوشتار اصلی|زینت دادن اعمال توسط شیطان در قرآن}}
در قرآن از زینت دادن اعمال توسط شیطان و خداوند سخن گفته شده است: {{قرآن|وَإِذْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ|ترجمه=و [یاد کن] هنگامی را که شیطان اعمال آنان را برایشان بیاراست|سوره=انفال|آیه=۴۸}} تزیین و آرایش شیطان این چنین است که از طریق تحریک شهوات و هوسها و صفات زشت و ناپسند انسان چهره عملش را در نظرش آن چنان جلوه می‌دهد که سخت مجذوب آن می‌شود و آن را از هر جهت عملی عاقلانه و منطقی و دوست داشتنی فکر می‌کند.<ref>تفسیر نمونه، ج‏7، ص: 199</ref>
و {{قرآن|زَیَّنَّا لَهُمْ أَعْمَالَهُمْ فَهُمْ یَعْمَهُونَ|ترجمه=کردارهایشان را در نظرشان بیاراستیم [تا همچنان] سرگشته بمانند.|سوره=نمل|آیه=۴}}
== ارتباط معنایی تسویل و تزیین ==
معنای تسویل و تزیین در قرآن به هم نزدیک است. هر دو به معنای این است که زشتی را زیبایی جلوه می‌دهند و بدی را خوبی نشان می‌دهند. تفسیر کشف الاسرار ذیل آیه ۱۸سوره یوسف، «سَوَلَت لکم» را «زَیَنَت لکم» معنا کرده است.<ref>کشف الاسرار و عدة الابرار، ج‏5، ص: 25</ref>
«سول» از ماده «سؤل» (بر وزن قفل) به معنی حاجتی است که نفس آدمی نسبت به آن حریص است. و «تسویل» معنی ترغیب و تشویق نسبت به اموری که به آن حریص است، و نسبت این امر به شیطان به خاطر وسوسه‌هایی است که او در جان انسان می‌کند، و مانع هدایت او می‌شود.<ref>تفسیر نمونه، ج‏21، ص: 473</ref>
تسویل معنای دیگری را هم در خود دارد که آن آسان و هموار کردن راه است. به معنای «تسهیل» و آسان سازی است، یعنی شیطان راه انحراف را برای انسان آسان جلوه می‌دهد.<ref>تفسیر نور، ج‏9، ص: 90</ref> تسویل زیبا جلوه دادن چیزهایی است که نفس بر آن‌ها حریص است.<ref>تفسیر تسنیم، جوادی آملی، ج۴۰، ص۲۳۲</ref>


== تفاوت تسویل و تزیین ==
در باب معنای تزیین هم زیبا جلوه دادن امری زشت و ناپسند آمده است که با تسویل نزدیک است. «زینت دادن شیطان عمل آدمی را به این است که بوسیله تهییج عواطف درونی مربوط به آن عمل، در دل آدمی القاء می‌کند که عمل بسیار خوبی است، و در نتیجه انسان از عمل خود لذت می‌برد و قلباً آن را دوست می‌دارد، و آن قدر قلب متوجه آن می‌شود که دیگر فرصتی برایش نمی‌ماند تا در عواقب وخیم و آثار سوء و شوم آن تعقلی کند»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۹، ص۱۲۷</ref>


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
خط ۳۳: خط ۴۰:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۴۳: خط ۵۰:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۴۷

سؤال

منظور از «تسویل» و «تزیین» که مفاد برخی آیات قرآنی است، چیست؟

تسویل و تزیین در قرآن تقریباً به یک معنا آمده است و آن خوب نشان دادن بدی است و آراستن زشتی‌ها به زیبایی. تسویل در قرآن به نفس و شیطان نسبت داده شده است و تزیین به شیطان و به خداوند. در تسویل این آراستن همراه با فریب است و به معنای هموار و آسان کردن راه هم است. در قرآن در معنای تسویل آمده است که حضرت یعقوب(ع) به برادران یوسف(ع) می‌گوید «سَوَّلَتْ لَکُمْ أَنْفُسُکُمْ» نفس شما امری را برایتان آراسته است. و در معنای تزیین آمده است که شیطان اعمال آنان را آراست: «زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ»

تسویل در قرآن

تسویل، به معنای شر را برای او دوست داشتنی کرد و او را فریب داد است.[۱] تسویل خوب نشان دادن بدی‌هاست که همراه با فریب است و توسط نفس انسان انجام می‌شود. در سوره یوسف، حضرت یعقوب(ع) به فرزندانش که پیراهن خونی یوسف را آورده بودند گفت نفس شما امری را برایتان آراست: ﴿وَجَاءُوا عَلَیٰ قَمِیصِهِ بِدَمٍ کَذِبٍ ۚ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَکُمْ أَنْفُسُکُمْ أَمْرًا ۖ فَصَبْرٌ جَمِیلٌ ۖ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَیٰ مَا تَصِفُونَ؛ و پیراهنش را [آغشته] به خونی دروغین آوردند. [یعقوب] گفت: «[نه] بلکه نَفْس شما کاری [بد] را برای شما آراسته است. اینک صبری نیکو [برای من بهتر است]. و بر آنچه توصیف می‌کنید، خدا یاری‌ده است.»(یوسف:۱۸) و در آیه ۸۳ همین سوره هم همین عبارت تکرار شده است.

