آیه سخره: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
آیه ۵۴ [[سوره اعراف]] به‌'''آیه سخره''' معروف است. در این آیه خداوند به ذکر نعمت‌ها و مخلوقاتی که تسخیر شده خدا هستند، می‌پردازد و در جواب بت پرستان، به قدرت بی بدیل الهی اشاره می‌کند.
{{درگاه|واژه‌ها}}
آیه ۵۴ [[سوره اعراف]] به‌ '''آیه سخره''' معروف است. در این آیه خداوند خورشید، ماه و ستارگان را در تسخیر‌ أمر خود می‌داند، و در جواب بت پرستان، به قدرت بی بدیل خود اشاره می‌کند.


== متن آیه ==
==متن آیه==
{{قرآن بزرگ|إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَیٰ عَلَی الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهَارَ یَطْلُبُهُ حَثِیثًا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ|ترجمه=پروردگار شما اللّه است که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید. پس به عرش پرداخت. شب را در روز می‌پوشاند و روز شتابان آن را می‌طلبد؛ و آفتاب و ماه و ستارگان مسخّر فرمان او هستند. آگاه باشید که او راست آفرینش و فرمانروایی. خدا آن پروردگار جهانیان به غایت بزرگ است.|سوره=اعراف|آیه=۵۴}}
{{قرآن بزرگ|إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَیٰ عَلَی الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهَارَ یَطْلُبُهُ حَثِیثًا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ|ترجمه=پروردگار شما خداوندي است كه آسمان‎ها و زمين را در شش روز [شش ايام] آفريد: سپس به تدبير جهان هستي پرداخت، با پرده تاريك شب، روز را مي‎پوشاند و روز به سرعت در حركت است و شب را طلب مي‎كند و خورشيد و ماه و ستارگان را آفريد، در حالي كه در تسخير فرمان او هستند، آگاه باشيد كه آفرينش و تدبير جهان براي خدا [ و تحت فرمان] اوست، پر بركت است خداوندي كه پروردگار جهانيان است.|سوره=اعراف|آیه=۵۴}}


== محتوای آیه ==
==محتوای آیه==
آیهٔ ۵۴ [[سوره اعراف]] به‌'''آیه سُخره''' معروف است. به نظر می‌رسد این اصطلاح از کلمه «مسخرات» گرفته شده است که می‌گوید خورشید، ماه و ستارگان در تسخیر امر الهی هستند. این آیه در واقع جوابی برای بت پرستان سات که تصور می‌کردند بت‌ها [[شفاعت|شفاعتشان]] خواهند کرد و آیات الهی و انبیاء را تکذیب می‌کردند که قبل از این آیه، به آن اشاره شده است. خداوند برای شخصیت دادن به انسان نعمت‌ها را به او یادآوری می‌کند و یکی از آن نعمت‌ها این است که خورشید، ماه و ستارگان به امر الهی تسخیر شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر؛ نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ هـ ش. ج۱۱، ص۱۷۱.</ref>
آیه ۵۴ [[سوره اعراف]] به‌ '''آیه سُخره''' معروف است. به نظر می‌رسد این اصطلاح از کلمه «مسخرات» گرفته شده است که می‌گوید خورشید، ماه و ستارگان در تسخیر امر الهی هستند. این آیه در واقع جوابی برای بت پرستان است که تصور می‌کردند بت‌ها [[شفاعت|شفاعتشان]] خواهند کرد و آیات الهی و [[انبیاء]] را تکذیب می‌کردند که قبل از این آیه، به آن اشاره شده است. خداوند برای شخصیت دادن به انسان نعمت‌ها را به او یادآوری می‌کند و یکی از آن نعمت‌ها این است که خورشید، ماه و ستارگان به امر الهی تسخیر شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر؛ نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ هـ ش. ج۱۱، ص۱۷۱.</ref>


امام صادق علیه السلام وقتی به آسمان نگاه می‌کرد، این آیه را می‌خواند: {{قرآن|ان الله فی خلق السموات والارض واختلاف اللیل والنهار لایات لاولی الالباب}}<ref>آل عمران / ۱۹۰.</ref> و سپس آیهٔ سخره را می‌خواند. یعنی {{قرآن|ان ربکم الله الذی خلق السموات و..}} تا آخر آیه ۵۴ سورهٔ اعراف و پس از آن دعا می‌کردند.<ref>نوری، حسین؛ مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ هـ. ق، ج۴، ص۱۴۸، ب ۱۰.</ref>
[[امام صادق(ع)]] وقتی به آسمان نگاه می‌کرد، این آیه را می‌خواند: {{قرآن|إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ}}<ref>آل عمران / ۱۹۰.</ref> و سپس آیه سخره را می‌خواند. یعنی {{قرآن|إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ...}} تا آخر آیه ۵۴ سوره اعراف و پس از آن [[دعا]] می‌کردند.<ref>نوری، حسین؛ مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ هـ. ق، ج۴، ص۱۴۸، ب ۱۰.</ref>


{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
==منابع==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = مفردات قرآن
| شاخه فرعی۱ = مفردات قرآن
|شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۳۳: خط ۳۳:
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
| بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
خط ۳۹: خط ۴۰:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۸

سؤال

در مورد آیه سخره در سوره اعراف، توضیح دهید.

درگاه‌ها
واژه-ها.png


آیه ۵۴ سوره اعراف به‌ آیه سخره معروف است. در این آیه خداوند خورشید، ماه و ستارگان را در تسخیر‌ أمر خود می‌داند، و در جواب بت پرستان، به قدرت بی بدیل خود اشاره می‌کند.

متن آیه

محتوای آیه

آیه ۵۴ سوره اعراف به‌ آیه سُخره معروف است. به نظر می‌رسد این اصطلاح از کلمه «مسخرات» گرفته شده است که می‌گوید خورشید، ماه و ستارگان در تسخیر امر الهی هستند. این آیه در واقع جوابی برای بت پرستان است که تصور می‌کردند بت‌ها شفاعتشان خواهند کرد و آیات الهی و انبیاء را تکذیب می‌کردند که قبل از این آیه، به آن اشاره شده است. خداوند برای شخصیت دادن به انسان نعمت‌ها را به او یادآوری می‌کند و یکی از آن نعمت‌ها این است که خورشید، ماه و ستارگان به امر الهی تسخیر شده‌اند.[۱]

امام صادق(ع) وقتی به آسمان نگاه می‌کرد، این آیه را می‌خواند: ﴿إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ[۲] و سپس آیه سخره را می‌خواند. یعنی ﴿إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ... تا آخر آیه ۵۴ سوره اعراف و پس از آن دعا می‌کردند.[۳]


منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر؛ نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ هـ ش. ج۱۱، ص۱۷۱.
  2. آل عمران / ۱۹۰.
  3. نوری، حسین؛ مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ هـ. ق، ج۴، ص۱۴۸، ب ۱۰.