عوامل دلبستگی به دنیا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}عوامل دلبستگی به دنیا چیست؟{{پایان سوال}}
چرا انسان بيشتر به دنبال امور دنيوي مي‌رود تا اين‌كه به‌ سوي معنويت و خداوند؟
{{پاسخ}}'''عوامل دلبستگی به دنیا''' نداشتن شناخت درست از [[هدف آفرینش انسان]]، [[غفلت]] و [[حرص|حرص به دنیا]] دانسته شده است.
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}


== نداشتن شناخت ==
یکی از عوامل [[دلبستگی به دنیا]] آگاهی نداشتن از هدف آفرینش انسان و دنیا است. از دیدگاه [[اسلام]] دنیا برای [[آخرت]] آفریده شده است؛ آمدن انسان نیز به این دنیا برای آمادگی برای زندگی جاویدان در آخرت است. خداوند انسان را در این دنیا آفرید تا او بتواند به کمال خود دست یابد، در نتیجه [[غفلت|غفلت از یاد خدا]] و [[دلبستگی به دنیا]] ناشی از نداشتن درک صحیح از فلسفه آفرینش است.
یکی از عوامل دلبستگی به دنیا آگاهی نداشتن از هدف آفرینش انسان و دنیا است.  


از ديدگاه اسلام دنيا براي آخرت آفريده شده است و آمدن انسان نيز به اين دنيا براي آمادگي براي زندگي جاويد اخروي است. دنيا محل تجارت و زراعت و محل آزمايش است خداوند انسان را در اين دنيا آفريد تا انسان بتواند به كمال لايق و شايسته خود دست يابد، در نتيجه غفلت از ياد خدا و توجه به مسائل و معضلات اجتماعي ناشي از عدم درك صحيح از فلسفه خلقت است.
البته آنچه اسلام با آن مخالف است دنیا نیست؛ بلکه دنیازدگی، [[حرص]] و فدا کردن ارزش‌ها در برابر ثروت، مقام و شهرت است.


وقتي انسان به هدف خلقت خود و نظام آفرينش پي‌‌‌برد و در ادوار زندگي آن را براي خود متذكر شود زيستن و زندگي كردن طور ديگري معنا پيدا مي‌كند و اينجاست كه به هر چيزي به اندازه اهميت و نقشش در نظام هستي توجه مي كنيم. به قول علامه اقبال لاهوري:
غفلت از یاد خدا، از [[نعمت|نعمت‌ها]] و از [[یاد مرگ]]، یکی از عوامل دلبسته شدن به دنیا است. توجه نداشتن به عبادات و همنشینی با دوستان بد، غفلت انسان را بیشتر و محبت او را به دنیا بیشتر می‌کند. همچنین یکی از ریشه‌های دلبسته شدن به دنیا، حرص است. حرص نوعی دلباختگی و دلدادگی در برابر زرق و برق دنیا است. به همین دلیل،‌ قرآن برای درمان حرص، قدر و ارزش لذت‌های دنیوی را در نظر دنیاپرستان کاهش می‌دهد.  
== جستارهای وابسته ==
{{ستون-شروع|۲}}


ممكن است بعضي تصور كنند، اسلام، چندان تمايلي به پيشرفت زندگي مادي مردم ندارد و از اصول تمدن مادي و ترقي صنايع ناخشنود است؛ زيرا پيروان خود را مدام به دوري از دنيا دعوت مي‌كند! در حالي كه اين يك اشتباه بزرگ است. آنچه اسلام با آن مخالف است. دنيا نيست بلكه دنيا زدگي، حرص و فداكردن همه ارزشها در برابر مال و ثروت و مقام و شهوت است. اسلام خود تاكيد مي كند كه از مواهب مادي در مسير عزب و آزادگي و ارزشهاي معنوي كمك بگيريد.
* [[دلبستگی به دنیا]]
* [[پیامدهای دلبستگی به دنیا]]


== غفلت ==
{{پایان}}
{{اصلی|غفلت}}
و يا توجه به دعا و نماز، نداريم و يا محيط بد، دوستان غير معنوي، عدم تفكر در نعمت ها و... باعث شده اند مبداء را فراموش كنيم و به دنبال آنها هدف مناسبي براي زندگي كردن پيدا كنيم.