و در جایی دیگر آمده است:﴿إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلَیٰ أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَی ۙ الشَّیْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَیٰ لَهُمْ؛ بی‌گمان، کسانی که پس از آنکه [راه] هدایت بر آنان روشن شد [به حقیقت] پشت کردند، شیطان آنان را فریفت و به آرزوهای دور و درازشان انداخت.(محمد:۲۵)

و در قرآن از قول سامری پس از آنکه گوساله طلایی را ساخت آمده است: ﴿وَکَذٰلِکَ سَوَّلَتْ لِی نَفْسِی؛ و نفس من برایم چنین فریبکاری کرد.(طه:۹۶)

«سوّل» و «تسویل» از مادّه «سُؤل» (بر وزن قُرب) در اصل به معنای حاجت و آرزویی است که نفس انسان را به سوی خود تشویق می‌کند، و «تسویل» به معنای تزیین چیزی به گونه ای که نفس به آن راغب گردد و به معنای نشان دادن زشتی‌ها در چهره‌های زیبا آمده است.[۲]

تزیین در قرآن

در قرآن از زینت دادن اعمال توسط شیطان و خداوند سخن گفته شده است: ﴿وَإِذْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ؛ و [یاد کن] هنگامی را که شیطان اعمال آنان را برایشان بیاراست(انفال:۴۸) تزیین و آرایش شیطان این چنین است که از طریق تحریک شهوات و هوسها و صفات زشت و ناپسند انسان چهره عملش را در نظرش آن چنان جلوه می‌دهد که سخت مجذوب آن می‌شود و آن را از هر جهت عملی عاقلانه و منطقی و دوست داشتنی فکر می‌کند.[۳]

و ﴿زَیَّنَّا لَهُمْ أَعْمَالَهُمْ فَهُمْ یَعْمَهُونَ؛ کردارهایشان را در نظرشان بیاراستیم [تا همچنان] سرگشته بمانند.(نمل:۴)

ارتباط معنایی تسویل و تزیین

معنای تسویل و تزیین در قرآن به هم نزدیک است. هر دو به معنای این است که زشتی را زیبایی جلوه می‌دهند و بدی را خوبی نشان می‌دهند. تفسیر کشف الاسرار ذیل آیه ۱۸سوره یوسف، «سَوَلَت لکم» را «زَیَنَت لکم» معنا کرده است.[۴]

«سول» از ماده «سؤل» (بر وزن قفل) به معنی حاجتی است که نفس آدمی نسبت به آن حریص است. و «تسویل» معنی ترغیب و تشویق نسبت به اموری که به آن حریص است، و نسبت این امر به شیطان به خاطر وسوسه‌هایی است که او در جان انسان می‌کند، و مانع هدایت او می‌شود.[۵]

تسویل معنای دیگری را هم در خود دارد که آن آسان و هموار کردن راه است. به معنای «تسهیل» و آسان سازی است، یعنی شیطان راه انحراف را برای انسان آسان جلوه می‌دهد.[۶] تسویل زیبا جلوه دادن چیزهایی است که نفس بر آن‌ها حریص است.[۷]

در باب معنای تزیین هم زیبا جلوه دادن امری زشت و ناپسند آمده است که با تسویل نزدیک است. «زینت دادن شیطان عمل آدمی را به این است که بوسیله تهییج عواطف درونی مربوط به آن عمل، در دل آدمی القاء می‌کند که عمل بسیار خوبی است، و در نتیجه انسان از عمل خود لذت می‌برد و قلباً آن را دوست می‌دارد، و آن قدر قلب متوجه آن می‌شود که دیگر فرصتی برایش نمی‌ماند تا در عواقب وخیم و آثار سوء و شوم آن تعقلی کند»[۸]


منابع

  1. انیس ابراهیم و منتصر عبدالحلیم، معجم الوسیط، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ چهارم، ص۴۶۵.
  2. پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱، ص۴۰۴. به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله مکارم شیرازی
  3. تفسیر نمونه، ج‏7، ص: 199
  4. کشف الاسرار و عدة الابرار، ج‏5، ص: 25
  5. تفسیر نمونه، ج‏21، ص: 473
  6. تفسیر نور، ج‏9، ص: 90
  7. تفسیر تسنیم، جوادی آملی، ج۴۰، ص۲۳۲
  8. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۹، ص۱۲۷