اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم دوست من نخواهد شد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: واگردانی دستی ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
حدیثی در مورد دوست داشتن و دشمنی داشتن امام علی(ع) از کتب شیعه بیان کنید؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|غدیر}} | {{درگاه|غدیر}} | ||
{{عربی|قَالَ | حدیثی از امام علی(ع) در نهج البلاغه نقل شده است: | ||
{{عربی بزرگ|لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هَذَا عَلَى أَنْ يُبْغِضَنِي مَا أَبْغَضَنِي وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي وَ ذَلِكَ أَنَّهُ قُضِيَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قَالَ يَا عَلِيُّ لَا يُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ وَ لَا يُحِبُّكَ مُنَافِقٌ | |||
| منبع = سید رضی، نهج البلاغه، قم، موسسه دار الهجره، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۴۷۷، حکمت۴۵. | |||
| ترجمه = اگر با شمشيرم بر بينى مومن بزنم كه دشمن من شود، با من دشمنى نخواهد كرد. و اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد؛ زیرا قضاى الهى و بر زبان پيامبر امّى صلّى اللّه عليه و آله گذشت كه فرمود: اى على مؤمن تو را دشمن نگيرد و منافق تو را دوست نخواهد داشت. | |||
}} | |||
شیخ صدوق،<ref>ابن بابويه، محمد بن على، الأمالي، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش، ص۱۳۴.</ref> شیخ مفید،<ref>مفيد، محمد بن محمد، الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ ق، ج۱، ص۴۰.</ref> و شیخ طوسی<ref>طوسى، محمد بن الحسن، الأمالي، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۷۸ و ص۲۰۶.</ref> نیز اصل یا مضمون این حدیث را آورده‌اند. | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۹: | ||
| تیترها =- | | تیترها =- | ||
| ویرایش = شد | | ویرایش = شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه =شد | | نمایه =شد | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۸: | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۸
سؤال
حدیثی در مورد دوست داشتن و دشمنی داشتن امام علی(ع) از کتب شیعه بیان کنید؟
درگاه‌ها
حدیثی از امام علی(ع) در نهج البلاغه نقل شده است:
| « | لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هَذَا عَلَى أَنْ يُبْغِضَنِي مَا أَبْغَضَنِي وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي وَ ذَلِكَ أَنَّهُ قُضِيَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قَالَ يَا عَلِيُّ لَا يُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ وَ لَا يُحِبُّكَ مُنَافِقٌ[۱]
اگر با شمشيرم بر بينى مومن بزنم كه دشمن من شود، با من دشمنى نخواهد كرد. و اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد؛ زیرا قضاى الهى و بر زبان پيامبر امّى صلّى اللّه عليه و آله گذشت كه فرمود: اى على مؤمن تو را دشمن نگيرد و منافق تو را دوست نخواهد داشت. |
» |
شیخ صدوق،[۲] شیخ مفید،[۳] و شیخ طوسی[۴] نیز اصل یا مضمون این حدیث را آورده‌اند.
منابع
- ↑ سید رضی، نهج البلاغه، قم، موسسه دار الهجره، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۴۷۷، حکمت۴۵.
- ↑ ابن بابويه، محمد بن على، الأمالي، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش، ص۱۳۴.
- ↑ مفيد، محمد بن محمد، الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ ق، ج۱، ص۴۰.
- ↑ طوسى، محمد بن الحسن، الأمالي، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۷۸ و ص۲۰۶.