== حرص ==
{{اصلی|حرص}}
يكي از ريشه هاي دنيا زدگي مردم «حرص» است. حرص و به دنبال آن، دنيا زدگي، نوعي دلباختگي و دلدادگي در برابر زرق و برق دنياست. هنگامي كه آتش سوزان اين عشق در دورن انسان زبانه مي‌كشد او را بيشتر در اين لجنزار فرو مي برد.
به همين دليل، قرآن مجيد براي خشكاندن اين حرص و ولع، به سراغ دنيا‌پرستان مي رود و با تعبيرات گوناگون، قدر و قيمت مواهب دنيوي را در نظر آنان مي‌شكند تا به خود آيند و ابزار و وسيله را با هدف يكي ندانند.
برخي مفسران، زندگي انسان را به پنج دوران تقسيم كرده اند(از كودكي تا چهل سالگي)
۱. هشت سال اول كه انسان به بازي و بي خبري مشغول است.
۲. هشت سال دوم كه انسان با لهو و سرگرمي‌هاي نوجواني دلخوش است.
۳. هشت سال سوم در بحبوحه جواني سراغ زينت‌ها و زيبايي ها مي رود.
۴. هشت سال چهارم مشغول تفاخر و فخر فروشي است.
۵. هشت سال پنچم به دنبال جمع كردن مال و افزون طلبي در اموال است و همين طور تا آخر عمر به دنيا پرستي خويش ادامه مي هد.<references />
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = اخلاق
  | شاخه اصلی = اخلاق
|شاخه فرعی۱ = رذائل اخلاقی
| شاخه فرعی۱ = رذائل اخلاقی
|شاخه فرعی۲ = دلبستگی به دنیا
| شاخه فرعی۲ = دلبستگی به دنیا
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه = شد
  | تیترها =  
  | تیترها = شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
| بازبینی نویسنده =  
  | تکمیل =  
  | بازبینی =
  | اولویت =  
  | تکمیل =
  | کیفیت =  
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۰۸

سؤال
عوامل دلبستگی به دنیا چیست؟

عوامل دلبستگی به دنیا نداشتن شناخت درست از هدف آفرینش انسان، غفلت و حرص به دنیا دانسته شده است.

یکی از عوامل دلبستگی به دنیا آگاهی نداشتن از هدف آفرینش انسان و دنیا است. از دیدگاه اسلام دنیا برای آخرت آفریده شده است؛ آمدن انسان نیز به این دنیا برای آمادگی برای زندگی جاویدان در آخرت است. خداوند انسان را در این دنیا آفرید تا او بتواند به کمال خود دست یابد، در نتیجه غفلت از یاد خدا و دلبستگی به دنیا ناشی از نداشتن درک صحیح از فلسفه آفرینش است.

البته آنچه اسلام با آن مخالف است دنیا نیست؛ بلکه دنیازدگی، حرص و فدا کردن ارزش‌ها در برابر ثروت، مقام و شهرت است.

غفلت از یاد خدا، از نعمت‌ها و از یاد مرگ، یکی از عوامل دلبسته شدن به دنیا است. توجه نداشتن به عبادات و همنشینی با دوستان بد، غفلت انسان را بیشتر و محبت او را به دنیا بیشتر می‌کند. همچنین یکی از ریشه‌های دلبسته شدن به دنیا، حرص است. حرص نوعی دلباختگی و دلدادگی در برابر زرق و برق دنیا است. به همین دلیل،‌ قرآن برای درمان حرص، قدر و ارزش لذت‌های دنیوی را در نظر دنیاپرستان کاهش می‌دهد.

جستارهای وابسته